Διάβασα την εξομολόγησή σου αρκετές ώρες πριν και απο τότε μου έχει μείνει μια φράση κολλημένη στο μυαλό "δε με ενδιαφέρει με ποια θα πλαγιάσεις μα όταν θα γυρίσεις θέλω το πιο παθιασμένο σου φιλί...¨" Πόσο μα πόσο πραγματικό, πόσο αληθινό, πόσο καθόλου εγωιστικο.Να ξέρεις, ότι απόψε κάτι μου έδωσες, με έκανες καλύτερη. Να' σαι καλά και καλή τύχη.
1.10.2012 | 20:03
Αχ αυτή η Αγγλία...
Μας πήρε τόσο καιρό να γνωριστούμε...με κοιτούσες σε κοιτούσα και 3 ολόκληρα χρόνια δεν είχαμε γνωριστεί...τώρα φεύγεις 9 μήνες για μεταπτυχιακό... δε θα με ξεχάσεις,όχι τώρα που με βρήκες... περιμένω με αγωνία το πρώτο σου γράμμα...βρέχει πολύ στο Cardiff και εσύ μαλώνεις με τον Κινέζο στην εστία που δε καθαρίζει καλά τη κουζίνα.. κάθε μήνυμα σου με ταξιδεύει...απο μικρός αγαπούσες την Brooke Shields , εγώ λάτρευα αυτό το ψυχασθενικό βλέμμα του Παπακαλιάτη. χαχα...μοιάζω πολύ με την δεσποινίδα απο τη γαλάζια λίμνη και εσύ με τον αίωνιο πηδηχταρά των ελληνικών κουλτουρέ σειρών...( τον κράζω που το παίζει μάγκας αλλά κατά βάθος τρελαίνομαι) και μέσα στη πλάκα μου ψιθύρισες : τα alter ego μας είναι χρόνια ερωτευμένα...και σκέφτηκα: θέλω να με ερωτευείς τόσο πολύ.... απο τη πρώτη στιγμή ένιωσα ότι σε ξέρω..."you have been in every line i have ever read " που λέει και ο Dickens... και τι σύμπτωση...το great expectations σου είχα πει πως είναι η αγαπημένη μου ταινία..τώρα την έχεις κατεβάσει και την βλέπεις στην Αγγλία για να με θυμάσαι...:).. Σκέφτομαι πως σε θέλω ενώ δεν σε έχω φιλήσει καν...σε θέλω γιατί με κάνεις και χοροπηδάω απο τη χαρά μου όποτε μου στέλνεις τα νέα σου...σε θέλω γιατί διαβάζεις , γιατί μιλάς για αυτά που οι άντρες βαριούνται σε θέλω γιατί όποτε σε φέρνω στο μυαλό μου όλα υπάρχουν και συνυπάρχουν σε μουσική του yann tiersen
4