Επαγγέλεται short seller και το New Yorker τον έχει χαρακτηρίσει "καπιταλιστή τής καταστροφής" (The catastrophe capitalist). Βγάζει 'το μεροκάματό του' ποντάροντας στην πτωση ισχυρών εταιρειών ή κρατών. Ο Τζιμ Χάνος είναι hedge fund manager και η εταιρεία του Kynikos Assosiates διαχειρίζεται κεφάλαια αξίας 6 δις. Στις διακοπές του στη Μύκονο, στη Φτελιά, είχα την ευκαιρία να τον συναντήσω και να συζητήσω μαζί του για μια σειρά θεμάτων. Από τα χρηματιστηριακά σκάνδαλα τής Enron και του Madoff μέχρι το πώς άλλαξε η Ελλάδα στη διάρκεια των 45 χρόνων που την επισκέπτεται. Πότε κατάλαβε πως ότι δεν πήγαινε καλά με το 'μπουμ' τής ελληνικής οικονομίας; Όταν...
Τζιμ Χάνος: «...Είδα εκείνους που πριν 15 χρόνια οδηγούσαν κατσίκες, πριν 5 χρόνια να οδηγούν Μερσέντες!».
συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ.
Nτυμένος σπορ, με μια φόρμα κι ένα πόλο μπλουζάκι, o 56χρονος Ελληνοαμερικανός επενδυτής κάνει την εμφάνισή του στον περιβάλλοντα χώρο τής βίλλας όπου διαμένει, στη Φτελιά τής Μυκόνου. Στα 40 λεπτά που είναι ο προκαθορισμένος χρόνος τής συνέντευξης, ο Τζιμ Χάνος [στα αγγλικά προφέρεται ΤΣΕΪΝΟΣ], ο διάσημος fund manager του ναού του χρήματος, τής Wall Street, απαντά σε όλες τις ερωτήσεις με ταχύτητα και άνεση, διανθίζοντας συχνά τον λόγο του με αναφορές στην αρχαία και νεώτερη Ελλάδα. Δαίνεται να αγαπάει την χώρα των προγόνων του αλλά, από την άλλη, είναι ένας άνθρωπος που καθημερινά 'παίζει' με δισεκατομμύρια, οπότε οι όροι που χρησιμοποιεί στη συζήτηση είναι ρεαλιστικοί, αδαιφορώντας εάν αυτό αρέσει ή όχι στον όποιον ακροατή του. Γεγονός που -αν μη τι άλλο- προσδίδει στη συνέντευξη-συζητησή μας πρόσθετο ενδιαφέρον.
«Συνάντησα τον πρωθυπουργό σας, τον κ.Σαμαρά, κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ» λέει ο Χάνος. «Επιχείρησε να πείσει μεγάλους και ισχυρούς επενδυτές να επενδύσουν στην Ελλάδα. Με τις αμερικανικές αγορές να βρίσκονται στα υψηλότερα σημεία τους, όπως και η Κίνα, παρ'ότι διατηρώ αμφιβολίες για την Κίνα, πιστεύω, τόσο εγώ όσο και άλλοι επενδυτές, ότι αυτή τη στιγμή η Ευρώπη είναι το καλύτερο μέρος για να επενδύσει κανείς. Βεβαίως απαιτείται κάποιου είδους πολιτική σταθερότητα στην χώρα. Κανείς δεν επενδύει κάπου όπου δεν ξέρει τι θα ισχύει εκεί την επόμενη μέρα τής επένδυσής του».
Ο Τζιμ Χάνος είναι ίσως ο πιο επιτυχημένος short seller αυτή τη στιγμή στη Wall Street. Τού μεταφέρω τον θαυμασμό για το πρόσωπό του, ενός φίλου μου που δουλεύει στο Risk Management τής Εθνικής Τράπεζας ο οποίος είναι μεγάλος θαυμαστής του. Για ποιόν λόγο; «Επειδή» όπως μού εξηγεί ο φίλος μου, ένα πολύ δυνατό μυαλό του τραπεζικού χώρου, και μάλιστα νεαρής ηλικίας, «αυτό που κάνει ο Χάνος είναι το ακόλουθο: υπάρχει ο βασιλιάς που είναι γυμνός και όλοι το βλέπουν αλλά κανείς δεν τολμά να το πει. Και ο Χάνος, όχι μόνο το λέει δημοσίως αλλά -ταυτόχρονα- βάζει και στοίχημα, μερικά εκατομμύρια δολλάρια (...), για αυτό!». Όταν αναφέρω στον Χάνος την άποψη του φίλου μου, γελάει με την καρδιά του. Ένα βροντερό, από καρδιάς, γέλιο. Εν συνεχεία του ζητώ να μού εξηγήσει περισσότερα για το επάγγελμά του:
«Ένας από τους κανόνες των hedge funds και ειδικότερα των short sellers που είμαστε εμείς, είναι να ανακαλύπτουν μια απάτη σε πραγματικό χρόνο. Αρέσκομαι να λέω ότι οι short sellers είναι οι ντετέκτιβ τής χρηματοοικονομικής αγοράς. Ενώ οι αρχές τής Wall Street είναι οι αρχαιολόγοι τής ίδιας αγοράς. Θα σου πουν τι έγινε αφού όλοι θα έχουν χάσει προηγουμένως τα λεφτά τους... Οι short sellers, όπως έγινε και στην περίπτωση τής Enron, έχουν την τάση να το επισημαίνουν τη στιγμή που αυτό συμβαίνει. Ασφαλώς υπάρχει ένα κίνητρο κέρδους για μας να το κάνουμε αλλά συμβάλλουμε και στην καλύτερη λειτουργία τής αγοράς».
Η περίπτωση - ή καλύτερα το μεγασκάνδαλο - Enron. Η υπόθεση που έκανε τον Χάνος σελέμπριτι, εξώφυλλο σε περιοδικά, διάσημο και εκτός του δικού του επαγγελματικού χώρου. O Tσέινος σε συνέντευξή του στην αμερικανική τηλεόραση είχε πει ότι «ο καθένας μπορούσε να δει το τι τελικά θα συνέβαινε στην περίπτωση τής Enron αλλά κανείς δεν μιλούσε». Ζητώ να μού εξηγήσει τον λόγο αυτής της 'ενοχης σιωπής': «Η Enron ήταν το αγαπημένο παιδί του χρηματιστηρίου, η μετοχή της πήγαινε καλά, κι ετσι κανείς δεν ήθελε να ρωτήσει ή να ξέρει τι πραγματικά γινόταν. Σε περιπτώσεις όπως αυτή, οι αρχές τής Wall Street ή ακόμη κι εκείνες τής Ε.Ε. καταλαβαίνουν ότι τα funds και οι short sellers αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι τής αγοράς».
Περίπου το ίδιο συνέβη και στην περίπτωση του διαβόητου Μπέρνι Μέιντοφ, εξαιτίας του οποίου πολύς κόσμος, σε Αμερική και Ευρώπη ( ακόμη και στην Ελλάδα ) καταστράφηκε. Όταν τον ρωτώ σχετικά, ο Χάνος μορφάζει: «Ένας φίλος μού είπε ότι αν το fund του Μέιντοφ ήταν μια εταιρεία εισηγμενη στο Χρηματιστήριο δεν θα γλίτωνε ποτέ με αυτό. Αλλά ήταν ιδιωτική. Οι short sellers θα τον είχαν εντοπίσει πολύ νωρίτερα. Θυμάμαι ότι είχε γίνει μια κονφερανς στο Μαιάμι κι ένας από τους συμμετέχοντες το έλεγε ολοκάθαρα: "εάν έχετε χρήματα αστον Μέιντοφ, βγάλτε τα έξω. Επειδή δεν μπορούμε να καταλάβουμε το πώς κάνει λεφτά και το αν όντως κάνει λεφτά". Συνεπώς υπήρχαν άνθρωποι που ρωτούσαν αλλά ο Μέιντοφ επιβίωνε επειδή ήταν ιδιώτης».
Στη Wikipedia o Χάνος αναφέρεται ως "the mirror image of Warren Buffett". Τι ακριβώς σημαίνει αυτό; «Μη φανταστείτε μεγάλες διαφορές, πρόκειται περίπου για το ίδιο κόνσεπτ. Ο Γουόρεν Μπάφετ αγοράζει πολύ φτηνά και πουλάει αργότερα ακριβά. Αυτό που κάνουμε εμείς είναι ότι πουλάμε κάτι ακριβά στην αρχή και μετά επιδιώκουμε να το ξαναγοράσουμε φτηνά. Είναι με πολλούς τροπους η ίδια θεωρία, απλώς ανεστραμέννη. Εξ ου και το "mirror image"».
Τι είδους προσόντα άραγε απαιτούνται για να γίνει κάποιος ένας επιτυχημένος short seller; «Παλιότερα νόμιζα ότι είναι το ίδια με αυτά που απαιτούνται για να είσαι επενδυτής αλλά τωρα έχω αλλάξει γνώμη» ομολογεί ο Χάνος. «Θεωρώ ότι η ψυχολογία είναι διαφορετική. Όταν είσαι ένας νορμάλ επενδυτής λες όλη μέρα 'αγόρασε, αγόρασε, αγόρασε' και οι περισσότεροι το συνηθίζουν αυτό. Αλλά όταν είσαι short seller όλοι σού λένε ότι 'είσαι λάθος, λάθος, λάθος'. Κάπως έτσι, οι περισσότεροι άνθρωποι που παίρνουν αποφάσεις 'σπάνε' όταν 'χτυπούν' συνεχώς πάνω σε αυτού του είδους τον 'τοίχο'. Εχει να κάνει περισσότερο με τη συμπεριφορά παρά με τα βασικά τής οικονομίας. Εμείς εχουμε αναλυτές κι εκείνους που 'τρεχουν' το πορτφόλιο. Οι αναλυτές είναι ΟΚ. Αλλά εκείνοι που παίρνουν τις αποφάσεις ή το έχουν ή δεν το έχουν. Ή τους αρέσει και αντέχουν αυτού του είδους το ρίσκο, να πουν, όπως λέει και ο φίλος σας, ότι ο αυτοκράτορας είναι γυμνός ή δεν τούς αρέσει και δεν το αντέχουν».
Ο Τζιμ Χάνος ίδρυσε την εταιρεία του το 1985. Και την ονόμασε Kynikos Associates. Αραγε γιατί; Επρόκειτο για κάποιο είδος ειρωνείας για τον κόσμο του χρήματος ή ένα είδος περιγραφής του, ότι ένας τέτοιος κόσμος είναι κυνικός; «Τίποτε από τα δύο. Εχασες!» λέει ο Τσέινος και γελάει ξανά. «Απλώς, οι κυνικοί ήταν μια ομάδα φιλοσοφων οι οποίοι ζούσαν έξω από την Αθήνα και πίστευαν στην αυοπειθαρχία και την ανεξαρτησία τής σκέψης. Όφειλαν να αμφιβάλλουν για όλα και να μην αποδέχονται τίποτε ως δεδομένο. Η γυναίκα του συνεταίρου μου ήταν Ελληνίδα και ήταν εκείνη που επέλεξε αυτή τη λέξη για το εταιρικό μας όνομα. Είπε ότι "ακούγεται τέλειο για αυτό που θέλετε να κάνετε". Βέβαια εμείς νομίζαμε ότι μια ελληνική λέξη θα ήταν δύσκολο να τη συνηθίσουν ή να την προφέρουν αλλά τελικά την κρατήσαμε».
Δεν εννοείτε το 'Κυνικός' με την έννοια που το χρησιμοποιούμε σήμερα. «Ο όρος Κυνικός στα αγγλικά σημαίνει κάτι αρνητικό» διευκρινίζει ο Χάνος . «Αλλά στην Αρχαία Ελλάδα είχε το νόημα μιας αρετής. Κάποιες φορές πρέπει να το εξηγώ αυτό αφού οι Κυνικοί προσέφεραν υπηρεσίες στον κόσμο με τις ερωτήσεις τους και την αμφισβήτηση που έθεταν. Κατόρθωναν να μην αφήσουν τους ανθρώπους να παρασυρθούν από τη δημαγωγία αλλά να κρατήσουν το βλέμμα τους και την προσοχή τους στα γεγονότα».
Οι κυνικοί, η δημαγωγία, η έννοια της αρετής. Ο δεύτερης γενιάς Ελληνοαμερικανός δείχνει να γνωρίζει αρκετά για την Ελλάδα και τον πολιτισμό της: «Οι παππούδες μου γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Κι εγώ έρχομαι στην Ελλάδα σταθερά εδώ και περίπου 45 χρόνια, από το 1968, σχεδόν κάθε χρόνο».
Η Ελλάδα του 1968 κι εκείνη του 2013. Πόσο θεωρεί ότι άλλαξε η πατρίδα των παππούδων του μέσα σε αυτόν τον σχεδόν μισό αιώνα; «Πάρα πολύ. Όταν πρωτοήρθα θυμάμαι τον πατερα μου να μιλά για τους συνταγματάρχες και μετά, τη δεκαετία του '80 και του '90 μέχρι το 2004 είδα το μπουμ, την άνοδο της οικονομίας. Οι άνθρωποι να χτίζουν βίλλες κ.λπ.»
Και, άντε, εμείς βρισκόμασταν εντός του πάρτι, οπότε το βλέμμα μας ήταν και λιγάκι θολό. «Εσείς» τον ρωτώ «δεν υποψιαστήκατε, σαν έξυπνος άνθρωπος που είστε κιόλας, ότι κάτι δεν πήγαινε καλά;». «Ναι, συνέβη αυτό» ομολογεί ο Χάνος. «Ξέρεις πότε; Όταν είδα στην ελληνική επαρχία ανθρώπους που πριν 15 χρόνια 'οδηγούσαν' κατσίκες, πριν από 5 χρόνια να οδηγούν Μερσέντες. Hταν δύσκολο να μην παρατηρήσεις ότι το κρέντιτ παραήταν εύκολα διαθέσιμο».
Τα χρόνια τής κρίσης ποιά ήταν η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό; Τι δονήσεις λάμβανε εκείνος; «Νομίζω ότι η εικόνα της Ελλάδας 'τσαλακώθηκε' λίγο στη Δύση, στην Αμερική αλλά αυτό ειλικρινά πιστεύω ότι είναι αδικαιολόγητο. Οι Ελληνες είναι σκληρά εργαζόμενοι και η εικόνα που είχαμε στην αρχή της κρίσης στις ΗΠΑ ήταν εκείνη των φοροφυγάδων Ελλήνων, μιας οικονομίας προβληματικής, πολλής γραφειοκρατίας κ.λπ. Η ουσία του θέματος είναι ότι ο μέσος Ελληνας είναι ένας πολύ σκληρά εργαζόμενος άνθρωπος, κάτι που εγώ επανειλημμένα τονίζω στους Αμερικανούς φίλους μου. Όταν ήμουν επικεφαλής τής ελληνορθόδοξης κοινότητας εξετάζαμε στις δωρεές από διάφορα εθνικά γκρουπ και, με όρους εισοδήματος, οι Ελληνοαμερικανοί ήταν δεύτεροι σε εισόδημα πίσω από τους ΕβραιοΑμερικανούς. Δε νομίζω ότι πολλοί το γνωρίζουν αυτό. Και οι Ελληνες που ζουν σε όλον τον κόσμο, η διασπορά, στην Αμερική, τη Νότια Αφρική, τον Καναδά, είναι κάποιοι από τους πιο επιτυχημενους επιχειρηματίες. Επίσης είδα έγκυρες μελέτες βάσει των οποίων οι Ελληνες εργάζονται πιο πολλές ώρες από τους Γερμανούς. Ούτε αυτό είναι ευρέως γνωστό. Συνεπώς υπάρχουν πολλές παρεξηγήσεις σχετικά με την Ελλάδα που πρέπει να διορθωθούν».
Ως ένας από τους πρωταγωνιστές τής Wall Street ποιό θα έλεγε ότι είναι το καλύτερο φιλμ που γυρίστηκε ποτέ για τον ναό του χρήματος; «Οh Boy! Θα έλεγα το ντοκιμαντέρ για την Enron "The smartest guys in the room", μόνο και μόνο επειδή συμμετείχα κι εγώ σε αυτό! Ομως πρέπει να πω ότι συνεχίζει να μου αρέσει το πρώτο "Wall Street" γιατί κατόρθωσε να 'αιχμαλωτίσει' κάποιες στιγμές της νεοϋορκέζικης μυθολογίας. Ως Νεοϋορκέζος, ομολογώ ότι μού άρεσε που 'έπιασε' όλη αυτή την περίοδο των '80ς στη Νέα Υόρκη, με τις λιμουζίνες, την έκρηξη ευημερίας, την υπερβολή . Νομίζω ότι ο Στόουν είχε πολύ καλό 'μάτι' και πέτυχε να το αναδείξει αυτό στο φιλμ του».
Ο πρωταγωνιστής του φιλμ Μάικλ Ντάγκλας, στον ρόλο του αδίστακτου χρηματιστή Γκόρντον Γκέκο, πρόφερε τη φράση που χαρακτήρισε μια ολόκληρη εποχή, εκείνη του τούρμπο καπιταλισμού των τελευταίων 30 χρόνων: «Greed is good». Η απληστία είναι καλή. Συμμερίζεται ο επιτυχημένος τής Wall Street Τζιμ Χάνος τη φράση του Ντάγκλας; «Οχι δεν τη συμμερίζομαι. Και μάλιστα αν το πείτε αυτό στον Ολιβερ Στόουν θα γελάσει γιατί εκείνος ποτέ δεν πίστευε ότι οι θεατές θα το έπαιρναν με αυτόν τον τρόπο. Δηλαδή ως κάτι για το οποίο κάποιος μπορεί να είναι περήφανος. Ο Στόουν το έβαλε στο σενάριο ως μομφή. Η επιδίωξη του κέρδους νομίζω ότι είναι κάτι λογικό. Αλλά η απληστία όχι. Πηγαίνει πολύ μακριά. Θυμίζει την ελληνική ύβρι. Χρειάζεται ένα μέτρο σε όλα τα πράγματα. Νομίζω ότι αυτός είναι ο πιο εύστοχος τρόπος για να το θέσει κανείς».
Το πλέον πρόσφατο μεγάλο στοίχημα του Χάνος είναι η αμφισβήτηση της σταθερότητας τής κινεζικής οικονομίας. Πού το βασίζει; «Σορτάρουμε την Κίνα εδώ και περίπου 3 χρόνια. Και κατά τη διάρκεια αυτής τής περιόδου η κινεζική αγορά έχει πέσει κατά 35%. Συνεπώς νομίζω ότι μέχρι τώρα οι εξελίξεις μάς δικαιώνουν. Και δεν είναι μόνο το κινεζικό χρηματιστήριο ή το κινεζικό real estate. Είναι το συνολικό μοντέλο της κινεζικής οικονομίας το οποίο όσο πιο πολύ το κοιτάζουμε τόσο περισσότερο μάς παρουσιάζεται σαν ένα αυξανόμενα ασταθές μοντέλο. Βασίζεται σε όλο και περισσότερο χρέος, πίστωση. Πιστεύω ότι πρόκειται για μια φούσκα που σχετικά σύντομα θα σκάσει».
Και ο Τζιμ Χάνος θα είναι ο μόνος που θα έχει τολμήσει να πει: «ο βασιλιάς είναι γυμνός» κερδίζοντας παράλληλα κάποια δις; «Αυτό ίσως να συνέβαινε το 2010 ή το 2011» δηλώνει χωρίς καθόλου έπαρση ο συνομιλητής μου. «Αλλά πλέον όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο το αμφισβητούν. Βλέπεις στόρις στις πρώτες σελίδες των New York Times ή των Financial Times που θέτουν ερωτήματα για τις πόλεις-φαντάσματα τής Κίνας, τηλεοπτικά προγράμματα στο CBS, σε καναδικές σειρές κ.α. Ολο και περισσότεροι μιλούν τώρα για πράγματα για τα οποία μιλούσαμε εμείς πριν από 4 χρόνια ότι όλο αυτό είναι στον άερα, δεν 'πατάει' σταθερά κάπου».
Μια και η συζήτηση αφορά επενδύσεις πώς κρίνει την αγορά, με 250 εκ.δολλάρια, τής Washington Post, από τον Τζεφ Μπέζος, τη στιγμή που όλοι μιλούν για τον θάνατο των εφημερίδων, το ίντερνετ κ.λπ.; «Νομίζω ότι το ίντερνετ και δημιούργησε αλλά και κατέστρεψε επιχειρήσεις. Είναι ένα εργαλείο αυτού που ο Σουμπέτερ όρισε ως ΄δημιουργική καταστροφή". Οπως προχωρά ο καπιταλισμός,νέες μπίζνες εμφανίζονται και κάποιες άλλες εξαφανίζονται. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να πληρώνουν για πράγματα που θέλουν να διαβάσουν ή θεωρούν σημαντικά. Εγώ είμαι συνδρομητής στην ηλεκτρονική έκδοση των New York Times, των Financial Times, τής Washington Post κ.α. Και πληρώνοντας 40 δολλάρια τον χρόνο μπορώ να τις διαβάζω ενώ είμαι διακοπές στη Μύκονο. Βεβαίως η Washington Post πριν 20 χρόνια είχε αξία 2 δις δολλάρια και τώρα κόστισε στον Μπέζος 250 εκ. Υποθέτω ότι ένας επενδυτής σαν τον Μπέζος σκέφτηκε ότι "ΟΚ σε αυτή την τιμή ίσως βγάλω κέρδος και με τους ειδικούς μου στο ίντερνετ ίσως μπορώ να την κάνω να δουλέψει". Αλλά σίγουρα θα πρέπει να υπάρξει ένα καινούριο μοντέλο στον χώρο του Τύπου. Το παλιό πεθαίνει».
Ποιοί είναι οι άνθρωποι που επηρέασαν τη ζωή τού επιτυχημένου Ελληνοαμερικανού short seller; «Καταρχήν ο πατέρας μου. Όταν από νεαρή ηλικία, γύρω στα 10 μου, άρχισα να διαβάζω στις εφημερίδες για το Χρηματιστήριο, μού είπε ότι αν θέλω να είμαι οικονομικά καλά όταν μεγαλώσω, θα πρέπει να κάνω κάτι μόνος μου και να μη δουλεύω για κάποιον άλλον. Η μητέρα μου επίσης δούλευε σκληρά και με έβαζε κι εμενα να δουλεύω τα καλοκαίρια. Μετά, οι καλοί δάσκαλοι που είχα στο Γέιλ, με επηρέασαν σημαντικά».
Και το βαθύτερο κίνητρο κάποιου για να συνεχίζει να κάνει αυτό που κάνει, τη στιγμή που το οικονομικό του θέμα το έχει λύσει προ πολλού; «Νομίζω ότι υπάρχουν 2 είδη ανθρώπων στη Γουόλ Στριτ» εξηγεί ο Χάνος. «Εκείνοι που έχουν στο γραφείο τους έναν φάκελο με ένα νούμερο γραμμένο σε αυτόν. Μόλις ο τραπεζικός λογαριασμός τους φτάσει σε αυτό το νούμερο τα παρατούν όλα, πηγαίνουν στη Φλόριντα και παίζουν γκολφ. Ή ασχολούνται με κάτι άλλο που μπορεί να τους γοητεύει σαν αντικείμενο. Και υπάρχουν και άλλοι, που συνεχίζουν να πηγαίνουν σε γεύματα, και να μιλούν σε αυτά για μετοχές, ποιές ανεβαίνουν, ποιές πέφτουν, ιδεολόγοι του επαγγέλματος, άνθρωποι οι οποίοι λατρεύουν τη διαδικασία τής επενδυσης. Θέλουν να παίζουν στην αγορά και να έχουν δίκαιο περισσότερες φορές απ'όσες έχουν άδικο, να δικαιώνονται στις προβλέψεις τους. Πείτε το αν θέλετε 'εγώ'. Ισως είναι εγωισμός αλλά με την καλή έννοια. Γιατί όλη αυτή η διαδικασία σε κρατά σε πνευματική εγρήγορση. Θέλω να πιστεύω ότι ανήκω στη δεύτερη κατηγορία. Ηδη έχω βγάλει περισσότερα χρήματα απ'όσα μπορώ να ξοδέψω. Θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο. Αλλά μού αρέσει η διαδικασία. Μού αρέσει που είμαι στη Μύκονο και μιλάω με σένα για την Κίνα. Τα λατρεύω όλα αυτά».
Ένας short seller, υποστηρίζει ο ίδιος σοφός φίλος μου, πηγαίνει κόντρα σε όλους, σε όλο το σύστημα, σε όλο το πλήθος. Αληθεύει αυτό; «Αληθεύει. Αλλά πάντοτε να θυμάσαι ότι το πλήθος ποτέ δεν βγάζει πολλά χρήματα. Από την άλλη όντως δεν είναι και τόσο εύκολο να είσαι συνεχώς κόντρα σε όλους».
Οπότε τι τίτλο θα δίνατε στην αυτοβιογραφία σας; Κάτι σαν «Against all odds»; "Κόντρα σε όλα τα πονταρίσματα»; Το φινάλε τής συζήτησης έχει ως σάουντρακ το βροντερό γέλιο του Ελληνοαμερικανού: «Δεν ξέρω, δεν το έχω σκεφτεί ποτέ αυτό. Μάλλον κάτι που είπε μια μέρα ο γιός μου. Δηλαδή ότι "o μπαμπάς είναι ο τύπος του ανθρώπου που όταν το ποτήρι έχει νερό μέχρι τη μέση, εκείνος το λέει μισοάδειο και όχι μισογεμάτο". Είναι μια ατάκα που τη βρήκα εύστοχη αλλά και αστεία».
σχόλια