ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είδα και γω λοιπόν το σοου της Μάιλι στα MTV. πέραν του αντιαισθητικού/τσοντικού της περφορμανς, το "κάνω σεξ μαθετέ το όλοι", το φτηνό παιχνίδι με το γάντι που παραπέμπει σε αυνανισμό, την κίνηση τύπου "έχω κάνει κόκα στο μπάκστέιτζ και έγινα super hyped" και το ανύπαρκτο ντύσιμο, δε μπορώ να πω αυτό το κορίτσι τσόλι, πόρνη ή κάτι τέτοιο. εμένα προσωπικά μόνο να με στεναχωρήσει μπορεί μια τέτοια εμφάνιση.το χόλυγουντ διάλεξε το επόμενο σεξ άικον, το νέο good gurl gone bad του και μας το εκθίασε σα σκλάβα σε χαρέμι στη σκηνή (όχι δε θεωρώ ότι δεν φέρει ευθύνη και η ίδια σαφώς και φέρει). απλά σε όλο αυτό το γκροτέσκικο -όπως είπε και ο Δημοκίδης στη στήλη του- θέαμα, εγώ είδα ένα ακόμα χαμένο παιδί που η βιομηχανία θα το ρουφήξει μέχρι να αδειάσει. ένα παιδί που μεγάλωσε στα στούντιο, που έγινε μηχανή δολλαρίων για τον πατέρα του, που ωρίμασε νωρίς, που δεν είχε μια φυσιολογική παιδική ηλικία. είδα ένα κορίτσι που ξαφνικά έγινε γυναίκα -τί πρότυπο γυναίκας όμως; μια κοπέλα ραμμένη, με το ιδανικό hollywood size zero κορμί, σαν σε νιρβάνα, που το μόνο που φώναζε ήταν "σεξ". αηδίασα από την όλη υποκρισία της μουσικής βιομηχανίας, και σκέφτηκα ότι δυστυχώς αυτό το κορίτσι το περιμένει η μοίρα όλων των κλασσικών american sweethearts : η μετάβαση στο σέξυ, το φτηνό ποπ, η πρέζα, οι διατροφικές διαταραχές, ο αλκοολισμός, τα κέντρα αποτοξίνωσης, η αφάνεια και ο εξευτελισμός από τα ταμπλόιντς. έτσι έγινε και η μπρίτνευ σπίαρς, και τόοοσα άλλα "πρότυπα". θα μου πείτε -γιατι ασχολεισαι, λες και δε φταίει και αυτή, λες και δε το ξέραμε. προσωπικά θεωρώ πως τα πρότυπα -που τοσο εύκολα καθιερώνονται πλέον μέσω των μίντια- είναι τρομερά σημαντικά. κι ακόμα κι αν δε σε επηρεάζουν επειδή ταχεις βρει με τον εαυτό σου, δε σημαίνει ότι είναι ένα φαινόμενο που με λυπεί και με αηδιάζει. αυτή η στεγνή εκμετάλλευση. "μα βγάζουν λεφτά, δε τους νοιάζει" θα πείτε. τα λεφτά ωστόσο δεν είναι το παν. πόσοι διάσημοι άνθρωποι έχουν ζήσει ζωές απόλυτα δυστιχισμένοι; η μονρό -το σύμβολο του σεξ που δήλωσε στους ψυχολόγους ότι δεν είχε ποτέ οργασμό-, η γκάρλαντ -βουτηγμένη στα χάπια- , η χέπμπορν -που δήλωσε ότι πάλευε με την ανορεξία μια ζωή, και όλοι την έχουν ως γκουρού κομψότητας και στυλ- και τόοοσοι άλλοι. καταλήγοντας, θέλω να τονίσω μόνο κάτι, όσο κλισέ κι αν ακούγεται. σε μια κοινωνία της εικόνας, που είσαι μόνο ό,τι δείχνεις και ό,τι έχεις, αντισταθείτε. βρείτε αληθινά πράγματα, ανθρώπους, σχέσεις, περάστε από την επιφάνεια στην ουσία. σε δύσκολους καιρούς σαν τώρα, ας μάθουμε να ξεχωρίζουμε το φαίνεσθαι από το είναι - αυτό το βάσανο ταλαιπωρεί τόσους πολλούς ανθρώπους γύρω μου και γύρω σου, και όχι μόνο τους διάσημους. αν το διάβασες, ευχαριστώ πολύ :)