ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι με κάποιον εδώ και 2 χρόνια και τον αγαπώ πολύ. Δεν σκέφτομαι καν να τον απατήσω, δεν έχω καμία τέτοια διάθεση. Δηλαδή, και μόνο στην σκέψη ότι θα του έκανα κακό και θα τον κορόιδευα, τσαντίζομαι. Υπάρχει, όμως, ένα θέμα. Μερικές φορές, αν τύχει και δω κάποιον ωραίο στον δρόμο ή γενικά έξω, τον κοιτάω και μπορεί να σκεφτώ και τίποτα παραπέρα. Αμέσως, το κόβω στο κεφάλι μου και μετά νιώθω απίστευτες τύψεις που έκανα την κίνηση μόνο και μόνο να κοιτάξω. Και όχι μόνο αυτό! Αν τύχει και μιλήσω με το αγόρι μου και είναι λίγο νευριασμένος για ασχετο λόγο, νομίζω ότι μάντεψε τη σκέψη μου και νιώθω ακόμα περισσότερες τύψεις. Παρανοια!