Όσο διάβαζα την εξομολόγηση σου, ένιωθα πως θα μπορούσα να την είχα γράψει εγώ με ακριβώς ίδια λόγια.Επομένως, σε καταλαβαίνω όσο δε φαντάζεσαι και σε παραδέχομαι που είσαι δυνατή.Κάπως έτσι ωρίμασα και εγώ από μικρή.Μπράβο σου, λοιπόν.Είμαι σίγουρη πως όλες σου οι προσπάθειες θα ανταμειφθούν!Καλή σου μέρα!
22.10.2012 | 01:25
Μεγαλωνοντας οριμαζω..
ισως φταινε οι καταστασεις που περασα τελευταια,ισως που εμεινα μονη μου και εμαθα καλυτερα τον εαυτο μου,σιγουρα ολα αυτα παιζουν ρολο.Τελικα ολα στη ζωη γινονται για καποιο λογο..τα λαθη που κανουμε ισως και να ηταν σωστα τελικα..χαιρομαι που με πληγωσε καποιος,γιατι με εκανε να δω καποια πραγματα με αλλο ματι και να καταλαβω οτι ειμαι δυνατη και μπορω να αντεχω τετοιες καταστασεις.Χαιρομαι που επιασα πατο και εζησα μες στη μιζερια μου καποιο διαστημα,γιατι εμαθα πως να σηκωνομαι και να κρυβω τη θλιψη μου πισω απο ενα χαμογελο.Σιχαθηκα αυτη τη μιζερια ειναι η αληθεια και πλεον δεν αφηνω τον εαυτο μου να πεφτει,κανω οτι μπορω για να φτιαξω τη διαθεση μου.Βεβαια ειναι και μερες που με παιρνει απο κατω αλλα το αντιμετωπιζω πιο ψυχραιμα.ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ,ΒΓΕΙΤΕ ΑΠ' ΤΟ ΣΠΙΤΙ,ΤΟΛΜΗΣΤΕ,ΚΑΝΤΕ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ,η μιζερια μας τρωει τη ζωη και οταν το καταλαβουμε θα ειναι αργα.. :)
1
