ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εχω πανεμορφο προσωπο..το λενε ολοι..ακομη κι αυτοι που δε με συμπαθουν...απιστευτα ματια,βλεμμα,χαμογελο,ζυγωματικα...σαν αγγελος...αλλα ειμαι 110 κιλα και εξαρτημενη απο τη σοκολατα!!!!εκοψα τα παντα..τη σοκολατα δε μπορω..ειμαι σαν τη φαλαινα...διατροφολογοι,κλινικοι διατροφολοι,γιατροι,ψυχολογοι,ομαδες υποστηριξης,προγραμμα απεξαρτησης στο εξωτερικο δε μπορουν να με βοηθησουν. θελω να ουρλιαξω βοηθεια,ομως δε μπορω.Κανεις δε με καταλαβαινει.κανεις.νομιζουν οτι τους κανω πλακα.οτι ειμια απλα χοντρη που γουσταρω να τρωωω τα παντα σε τεραστιες ποσοτητες.εκοψα τσιγαρο,αλκοολ,φαγητο,τα παντα.ολα μπορω να τα καταφερω εκτος απο το να κοψω αυτη την ουσια. Γραφω αυτες τις γραμμες και κλαιω.δε θα αδυνατισω ποτε. φοραω 3xl και αν δεις φωτο του προσωπου μου ειναι σα να βλεπεις μοντελο.και ειμαι χοντρη.πολυ χοντρη.ακομη ειμαι μικρη.26.αλλα αυτο το παχος θα με σκοτωσει σε λιγα χρονια.και δε μπορω καν να την ελαττωσω. Δε με βοηθανε τα υποκαταστατα.ουτε αυτες με τις χαμηλες θερμιδες.με κανουν να θελω μετα πολυ περισσοτερο.και δε μπορω να φαω ενα κομματακι.οση εχω θα τη φαω. και αν με κερασουν ενα σοκολατακι μετα θελω κι αλλο. κι αν καποια μερα,επειτα απο υπερπροσπαθεια,δε φαω,την επομενη μερα θα φαω τα τριπλασια.Εβλεπαν τις φωτο του προσωπου μου στο φβ και εστελναν ενα σωρο ασχετοι "τι ομορφη που εισαι!ελα να παμε για ενα καφε".Κοινωνικο ατομο ειμαι,πηγαινα.Στην τελικη,θα εχω γνωρισει εναν καινουριο ανθρωπο. και μετα βλεπουν τη φαλαινα και τρεχουν μακρια.Αρχισα να ανεβαζω φωτογραφιες καθολου κολακευτικες,για να τις βλεπουν και να γλυτωνω την απογοητευση. Μεχρι στιγμης 3 αντρες που με γνωριζαν καλα μου εχουν πει ακριβως την ιδια ατακα "Αν ησουν αδυνατη,σε παντρευομουν τωρα κιολας".Δε θελω να παντρευτω.Θελω να κοψω τη σοκολατα!ξερω οτι ο χαρακτηρας σε κραταει σε εναν ανθρωπο,αλλα οταν το σωμα σου εμποδιζει τους αλλους να σε δουν σαν κατι παραπανω απο μια καλη φιλη η μια ξεπετα,ειναι δυσκολο..Δεν εχω σχεση εδω και 15 μηνες.Αν ηθελα,θα μπορουσα να εχω παει με τη μιση θεσσαλονικη..αλλα μια μονο φορα!μετα φευγουν μακρια,γιατι οι φαλαινες ειναι επικινδυνα ζωα.Δε θελω να χαριζομαι απο εδω κι εκει.Δε μου αξιζει.Ξεκινησα να γραφω και εκλαιγα με αναφιλητα.Ακομη κλαιω.Σε λιγο θα παω για καφε με τους φιλους μου.με κανουν ευτυχισμενη.Αλλα και παλι,θα σκεφτομαι οτι θελω σοκολατα.Και ποσο να αντεξεις να χαμογελας και να ελπιζεις οτι θα βρεθει εκεινος ο ανθρωπος που θα σε βοηθησει να κοψεις αυτη τη συνηθεια που σε σκοτωνει σιγα-σιγα;