________________
1.

Αμπουλιτάκι θέλω να πάρω γατσουλάκι, ισχύει αυτό που άκουσα στη Μενεγάκη ότι κανονικά και με τα κατοικίδιά μας πρέπει να ταιριάζουμε στο ζώδιο; Για τα γατσούλια ισχύουν τα ίδια που ισχύουν και για τα ανθρώπινα ζώδια; Άμα είναι αδεσποτάκι που μάλλον θα είναι και δεν ξέρω πότε γεννήθηκε τι να κάνω, πού να καταλάβω αν θα ταιριάζουμε;- Miss Kitty

Τι γλυκούλικο τρολάκι που είσαι.

________________
2.

Α-μπίτσα!Θα μου τα χώσεις το ξέρω, αλλά μου χρειάζεται μάλλον. Τους τελευταίους 2 μήνες έχω μια σχέση με ένα πολύ καλό παιδί που πραγματικά μου φέρεται ακριβώς όπως θα ήθελα. Δεν τον έχω ερωτευτεί, όμως με κερδίζει ολοένα και περισσότερο, τον σκέφτομαι διαρκώς, περνάμε ωραία σε όλους τους τομείς κλπ. Υπάρχει όμως εκείνος ο άλλος, μια 6μηνη σχέση που είχε τελειώσει 3 μήνες πριν από την τωρινή. Έρωτας, πάθος... και πολύς πόνος. Προσπάθησα να το αφήσω πίσω μου και νόμιζα πως τα είχα καταφέρει, αλλά στην παραμικρή του κίνηση προς εμένα, εγώ νιώθω να ξαναπέφτω στο πηγάδι από το οποίο μόλις βγήκα. Εννοείται πως δεν ανταποκρίνομαι, μέσα μου όμως ξεσπάει τρικυμία. Ύστερα έρχεται ο άνθρωπος που είμαστε μαζί και τα διώχνει όλα μακριά και ηρεμώ πάλι και δεν θέλω με τίποτα να τον πληγώσω, τον νοιάζομαι και δεν θέλω να τον χάσω. Ερώτηση: Μήπως τα έχω κάνει σαλάτα? Λεπτομέρεια τους ξέρω και τους δυο από τον ίδιο χώρο και αν και δεν ξέρουν ο ένας για τον άλλον, δεν μπορώ να αποφύγω τις συναντήσεις.- Τρέχα γύρευε

#kalopaidi #kouniapousekounage

________________
3.

Α, μπα καλησπέρα! Κατ' αρχάς συγχαρητήρια για τη δουλειά σου, λατρεύω το ταπεραμέντο και τις έξυπνες απαντήσεις σου.
Τελείωσα φέτος το σχολείο και από του χρόνου φοιτήτρια...ή μήπως όχι; Πάντα διάβαζα και ήμουν μια καλή μαθήτρια αλλά ποτέ δεν είχα σαν στόχο κάποιο συγκεκριμένο επάγγελμα. Όταν με ρωτούσαν τι επάγγελμα θα ήθελα να κάνω έλεγα 'Δεν ξέρω, έχω χρόνο να το σκεφτώ'. Έτσι επέλεξα θετική κατεύθυνση αφενός γιατί μου άρεσαν τα μαθήματα και αφετέρου γιατί έχει πολλές επιλογές όσον αφορά τα επαγγέλματα και είπα 'Τι στο καλό κάτι δεν θα βρω να μου αρέσει; τόσα υπάρχουν'. Στις πανελλήνιες όμως έγραψα χάλια-αντικειμενικά χάλια-παρ' όλο το διάβασμα που είχα ρίξει.(Δεν ξέρω αν είδες καθόλου ειδήσεις αλλά ειδικά στην κατεύθυνση μου έγινε χαμός φέτος.). Στενοχωρήθηκα πάρα πολύ, κλείστηκα σπίτι μου και μαζί στενοχωρήθηκαν οι γονείς μου και οι καθηγητές μου που πίστευαν σε εμένα. Ηρέμησα όταν συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει λόγος να στενοχωριέμαι αφού δεν είναι ότι δεν περνάω σε κάποια σχολή που ήθελα πολύ, απλώς ο βαθμός μου δεν αντιστοιχεί στην προσπάθειά μου. Είπα κάθε εμπόδιο και για καλό και έκανα ένα μηχανογραφικό με διάφορες σχολές ελπίζοντας ότι θα βρεθώ κάπου που να με ενδιαφέρει. Η προοπτική του να ξαναδώσω δεν έχει φύγει από το μυαλό μου. Οι σχολές που έχω δηλώσει και πιο συγκεκριμένα η σχολή που πιθανότατα περνάω δε με ελκύει καθόλου. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα να πάω όπου περάσω παίρνοντας ένα ρίσκο ή να ξαναδώσω ευελπιστώντας ότι μέχρι του χρόνου μπορεί και να έχω κατασταλάξει στο τι θέλω να κάνω στη ζωή μου;
Υ.Γ συγγνώμη για την έκταση της ερώτησης και σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για την απάντησή σου, φιλιά πολλά!- felicita

Αυτή η ερώτηση μπορεί να απαντηθεί μόνο από εσένα, καλό μου παιδί. Δεν έχεις αρκετά στοιχεία για να απαντήσεις, και δεν είσαι στην ηλικία για να μπορείς να ζυγίσεις και τα λίγα στοιχεία που έχεις, το ξέρω, αλλά αν αφήσεις την απόφαση σε άλλους, θα κινδυνεύεις να κατηγορείς στο μέλλον άλλους για τη ζωή σου.

Ό,τι και να κάνεις έχει ρίσκο. Το «όχι» πάντα έχει μέσα του ένα «ναι» σε κάτι άλλο, οπότε μη νομίζεις ότι η μία οδός είναι πιο ασφαλής από την άλλη. Πάρε την απόφαση που θα σου δώσει μεγαλύτερη εσωτερική ηρεμία. Είναι κρίσιμες οι αποφάσεις που σχετίζονται με τις πανελλήνιες. Μην ακούς όσους λένε ότι δεν τελειώνει εδώ η ζωή – φυσικά και δεν τελειώνει, αλλά είναι καθοριστικές αυτές οι χρονιές.

Αν πιστεύεις ότι η απόδοσή σου δεν αντιστοιχεί στην προσπάθεια και στις δυνατότητες σου, είσαι έτοιμη να το δεχτείς το φετινό αποτέλεσμα και να είσαι εντάξει στο μέλλον; Οι πανελλήνιες έχουν δημιουργήσει τραύματα που δεν είναι παίξε-γέλασε.

________________
4.

ΠΟΣΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΣΕ ΓΑΜΟ ΦΙΛΗΣ?...- ΔΗΜΗΤΡΑ

Εξαρτάται από τη φίλη και τις δυνατότητές σου. Νομίζω ότι τα 50 ευρώ συνηθίζονται, όχι; Κράτα και λίγα λεφτά μόνο για να πάρεις καινούριο πληκτρολόγιο, σ' αυτό που έχεις έχει χαλάσει το caps lock.

________________
5.

Α,μπα,
ανακάλυψα τη στήλη σου πριν λίγες εβδομάδες και έχεις γίνει καθημερινή συνήθεια. θέλω πολύ να στείλω απορίες μου και να γράψω σχόλια στις απορίες άλλων αναγνωστών, αλλα σκέφτομαι μήπως δεν έχει ενδιαφέρον αυτό που θα γράψω, μήπως μου απαντήσεις απαξιωτικά ή αδιάφορα, μήπως θεωρηθεί βλακεία ή ανούσιο αυτό που θα πω...και αυτή τη στάση την έχω δυστυχώς γενικά στη ζωή μου σε διάφορα επίπεδα. Νιώθω ανασφάλεια πολλές φορές γι αυτό που λέω ή κάνω γιατί κατά βάση δεν αντέχω την αρνητική κριτική. Με ρίχνει πολύ. Οποτε προκειμένου να μην την υποστώ μπορεί να μη εκφραστώ. Είναι πολύ κουραστικό γιατι μπορεί να αναβάλω και απλά πράγματα για να μην τα κάνω «λάθος».... τη διακόσμηση του σπιτιού μου ας πούμε! Ειμαι κουραστικά αναβλητική και αναποφάσιστη... Κλείνουμε 2 χρόνια σ'αυτό το σπίτι και η διακόσμηση του είναι σε αναμονη. Δεν έχω κρεμάσει τις φωτογραφιες στους τοίχους γιατι μπορεί να τις βάλω σε «λάθος» σημειο και μετά θα μείνουν οι τρύπες ή μπορεί να είναι «λάθος» οι φωτογραφίες που έχω επιλέξει... και ενώ απαντώ μόνη μου και λέω «λάθος για ποιον???» «ποιος θα με κρίνει???» «γιατί με επηρεάζει τόσο πολύ αν θα με κρίνουν??», παρ'όλα αυτά δεν κάνω κάτι για αυτό... και ο χρόνος περνάει και το σπίτι θα μείνει και 3η χρονιά χωρίς φωτογραφίες! Νιώθω ότι χρειάζομαι ενθάρρυνση στο να αποφασίσω κάτι... γιατί τόσο πολύ όμως? Υπάρχει κάτι βοηθητικό?

Κι όμως τελικά σου έστειλα κατι... ισως η ανωνυμία να βοηθάει!- αναβλητική

Κανείς δεν αντέχει την αρνητική κριτική, που να δεις πως κάνω όταν διαβάζω μερικά σχόλια γι' αυτά που γράφω.

Νομίζω ότι όλοι μας είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι στην αρνητική κριτική. Είτε είμαστε έτοιμοι να ξεσπαθώσουμε και να δικαιολογηθούμε είτε θέλουμε να τρυπώσουμε κάτω από την πέτρα μας για να γίνουμε αόρατοι. Δεν δίνουμε το ίδιο βάρος στην θετική κριτική, σαν αυτή να είναι αυτονόητη. Για σκέψου το. Πώς αντιδράς όταν σου λένε καλά λόγια; Μήπως κοκκινίζεις και νιώθεις ότι δεν το αξίζεις; Μήπως απαντάς «όχι, δεν ήταν τίποτα/δεν το σκέφτηκα μόνη μου/ έχει πολλά λάθη;» Αν ναι, θα πρότεινα να ξεκινήσεις από εκεί. Προσπάθησε να κάνεις κτήμα σου και τα θετικά σχόλια, όχι μόνο τα αρνητικά.

Και για τις φωτογραφίες – ή για ό,τι αμφιβάλλεις: κάνε έρευνα, διάβασε, δες τι έχουν κάνει οι άλλοι πριν από σένα. Αν μάθεις πώς αντιμετωπίζεται κάτι από αξιοσέβαστους ανθρώπους θα ενθαρρυνθείς να πάρεις και τις δικές σου αποφάσεις.

________________
6.

Γεια σου Άμπα. Με τις πανελλήνιες πήρα κιλά και τώρα τα χάνω. Μαζί μ'αυτά όμως χάνω και την ελαστικότητα του δερματός μου. Έχω αποκτήσει αρκετές αντιαισθητικές ραγάδες οι οποίες μου χαλάνε την ψυχολογία και μου έχουν δημιουργήσει κόμπλεξ. Θέλω να τις φτιάξω με οποιονδήποτε τρόπο. Έχω σκεφτεί διάφορα, κοσμετική ιατρική, λέιζερ. Ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος να τις ξεφορτωθώ ολοκληρωτικά. Σε παρακαλώ μην μου πείς ότι δεν γίνεται όπως διάβασα σε μερικά άρθρα στο νετ. Στο εξωτερικό τι μέθοδοι υπάρχουν. Ξέρω μπορεί να σου φαίνεται ανόητη η ερωτησή μου, αλλά πραγματικά μου χαλάνε πάρα πολύ την ψυχολογία. Είμαι 18 χρονών. Δεν είμαι 45 ή 50 για να πω ότι εντάξει τις δέχομαι. Περιμένω μία λύση. Φιλιά πολλά!- Απεγνωσμένη 18αρα

Η ερώτηση δε μου φαίνεται ανόητη αλλά για να πω την αλήθεια μου φαίνεται κάπως ανόητο το ότι περιμένεις τη λύση στο 'Α, μπα'.

Το πρόβλημα είναι ότι ό,τι και να θέλεις να διαβάσεις, θα το βρεις και θα το διαβάσεις. Πιστεύεις ότι ο Ομπάμα είναι εξωγήινος; Κάποιος θα το έχει γράψει κάπου και θα το επιβεβαιώσεις. Πιστεύεις ότι το γάλα βίσωνα εξαφανίζει τις ραγάδες; Και αυτό κάποιος θα το επιβεβαιώσει.

Φαντάζομαι ότι καταλαβαίνεις πόσα δισεκατομμύρια ξοδεύονται κάθε χρόνο σε προσπάθειες εξαφάνισης ραγάδας. Δεν ξέρω τι προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία για το θέμα, αλλά σε παρακαλώ να προσπαθήσεις να χρησιμοποιήσεις τη λογική σου. Είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι υπάρχει τρόπος να γίνει το δέρμα σου ακριβώς όπως ήταν πριν; Να βελτιωθεί ίσως ναι, αν επιμένεις και βάζεις κρέμες συνέχεια, ίσως να γίνεται περιστασιακά καλύτερη η εμφάνιση, αλλά να εξαφανιστούν; Λες;

Είσαι 18 χρονών, αυτό σημαίνει ότι έχεις δέρμα που θα ήθελαν όλες όσες είναι 45 και 50 και δεν το καταλαβαίνεις. Υπάρχουν ακόμη και μοντέλα με ραγάδες και κυτταρίτιδα, μερικά σώματα έχουν αυτή την τάση. Αυτό δεν αφαιρεί ούτε χιλιοστό από την φρεσκάδα των 18 χρονών. Το ξέρω ότι αυτά που λέω είναι φωνή βοώντος εν τη ερήμω, αλλά αχ, αυτά τα νιάτα, πραγματικά σπαταλούνται στους νέους.

________________
7.

Αγαπητή Αμπα,

Τι πιστεύεις για τις fashion bloggers?

Η μόδα είναι σπορ όπως το πόλο με άλογα: κωμικό και μόνο για πλούσιους. Το πανηγύρι της μόδας είναι για λίγους από λίγους, για τους επαγγελματίες, για τις κυρίες Παμπλουτίδου, για τις δέκα αρχισυντάκτριες μεγάλων περιοδικών. Όλοι οι υπόλοιποι που κοιτάνε από τις οθόνες και τους τρέχουν τα σάλια, αλλά σχολιάζουν και κρίνουν λες και είναι οι buyers του Saks, μου προκαλούν αμηχανία και στενοχώρια.

Απορώ πώς γίνεται να χειροκροτούνται και να φωτογραφίζονται όλοι αυτοί που συρρέουν στις εβδομάδες μόδας, αντί να τους πετάνε κουβάδες με απόνερα. Η πρόκληση και η κοροϊδία είναι μέσα στα μούτρα μας και εμείς καθόμαστε και νιώθουμε και άσχημα που δεν είμαστε εκεί να φοράμε αυτά που φοράνε. Όχι εγώ, κάτι άλλοι.

Δεν πιστεύω ότι τα λεφτά κάνουν το στυλ αλλά σίγουρα πιστεύω ότι χωρίς λεφτά είναι πολύ πιο δύσκολο. Πολύ μου αρέσουν τα ρούχα και θαυμάζω απεριόριστα τους ανθρώπους με στυλ. Φυσικά και θα υπάρχει κόσμος που τον απασχολεί το θέμα και θέλει να το μοιραστεί online, γιατί όχι. Απλώς μόλις ακούω «φέτος στη μόδα είναι...» κάνω sign out.

________________
8.

Αγαπητή Αμπα,

πάντα μου έκανε εντύπωση όταν βρισκόμουν σε αεροπλάνο που οι αεροσυνοδοί είχαν μαλλί λες και βγήκαν μόλις από το κομμωτήριο. Δηλαδή τι, πριν από κάθε πτήση πετάγονται και στον κομμωτή τους; και αν όχι τότε γιατί εγώ δεν έχω πετύχει ποτέ τέτοιο μαλλί;- Άρτεμις

Έχω δει πολλές φορές αεροσυνοδούς χωρίς μαλλί κομμωτηρίου. Κάποτε το κομμωτήριο υπήρξε μέρος της δουλειάς αλλά αυτά γινόταν στις παλιές καλές εποχές, όταν στα αεροπλάνα έτρωγες με μαχαίρια που δεν υπάρχουν μόνο στους παιδικούς σταθμούς.

________________
9.

Η ελληνική τηλεόραση είναι σάπια. Αντιπαθώ τα περισσότερα προγράμματα. Σήμερα , ενώ διάβαζα στην κουζίνα ο πατέρας μου είχε συντονίσει τον τηλεοπτικό του δέκτη στο "Ελληνων Εγερσις" οπου ο Πλεύρης μιλούσε ΠΑΛΙ για τους ομοφυλόφιλους. Λένα, καλή μου Λένα ζητάω την βοήθεια σου [...]-dude,wheres my gun

Dude, σου έκοψα μέρος της ερώτησης γιατί εδώ είναι δημόσιος χώρος. Οι τηλεοράσεις ευτυχώς έχουν και off. Δεν χρειάζεται να παρακολουθείς κάθε τι που λέγεται για να έχεις γνώμη για τον καθένα, μερικοί είναι αυτοί που είναι. Τα παράσιτα στο βάθος επειδή παρακολουθεί κάποιος άλλος είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσεις επειδή είσαι ον που ζει σε ομάδες και σχηματίζει κοινωνίες.

________________
10.

Γεια σου Λένα !

Τι πιστεύεις για το "Boss" Bruce Springsteen?

Θέλω να ζήσω την εμπειρία ενός λάιβ του ρε γαμώτο

Φιλιά από τις Άλπεις-ξενιτεμένο μου πουλί

Αν και εκτιμώ το μπάρμπεκιου στην πίσω αυλή την Κυριακή το μεσημέρι, ποτέ δεν ήταν του γούστου μου.

________________
11.

Αγαπητή Α,μπα,
Αφού το σύμπαν συνωμότησε για να πέσω πάνω σου, μετά από τόσες ώρες που έχω περάσει μαζί σου και κατόπιν ωρίμου σκέψεως, αποφάσισα ότι είσαι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να μου απαντήσει με ειλικρίνεια, σοβαρότητα, υπευθυνότητα και εν γνώσει των συνεπειών του νόμου ένα από τα κρισιμότερα ερωτήματα της ύπαρξης.

Bombay ή Tanqueray?
Ή κάτι άλλο;
Με τόνικ αποκλειστικώς?- Tiger Lilly

Τι ψευδοδιλήμματα είναι αυτά. Και τα δύο είναι μια χαρά, βάλε και το Beefeater μέσα. Τόνικ για μένα, αλλά καταλαβαίνω τα επιχειρήματα και για τη σόδα, και για το λεμόνι αντί για λάιμ. Η κοινότητα του τζιν τόνικ δεν έχει δόγματα και αιρέσεις, όλα τα αδέρφια όλης της γης είναι ευπρόσδεκτα, οι σέκτες είναι για τους οπισθοδρομικούς. Peace.

________________
12.

Γεια σου Α,μπα μου.. Ιδού το θέμα μου. Με την κολλητή μου είμαστε αχώριστες από 14 χρονών και τώρα είμαστε 32. Εκείνη είναι παντρεμένη με τον επί 15 χρόνια σύντροφό της, έχουν και 2 παιδάκια κ είναι κ διορισμένη στο δημόσιο. Εγώ αλλού περπατάω κι αλλού βρίσκομαι. Δεν έχω σχέση, το επάγγελμά μου με αναγκάζει να ταξιδεύω συνέχεια και γενικά είμαι μες στο άγχος κ την τρέλα κυρίως για την προσωπική μου ζωή που δε βλέπω φως στο τούνελ (σε συνδυασμό με το επάγγελμα που δε βοηθά) Το θέμα είναι ότι όταν υστεριάζομαι στη φίλη μου, αυτή μου λέει ότι είμαι υπερβολική, ότι πρέπει να χαρώ την ελευθερία μου (???) και ότι αν η ίδια ήταν στη θέση μου κάθε μέρα θα πήγαινε με άλλον κ γιατί δεν το κάνω κι εγώ.. Γενικά μου τη σπάει που ενώ είναι χιλιοκαβατζωμένη μου λέει εμένα να χαλαρώσω κ που μου δίνει εκ του ασφαλούς συμβουλές για κουλ αντιμετώπιση των πραγμάτων κ που υποστηρίζει πως στη θέση μου θα τα χειριζόταν όλα πολύ πιο γαμάτα... Κ θέλω να τη βρίσω κ μου τη σπάει που δεν καταλαβαίνει.. Πως σου φαίνονται όλα αυτά?

Πράγματι, αλλού πατάς και αλλού βρίσκεσαι.

Είσαι τραγικά αφελής αν νομίζεις ότι κάποιος που είναι παντρεμένος, έχει δύο παιδιά και δουλεύει στο δημόσιο είναι χιλιοκαβατζωμένος. Είσαι αφελής, ανώριμη και εγωκεντρική – το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι τα δικά σου προβλήματα και δεν έχεις καν αναρωτηθεί τι περνάει η φίλη σου μέσα στο σπίτι της. Νομίζεις ότι όποιος έχει ζευγαρώσει, έχει ξεμπερδέψει, θεέ μου, τι αφέλεια! Την φαντάζομαι να σε ακούει και να χαμογελάει αντί να βράζει, επειδή σε ξέρει χρόνια και σε συγχωρεί.

Δεν έχεις ιδέα πόσο πολύπλοκες είναι οι ζωές των ανθρώπων που είναι παντρεμένοι και έχουν παιδιά, τι ισορροπίες πρέπει να κρατάνε καθημερινά με πολλούς ανθρώπους που ανακατεύονται στα πόδια τους. Δεν μπορείς να φανταστείς σε τι άγριο πεδίο μάχης μπορεί να μετατραπεί ένα σπίτι με ένα ζευγάρι με παιδιά, πώς ξαφνικά μπλέκεται η ζωή σου με ανθρώπους που πριν από μήνες δεν ήξερες καν, οι οποίοι μπορεί να έχουν ξαφνικά λόγο για σοβαρά θέματα της ζωής σου. Τι συμβιβασμούς κάνεις, όρους που δεν υποψιαζόσουν ποτέ ότι θα αναγκαστείς να δεχτείς. Ο ένας λόγος είναι ότι δεν έχεις την εμπειρία, αλλά ο άλλος είναι ότι, προφανώς, δεν έχεις ασχοληθεί ποτέ με τη ζωή των άλλων, έστω και στα πλαίσια χαλαρής κουβέντας.

Δεν λέω ότι δεν αντιμετωπίζεις προκλήσεις. Λέω ότι δεν αναγνωρίζεις τις προκλήσεις της φίλης σου. Νομίζεις ότι τώρα ζεις στην αβεβαιότητα, χωρίς να υποψιάζεσαι ότι αυτή η αβεβαιότητα δεν σε αφήνει ποτέ, και σίγουρα όχι όταν παντρεύεσαι και κάνεις οικογένεια.

Και για τη δουλειά της – δε μπορεί να μιλάς σοβαρά. «Καβατζώθηκε», ή μήπως είναι δεμένη χειροπόδαρα σε έναν αδιέξοδο δρόμο; Όπως το δει κανείς. Έχεις ρωτήσει ποτέ τη φίλη σου πώς το βλέπει η ίδια;