Έτοιμος να φύγει στη Βρετανία ο πρώτος στο Φυσικό Αθηνών

..συμπληρώνοντας:Κάποτε η φοιτητική κοινότητα, οι νέοι άνθρωποι δηλαδή, γαμούσαν και έδερναν. Έπαιρναν τις καταστάσεις στα χέρια τους. Συμμετείχαν ενεργά σε αυτές. Λανθασμένα ή σωστά διαμόρφωναν, επηρέαζαν τις εξελίξεις. Σήμερα ο σταρχιδισμός, ο τομαρισμός, ο «κοιτάζω την πάρτη μου» είναι... πλέον μονόδρομος...Καμία ουσιαστική αντίληψη για το τι συμβαίνει, ποιά είναι τα αίτια και οι λόγοι όλης αυτής της γενικότερης κοινωνικής αναταραχής, εντός και εκτός της χώρας μας. Οι συνειδήσεις στο ναδίρ. Η τραγική ειρωνεία είναι πως αυτό το "κακό" από το οποίο θέλουν οι περισσότεροι να ξεφύγουν, αυτή η φυγή, η ευθυνοφοβία, η εκ του ασφαλούς "λύσεις" είναι σαν να σκουπίζουν σπρώχνοντας τη σκόνη κάτω από το χαλί. Κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα το χαλί αφαιρείται και η σκόνη γίνεται μπουχός που δεν μπορεί να κρυφτεί κάτω από κανένα χαλί. Και τότε δεν υπάρχει ορατότητα προς καμία έξοδο κινδύνου προς παροδικές φυγές...Όσο αφορά αυτές τις κλισέ, ανούσιες αντιλήψεις περί «Οι πρώτοι των πρώτων, ώ πρώτοι!...», νομίζω πως ενδιαφέρον έχουν κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο «Εγχειρίδιο Βλακείας» του Διονύση Χαριτόπουλου:Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι αποδεικνύουν οι βαθμολογίες και τα σκορ• μάλλον έχουν τόση μελλοντική αξία όση και η σειρά επιτυχίας στις Πανελλαδικές. Δεν είναι άστοχο το γνωστό δημοσιογραφικό ερώτημα του ρεπορτάζ που συχνά επανέρχεται: τι απέγιναν αυτοί που μπήκαν πρώτοι στις σχολές τους και οι πρώτοι των πρώτων• αποφοίτησαν και πρώτοι, είναι σήμερα πρώτοι στον κλάδο τους; Όταν είναι αδύνατον να ορίσεις και λεκτικά τι είναι ευφυΐα, το ταλέντο, οι ιδέες, είναι εντελώς αδύνατον και να τα μετρήσεις. Πώς να προβλεφθεί η σπίθα του νου που αυτοσχεδιάζει και εκπλήσσει με την πρωτοτυπία, την ευρηματικότητα και τη μοναδικότητα της σύλληψης. Άλλωστε είναι πασίγνωστο ότι στη νεανική ηλικία που γίνονται αυτά τα τεστ οι μεταβολές στη σκέψη είναι τόσο συχνές, ώστε πολλές κατοπινές μεγαλοφυΐες (π.χ. Αϊνστάιν, Έντισον κ.α.) στο σχολείο ήταν μάλλον σκράπες.Ο «μετρημένα» εξυπνότερος της τάξης, του σχολείου, της πόλης, της χώρας, του κόσμου είναι κάπως σαν τον τίτλο των καλλιστείων• την οποία αξία του διατηρεί μόνο μεταξύ εκείνων που διαγωνίστηκαν. Γι' αυτό βλέπεις ξαφνικά μία πωλήτρια καταστήματος που μπροστά της σβήνουν όλες οι Μις και οι Σταρ της δεκαετίας.Η ασυλία του σπουδαγμένου είναι κατοχυρωμένη: ο μπαϊλντισμένος σερβιτόρος που μπέρδεψε την παραγγελία κατατάσσεται στα ζωντόβολα, ενώ ο σοβαροφανής γιατρός που έβγαλε λάθος διάγνωση όχι• το πολύ να ψιθυρίσουν ότι «δεν ήταν καλός γιατρός». Το χαρτί δεν είναι πιστοποιητικό ευφυΐας. Αν το μυαλό κάποιου φτάνει για να πάρει δίπλωμα οδήγησης, κατά πάσα πιθανότητα φτάνει και για να πάρει ένα δίπλωμα σπουδών• τα νοητικά απαιτούμενα είναι περίπου ισοδύναμα. Άπαξ και μπορεί να απομνημονεύσει τον ΚΟΚ και τα σήματα, το μόνο που χρειάζεται για το «χαρτί» είναι να στρώσει τον κώλο του στην αποστήθιση, να μουλαρώσει δεόντως, και αμέτι μουχαμέτι, έστω και «νύχτα», θα το πάρει το στραβόχαρτο. Τώρα, γιατί το μούτρο ταξιτζής δεν έγινε μούτρο δικηγόρος, το ζήτημα δεν είναι νοητικό, αλλά κοινωνικό: όχι στενά οικονομικό, αλλά και ερεθισμάτων• του περιβάλλοντος• είναι πολλοί που σπούδασαν με χίλιες δυο στερήσεις, αλλά κανείς που δεν το είχε τάμα. Μόνο σαν ειρωνικό σχόλιο μπορεί να γίνει δεκτό πως όποιος απομνημόνευσε μία ντάνα βιβλία και τσέπωσε ένα χαρτί έγινε αυτομάτως επιστήμων. Άλλο μνήμη και πολυγνωσία και εντελώς άλλη σκέψη• το φωνάζουν αιώνες οι αρχαίοι (Ηράκλειτος, Δημόκριτος), το λέει γουστόζικα και η ξένη παροιμία, «γνώσεις χωρίς μυαλό είναι γάιδαρος φορτωμένος βιβλία». Δεν χρειάζονται περαιτέρω εξηγήσεις γιατί ο κουφιοκέφαλος προφέσορας ξέρει απέξω τον ορισμό της τίγρης αλλά ελάχιστα για την ίδια. Με την αποστήθιση αποκλείονται ανάλυση, κατανόηση, και κρίση το μόνο κέρδος είναι να εισαχθείς, όπως συνέβαινε στην αυτοκρατορική Κίνα, στον κύκλο των στενοκέφαλων μανδαρίνων. Όπως υποστηρίζει μια ομάδα ερευνητών που μελέτησε το θέμα σε μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα των ΗΠΑ, εντόπισε το ίδιο ακριβώς ποσοστό χοντροκέφαλων ανάμεσα στις καθαρίστριες, τους διοικητικούς υπαλλήλους, τους φοιτητές και τους καθηγητές (C.M. Cipolla). Προφανώς, αν η έρευνα στεφόταν και προς τους ίδιους τους ερευνητές θα ανακάλυπταν και το δικό τους ποσοστό μπούφων.

Η αλήθεια είναι πως βρίσκω πολύ σωστή την απόφαση του φοιτητή απλά γιατί παροτρύνω οποιονδήποτε έχει την οικονομική -και γενικά τη δυνατότητα- να πάει για σπουδές έξω να το κάνει. Μένω μόνιμα στο Η.Β. και μόλις τέλειωσα το μεταπτυχιακό μου εδώ και θα θέλα να διαφωνήσω με το εξής. Έτσι όπως παρουσιάζεται ο λόγος φυγής στο Η.Β. είναι τελείως λάθος, ίσως γιατί είναι μικρός, ίσως γιατί δεν είναι ενημερωμένος... πολλά ίσως. Όταν το κίνητρο είναι κυρίως οικονομικό όπως ισχυρίζεται στην περίπτωσή του, τότε σε καμία περίπτωση δε θα επιλέξει κανείς να πάει για σπουδές έξω, κυρίως στο Η.Β. ή στις Η.Π.Α. Επομένως είναι τελείως λάθος να δημιουργείται αυτή η εντύπωση του " δεν προχωράει η κατάσταση, είναι κλειστές οι σχολές στην Ελλάδα, είμαι και από επαρχία και τα έξοδα είναι ακόμα πιο πολλά... κτλ" αφού στο Η.Β. τα έξοδα του θα είναι τεράστια (αν μπορούσα να σας πω τι περνάω θα το έκανα...) και σε καμία περίπτωση δε συγκρίνονται με της Ελλάδας και αφού αυτή η κατάσταση είναι παροδική στη χώρα. Προφανώς και πάντα θα υπάρχουν ανά περιόδους κλειστά πανεπιστήμια,απεργίες κτλ. όμως αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση λόγος να φύγει έξω. Συμφωνώ απόλυτα ότι υπάρχουν άλλοι πολλοί λόγοι που σίγουρα αν έχεις τη δυνατότητα και την ευκαιρία θα σε παρότρυνα να φύγεις, αλλά οι λόγοι που αναφέρει "δεν στέκουν"¨και είναι ανακριβείς και ασαφείς. Και προφανώς για να έχει πάρει μία τέτοια απόφαση μιλά εκ του ασφαλούς (έχει τα χρήματα). Κατά την άποψη μου αν τα βγάζει δύσκολα οικονομικά στην Ελλάδα και αν γενικά έχει αυτό το άγχος, τα νεύρα κτλ που έχουν τόσοι φοιτητές στην Ελλάδα λόγω τς παρούσας κατάστασης, στο εξωτερικό (και πόσο μάλλον στο Η.Β.)όλα θα του φανούν πολύ χειρότερα και θα περάσει πολύ δύσκολα...

Δυστυχως αυτοι που πρεπει να μεινουν φευγουν και αυτοι που θα επρεπε να φυγουν μενουν. Και στο τελος θα μεινουν στην Ελλαδα μονο οι τελειωμενοι και οι καμμενοι ενθεν και κειθεν. Οσο βασιλευει η αναξιοκρατια και ο κρατικοδιαιτος συνδικαλισμος, τα καλυτερα μυαλα θα φευγουν και θα χανει η χωρα. Δυστυχως. Να φυγει το παιδι και καλη του τυχη!

Στο καλό να πάει και καλή σταδιοδρομία να έχει ο άνθρωπος. Ειλικρινά το εύχομαι αυτό.Και που είστε; Ο... τελευταίος να κλείσει την πόρτα...

Τα Ελληνικά πανεπιστήμια δυστυχώς έχουν μετατραπεί σε σφηκοφωλιά βολεμένων και αυτό ειναι γεγονός έχω περάσει απο εκει και τους σιχάθηκαΆσε που επικρατεί η ηλιθιότητα σε όλο της το μεγαλείο, λίγα πανεπιστήμια προάγουν την έρευνα όπως το Πανεπιστήμιο στο Ηράκλειο ΚρήτηςΜπράβο στο παιδί που για μένα έπραξε σωστά

Πραγματικά, εδώ έχουν μαζευτεί πολλοί μικρόψυχοι με τα "στο καλό και να μάς γράφεις" τους. Συνήθως, δεν συμφωνώ με αποφάσεις για σπουδές στο εξωτερικό, αλλά σε αυτήν την περίπτωση συμφωνώ απολύτως, γιατί ακόμα και σε περίπτωση που ανοίξουν τα πανεπιστήμια τώρα, θα γίνονται όλα τόσο βιαστικά που εκτός από το ότι δεν θα αφομοιώσει ουσιωδώς τα όσα θα λέγονται θα χάσει και πάσαν ιδέα για το επίπεδο σπουδών των ελληνικών πανεπιστημίων. Επίσης, δεν είναι όλα τα βρετανικά πανεπιστήμια ιδιωτικά και με δίδακτρα. Κάποια παρέχουν δωρεάν φοίτηση, αλλά θα πρέπει ο φοιτητής να παρακολουθεί τα μαθήματα, να κάνει εργασίες και να μην ξύνει τα παπάρια του. Το μόνο που πρέπει να ευχηθούμε σε αυτό το παιδί, σε περίπτωση που φύγει, είναι καλή τύχη στη μετέπειτα πορεία του.

Να φύγει το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι Ανθέλληνες.

Φύγε παιδάκι μου να σωθείς μια ώρα αρχίτερα! Και μερικοί τα κομπλεξικά "στο καλό και να μας γράφεις" να τα πείτε σε αυτούς που μπήκαν από το παράθυρο με αναξιοκρατικές διαδικασίες και τώρα παριστάνουν τους αγωνιστές.

Δεν μπορώ να καταλάβω μερικούς εδώ που έπεσαν πάνω στον φοιτητή να τον φάνε. Ο άνθρωπος μίλησε σε εντελώς πρακτικό επίπεδο. Είναι κλειστές οι σχολές τόσο καιρό και επειδή βαρέθηκε να περιμένει αποφάσισε να το ψάξει για έξω. Δεν είπε ότι φεύγει. Είπε αν με δεχτούν θα πάω γιατί βαρέθηκα να περιμένω. Τόσο απλά. Δηλαδή τι πρέπει ακριβώς να κάνει;

Δεν είναι τυχαίες οι επιλογές των ''πρώτων'' ή φοιτητών υψηλόβαθμων σχολών(πριν μια βδομάδα είχαν βγάλει μια και καλά φοιτήτρια ιατρικής που οι απεργοί της τρώγανε το όνειρο να βοηθάει παιδάκια στην Αφρική).ίσα ίσα,εγείρεται το συναίσθημα του μέσου ανθρώπου,και παύει η λογική διεργασία,ώστε να αξιολογήσει την κατάσταση.Κλάψα,κλάψα κλάψα και τίποτα άλλο.Και στην Βρετανία πάει,οχι σε ερευνητικό-Πανεπιστημιακό ίδρυμα της Αμερικής.Στο καλό και να μας γράφει.

Δεν είναι όλα ρόδινα στα βρετανικά πανεπηστίμια, μην λέμε ότι θέλουμε. Ανοργάνωτες γραμματείες υπάρχουν και εδώ, σχεδόν καμία δωρεάν παροχή (όχι ότι έχουν και τα ελληνικά δωρεάν παροχές αλλά με τόσα λεφτά που δίνεις για δίδακτρα κάτι περιμένεις), φοιτητικές εστίες από πολύ καλές που κοστίζουν όμως το μήνα όσο να νοίκιαζες ένα κανονικό σπίτι στην πόλη (με συγκατοίκηση πάντα) έως επιπέδου φοιτητικής εστίας στην Πατησίων. Αν έχεις υποτροφία τα πράγματα αλλάζουν από θέμα κόστους αλλά δεν έχουν όλοι υποτροφία. Για το επίπεδο των σπουδών το συζητάμε, αν και πιστεύω ότι σε κάποια τμήματα δεν έχουμε τίποτα να ζηλέψουμε σε επίπεδο.

Μόνο στο Ελλάντα υφίσταται η ειδική κατηγορία υπερανθρώπου "Πρώτος στο (τάδε τμήμα)"... 2013 και ακόμα ταϊζουν τα παιδιά τα ίδια παραμυθάκια που ταϊζαν κι εμάς και που ποιος ξέρει μέχρι πότε θα ταϊζουν και τα μελλοντικά παιδιά παρομοίως...; Πότε θα μάθουν επιτέλους στα παιδιά ότι αυτό που μετράει (όσο μπορεί να μετρήσει βεβαίως στις μέρες μας πια) ΔΕΝ είναι το με τι βαθμούς θα μπεις σε κάποια σχολή, αλλά το με τι βαθμό θα ΒΓΕΙΣ ;! Είναι παραπάνω από λυπηρό να βλέπεις ότι οι χωριάτικες νοοτροπίες δυστυχώς δε φεύγουν απ'αυτόν τον τόπο και τα παιδιά μας τρώνε από νωρίς την παραμύθα ότι: "Αριστεύσας στις πανελλαδικές = Διακεκριμένος επιστήμονας + Κάτοχος νόμπελ Πυρηνικής Φυσικής + Πρέπει να μου στρώνουν κόκκινο χαλί όπου πηγαίνω".Κατά τ'άλλα συμφωνώ φυσικά με την κίνηση του παιδιού και επιτέλους ας ακολουθήσουν κι άλλοι χωρίς να χρειαστεί να περάσουν πρώτα όλες τις ανούσιες δοκιμασίες του δικού μας "εκπαιδευτικού" συστήματος.

Μη τσακώνεστε...Το πρόβλημα αφορά τους φοιτητές αφενός και όλους εμάς αφετέρου. Είναι όπως και ο πόλεμος...Κάποιοι θα σου πούνε να κάτσεις να πολεμήσεις αλλά κανείς δε μπορεί να σε κατηγορήσει αν δε κάτσεις να σκοτωθείς για τα συμφέροντα του άλλου. Καλά κάνει ο φοιτητής που δε θέλει να γίνει έρμαιο του κάθε κομματικού φοιτητή, καθηγητή ή υπαλλήλου (ακόμα και δίκιο να έχει) που τώρα θυμήθηκε να κάνει την επανάσταση του, επειδή του κόβουν τα προνόμια. Αυτό όμως που όλοι θέλουμε από "μυαλά" όπως και του πρώτου του τμήματος φυσικής είναι να πάει να σπουδάσει όπου είναι καλύτερα γι' αυτόν και μετά να προσφέρει κάτι ελάχιστο για το καλό της χώρας που τον σπούδασε. Κάποιοι καθηγητές του έδειξαν το δρόμο, κάποιοι φίλοι τον βοήθησαν, κάτι τον ενέπνευσε στην Ελλάδα. Δε μπορεί όλα μόνος του να τα έκανε. Αν μπορεί λοιπόν, ας βοηθήσει τους επόμενους μπας και γίνει αυτή η έρμη χώρα λίγο καλύτερη. Μη τσακώνεστε λοιπόν. Ο φοιτητής αυτός θέλει να φύγει ακριβώς γι΄αυτό το λόγο. Επειδή κάποιοι τσακώνονται. Και επειδή αυτός θέλει να κάνει και κάτι στην πράξη.Ας ελπίσουμε να κάνει και κάτι για τη χώρα του στο μέλλον λοιπόν...

Συχνά, για διάφορους λόγους,η ελληνική ειδησεογραφία ασχολείται με Θέματα που αφορούν σε μαθητές που επέλεξαν το εξωτερικό για σπουδές. Προφανώς για να γίνει θέμα κάτι τόσο συνηθισμένο πλέον στις μέρες μας, υπάρχει κάποια λεπτομέρεια που κάνει την είδηση πιο ενδιαφέρουσα, πιο "πικάντικη". Στην προκειμένη είναι το γεγονός ότι ο μαθητής αυτός, πλεόν φοιτητής,πέρασε πρώτος σε μια υψηλόβαθμη σχολή. Προφανώς λοιπόν αυτός ο άνθρωπος έχει μια αξιόλογη ευφυία και βεβαίως άλλες αρετές. Άρα λοιπόν γεννιέται ένας συλλογισμός περί αρίστων που φέυγουν απο την Ελλάδα κλπ κλπ. Αυτό που δε μπορώ να καταλάβω είναι γιατί κάθε φορά, σε κάθε τέτοιο σχετικό θέμα, υπάρχουν πάντα κάποιοι που ξερνούν χολή για αυτόν που επέλεξε το καλύτερο για τον εαυτό του! Γιατί χλευάζουν κάποιον που έχει όνειρα, φιλοδοξίες, που θέλει να αναπτύξει τις ικανότητες και τα ταλέντα του, να χτίσει μια καλύτερη ζωή για τον εαυτό του, με αξιοκρατία και δουλειά και θέλει τέλοσπάντων να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που έχει? Τι είναι, μίσος, μικρότητα, ζήλεια? Τι είδους μικρόψυχος άνθρωπος μπορεί να βλέπει κάτι αρνητικό σε αυτό? Ποιός δε θα έκανε το ίδιο στη θέση του?Όσο για εκείνους που σπεύδουν να φέρουν ως αντιπαράδειγμα τον αντικειμενικά ευφυη νέο που δήλωσε πως προτιμά να σπουδάσει στο ΕΜΠ και απέρριψε μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού, εδώ είμαστε να δούμε τι θα κάνει τελικά. Η άποψή μου είναι ότι πολύ σύντομα θα μας κουνήσει μαντήλι. Οι παθογένειες του ελληνικού πανεπιστημίου είναι τόσες πολλές που δε χρειάζεται ούτε ιδιαίτερη αντίληψη, ούτε πολύς χρόνος για να τις καταλάβει κανείς.

Έχοντας εμπειρία τόσο από γνωστό ελληνικό πανεπιστήμιο όσο και από γνωστότερο αγγλικό, πρέπει να ομολογήσω ότι τα πανεπιστήμια στη χώρα μας είναι καρικατούρες διοικούμενες από μαφίες αστείων ανθρώπων (καθηγητών κ φοιτητών).

Δε θα πω οτι θα κάνει άσχημα που θα φύγει για Αγγλία. Μπράβο του.. αλλά πιστεύω πως με το να φύγει στέρησε τη θέση σε παιδιά που θα ήθελαν να μείνουν παρ'όλα τα αρνητικά των πανεπιστιμίων μας.

Το μεγαλύτερο κόστος του κάθε νέου παιδιού είναι το κόστος της υποθήκης που έχουν βάλει στο μέλλον τους. Και κάθε Αγγλία, όταν δίνει ελπίδα είναι προτιμότερη από τον βούρκο που έχει κολλήσει η νέα γενιά. Χωρίς ελπίδα δεν έχεις μέλλον, είναι απλό.

Εντάξει ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος. Τις προάλλες έγινε είδηση ο 18χρονος που αποφάσισε να μείνει και να πάει στο ΑΠΘ. Το λες πιο πρωτότυπο δεδομένης της κατάστασης.

Μα γιατί δεν θέλεις να κάτσεις εδώ να κάνεις επαναστατική γυμναστική?Εκεί ούτε καν κομματικές νεολαίες δεν έχουνε!Οι ξενέρωτοι...Εκεί θες να πας, στην γενέτειρα του καπιταλισμού?Και μετά θα ψάχνεις για δουλειά στον ιδιωτικό τομέα? Μισθωτή σκλαβιά δηλαδή?Κάτσε εδώ αγόρι μου να μαζεύεις μόρια για τον ΑΣΕΠ. Να διοριστείς και να κάααααθεσαι πολεμώντας παράλληλα βεβαία το "σύστημα" εκ των έσω!

τι μπορείς να του πεις αυτού του παιδιού..