________________
1.

Χαλό Αμπα μου! Στο θέμα: Όταν ήμουν μικρή μου άρεσε να κάθομαι άπειρες ώρες να ακούω κασέτες (ω ναι τώρα είμαι αρκετά μεγάλη) με παραμύθια, παιδικά τραγούδια κλπ. Μέσα στο άπειρο κασετομάνι είχα και μια κασέτα όπου μία τύπισα στιλ Μπάρμπι έλεγε ιστορίες για το πώς περνάει τις μέρες της (μιλάμε για τρελό ξύσιμο η κοπέλα, όλο βόλτες και εκδρομές ήταν) Το θέμα είναι ότι σε μία ιστορία πήγε στο θέατρο κ όταν τελείωσε η παράσταση περίμενε το φίλο της ο οποίος δεν ήρθε ποτέ (!!) και η ιστορία τελείωνε με την κοπέλα χαλαρή να παίρνει ταξί! Και μετά ξεκίναγε άλλη ιστορία και κουβέντα για τον κάφρο φίλο της! Πιστεύω πως ένα μεγαλοφυές μυαλό προσπάθησε να εισάγει τις πιτσιρίκες στην αντρική καφρίλα και την ιδανική αντιμετώπιση. Πόσο μπροστά θεέ μου!! Πώς θα σου φαινόταν η ιδέα να βγάλω ένα ανάλογο παιδικό όπου κοριτσάκια θα υφίστανται αντρικές καφρίλες (light μην τα τρομάξουμε κιόλας) και ΔΕΝ θα τις αντιμετωπίζουν με υστερία και δράμα ? Τα κορίτσια δε θα γίνουν πιο ψύχραιμα και συνεπώς και τα αγόρια λιγότερο τραγικά κι εγώ δισεκατομμυριούχος??

Καλή ιδέα, αντιπροτείνω το εξής: να γράψεις ένα παιδικό βιβλίο στο οποίο οι άντρες δεν θα φαίνονται ούτε ως πρίγκιπες στο άλογο, ούτε ως αντίπαλοι, αλλά ως σύμμαχοι. Θέλω ποσοστά από τα πέντε αντίτυπα που θα πουλήσεις.

________________
2.

σε παρακαλώ σχόλιο.- bloody mary

Δεν είναι αντισυμβατικό να έχεις παράλληλες σχέσεις, αντιθέτως, είναι κάτι πολύ κοινό, όπως και το «μαζί δεν κάνουμε και χώρια δε μπορούμε». Όλοι νομίζουμε ότι η δική μας ερωτική ιστορία δεν μοιάζει με των άλλων. Η αγάπη, το σεξ, ο έρωτας και η καψούρα είναι ένας τρόπος για να εξυψωθείς από αυτό που σε περιβάλλει αλλά στ' αυτιά των τρίτων όλα ακούγονται όπως είναι: ως άλλη μια συνηθισμένη ανθρώπινη ιστορία.

________________
3.

Γειά σου Α,μπα! Τι πιστεύεις για τα βιβλία της Σώτης Τριανταφύλλου;

Κατα τη γνώμη μου τα άρθρα της τυγχάνουν δυσανάλογα μεγάλης προσοχής και τα βιβλία της δυσανάλογα μικρής προσοχής (εκτός απο τα 2-3 μπεστ σελλερ)- αμπαφαν

Νομίζω ότι είναι εύστοχη η παρατήρηση σου.

________________
4.

Ο φίλος μου (ναι, εννοώ γκόμενος) παραείναι κοινωνικός με τις φίλες-γνωστές του. Γενικότερα έχει μια μάλλον ιδιαίτερη σχέση με το ωραίο φύλο, σε βαθμό που σε όποια γυναίκα και να μιλήσει, φαίνεται σα να τη φλερτάρει. Όλο αυτό με ξενίζει και συνάμα δεν ξέρω αν πρέπει να ενοχληθώ και να το εκφράσω ή όχι, γιατί δεν είμαι σίγουρη αν φλερτάρει τελικά ή όχι.
Λοιπόν, εσύ τι λες; Θα ήθελα την άποψή σου.
Ευχαριστώ :)

Η άποψη μου είναι ότι σίγουρα φλερτάρει και ότι αν μένει εκεί, δεν χρειάζεται να το εκφράσεις, αυτό που χρειάζεται είναι να αποφασίσεις αν είσαι εντάξει μ' αυτό, γιατί δεν θα αλλάξει.

________________
5.

Η ιστορία ξεκινά κάπως έτσι..... Φοιτήτρια εγώ και εκείνος. Γνωριστήκαμε, ερωτευτήκαμε , το ζήσαμε. ΠΟΛΥ. Ώσπου εγώ τελείωσα και έπρεπε να φύγω. Δεν ήθελα και δεν ήθελε να φύγω. Πηγαινοέρχομουν και πηγαινοερχόταν . Όλα όμορφα. Όπως έγραψα και πιο πάνω... το ζούσαμε...
Τελικά όμως άλλα σχέδια μας βγήκαν. Του διαγνώστηκε καρκίνος στο παχύ έντερο. Σε έξι μήνες τον έχασα... Δεν θέλω να γίνω μελοδραματική, όποιος το έχει περάσει ξέρει.... Το θέμα είναι ότι δεν ξεπερνιέται. Ειδικά όταν αυτόν τον άνθρωπο τον είχες "άνθρωπο ΣΟΥ" .... ΠΟΛΥ.
Σου γράφω όμως γιατί γνωρίζω ότι έχω καταστρέψει τρείς σχέσεις μετα από αυτο το γεγονός. Γιατί γνωρίζω ότι δεν μπορώ να δεθώ , γιατί φοβάμαι και στο "παρα τσάκ" φεύγω. Έτσι και έγινε και στην τελευταία μου σχέση... Τον γνώρισα στον μέρος που κατοικώ. Μείναμε μαζί σχετικά γρήγορα και ήξερε εξ αρχής την παραπάνω ιστορία μου... Πίστεψα ότι τα είχα αφήσει όλα πίσω και ότι θα έκανα μια καινούργια αρχή... Μόνο που ξανά, τελειως ξαφνικά, έφυγα πάλι. Πληγώθηκε πολύ. Μου το είπε. Μου είπε οτι χρειάζομαι βοήθεια ψυχολογική .... Έκανα πολλές βλακείες μετα το χωρισμό μας (εννοώ με άλλους) . Εννοείται ότι το έμαθε και έχει θυμώσει. Δεν μιλάμε καν.. Η αλήθεια είναι ότι έχω μετανιώσει που χώρισα μαζί του γιατί ξέρω ότι ταιριάζω αρκετά μαζί του και πάνω από όλα τον έχω αγαπήσει. Αλλά ΕΦΥΓΑ... Και κάπου εδώ φτάνω στην ερώτηση μου αγαπητή "Α, μπα.;" : Πιστεύεις ότι χρειάζομαι ψυχολογική βοήθεια; ΚΑΙ πιο γενικά Τί να κάνω ; ...
ΕΜ. "η χαμένη"

Δεν ξέρω τι εννοείς με το «δεν ξεπερνιέται». Αν εννοείς ότι δεν γίνεται να γίνεις ξανά αυτή που ήσουν πριν βιώσεις αυτή την ιστορία, πράγματι δεν γίνεται. Αν εννοείς ότι αυτή η εμπειρία θα χρωματίζει για πάντα το μέλλον με κάποιο τρόπο, μάλλον συμφωνώ. Αν εννοείς ότι εξαιτίας αυτού δεν μπορείς να κάνεις άλλη σχέση, κάνεις λάθος.

Είναι μάλιστα πιθανό να χρησιμοποιείς αυτή την ιστορία για να μην είσαι διαθέσιμη, για να πληγώνεις τους γύρω σου για να τους εκδικηθείς, ή γιατί σου χαρίζει μια αύρα «καταραμένης» που σου αρέσει. Ξέρεις, αυτοί που έχουν παρόμοιες εμπειρίες, συνήθως παθαίνουν το ανάποδο από αυτό που περιγράφεις: φοβούνται ότι το τραύμα τους φαίνεται από τους δορυφόρους και ότι δεν θα τους πλησιάζει κανείς και θα είναι μόνοι τους για πάντα. Ή μένουν μόνοι τους επειδή πιστεύουν ότι διαφορετικά είναι ανέντιμοι απέναντι σε αυτόν που έφυγε και βασανίζονται από τύψεις. Αυτό που λες δεν ξέρω πώς να το κατατάξω.

Καλύτερα να μην το κατατάξω εγώ. Ναι, πιστεύω ότι χρειάζεσαι ψυχολογική βοήθεια, γιατί είναι φανερό ότι δεν είσαι σε θέση να αναγνωρίσεις τους μηχανισμούς που σε ωθούν να φέρεσαι όπως φέρεσαι.

________________
6.

Αγαπητή α μπα, είναι λίγος καιρός που βγαίνω με ένα παιδί αρκετά χρόνια μεγαλύτερο μου (9 για την ακρίβεια). Δεν είναι όμως αυτό το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι πως αν και καλό παιδί δεν μπορώ να ανεχτώ εύκολα κάποιες από τις συνήθειες του. Δεν είναι πως βιάζομαι να τις χαρακτηρίσω καλές ή κακές απλά εγώ δεν είμαι έτσι ούτε νομίζω ότι μπορώ να τις ακολουθήσω. Είναι λοιπόν σωστή αφετηρία να ξεκινάς μια σχέση που στην ουσία θα ήθελες να αλλάξεις κάποια πράγματα στον άλλον; Και στην τελική ποιος είσαι εσύ που θα τον αλλάξεις και ακόμα και αν θέλει να τον αλλάξεις γιατί και ο ίδιος παραδέχεται πως κάποια πράγματα δεν είναι σωστά, τι υπομονή και δύναμη θέλει όλο αυτό; Εξάλλου πάντα πίστευα πως εντάξει, όλοι έχουμε τα καλά και τα στραβά μας, αλλά η ουσία είναι πως ειδικά στο ξεκίνημα μιας σχέσης το ζητούμενο είναι να θέλεις τον άλλον έτσι όπως είναι χωρίς να θες να τον αλλάξεις...- Πελαγία

Μου αρέσει πώς λες ότι «δεν βιάζεσαι να τις χαρακτηρίσεις καλές ή κακές» και μετά αρχίζεις να του σούρνεις ότι και αυτός παραδέχεται ότι κάποια πράγματα δεν είναι σωστά και όλοι έχουμε τα καλά και τα στραβά μας.
Οπότε: είναι απολύτως σημαντικό να παραδεχτείς ότι το άλφα βήτα γάμα που κάνει ή που είναι δεν σου αρέσει. Χωρίς να συμπληρώνεις ότι δεν θα το χαρακτηρίσεις, ούτε λέγοντας ότι όλοι έχουμε τα στραβά μας. Πες το στον εαυτό σου ακριβώς όπως είναι, μην το ωραιοποιείς και μην το δικαιολογείς για να το καταπιείς. Καλύτερα μάλιστα να το γράψεις για να το βλέπεις έτσι, ξεκάθαρα. Μπορείς να ζήσεις με αυτό τα δεδομένα αυτή τη στιγμή; Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις στη ζωή που η απάντηση πρέπει αν είναι «ναι» ή «όχι». Και πρόσεχε: ό,τι πεις θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου.

________________
7.

Αγαπητή Α,μπα πρόσφατα άρχισα να διαβάζω την στήλη σου και την βρίσκω απίθανη! Λοιπόν να το δικό μου πρόβλημα...πριν λίγες μέρες γνώρισα ένα παιδί και έκανα κάτι μαζί του, πέρασε την νύχτα στο σπίτι μου και το άλλο πρωί μου ζήτησε το τηλεφωνό μου γιατί είπε πως ήθελε να ξαναβρεθούμε. Βέβαια δεν πήρε ποτέ, δύο μέρες μετά τον συνάντησα και μου είπε πως σκεφτόταν να με πάρει και εγώ αντέδρασα ειρωνικά λέγοντας του "ναι είμαι σίγουρη" και εκείνος μου είπε πως είναι "free τύπος και πως ό,τι είναι να γίνει θα γίνει". Η αλήθεια είναι πως μου αρέσει πολύ...αλλά τι έννοούσε με το "free τύπος";;- Ζωή

Ότι αυτή τη στιγμή δε σκοπεύει να τα φτιάξει μαζί σου γιατί ψάχνει για κάτι καλύτερο, αλλά αν δεν βρει μπορεί και να το σκεφτεί να ξαναπεράσει ένα βράδυ μαζί σου. Μετά από αυτό σου αρέσει ακόμη πολύ;

ΥΓ. Μην ξαναπείς αυτό το «βέβαια» στο «δεν πήρε», ούτε ως σκέψη, ούτε από μέσα σου. Γιατί «βέβαια;» Αυτό το «βέβαια» που σκέφτεσαι γίνεται πραγματικότητα επειδή το σκέφτεσαι. Κι αυτό το «ναι είμαι σίγουρη» τι το ήθελες; Επιβεβαίωσες όλα τα στερεότυπα που έχει στο μυαλό του! Πες μου με το χέρι στην καρδιά: πότε άρχισε να σου αρέσει πολύ; Άσε, θα σου πω, μην απαντάς. Όταν ΔΕΝ πήρε τηλέφωνο.

Όποιος περνάει ένα βράδυ μαζί σου είναι τυχερός. Αυτός είναι ο τυχερός, όχι εσύ. Να το λες κάθε μέρα στον καθρέφτη δέκα φορές, πρωί και βράδυ. Fake it till you make it.

________________
8.

Λένα μας. Σε μία συνέντευξη σου λές: "Για πολύ καλή μου τύχη το καλό μου αστέρι, ο Άρης Δημοκίδης, τον οποίο είχα γνωρίσει μέσα από επίμονο stalking, επέμενε να ξεκινήσω να γράφω τα δικά μου κείμενα, γιατί εγώ ήμουν μεγάλη κότα και δεν θα το τολμούσα". Λοιπόν εγώ είμαι ηθοποιός και έχω τον δικό μου Άρη Δημοκίδη που θαυμάζω και εκτιμώ, ο οποίος είναι σκηνοθέτης σχετικά νέος. Παρακολουθώ όλες του τις δουλειές, διαβάζω και ξαναδιαβάζω τις συνεντεύξεως του και θέλω σαν τρελή να δουλέψω μαζί του. Έχουμε κοινούς γνωστούς, έχουμε συναντηθεί κάποιες φορές αλλά μου είναι αδύνατον να εκφράσω την εκτίμηση μου στη δουλειά του και να του πω πόσο μου ταιριάζει και πόσο θέλω να δουλέψω μαζί του. Μου φαίνεται από παιδικό ως και αγενές. Για αυτό διατηρώ μία διακριτικότητα εώς και "εξαφανίζομαι" μπροστά του. Όταν μάλιστα ένας γνωστός μου είπε να του μιλήσει για μένα τον απέτρεψα. Τι θα μου πρότεινες να κάνω για να αυξήσω τις πιθανότητες να δουλέψω μαζί του? ξέρω ότι κάνω σαν ερωτευμένη έφηβη αλλά πίστεψε με δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του :-) –birbilw

Στο από κοντά δεν έχω ταλέντο, λάθος άνθρωπο ρωτάς. Μολαταύτα: δεν είναι αγένεια να πεις σε κάποιον ότι τον θαυμάζεις, ούτε παιδικό είναι, πρώτη φορά το ακούω αυτό – ούτε νομίζω ότι υπάρχει αποδέκτης που θα το θεωρούσε αγένεια. Το μήνυμα δεν έχει πρόβλημα, πρόβλημα θα μπορούσε να είναι ο τρόπος με τον οποίον το μεταφέρεις. Αν είσαι ειλικρινής το χειρότερο που μπορείς να πάθεις είναι να ακούσεις ένα «ευχαριστώ» και να λήξει η συζήτηση εκεί. Για ξεκίνα από αυτό και μετά θα δεις αν ταιριάζετε και ως άνθρωποι, έστω και σε επίπεδο small talk, γιατί φαντάσου να κάνεις λάθος!

Το να πεις ότι θέλεις συνεργασία μαζί του είναι κάτι που χρειάζεται περισσότερο θάρρος και περισσότερο χρόνο. Σιγά σιγά όμως. Ξεκίνα από το «γεια, μου αρέσει πολύ η δουλειά σου, ιδιαίτερα το τάδε». Λίγοι είναι αυτοί που δεν λατρεύουν να μιλάνε για τη δουλειά τους.

________________
9.

Αγαπητή Α,μπα,
Τι γνώμη έχεις για την εκδίκηση; Εννοώ γιατί διψούν οι άνθρωποι τόσο πολύ για εκδίκηση κάθε είδους; Και πώς μπορώ να ξεπεράσω τα συναισθήματα που ρέουν από μέσα μου; Ξέρεις Α, μπα δεν θα πω αυτά που θέλω να πω σε άτομα που με πλήγωσαν πολύ, αλλά μερικές φορές νιώθω ότι όλη μου η ύπαρξη κινείται προς εκείνη τη μεριά! Δηλαδή, δεν μπορώ απλά να αποδεχτώ το άσχημο τρόπο που μου συμπεριφέρθηκα οι πρώην ηλίθιες φίλες μου, να ξεπεράσω το γεγονός και να μην σκέφτομαι συνέχεια να πω πράγματα που θα διαλύσουν κόσμους τους; Φυσικά δεν πρόκειται να το κάνω, γιατί η κατινιά δεν θα με βοηθήσει σαν άνθρωπο. Αλλά το γεγονός ότι το σκέφτομαι και χαίρομαι με τα (υποθετικά) αποτελέσματα της (υποθετικής) εκδίκησής μου πώς μπορώ να το ξεπεράσω; Για να καταλάβεις, κάθε φορά που βλέπω τη μία φίλη μου ειδικά, εύχομαι να μην μπορεί να κοιμηθεί το βράδυ, με το φόβο ότι μπορεί να ανοίξω το στόμα μου!- Εκδικητικό κουνούπι

Για πες μας τι σου έκαναν οι πρώην ηλίθιες φίλες σου και σε πλήγωσαν εσύ, ενώ ήσουν απολύτως αθώα και δεν συμμετείχες με κανέναν απολύτως τρόπο και πώς γίνεται να είναι όλο το λάθος είναι δικό τους. Αν με πείσεις, θα σου πω τι να κάνεις παρακάτω.

________________
10.

Λένα γεια σου, πριν από ένα χρόνο ερωτεύτηκα κάποιον πολύ και κάναμε μια σχέση που κράτησε 6 μήνες. Με βοήθησε να αλλάξω πράγματα στη ζωή μου (χωρίς να το ξέρει πως ήταν η κινητήριος δύναμη μου), με έκανε να νιώσω μετά από πολλά χρόνια σαν ερωτευμένη έφηβη και με τον ίδιο τρόπο (εφηβικό) τέλειωσε τη σχέση μας. Είμαι σε μια άλλη σχέση τώρα που την ξεκίνησα από συνειδητή επιλογή πως αυτά θέλω πλέον στη ζωή μου (χωρίς να υπάρχει τρελός έρωτας), όταν το έμαθε έκανε κάποιες μικρές προσεγγίσεις αλλά τίποτα συγκεκριμένο. Που και που βλεπόμασταν τυχαία και λέγαμε ένα γεια, ένιωθα πως δεν είχα πια συναισθήματα για εκείνον και πως δεν θα μπορούσαμε πια να ξαναείμαστε μαζί. Με την άλλη μου σχέση είμαι καλά, έχω όσα περίμενα. Πριν λίγο καιρό ο άλλος φρόντισε να εξαφανίσει ακόμα και αυτή τη μικρή του παρουσία από τον κόσμο μου και ξαφνικά καρφώθηκε πάλι στο μυαλό μου. Όχι τόσο αυτός, πάντα είχα αμφιβολίες για το αν όντως ταιριάζαμε, αλλά νοσταλγώ αυτά που ένιωσα τότε, τον πρώτο καιρό. Νόμιζα πως είχα ξεπεράσει πρόσωπα και καταστάσεις και αυτό με έχει αποδιοργανώσει, τι μου συμβαίνει? Πώς το ξεπερνάω?- Δεν ξέρω

Θέλω να δω πώς θα το ξεπεράσεις όταν σε παρατήσει αυτός που έχεις τώρα επειδή θα βαρεθεί την αδιαφορία σου. Λες τότε να σου καρφωθεί ξαφνικά αυτός στο μυαλό και να μην ξέρεις τι σου συμβαίνει; Πώς θα τον ξεπέρναγες άραγε;

Το να βάζεις κομπάρσους στη ζωή σου για να μην κάτσεις ένα λεπτό μόνη είναι ατολμία, ανηθικότητα, λιγοψυχία κι ένδειξη κακού χαρακτήρα. Ξαναδιάβασε πώς μιλάς γι' αυτόν με τον οποίο μοιράζεσαι αυτή τη στιγμή τη ζωή σου και πες μου πώς θα χαρακτήριζες κάποιον που περιγράφει έτσι τις επιλογές του. Τουλάχιστον ας έλεγες ότι είναι ωραίος ρε παιδί μου. Δώσε μας κάτι για να σε δικαιολογήσουμε, οτιδήποτε!

________________
11.

Να σερβίρω καφέ και κούκις στη Νέα Ζηλανδία;- καπνιστή ρέγγα με ουζάκι

Τι ξέραμε για τη Νέα Ζηλανδία πριν τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών;
(Αν δεις πουθενά τον Bret ή τον Jemaine, ζήτα αυτόγραφο και στείλτο μου!)

________________
12.

Α,μπα γεια!
Χώρισα και θέλω να μου προτείνεις ways to cheer me up. Δυσκολεύομαι πολύ να αποτινάξω τη μιζέρια του χωρισμού από πάνω μου..
Σε κάνα μήνα θα είμαι καλύτερα αλλά ίσως φανεί χρήσιμο σε άλλον αναγνώστη, στον οποίο εύχομαι περαστικά!
μ αρέσεις πολύ, να σαι πάντα καλα! :)

Οι φίλοι, οι φίλοι και πάλι οι φίλοι. Μόνο οι φίλοι!