Η Ελισάβετ Σεργιάδου, ο Μιχάλης Γουδής και ο Λεωνίδας Θεοδοσίου δεν είναι τρεις τυπικοί απόφοιτοι ελληνικών πανεπιστημίων. Χωρίς κανένας τους να έχει συμπληρώσει, έστω πλησιάσει, τα 30 του χρόνια έχουν καταφέρει να συμμετέχουν ή και να δημιουργήσουν μερικά από τα πιο αξιόλογα πρότζεκτ στην πόλη των Βρυξελλών.
Το πρώτο ραντεβού στο skype είχε οριστεί με την Ελισάβετ. Η ίδια αφού ολοκλήρωσε με διακρίσεις τις σπουδές της στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του ΑΠΘ, συνέχισε την ακαδημαϊκή της πορεία στο Harvard University ως υπότροφος, προτού επιστρέψει στην Ελλάδα και εργαστεί για τον ΣΚΑΙ. Αυτός, όμως, που την κέρδισε περισσότερο είναι ο μουντός ουρανός των Βρυξελλών.
«Ο Μιχάλης κι εγώ αποφασίσαμε να φύγουμε στο εξωτερικό όχι επειδή ήμασταν άνεργοι, απεναντίας είχαμε και οι δύο δουλειά στην Ελλάδα. Φύγαμε επειδή δεν αντέχαμε άλλο το κλίμα μιζέριας και απαισιοδοξίας που κυριαρχεί στη χώρα. Στις βαλίτσες μας εκτός από μερικά ρούχα- πόσα να πάρεις μαζί σου όταν πετάς με την Ryanair- είχαμε και μια ακατάσχετη ανάγκη να μιλήσουμε δημοσίως για το ανθρώπινο κόστος της κρίσης σε μια προσπάθεια να το ξορκίσουμε», αναφέρει η Ελισάβετ.
Οι δυο τους, αφού κινητοποίησαν τους πρακτικάριους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ένα τεράστιο πρότζεκτ με τίτλο: «United in Αdversity», δηλαδή «Ενωμένοι στην Αντιξοότητα», με θετικά σχόλια και αντίκτυπο σε ολόκληρη την Ευρώπη.
«Το ποτήρι ξεχείλισε στην αρχή της άνοιξης, όταν ενόσω το χρηματοπιστωτικό πρόβλημα της Κύπρου απασχολούσε τα διεθνή ΜΜΕ, στο τραπέζι έπεσε η ιδέα να φορολογηθούν οι καταθέτες των κυπριακών τραπεζών κάτω των 100.000 ευρώ.
Εκείνη την περίοδο δουλεύαμε ως πρακτικάριοι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αυτή η πρόταση φορολόγησης στάθηκε η αφορμή για να επιχειρήσουμε να εκφράσουμε δημιουργικά την αντίθεσή μας σε όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.
Συζητώντας την ιδέα μιας δημιουργικής αντίστασης με πρακτικάριους άλλων εθνικοτήτων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διαπιστώσαμε ότι πολλοί ήταν εκείνοι που μοιράζονταν την ίδια ανάγκη. Έτσι με αφορμή την υπόθεση της Κύπρου αποφασίσαμε να καταδείξουμε το ανθρώπινο κόστος της κρίσης. Η βασική ομάδα που σχηματίστηκε αποτελούνταν από δέκα άτομα που προέρχονταν από την Ιρλανδία, τη Βρετανία, την Ολλανδία, τη Γερμανία, την Ισπανία και την Ελλάδα.
Ύστερα από πολύ διάλογο, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα σύντομο βιντεάκι τριών λεπτών. Στόχος του βίντεο ήταν ένα μήνυμα αλληλεγγύης προς όλους εκείνους που έχουν δει τις ζωές τους να αλλάζουν προς το χειρότερο λόγω της κρίσης αλλά και ένα σήμα κινδύνου προς τους Ευρωπαίους ηγέτες. Ο τίτλος του πρότζεκτ αποτελεί παράφραση του συνθήματος της Ε.Ε. 'United in Diversity', δηλαδή 'Ενωμένοι στην Ποικιλομορφία'. Υπογραμμίζει την ανάγκη οι Ευρωπαίοι να παραμείνουν ενωμένοι υπό το βάρος της κρίσης, ώστε το όραμα μιας δίκαιης, ευημερούσας και δημοκρατικής Ε.Ε. να καταφέρει να επιβιώσει».
Παρόμοια ήταν και η εκκίνηση του Μιχάλη Γουδή, ο οποίος από τις αίθουσες του ΑΠΘ και με αρκετές διακρίσεις και υποτροφίες στο βιογραφικό του συνεργάστηκε με μεγάλα ελληνικά δημοσιογραφικά μέσα, μεταξύ αυτών και με την Parallaxi στο σπουδαίο πρότζεκτ «Θεσσαλονίκη Αλλιώς». Αυτό το «αλλιώς» αναζήτησε και στο ταξίδι του στις Βρυξέλλες, όπου το τελευταίο διάστημα είναι ο Υπεύθυνος Επικοινωνίας της Ευρωπαϊκής Οργάνωσης για την Κοινωνική Στέγη.
«Η CECODHAS Housing Europe είναι μία ομοσπονδία, μία οργάνωση ομπρέλα όσων εθνικών φορέων στα κράτη μέλη της Ε.Ε. ασχολούνται με την κοινωνική, τη δημόσια και τη συνεταιριστική στέγη. Αριθμεί 42 οργανώσεις- μέλη και συνολικά περισσότερους από 41.000 παρόχους κατοικιών που αθροιστικά διαχειρίζονται περίπου 27 εκατομμύρια κατοικιών ανά την Ευρώπη. Ιδρύθηκε το 1988 χάρη και σε ενέργειες του Ζακ Ντελόρ και φέτος γιορτάζει 25 χρόνιας δράσης.
Αξίζει να σημειωθεί πως η Ελλάδα συμμετείχε από την πρώτη στιγμή και μάλιστα δυναμικά στη σύσταση της οργάνωσης, της οποίας αποτέλεσε μέλος μέσω του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) για περισσότερα από 20 χρόνια. Στην απαρχή της κρίσης, όμως, η κοινωνική κατοικία και ο ΟΕΚ αποτέλεσαν ένα από τα πρώτα θύματα των πολιτικών λιτότητας».
Στα νέα του καθήκοντα περιλαμβάνονται οι σχέσεις με τον Τύπο, η διαχείριση των social media, η σύνταξη αναφορών, δελτίων τύπου, αλλά και άρθρων με θεματολογία σχετική με τον κλάδο.
«Έχω αναλάβει εδώ και μερικούς μήνες τη θέση του υπεύθυνου επικοινωνίας της οργάνωσης, Δυστυχώς, οι εξελίξεις των τελευταίων ετών με το κίνημα των εξώσεων στην Ισπανία και με τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια Ευρωπαίων σήμερα μας τροφοδοτούν συνεχώς με αφορμές για δράση.
Το φαινόμενο των εξώσεων στην Ισπανία έχει πάρει δραματικές διαστάσεις και οι αριθμοί είναι τρομακτικοί, με 40.000 εξώσεις το 2012, εκ των οποίων οι 32.500 περίπου αφορούν την πρώτη κατοικία! Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, η ελληνική κυβέρνηση και η τρόικα δε θέλουν να δουν πως πρόκειται για μία ακόμη στείρα και αδιέξοδη πολιτική επιλογή και επιθυμούν να την εφαρμόσουν και στην Ελλάδα. Μπορούμε να φανταστούμε τι θα συμβεί, αν όντως τελικά βγουν σε πλειστηριασμό περίπου 100.000 σπίτια που σχετίζονται με προβληματικά δάνεια».
Ποια είναι όμως τα επόμενα πρότζεκτ που ετοιμάζονται μέσα στην προεκλογική περίοδο του Ευρωκοινοβουλίου;
«Στην αφετηρία αυτής της προεκλογικής χρονιάς για την Ευρώπη που θα αναδείξει το νέο σώμα του Ευρωκοινοβουλίου καθώς και το νέο σχήμα της Κομισιόν, επιχειρούμε με μία καμπάνια να προτείνουμε εναλλακτικές λύσεις στο αδιέξοδο που δημιουργούν οι εξώσεις. Βασιζόμενοι στην αρχή πως κάθε Ευρωπαίος δικαιούται πρόσβαση σε αξιοπρεπή στέγη, καλούμε τα ευρωπαϊκά όργανα και τις εθνικές κυβερνήσεις να απαιτήσουν από τις τράπεζες τα σπίτια που βγαίνουν σε πλειστηριασμό να μετατρέπονται σε κοινωνικές κατοικίες και να μην απομακρύνονται από τα σπίτια τους οι ένοικοι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι περισσότερες τράπεζες τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ισπανία τουλάχιστον έχουν στηριχθεί από τη ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας.
Παράλληλα, στοχεύουμε στη μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση του κλάδου της κοινωνικής στέγης και θα παρουσιάσουμε σύντομα εκτενείς προτάσεις στο πλαίσιο του προγράμματος "Perfect Fund"».
Το βιογραφικό του Λεωνίδα Θεοδοσίου είναι εντυπωσιακό. Απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, συνέχισε ως υπότροφος τις μεταπτυχιακές σπουδές του στο Harvard University και στο University of Cambridge, με αρκετές διακρίσεις στο ενεργητικό του. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζει ο φετινός ορισμός του από τη Νομική Σχολή του Χάρβαρντ ως Commencement Speaker, το Α' Βραβείο του Υπουργείου Δικαιοσύνης και της Ο.Σ.Υ.Ε. για τη μελέτη με τίτλο: "Θεσμικές Αποτυπώσεις της Εργασίας των Κρατουμένων" καθώς και το πρώτο βραβείο στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό "Culture Past, Culture Future" του Ιδρύματος Ωνάση και του Βρετανικού Συμβουλίου για την εργασία του με θέμα: «Δημοκρατία και Διακυβέρνηση: μια σχέση συγκερασμού;»
Λίγο πριν συμπληρώσει τα 25 του χρόνια, έχει εργαστεί μεταξύ άλλων ως Επιστημονικός Συνεργάτης στο Συμβούλιο Κεφαλαιαγορών της Βοστώνης καθώς και σε κορυφαία δικηγορικά γραφεία σε Ελλάδα και Βρετανία. Ο ίδιος αυτό το διάστημα ετοιμάζεται για μία ακόμα σπουδαία εκκίνηση, που ακούει στο όνομα «Clifford Chance LLP», μία από τις μεγαλύτερες δικηγορικές εταιρείες του κόσμου.
«Τον προσεχή Οκτώβριο θα εργάζομαι ως δικηγόρος στην παγκόσμια δικηγορική εταιρεία Clifford Chance LLP, στα γραφεία της των Βρυξελλών. Πρόκειται για μια εκ των μεγαλύτερων, πιο αναγνωρίσιμων και προσοδοφόρων δικηγορικών εταιρειών στον κόσμο, με γραφεία σε ισχυρά οικονομικά κέντρα καθώς και σε αλματωδώς αναδυόμενες αγορές (Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Βρυξέλλες, Τόκυο αλλά και Σιγκαπούρη, Πεκίνο, Σάο Πάολο κ.ά.)».
Ποιο θα είναι, όμως, το νέο πεδίο δράσης του στις Βρυξέλλες;
«Στις Βρυξέλλες θα ασχολούμαι με υποθέσεις που άπτονται του δικαίου που διέπει τις συγχωνεύσεις και κτήσεις εταιρειών, καθώς και με το ευρωπαϊκό δίκαιο του ανταγωνισμού και το διεθνές εμπορικό δίκαιο. Το γραφείο των Βρυξελλών αναλαμβάνει, εξάλλου, ορισμένες από τις σπουδαιότερες και πιο σύνθετες υποθέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως: αναδιαρθρώσεις και κρατικοποιήσεις τραπεζών, ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων, συγχωνεύσεις πολυεθνικών εταιρειών, διευθέτηση σημαντικών υποθέσεων ανταγωνισμού στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και, αν χρειαστεί, στα δικαστήρια της Ένωσης».
σχόλια