________________

1.

Αγαπητή, πες μας 3 αγαπημένους (για τρόλινγκ) celebrities, καθένας να συνοδεύεται από τον απαιτούμενο σχολιασμό.

Γκουίνεθ Πάλτροου. Όταν θέλω να ξύσω το ταξικό μου μίσος, διαβάζω goop. Τελευταίο χιτ, η συνεργασία της με την Μαρί Σαντάλ, την οποία πολλά αμερικανικά περιοδικά μόδας αποκαλούν «πριγκίπισσα της Ελλάδας», χωρίς καν το «πρώην», έστω για να δείξουν μια μικρή προσπάθεια. Η Γκούινεθ και η Μαρί Σαντάλ, πριγκίπισσες κατά φαντασίαν αμφότερες, πουλάνε ένα «ημερολόγιο μωρού» με ασημένιο εξώφυλλο, με μια μικρή ευαίσθητη εισαγωγή από την Goop αυτοπροσώπως, το οποίο περιέχει και οδηγό πόλης για Λονδίνο/Νέα Υόρκη, γιατί ποιος νοιάζεται για το ημερολόγιο, εδώ που τα λέμε.

Ο Κάνυε Γουέστ. Για τις δηλώσεις του και για τα επικά του παραληρήματα μεγαλείου, για την σιγουριά του ότι μοιράζεται την πίστα με τον Τζιμ Μόρισον και τον Τζον Λένον, για το ότι πιστεύει ότι τον πολεμάνε οι πολυεθνικές, για ότι δηλώνει ότι πολεμάει για την φυλετική ισότητα, για το ότι έκανε παιδί με την Καρντάσιαν. Για το πηγούνι του, που τον κάνει να μοιάζει με θυμωμένο ψάρι. Για την φριχτή μουσική, τόσο εκνευριστική όσο και ο ίδιος, γεμάτη από την παιδική, γκρινιάρικη φωνή του. Για το ότι είναι ένα χαριτωμένο αξεσουάρ στα σαλόνια της Άννα Γουιντούρ, με λευκούς που τον ανέχονται επειδή τηρεί τους όρους τους. Αν και το τελευταίο είναι εντελώς θλιβερή υπόθεση.

Για το ότι νομίζει ότι η μουσική του είναι αυτή, μόνο που δεν είναι. Πολύ θα το ήθελε.

Αλλά αυτό το νομίζουν και αυτοί που τον ακούνε.

Ο Τζάστιν Μπίμπερ, αλλά μπορεί να είναι τέτοιος επειδή τώρα βγάζει δοντάκια και τον πονάνε.

________________
2.

Α μπα μου, τι άποψη έχεις για την επέμβαση Αμερικής στην Συρία. Από την μια ξέρουμε πολύ καλά για το τι παιχνίδι παίζεται και σίγουρα δεν είναι θέμα οίκτου προς τους Σύριους. Από την άλλη όμως εδώ και 3 χρόνια πεθαίνουν τόσα άτομα ανεξέλεγκτα και από ότι μου είχε πει ένας φίλος μου Σύριος, η μόνη τους ελπίδα είναι να επέμβει κάποιος τρίτος για να τους βοηθήσει. Και ποίος εγγυάται ότι θα σταματήσουν να σκοτώνονται οι άνθρωποι; Τελικά όταν δεν υπάρχουν πολλές επιλογές και η χειρότερη φαίνεται η μόνη καλύτερη επιλογή;

Μας φτάνει όλο το ίντερνετ για να το αναλύσουμε αυτό;
Η καλύτερη επιλογή δεν είναι αυτή που τα λύνει όλα, γιατί αυτή δεν υπάρχει. Στην πολιτική αλλά και στη ζωή, η καλύτερη επιλογή είναι η λιγότερο χειρότερη, αλλά κι αυτή δεν είναι πάντα ευδιάκριτη. Αυτή τη στιγμή ας πούμε, σίγουρα δεν είναι.
Δεν ξέρω τι θα έπρεπε να γίνει. Μερικές φορές πιστεύω ότι ξέρω ποια είναι η λιγότερο κακή λύση, αλλά σ' αυτή την περίπτωση δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι δεν πρέπει να περιμένουμε να λυθεί ή να βελτιωθεί η κατάσταση επειδή κάποια χώρα θα βοηθήσει από την καλοσύνη της καρδιάς της. Μιλάμε για στρατό, μιλάμε για θάνατο και για πόλεμο.
Για την στάση της Αμερικής συνολικά τα λέει καταπληκτικά ο μοναδικός Bill Maher, στο παρακάτω βίντεο. Κάθε πρόταση που λέει αξίζει χρυσάφι.

________________
3.

Αγαπητή αμπα ,
Θεωρείς οτι το επίπεδο αυτογνωσίας μας και αντίληψης των γεγονότων που περιέχουν χαρακτηριστικά μας είναι συνυφασμένο με τον δείκτη που δείχνει το iq μας ή το θεμα ειναι εμπειρικο ;
Με παράτησε όχι επειδή ήμουν πολυ δυναμική γι αυτόν αλλα αφορητα βαρετή, πήρε προαγωγή ο άλλος όχι γιατι δεν έδειξα με τον σωστό τροπο οτι το ήθελα αλλα επειδή ειναι ικανοτερος .
Ποσο ειναι το ποσοστό επιρροής απο το ποσο μας προίκισε το DNA και το καλλιέργησε η ζωη και ποσο το ποσοστό επιρροής απο τη γυρα στη πιάτσα ; Να ελπίζουμε σε βελτίωση ;

Ξέρουμε ότι όλα παίζουν ρόλο. Δεν ξέρουμε τα ποσοστά. Μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ, γιατί ο άνθρωπος δεν είναι ποσοστά, και το πώς επηρεάζουν οι εξωτερικές συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες τις αντιδράσεις μας είναι αδύνατο να μετρηθεί. Μπορούμε να το συζητάμε όσο τραβάει η ψυχή μας, αλλά το μοναδικό που παραμένει σίγουρο είναι το εξής: όλα παίζουν ρόλο. Τι σημασία έχει για τη ζωή σου το τι και κατά πόσο;
Αν η ερώτηση είναι τελικά «να ελπίζουμε σε βελτίωση», η απάντηση είναι η εξής: με την ελπίδα μόνο αποκλείεται να βελτιωθείς. Η ζωή σε προίκισε με κάποιες ικανότητες, αλλά πρέπει να εξασκείσαι συνεχώς, να αποτυγχάνεις και να ξαναπροσπαθείς. Αλλιώς θα ζούσαμε ακόμη πάνω στα δέντρα.

________________
4.

Αγαπητή Λένα, ποιά η άποψη σου για το NCIS:L.A?
Φιλιά :)

Φτηνός αναγραμματισμός του CSI;

________________
5.

Ρε συ αμπά, έχω ένα θέμα. Αν με ρωτήσει κανείς, πως βρίσκω τον εαυτό μου (καθαρά εμφανισιακά) θα απαντήσω ότι είμαι μέτρια, γιατί έχω συναντήσει πανέμορφες κοπέλες. Άλλοι και άλλες σε μεγάλο βαθμό θα μου απαντήσουν ότι είμαι μια όμορφη κοπέλα.
Η απορία μου είναι αυτή: έχω έλλειψη αυτο-εκτίμησης, κρίνω λανθασμένα τον εαυτό μου ή απλά βλέπω την πραγματικότητα;
ΥΓ1. Μπορεί όλο αυτό να φαίνεται υπερβολικά ματαιόδοξο, αλλά είμαι σε φάση που αρχίζω να σκέφτομαι πως βλέπω τον εαυτό μου και τι πιστεύουν οι άλλοι για αυτόν.
ΥΓ2. Είμαι 18 και σχετικά άπειρη από σχέσεις, έχω όμως πολλούς φίλους και μια κολλητή, οπότε δεν μπορώ να πω ότι έχω τρελές ανασφάλειες που εμποδίζουν την κοινωνικότητα μου.
Τι λες; Είναι ανασφάλεια, ρεαλισμός ή δεν πιστεύω τελικά ότι όντως είμαι μέτρια;

Δεν είσαι μέτρια, είσαι κανονική. Αν ήσουν εντυπωσιακά ωραία θα το ήξερες.
Φυσικά και θα σου πουν οι άλλοι ότι είσαι όμορφη. Γιατί να σου πουν κάτι άλλο; Γιατί να σου πουν «καλή είσαι» ή «μέτρια είσαι» ή «έχω δει και καλύτερες»; Πες μου, για ποιο λόγο να μπει κάποιος στον κόπο να μιλήσει ειλικρινά για κάτι που έτσι κι αλλιώς είναι τελείως υποκειμενικό;
Και τώρα πάμε στα σημαντικά. Αφού θέλεις να μπεις σε μια κλίμακα, δεν είναι κακό να είσαι κανονική. Όσο κανονική ή μέτρια και να είσαι όμως, να ξέρεις ότι η εμφάνιση είναι κάτι ρευστό. Για κάποιον θα είσαι πανέμορφη και για κάποιον θα είσαι πολύ άσχημη. Οι περισσότεροι δεν θα κάτσουν να ασχοληθούν. Οι φίλοι σου θα σε βλέπουν πάντα όμορφη. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Είναι αδύνατον να τοποθετηθείς κάπου και να ορίσεις τον εαυτό σου γύρω από αυτή τη γνώση. Είσαι αυτή που είσαι, ένας κανονικός άνθρωπος. Αν φροντίζεις την εξωτερική σου εμφάνιση σε λογικά πλαίσια, δεν υπάρχει τίποτα άλλο που μπορείς να κάνεις. Αν θέλεις να ομορφύνεις κι άλλο, πρέπει να καλλιεργήσεις τον εαυτό σου.

________________
6.

Α, μπα, πρόβλημα.
Ο φίλος μου δεν πιστεύει, λέει, στη θεωρία της εξέλιξης. Είναι, λέει, θεωρία, όπως η κοσμολογία ή ο δημιουργισμός, και δεν είμαστε σε θέση να ξέρουμε. Πολλοί, λέει, την αμφισβητούν και να ψάξω να τους διαβάσω, λέει.
Του είπα πως θεωρείται πλέον τεκμηριωμένη από τον επιστημονικό κόσμο και να κάτσει να διαβάσει αυτός πρώτα όσα περισσότερα γίνεται και μετά να' ρθει να μου πει τα ίδια.
Τι άλλο λες να του πω;
Ρε γαμώτο. Και γενικά είναι τόσο λογικός άνθρωπος.

Αποκλείεται να είναι γενικά τόσο λογικός άνθρωπος. Αρνείται να δει τα δεδομένα, είτε επειδή δεν ενδιαφέρεται να τα μάθει, είτε επειδή εμποδίζεται από κάποιο συναισθηματικό μπλοκάρισμα. Ο άνθρωπος έχει εξελιχθεί από άλλες μορφές, και αυτό είναι ένα γεγονός που αποδεικνύεται είτε από την θεωρία της εξέλιξης είτε από κάποια άλλη (που πάντως δεν φαίνεται τώρα στον ορίζοντα). Δεν είναι κάτι που χρειάζεται έγκριση από οποιονδήποτε.
Άλλο οι θεωρίες, άλλο τα δεδομένα. Αν δεν ξέρει ή δεν θέλει να δει τα δεδομένα, ελπίζω με «φίλος» να εννοείς «φίλος» και όχι «ο φίλος σου».

________________
7.

τι σόι μόδα είναι αυτή σε κάποιες αμερικανικές σειρές να μιλούν μερικές νέες κοπέλες με μια χροιά-γρέζι που μοιάζει με φωνή ανήμπορης γιαγιάκας; Τους κάνει σέξι τώρα αυτό;

Δεν είναι μόνο οι σειρές – έτσι μιλάνε πάρα πολλές γυναίκες εδώ, με την φωνή της Ντέζι Ντακ. Κι εμένα πολύ εντύπωση μου έκανε, και αναρωτιόμουν αν είναι επίκτητο ή κληρονομικό, και έχω καταλήξει στο ότι είναι επίκτητο, αξεσουάρ της σέξι γατούλας. Όπως τα τακούνια τοποθετούν το σώμα σε αβέβαια βάση, κάνοντας τη γυναίκα να ταλαντεύεται, έτοιμη να πέσει, υποδεικνύοντας αδυναμία και κάνοντας την παρουσία ενός άντρα απαραίτητη, έτσι και αυτή η καρτουνίστικη φωνή υποννοεί απειρία και αβεβαιότητα, κάτι που στον κόσμο μας θεωρείται από κάποιους ελκυστικό. Εντάξει, τουλάχιστον δεν σπάμε τις πατούσες μας για να έχουμε πόδια εννιάχρονης.

________________
8.

Μπορούμε να ελέγξουμε ποιον άνθρωπο θα ερωτευτούμε? Είναι τόσο ανεξέλεγκτο συναίσθημα ο έρωτας? μπορείς να επιτρέψεις ή να μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να ερωτευτεί κάποιον?
Εγώ νομίζω ότι και ο έρωτας είναι κατά βάθος θέμα επιλογής. Μπορείς να επιλέξεις να μην ερωτευτείς την αδελφή της γυναίκας σου, ή τον άντρα της κολλητής σου. Εσείς τι λέτε, Αμπα και αγαπητοί αναγνώστες της?

Θέμα φωτιά άνοιξες. Μην τολμήσεις να κλέψεις το άλλοθι από τόσο κόσμο, ένα είναι αυτό και το άλλο είναι «ήπια πολύ και δεν ήξερα τι έκανα».
Φυσικά και είναι και θέμα επιλογής. Το ποιος θα σε τραβήξει σωματικά ίσως και να είναι αυθόρμητο, αλλά το αν θα καλλιεργήσεις αυτή την έλξη για να αρχίσεις να μιλάς για έρωτες, αυτό είναι προσωπική ευθύνη.

________________
9.

και εχω το κλασσικο προβλημα ζηλειας...χωρις να μου δινει αφορμες εγω σκαω ! ειμαι αυτοκαταστροφικη και ηλιθια??ανασφαλης σιγουρακι!
υ.γ εισαι καταπληκτικη!μας εχεις σωσει

Για να ζηλεύεις χωρίς αφορμή, μάλλον δεν σας έχω σώσει. Η αυτοκαταστροφή και η ανασφάλεια είναι προνόμια που έχουν μόνο οι ευφυείς, οπότε ηλίθια δεν είσαι. Τώρα, χρησιμοποίησε την ευφυΐα που έχεις για να εκλογικεύσεις αυτό που σε κυριεύει. Τι είναι αυτό που σε κυριεύει;

________________
10.

αγαπημένη α μπα!
πιστεύω οτι η ψυχανάλυση είναι σπουδαίο πράγμα και σκεφτομαι να κάνω γιατί θεωρώ οτι έχω θέματα εσωτερικά να λύσω (πχ γιατι δεν μπορώ να πω όχι σε άλλους) τα οποία ναι μεν δεν είναι προβλήματα σοβαρά αλλά με δυσκολεύουν στην καθημερινότητα. Όμως δεδομένης της κατάστασης και του ρίσκου να πέσω σε ακατάλληλο γιατρό θα προτιμούσα να επενδύσω αυτά τα χρήματα αλλού πχ ταξίδια, χομπυ βιβλία κλπ., εσυ τι θα έκανες λοιπόν? και εν τέλει μπορώ να λύσω το θέμα της έλλειψης συγκέντρωσης με την ψυχανάλυση ή το να μην επηρεάζομαι τοσο πολύ από τρίτους? ΧΑΙΡΕΤΩ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ !!

Δεν έχω ακούσει πιο αστεία δικαιολογία για να μην πάει κάποιος σε ψυχίατρο.
Καταπληκτικό το επιχείρημά σου. Κι εγώ λέω ότι επειδή υπάρχει το ρίσκο να μην είναι καλό το εστιατόριο που θα διαλέξω για σήμερα, να πάω ένα σινεμά. Επειδή υπάρχει το ρίσκο να μην καταλαβαίνεις το πνεύμα αυτού που γράφω, λέω να αρχίσω πλέξιμο. Εσύ τι θα έκανες στη θέση μου;

________________
11.

Αγαπημένη Α,μπα ψάχνω μια πολύ καλή συνταγή για μπέργκερ. Ό,τι και να έχω δοκιμάσει δεν με έχει ενθουσιάσει, και θυμήθηκα ότι κάπου ανέφερες ότι είσαι φαν των μπέργκερ. Το δικό σου αγαπημένο ποιο είναι;
Παίζει να μου απαντήσεις σχετικά σύντομα; Θα κάνουμε ένα πάρτι γενεθλίων στις 13/9 και σκεφτόμασταν ως θέμα του τραπεζιού τα μπέργκερ. Και οποιαδήποτε ιδέα για σπιτικά ψωμάκια, σως κλπ κλπ, ευπρόσδεκτη!
Ευχαριστώωωωωωωωωω!

Μάλλον δεν σας πρόλαβα, ε;
Το αγαπημένο μου είναι αυτό που έχει ωραίο ζουμερό κιμά και παραμυθένια σάλτσα. Για τον κιμά, λίγα μπορείτε να κάνετε: να είναι μεγάλο το μπιφτέκι και να είναι τέλειο το κρέας. Για την σάλτσα, προτείνω αυτή.

Για τη σάλτσα Animal Style, αντιγραφή από την μυστική σάλτσα των In&Out, προτείνω την εξής:

• 1 φλιτζάνι μαγιονέζα
• 2/3 φλιτζάνια κέτσαπ
• 3 κουταλάκια ζουμάκι από πίκλες
• ½ κουταλάκι αλάτι
• ½ κουταλάκι πιπέρι
• 1 κουταλάκι ζάχαρη
• 1 κουταλάκι μηλόξιδο

Αν είσαστε purists και το μόνο που θέλετε είναι το σούπερ κλασικό μπέργκερ της Άγριας Δύσης, η σαλτσούλες δεν έχουν θέση: μόνο μουστάρδα-κέτσαπ-iceberg-χοντρή φέτα κρεμμύδι-μπιφτέκι. Τότε, κοιτάξτε το μπιφτέκι να έχει αρκετό λίπος, γιατί αλλιώς μοιάζει με φαγητό νοσοκομείου. Και οπωσδήποτε ψήστε την κομμένη πλευρά του ψωμιού.

________________
12.

Αγαπητή Λένα,
Μου αρέσει η στήλη σου και σε διαβάζω καθημερινά.
Η ιστορία μου είναι λίγο μεγάλη αλλά προβληματίζομαι σοβαρά.
Πριν από κάμποσα χρόνια όταν ήμουν 20 παραθερίζοντας ΣΚ με τους γονείς στο εξοχικό μας κάνοντας παρέα με μια κοπέλα από την περιοχή, γνώρισα και τον αρραβωνιαστικό της κι αρχίσαμε να βγαίνουμε όλοι μαζί και με άλλα άτομα που γνωρίζαμε. Ο τύπος (ο αρραβωνιάρης) με την πρώτη ευκαιρία μου την έπεσε κι άρχισα να ξεκόβω διότι συμπαθούσα την κοπέλα και θα έκανα κάτι που δεν θα ήθελα να μου κάνουν. Μετά από κανένα 3μηνο κι ενώ όλοι έχουμε επιστρέψει στις δουλειές μας και τις σπουδές μας πάω καλεσμένη σε ένα πάρτυ όπου ήταν καλεσμένος κι αυτός, μόνος του. Μετά την έκπληξη και τις χαιρετούρες μου είπε μεταξύ άλλων ότι διαλύθηκε ο αρραβώνας και ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Αρχίσαμε να βγαίνουμε μετά από 1-2 εβδομάδες φιλικά στην αρχή και για να μην πολυλογώ κάποια στιγμή καταλήξαμε στο κρεβάτι. Βγαίναμε λοιπόν για κανένα 10μηνο ως fucking buddies χωρίς κανένας από τους δυο να έχει μιλήσει για σχέση μέχρι που κάποια στιγμή χαθήκαμε ξαφνικά κι απότομα χωρίς επικοινωνία και χωρίς κανένας να στενοχωρηθεί. Στο μεταξύ έφτασε ξανά το καλοκαίρι ξαναπήγα στην περιοχή ΣΚ και μαθαίνω τυχαία από τρίτους ότι όχι μόνο δεν είχε διαλυθεί ο αρραβώνας αλλά ότι την είχε παντρευτεί την κοπέλα κιόλας. Μου έπεσαν τα μούτρα που ήμουν τόσο αφελής και πίστεψα την παραμύθα του κι ένιωσα ντροπή για μένα και γι αυτόν. Μερικούς μήνες μετά γνώρισα τον άντρα μου παντρευτήκαμε, κάναμε παιδιά κι ερχόμασταν ως επισκέπτες στους γονείς μας τα ΣΚ, χωρίς όμως να τρακάρω κανέναν από τους δυο ούτε καν τυχαία. Τα έφερε έτσι η ρημάδα η ζωή κι αρχίσαμε να κάνουμε διακοπές στο ίδιο μέρος, όπου η κόρη μου έφηβη τώρα πια, γνωρίστηκε με μεγάλη παρέα μέλος της οποίας είναι κι ο γιος τους και είναι τσιμπημένη μαζί του. Εγώ προσπαθώ να την αποτρέψω μετά βδελυγμίας χωρίς να έχω κάποιο ισχυρό επιχείρημα, αλλά η μητέρα του φαίνεται να το ενθαρρύνει το θέμα,(ο μπαμπάς δεν ξέρει ακόμη τι γίνεται γιατί λείπει σε επαγγελματικό ταξίδι) επειδή συμπαθεί την κόρη μου κι εμένα. Βέβαια είναι αρκετά μικρή ακόμα για να σκέφτομαι ότι θα γίνει κάτι σεξουαλικό μεταξύ τους, αλλά σε μερικά καλοκαίρια δεν θα είναι μικρή πια. Τι θα κάνω αν συνεχίσει να της αρέσει ο πιτσιρικάς και πως να δικαιολογήσω τον αρνητισμό μου στους οικείους μου χωρίς να καρφωθώ και χωρίς να πληγώσω κανέναν που δεν θα΄πρεπε να πληγωθεί!! Να ελπίζω ότι του χρόνου θα είναι τσιμπημένη με άλλον? Βοηθάτε παιδιά!!

Έλα βρε Χριστόφορε, γιατί ρωτάς με ψευδώνυμο;