__________________

 1.

 "Αγαπητή Α, μπα

Στις αμερικάνικες σειρές και ταινίες παρατηρούμε τις εξώπορτες των σπιτιών να μένουν διαρκώς ανοιχτές και τους ανθρώπους να μπαινοβγαίνουν, τη στιγμή μάλιστα που η αυλή τους δεν έχει ούτε καν φράχτη. Τα παράθυρα των σπιτιών ανοίγουν συρόμενα προς τα πάνω χωρίς παντζούρια φυσικά, όχι για τη σκιά αλλά για την ασφάλεια. Σε κάποια διαμερίσματα πάλι (τύπου Friends) οι πόρτες σπανίως κλειδώνουν και σε κάποια άλλα έχουν καμιά δεκαρια κλειδαριές. Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα; Όλα αυτά συμβαίνουν σκηνοθετική αδεία, δεν υπάρχει εγκληματικότητα (!!!) ή οι άνθρωποι είναι εντελώς αφελείς;  "-Flo

Η Αμερική είναι πάρα πολύ μεγάλη. Ναι, υπάρχουν και μέρη χωρίς εγκληματικότητα, όπως αυτό που μένω εγώ τώρα. Κι εγώ δε μπορούσα να το χωνέψω – ακόμα δε μπορώ, δηλαδή – αλλά στο συγκρότημα που μένουμε κανείς δεν κλειδώνει, και οι πόρτες ανοίγουν και από έξω αν δεν γυρίσεις το κλειδί επί τούτου. Μάλιστα επειδή τελευταία έχει «καύσωνα» (δηλαδή ξεπεράσαμε τους 30 βαθμούς κελσίου), πολλοί αφήνουν τις εξώπορτες τους ορθάνοιχτες όλη τη μέρα, για να κάνει ρεύμα. Αντιστοίχως αφήνουν αυτοκίνητα ξεκλείδωτα, τσάντες παρατημένες σε τραπέζια, ακριβά κινητά στα χέρια, όλα αυτά. Δεν πρόκειται για αφέλεια. Η περιοχή είναι πολύ πλούσια, κανείς δεν έχει λόγο να κλέψει. ToOrangeCounty είναι κάπως περίπτωση (έχει αντιπροσωπεία για αυτοκίνητα McLaren για το δρόμο, δεν ήξερα καν ότι υπάρχει κάτι τέτοιο) αλλά φυσικά υπάρχουν άπειρα μέρη σε όλη τη χώρα, μικρά και πλούσια, σε απόσταση ασφαλείας από τον «λαό», όπου δεν υπάρχει λόγος να κλειδώσεις την πόρτα.

Φυσικά δεν υπάρχει περίπτωση να κάνεις το ίδιο μέσα στη Νέα Υόρκη. Άντε και πιστεύω ότι η Μόνικα άφηνε ξεκλείδωτη την πόρτα μέσα στο Μανχάταν, ότι μπορούσε να νοικιάσει αυτό το σπίτι με μισθό μάγειρα όμως δεν το πιστεύω με τίποτα.

__________________

 2.

 Πες μου σε παρακαλώ τι κάνεις/ τι λες όταν ο σύντροφος σου που συζειτε αρνειται να συμμετασχει ενεργα στις δουλειες του σπιτιού.Με κουράζει να συζητάω και να διεκδικώ τα αυτονόητα δλδ.συμβολή στις δουλειές του σπιτιού.Φαντάζομαι στας Ευρώπας αυτά ειναι δεδομένα,αλλα εδώ μάλλον αργεί η ισότητα στο σπίτι..- επαναστημενη σφουγγαριστρα

Δε νομίζω να λύνεται με συζήτηση και με πίεση. Οι δουλειές του σπιτιού είναι απαίσιες, όποιος μπορεί να τις πασάρει σε άλλον θα το κάνει. Σ’ αυτή τη μάχη κερδίζει αυτός που ενδιαφέρεται λιγότερο για την καθαριότητα.

Μια λύση που μπορώ να σου προτείνω είναι να πεις «εντάξει, δέχομαι να μην συμμετέχεις, αρκεί να πληρώνεις την συμμετοχή σου με λεφτά, τα οποία θα δίνουμε σε καθαρίστρια.» Το φανταστικό είναι ότι οι άντρες που δεν θέλουν να συμμετέχουν στις δουλειές, δεν δέχονται ούτε καθαρίστρια, γιατί θεωρούν εντελώς αυτονόητο ότι είναι γυναικεία δουλειά – γιατί να πληρώνουμε άλλον, αφού μπορείς να το κάνεις μόνη σου, και μάλιστα δωρεάν;

 __________________

 3.

"Πιστεύεις ότι οι άνθρωποι που θέλουν να μείνουν στη ζωή σου, θα βρίσκουν τρόπους να μείνουν; Όταν κι εσύ το προσπαθείς και το θέλεις εννοείται.. Είτε είναι φίλοι, είτε είναι κάτι παραπάνω; Ακόμα κι αν οι συνθήκες είναι δύσκολες (πχ. απόσταση);

 Ό,τι αξίζει θα σωθεί στου χρόνου την καταστροφή;;

Αν ναι, αυτό είναι πράγματι παρήγορο!"- Κόντρα

Ναι, το πιστεύω ακράδαντα. Πάντα έχεις πολύ σοβαρό λόγο όταν παίρνεις κάποιον τηλέφωνο, όπως και έχεις πολύ σοβαρό λόγο όταν δεν τον παίρνεις, όσο κι αν φαίνονται αυτές οι κινήσεις αυθόρμητες.

__________________

4.

Βρε Α-Μπα, εδώ και λίγο καιρό έχω μια σχέση με κάποιον. Είναι μια όμορφη σχέση από την οποία παίρνω (και δίνω) πολλά. Ο άνθρωπος αυτός με διεκδίκησε αρκετά και με γοήτευσε με το πνεύμα του, το χιούμορ του και την προσωπικότητα του. Πραγματικά ταιριάζουμε και εγκεφαλικά πολύ. Πού είναι το πρόβλημα θα μου πεις. Αυτός ο άντρας δεν είναι όμορφος, είναι όμως κοινωνικός και πολύ αγαπητός.  Εγώ πάλι εκτός αυτών θεωρούμαι και ωραία γυναίκα (δεν την ψώνισα, απλά για να καταλάβεις). Στο κοινό μας περιβάλλον λοιπόν, υπάρχουν οι εξής δυο αντιδράσεις: οι φίλοι του χαίρονται πολύ για τη σχέση μας, ενώ οι δικοί μου διαρκώς μου επισημαίνουν ότι δεν μου ταιριάζει εμφανισιακά κλπ. Φυσικά πάντα τους αντικρούω λέγοντας ότι δεν είναι αυτό το πιο σημαντικό σε μια σχέση κλπ. Κουράστηκα όμως με τα σχόλια και αναρωτιέμαι αν το γεγονός ότι με ενοχλούν πλέον, σημαίνει ότι κάπου έχουν αρχίσει να με επηρεάζουν κιόλας. Μόνο 1-2 πολύ κοντινές μου φίλες (που ξέρουν και τι έχω τραβήξει σε σχέσεις γενικώς) χαίρονται που με βλέπουν ήρεμη και πολύ χαρούμενη!!-τρέχα γύρευε

Φυσικά και σε ενοχλούν αυτά τα σχόλια, όχι επειδή σε επηρεάζουν, αλλά επειδή είναι ρηχά, αγενή κι επειδή καταπατούν όλα τα σύνορα, καίγοντας γέφυρες και ανατινάζοντας εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρισμού.

Κόψε τα σχόλια. Κόψε τα με ένα βλέμμα, με μία κίνηση, με ένα σκέτο «φτάνει». Μην δικαιολογείσαι! Μόλις  αρχίζεις τις εξηγήσεις εγκαταλείπεις χωριά με γυναικόπαιδα στα χέρια του εχθρού. Μην κάνεις διαπραγματεύσεις με τρομοκράτες. Μην το επιτρέπεις, τελεία και παύλα.

Όταν το κάνεις αυτό, όταν καταλαγιάσει μέσα σου το γεγονός ότι ήσουν θύμα αγέλης, σε προτρέπω να αναρωτηθείς αν όλοι αυτοί που τόλμησαν να σου μιλήσουν έτσι είναι πραγματικά φίλοι σου.

__________________

 5.

Καμιά φορά δίνω ψιλά σε αστέγους. Σιγά τ'αυγά θα μου πεις αλλά τα τελευταία 2 χρόνια ζούμε 3 άτομα από το δικό μου μισθό μόνο.Και πάλι σιγά τ'αυγά αλλά μου κάνει εντύπωση που δε μου λένε ένα ευχαριστώ. Να πριν λίγο έδωσα 50λεπτά σε ένα νέο που μου ζήτησε 2 ευρώ (ή να φάει θέλει γιατί πεινάει και δεν έχει όρεξη να ζητιανεύει στα φαστφουντάδικα ή είναι γαίδούρι και θέλει να πάρει μπύρα, εγώ πάλι έχω να αγοράσω ποτάκι 4 μήνες)."Τόσα έχω", του λέω, τα παίρνει και μου λέει "τέλος πάντων" και φεύγει! Πότε εξαφανίστηκε το ευχαριστώ;

Κάνεις μεγάλο λάθος όταν συγκρίνεις τον εαυτό σου με κάποιον που ζητάει λεφτά στο δρόμο. Εσύ έχεις περιθώρια για ευγένεια, αυτοί δεν έχουν. Η απόλυτη φτώχεια ξεγυμνώνει, κόντρα στον τεράστιο μύθο του «δεν είχαμε λεφτά αλλά είχαμε την αξιοπρέπειά μας». Αυτή η φράση είναι γλυκιά και επικίνδυνη όπως τα λεξοτανίλ.

__________________

6.

Τι ακριβώς σημαίνει ο όρος Νεοκλασσικό όταν αναφέρεται φυσικά σε οίκημα; Δεν γνωρίζω από αρχιτεκτονική και η αναζήτηση στο διαδίκτυο δε με πολυβοήθησε. Αυτό που νόμιζα ότι λέγεται νεοκλασσικό (στο μυαλό μου είναι το διώροφο σπίτι με τεράστια σε ύψος παράθυρα συνήθως, μπαλκονάκι,  κεραμίδι και κάτι γυψώματα στις επάνω εξωτερικές γωνίες; ό,τι να ναι μάλλον λέω!), και που νόμιζα ότι είναι ελληνική αρχιτεκτονική το έχω δει και στην Ιταλία και στην Ισπανία (και στις δύο χώρες στο Νότο τους) πάντως

Ο Νεοκλασικισμός είναι το ρεύμα της τέχνης που αναπτύχθηκε στην Ευρώπη στο τέλος του 18^ου αιώνα. Το πρότυπο και οι αναφορές του είναι η τέχνη και η γλυπτική των κλασικών χρόνων στην αρχαία Ελλάδα και Ρώμη. Αυτή την τάση την πήραν μετά οι Έλληνες, επηρεασμένοι από Γερμανούς και Γάλλους, και έτσι αποκτήσαμε τον ελληνικό Νεοκλασικισμό. Για να το κάνω πιο λιανά, κάτι σαν χαλασμένο τηλέφωνο.

 __________________

7.

"Για σενα Α,μπα!!-georgia

Όχι, όχι, εμείς είμαστε, της άλλης οικογένειας Φουτζίτσου, αυτής με τα κλιματιστικά.

 __________________

 8.

Εικάζεται ότι κάποιοι από τους στύλους του Ολύμπιου Δία-το γνωστό μνημείο στην Αθήνα- έπεσαν από σεισμούς. Ο Παρθενώνας που στέκει όμως λίγο πιο πέρα είναι εντελώς αντισεισμικός, ακούω, παρότι είναι και πιο παλιό οίκισμα (πλάκα πλάκα, μιλάμε για αρχιτέκτονες-εγγύηση, φαντάζομαι τον Ικτίνο και τον Καλλίκράτη να λένε στον Περικλή "μην ανησυχείς, φιλαράκι, με τη δική μας εταιρεία δε θα πέσει ούτε σε 3 χιλιετίες" κι αυτόν να τους κοιτάει με μισό μάτι και να σκέφτεται "τώρα θα ζητήσουν αύξηση στον προϋπολογισμό"). Ήταν λοιπόν το πρώτο πιο φτηνή κατασκευή;

Η Ακρόπολη, πάντως, έχει ατού ότι ήταν χτισμένη πάνω σε βράχο. Επιπλέον ο Παρθενώνας τίναξε την μπάνκα στον αέρα, περισσότερο και από τα Ολυμπιακά έργα, αλλά τουλάχιστον δεν τον έχτισαν μόνο, μετά τον χρησιμοποίησαν. Η ερώτηση σου έχει ενδιαφέρον, αλλά δεν θα τολμούσα να δώσω απάντηση, δεν είναι από αυτές που βρίσκονται στο google, ούτε από αυτές που αρκεί η δική μου άποψη. Μας διαβάζει κανένας αρχαιολόγος ή αρχιτέκτονας που ξέρει;

__________________

9.

"ρε συ Α,μπα,

άκουσα προχτές τη φοβερή φράση ""να σου καεί το βίντεο"" και θυμήθηκα ότι παλιότερα την άκουγα συχνότερα. και σκέφτομαι τώρα. βγήκε από καμιά ατάκα σειράς/ταινίας; μου φαίνεται φοβερά αστεία και νομίζω ότι σηματοδοτεί τη μανία που υπήρχε μια εποχή με τα βίντεο κτλ."- VHS

Με κάτι τέτοια με κάνετε να νιώθω γριά. Τη δεκαετία του ’80, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90, ήταν πιο προσοδοφόρο να έχεις βιντεοκλάμπ από περίπτερο στο Σύνταγμα. Οι βιντεοκασέτες μας ελευθέρωσαν κι άλλο από τα δεσμά της τηλεόρασης και οι κασέτες μας έδωσαν μια νέα ζωή. Τα βίντεο ήταν ακριβά συγκριτικά με τις σημερινές τιμές των ηλεκτρονικών (κασέτες! Ταινίες! Αναλογικά συστήματα! Παλαιολιθική εποχή) και η καταστροφή του ισοδυναμούσε με κοινωνικό αποκλεισμό.

__________________

10.

"Αγαπητή Α, μπα ,

Πρόσφατα ξεκίνησα να σε διαβάζω και βρίσκω τις συμβουλές σου πολύ εύστοχες, οπότε αποφάσισα να ζητήσω κι εγώ μία.

Μετά από σχεδόν ένα χρόνο σχέσης μου ανακοίνωσε ότι προτιμά να μείνει μόνη της αν και -όπως είπε- αισθήματα υπάρχουν ακόμα. Από πλευράς μου να πω ότι επίσης ενδιαφέρομαι ακόμα για το συγκεκριμένο άτομο. Είμαι σε κάπως δύσκολη θέση, δεδομένου ότι την  βλέπω σε καθημερινή βάση και δεν ξέρω τί υποτίθεται πως πρέπει να κάνω από εδώ και πέρα. Φίλες; impossible."

Σε καθόλου δύσκολη θέση δε βρίσκεσαι. Έφαγες ευγενική χυλόπιτα. Με τη λεγάμενη και βέβαια δεν είσαστε φίλες, είσαστε δύο πρώην. Τώρα είσαι χαλαρή και ελεύθερη.

Το «υπάρχουν ακόμα αισθήματα» δε είναι λόγος για να ελπίζεις. Για πολλούς έχουμε αισθήματα, αλλά δεν θέλουμε και να τα φτιάξουμε μαζί τους.

__________________

11.

"Αγαπημένη Α,μπα .

Είμαι 23 χρόνων. Και πάνω που είπα να προσπαθήσω  να κατανοήσω πως σκέφτονται οι γυναίκες έκανα μια τρύπα στο γάργαρο νερό.

Κάποια ,3χρόνια μεγαλύτερη, μου πούλησε φούμαρα ""σε θέλω κλπ"". Ήταν σε σχέση. Με έκανε να κολλήσω και μετά ""θα μείνω με τον άλλον"".

Και ερωτώ κομφούκιε της ψυχής μου και δαλάι λάμα του είναι μου , αγαπημένη Α,μπα:

Τελικά οι πουτάνες κι οι τρελές έχουν τις τύχες τις καλές;

Τελικά όντως η κατίνα κι η πλατίνα τον πρώτο χρόνο φαίνονται;

Τελικά ο καλός καλό δεν έχει ;

Και από αυτό το σύνδρομο του loser πως αποκλιμακώνω;

Ε Α,μπα;

"looser

 Οι «γυναίκες» δεν είναι μια ομοιογενής ομάδα με μέλη που σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο, μόνο και μόνο επειδή έχουν τα συγκεκριμένα γεννητικά όργανα.

Οι «γυναίκες» δεν μπαίνουν σε κατηγορίες σκέψης ανάλογα με το ύψος, βάρος, ηλικία και προτίμηση σε βαφή μαλλιών.

Η καθεμία από τις «γυναίκες» είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος. Όπως είσαι κι εσύ. Ακριβώς έτσι!

Η εμπειρία σου με μία από αυτές δεν δίνει στοιχεία για τις υπόλοιπες, ούτε είναι ευκαιρία για παροιμίες και ηλίθιες ατάκες. Σταμάτα να λες γενικότητες, σταμάτα να βγάζεις συμπεράσματα για τον κόσμο από τα δύο δευτερόλεπτα που βρίσκεσαι πάνω στη γη και άνοιξε τα αυτιά σου και τα μάτια σου.

  

__________________

 12.

Αγαπητή Ά,μπα,γεια!θα ήθελα να σε ρωτήσω αν έχεις ψάξει το θέμα βαφές μαλλιών και καρκίνος.Στο ίντερνετ που κοίταξα,αρκετές έρευνες συνδέουν τις βαφές μαλλιών με τον καρκίνο(λογικό!),αλλά αυτός ο κίνδυνος είναι τόσο μεγάλος ώστε να με τρομοκρατεί?είμαι 25 και βάφω τα μαλλιά μου από 22 και τελευταία με αγχώνει πολύ αυτό το θέμα.(μην μου πεις ρώτα την κομμώτρια,δεν πήρα απάντηση που να με καλύπτει όσον αφορά την υγεία μου,παρά μόνο ποιο χρώμα με φωτίζει!).ξέρεις κάτι για τις φυτικές?Είσαι φοβερή!Συνέχισε έτσι!- lostintranslation

Το κατά πόσο είναι «λογικό!» να συνδέονται οι βαφές με τον καρκίνο, δεν θα το σχολιάσω, γιατί δεν αντέχω να διαβάσω βλακείες στα σχόλια. Θα σου πω μόνο το εξής: ό,τι και να πιστεύεις, θα το βρεις γραμμένο στο ίντερνετ. Το ίντερνετ δεν είναι ούτε εγκυκλοπαίδεια, ούτε λεξικό, είναι εκατομμύρια φωνές των εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν ή έζησαν πάνω στη γη.

Γι’ αυτό σε παρακαλώ πολύ, όταν ψάχνεις απάντηση σε μια ερώτηση στο ίντερνετ, πριν επιβεβαιώσεις αυτά που «ήξερες», ψάξε και την ανάποδη ερώτηση, όπως: γιατί ΔΕΝ συνδέονται οι βαφές με τον καρκίνο. Εγώ που το έψαξα έτσι, επιβεβαιώθηκα ότι δεν ισχύει. Τώρα τι κάνουμε;