________________
1.

Αγαπητή Α, μπα..πόσο μα πόσο δίκιο είχες όταν έλεγες πως είναι μην τα πάρουν τα "καλά παιδιά". Ήταν ένα καλό παιδί, μέχρι που τα πήρε μια μέρα και τρομαξα να τον αναγνωρίσω. Τελευταία του κουβέντα ήταν πως αυτος κάρφωσε τα σημαιάκια του και μου το είχε πει πως -μέχρι εδω αντέχω- αλλά εγώ περα βρέχει. Το κακό είναι πως έχει απόλυτο δίκιο και πλέον ούτε να με δει μπροστα του δεν θέλει. Ρε συ Λένα? Πόσο σκατάνθρωπος ειμαι ρε συ?- Μια φορά κ έναν καιρό..

Πρώτα πρώτα, σταμάτα το αυτομαστίγωμα, δεν ωφελεί σε τίποτα. Μετά ζήτα συγνώμη, ταπεινά και ειλικρινά, αλλά αν έστω και λίγο το κάνεις με σκοπό να δεις αν περνάει ακόμη η μπογιά σου, περίμενε μέχρι να το εννοείς. Διαφορετικά θα σιχαθείς κι άλλο τον εαυτό σου. Πάρε απόφαση ότι έκανες μεγάλο λάθος και φρόντισε τα παθήματα να γίνουν μαθήματα, αλλιώς χάνουμε όλοι το χρόνο μας.

Τώρα βάλτο μέσα στο χοντροκέφαλό σου: όταν κάποιος σου φέρεται καλά, δεν το κάνει επειδή έπεσε ξερός με την απίθανη σου φάση και δεν έχει άλλη επιλογή. Το κάνει επειδή το θέλει. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να το πάρει και πίσω.

________________
2.

ποια η αποψη σου για το Λεό Μπουσκάλια;- Λεοπάρ Μπουκάλια

Α, αυτός μου είχε ξεφύγει. Τώρα έχουμε Αγία Τριάδα: Κοέλιο, Μπουκάι και Μπουσκάλια. Κάτι τέτοιοι κλονίζουν την άποψή μου για το κατά πόσο είναι έγκλημα να καις βιβλία.

________________
3.

καλησπέρα Α μπα.

Μία τετραμελής οικογένεια με δύο σπίτια. Πριν μία 10ετία (σχεδόν) τα τρία μέλη μετακομίζουν στο σπίτι το οποίο βρίσκεται 1 ωρα μακριά απο την αθήνα. Το 4 μέλος της οικογένειας μένει στο σπίτι της αθήνας μέχρι και σήμερα. Το οποιο πληρώνει όλα τα πάγια έξοδα του σπιτιού και πια του ανήκει. Αν κάποιο μέλος της οικογένειας θέλει να έρθει να μείνει στο σπίτι στην Αθήνα έστω και για μία νύχτα δεν θα πρέπει να ρωτήσει αν μπορεί να έρθει;; Πως μπορείς να βάλεις όρια στην οικογένεια σου;; γίνεται; μήπως εγώ τα βλέπω υπερβολικά;; Πως τελικά αποκτάς την ανεξαρτησία σου στο σπίτι σου;;- δεν ξερω τι μου γινεται

Εγώ μαζί σου είμαι. Αν δεν γίνεται με τα λόγια, χρειάζονται έργα. Ανακοίνωσε ότι θα αλλάξεις κλειδαριά και όποιος θέλει να φιλοξενηθεί πρέπει πρώτα να συνεννοηθεί μαζί σου και φρόντισε πραγματικά να την αλλάξεις. Εναλλακτικά μπορείς να τους περιμένεις «τυχαία» γυμνός/η και αλειμμένος/η με λάδι και μόλις σε δουν πες «αχ, περίμενα παρέα».

________________
4.

Άμπα μου, πιστεύεις ότι το stalking είναι κακό; Δεν μιλάω για παθολογικά πράγματα, αλλά ρε παιδί μου σε κάτι του στυλ αν σε ενδιαφέρει κάποιος ψάχνεις πληροφορίες για αυτόν απο το τουίτερ ,φβ και οτιδήποτε άλλο μπορεί να έχει για να τον προσεγγίσεις καλύτερα. Φιλιά -φτερό στον άνεμο

Το να ψάχνεις πληροφορίες από το ίντερνετ για τα πρόσωπα ενδιαφέροντος είναι πλέον τόσο παράξενο όσο το βούρτσισμα των δοντιών. Αυτό όμως δε λέγεται stalking το οποίο ναι, προφανώς και είναι κακό. Αν δεν ξέρεις πού είναι το όριο ίσως και να το παράκανες.

________________
5.

πώς θα γίνει να γίνω ξανά το ανέμελο, ξένοιαστο κορίτσι που ήμουν στα 20, που δε ντρεπόμουν, δε φοβόμουν, γελούσα πολύ ?? τώρα στα 35, σκέφτομαι τι θα πει ο ένας και ο άλλος, αν είπα κάτι άσχημο, αν ο άλλος βγάλει μια εντύπωση για μένα που δεν ισχύει κλπ, αν φανώ αδύναμη..δε ξέρω..όλα στο μυαλό κουβάρι..- single bird

Δηλαδή είσαι τώρα 35 και πιστεύεις ότι η καλύτερη φάση της ζωής σου ήταν όταν δεν ήξερες τι σου γινόταν και δε φοβόσουν και δε ντρεπόσουν.

Εσύ το λες ανεμελιά (και για τότε ίσχυε αλλά μόνο από την πλευρά σου), τώρα θα έπρεπε να το βλέπεις όπως ήταν: αφέλεια και άγνοια κινδύνου.

Το καλό με την ηλικία είναι ότι αποκτάς εμπειρίες και γίνεσαι πιο σοφός. Εσύ τι έκανες τα τελευταία 15 χρόνια;

________________
6.

έχεις πει μεγαλες αλήθειες εδώ μέσα αγαπημενη και παίρνω το θαρρος να υποβαλλω κι εγω μια ναρκισσιστικη ερωτηση. Από μικρή υπέφερα από άγχος που εξελίχθηκε σε αγχώδη διαταραχή με κρισεις πανικου ΙΔΨ και διάφορα άλλα πακέτα.Η ψυχικη μου ζωη περασε μεγαλες τρικυμιες, πολλες απο τις οποιες θα ειχα αποφυγει αν καταφερνα να ξεφυγω απο την αυτιστικη ενασχοληση με τον εαυτο μου και τα προβληματα του. Εχεις πει καπου "να μαθεις τον εαυτο σου και να το συγχωρησεις". Ποσο μεγαλη κουβεντα. Ποτε δε με εμαθα και ποτε δε με συγχωρεσα για τα νευρωτικα μου κωλυματα και ποσα πραγματα δεν εκανα θεωρωντας τον εαυτο μου προβληματικο.Το παραδοξο ειναι οτι οταν προεκυψαν αληθινες δυσκολιες στην οικογενεια μου, η πιο μεγαλη εκ των οποιων πολυ προσφατα, πηρα την κατασταση στα χερια μου και ανελαβα παρα το αγχος μου να βοηθησω απο πλευρας μου να σωθει η ζωη του πιο αγαπημενου μου προσωπου.Υπαρχουν περιοδοι ρε α,μπα που δεν μπορω να βγω απο το σπιτι απο την αγοραφοβια και εκει ετρεχα μηνες στα νοσοκομεια σε μια ξενη χωρα. Μου παρουσιαστηκε ενας εαυτος , οπως μου τον περιεγραφε ο αναλυτης μου, μια δυναμικη που υπαρχει,, δυνατοτητες που εμειναν κρυμμενες πισω απο ογκολιθους νευρωσεων. Νομιζα πως αυτη η εμπειρια θα με αλλαζε και θα αφηνα τον εαυτο μου να εξελιχθει. Τωρα όμως, που ο κινδυνος περασε, ειμαι παλι μεσα στο αγχος και δεν μπορω να κανω τα πιο απλα πραγματα.Και τα βαζω με τον εαυτο μου που δεν μπορω να ειμαι αποδοτικη στη δουλεια απο τα συμπτωματα, που δεν καταφερα να κανω μεταπτυχιακο, που ειμαι 36 και φοβαμαι το γαμο και τα παιδια και δεν μπορω να με συγχωρησω, βρισκω συνεχεια λογους για να επιβεβαιωνω την ανεπαρκεια μου. Πώς να καταλαβω ποια ειναι η αληθεια μου; Η προβληματικη ή η δυναμικη; να με καταλαβω σαν προβληματικη και να με συγχωρησω ως τετοια, ακολουθωντας μια αντιστοιχα προβληματικη ζωη ή να ονειρευομαι τι θα μπορουσα να κανω αν δεν ειχα ολα αυτα; ειχα αρχισει να συμβιβαζομαι με την ιδεα της προβληματικης και αυτη η προσφατη εμπειρια με εκανε να φαντασιωνομαι μια αλλη ζωη, που ισως σε ενα παραλληλο συμπαν να μπορουσα να ζησω...και αυτο δεν μπορω να μου το συγχωρησω-κεραυνοπληκτη

Αυτά που λες είναι μόνο για ψυχαναλυτή, τι να προσθέσω εγώ;

Το μόνο που θα τολμούσα να πω είναι ότι δε μου φαίνεται καλή ιδέα να βλέπεις τον εαυτό σου ως δύο ανθρώπους, ο ένας τέλειος και ο άλλος σκάρτος. Όταν λέμε «αποδοχή» εννοούμε να δεχτείς αυτό που ισχύει για όλους τους ανθρώπους, ότι δεν είναι ούτε σούπερ καταπληκτικοί ούτε εντελώς άχρηστοι, είμαστε κάπου στη μέση, με κομμάτια ωραία και κομμάτια προβληματικά, και προσπαθούμε να ισορροπήσουμε και να δεχτούμε ότι αυτό που νομίζουμε τερατώδες στην πραγματικότητα είναι ο μέσος όρος.

________________
7.

Και για πες μας, ποιος είναι ο πιο στυλάτος τρόπος να μπαίνουμε στη θάλασσα;

υγ: αγκαλιές και φιλιά-άσπρο ζελεδάκι

Μπαίνουμε αργά, χωρίς να ενοχλούμε τους γύρω μας, μέχρι τους γλουτούς. Μετά βουτάμε με το κεφάλι σαν γοργόνες, και όταν ξαναβγαίνουμε στην επιφάνεια δεν τσιρίζουμε.

Αν δε μας βλέπει κανείς, κάνουμε ό,τι θέλουμε.

________________
8.

Αγαπητή Λένα,

Ανακάλυψα την στήλη σου χτες. Η διάυγειά σου ως προς την ανθρώπινη συμπεριφορά και φύση, και η άνεσή σου να εκφράζεις την ουσία του κάθε θέματος λακωνικά, χωρίς υποκρισίες ή ψευτολυρισμούς και με σαρκασμό με έκαναν χτες για το δίωρο που σε διάβαζα για πρώτη φορά μέσα στις τρείς εβδομάδες μετά τον επίπονο χωρισμό μου να σταματήσω να κλαίω και να ενδίδω στον πόνο και τη μιζέρια μου για όσα ξέρω και όσα επιμένω να πιστεύω οτι έχασα. Γιατι απλώς φαντάστηκα την απάντησή σου σε ό,τι θα σου έγραφα. Να σαι καλα. For once, κάποιος είναι στο σωστό χώρο. Νat.

Κάτι τέτοια με κάνουν να θέλω κι άλλες, κι άλλες ερωτήσεις! Ζήτω! Ευχαριστώ Nat, ευχαριστώ πολύ.

________________
9.

Γιατί στις ξένες σειρές ακούγονται αυτα τα γέλια σε κάθε αστεία ατάκα? Για να μας δείξουν οτι είναι αστείο μηπως και δεν το πιάσαμε? Θυμάμαι κάτι τέτοιο έκανε και ο Μαστοράκης σε μια ελληνική σειρά...μεγάλη αποτυχία!- seriesfan

Οι πρώτοι της τηλεόρασης κατάλαβαν ότι αν γελάει κάποιος άλλος, είναι πολύ πιο πιθανό να γελάσεις κι εσύ, κι αυτό κάνει τους ανθρώπους να θεωρούν κάποιο θέαμα πιο αστείο απ' ό,τι θα το θεωρούσαν χωρίς άλλο κοινό. Έτσι οι πρώτες κωμικές σειρές γυριζόταν σε ζωντανό ακροατήριο.
Επειδή όμως το λάιβ έχει περισσότερο κόπο για όλους τους εργαζόμενους, έξοδα και πολλά αναπάντεχα, ένας ηχολήπτης σκέφτηκε να τα βάζει σε κονσέρβα. Η ιδέα δεν ήταν απολύτως κακή και σύντομα έγινε αυτονόητο. Μέχρι που οι θεατές άρχισαν να κουράζονται, όπως εσύ.
Από τότε οι σειρές που έχουν το μπάτζετ για λάιβ κοινό, το κάνουν.

________________
10.

Γεια σου Α,μπά;
Θέλω να σε κάνω μια ερώτηση/πρόταση. Υπάρχει περίπτωση να δούμε την στήλη σου σε άλλο site;- dengrafwgreeklish

Είναι ερώτηση ή πρόταση;

________________
11.

Αγαπητή Λένα,

κάνω την πρακτική μου σε μια εταιρεία στο εξωτερικό και για πρώτη φορά συγκατοικώ με μια άλλη κοπέλα από την Αγγλία.

Όλα καλά όλα ωραία, η κοπέλα είναι συμπαθέστατη και γελάμε πολύ αλλά με το θέμα της καθαριότητας δεν το έχει καθόλου. Δεν είναι μόνο ότι δεν θα πλύνει τα πιάτα παρά μόνο όταν δεν υπάρχει ούτε ένα καθαρό σκεύος στην κουζίνα αλλά με βλέπει να καθαρίζω το μπάνιο, την κουζίνα, τους κοινόχρηστους χώρους και σφυρίζει αδιάφορα. Και καλά, αυτά πες θα τα καθαρίσω εγώ. Το χειρότερο είναι ότι δεν έχει καθαρίσει ούτε μία φορά το δωμάτιό της τους 2 μήνες που συγκατοικούμε (σκούπισμα, σεντόνια κλπ) με αποτέλεσμα πλέον να αναδύει μια περίεργη μυρωδιά. Τι κάνεις σε αυτή την περίπτωση; έχει μείνει μόνο ένας μήνας συγκατοίκησης, οπότε να κάνω υπομονή γιατί τον έφαγα τον γάιδαρο ή να της το επισημάνω κάπως; δε θέλω να χαλάσω τη σχέση μας-δούλα και κυρά

Αφού έχει μείνει αυτός ο ένας μήνας, κάνεις υπομονή και μετά φέρνεις καλού κακού και τους ghostbusters.

________________
12.

Α, μπα μου γεια σου, άλλη μια ερώτηση σου έχω κάνει (αν έχεις γκόμενο) και χάρηκα πολύ που απάντησες πως είσαι πολύ happy με τη σχέση σου! Τώρα θέλω να ρωτήσω κάτι για τη δική μου...είμαι, μμμ... πως είναι αυτές που έχουν απορίες τύπου "έχει 1 χρόνο να με πάρει τηλέφωνο άρα μάλλον με θέλει πολύ αλλά φοβάται τα αισθήματά του, να του κάνω έκπληξη ένα 10ήμερο σε ερημικό νησί οι 2 μας???" Ε, εγώ καμία σχέση, έχω πολύ ευαίσθητες κεραίες και πιάνω και το παραμικρό "φτύσιμο".

Έλα όμως που έχω κολλήσει 3 χρόνια τώρα με κάποιον που ανοιχτά πλέον λέει ότι δεν είναι ερωτευμένος (και ότι ποτέ δεν ήταν μάλιστα) και κατά συνέπεια δεν κάνει ρομαντικές κινήσεις (ρομαντικές με την αμερικάνικη έννοια) όπως μηνυματάκια, εξόδους τετ-α-τετ, φιλάκια, δωράκια, λογάκια, σ'αγαπώ, πρόταση γάμου, και πάει λέγοντας. Αλλά παρολαυτά συζεί μαζί μου και προσπαθεί να με αφήσει και έγκυο (ανόρεχτα ομολογουμένως) , υποστηρίζοντας ότι αυτό το μοντέλο οικογένειας μπορεί να λειτουργήσει, δεδομένου ότι έχουμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα και επίσης η εμφάνισή μου και το στάτους μου του καλαρέσουν. Ταυτόχρονα βέβαια, κάθε τρεις και λίγο τρώει φρίκες και μου ζητάει να χωρίσουμε, κυρίως όταν εγώ προτείνω να πάμε ένα βήμα παραπέρα πχ γάμο, ιατρική βοήθεια για υπογονιμότητα κλπ.

Γιατί δεν σηκώνομαι να φύγω όσο κι αν μου το λένε οικογένεια, φίλοι και ψυχολόγος μ'ενα στόμα μια φωνή??? Γιατί όσες φορές χωρίσαμε το μόνο που σκέφτομαι είναι πως θα τα ξαναβρούμε? Γιατί ενώ έχω τη δυνατότητα να βρω κάποιον άλλον δεν καταφέρνει να μου αρέσει κανένας τόσο? Εν τέλει, είμαι μαζοχίστρια??- Σούλα

Ε, πώς να σου το πω με τρόπο: ναι.

Η πλάκα (καθόλου πλάκα) είναι ότι αυτός είναι πιο προβληματικός από εσένα.

Κάνε ό,τι καταλαβαίνεις με τη ζωή σου και με αυτόν, ποσώς ενδιαφέρει το σύμπαν, αλλά σε παρακαλώ να χαστουκιστείς χίλιες φορές μήπως και ξυπνήσεις γιατί ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ;

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΑΝΣΑΠΛΑΣΤ.

Αίσχος.