ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Τι θα κάνουμε με το Μέγαρο;

Τι θα κάνουμε με το Μέγαρο; Facebook Twitter
14

 

Όταν εγκαινιάστηκε το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών ήμουν 19 ετών /

 

δεν θυμάμαι πάρα πολλά από εκείνη την ημέρα που όλοι μάς έλεγαν ότι είναι σημαντική /

κυρίως η κρατική τηλεόραση που, αν δεν με γελάει η μνήμη μου, μετέδιδε σε απευθείας σύνδεση τα εγκαίνια /

από τότε έχουν περάσει 23, σχεδόν, χρόνια και το Μέγαρο βρίσκεται πάντα στην ίδια θέση, αν και τα δεδομένα μοιάζουν πολύ διαφορετικά: από τις αρχές του νέου αιώνα έχει διπλασιάσει τις υποδομές του, καθώς υπήρξε η προσθήκη δύο νέων αιθουσών και μερικά χιλιόμετρα μαρμαροστρωμένων φουαγέ και διαδρόμων /

εντάξει, δεν είναι «χιλιόμετρα», αλλά αυτή είναι η αίσθηση που έχεις περπατώντας στις αχανείς εκτάσεις από μάρμαρο /

ο δεύτερο που έχει αλλάξει είναι ότι δεν βρίσκεται στη ζωή ο Χρήστος Λαμπράκης, ένας από τους ανθρώπους που οραματίστηκαν το Μέγαρο Μουσικής και αυτός με τον οποίο ταυτίστηκε τα πρώτα, κρίσιμα χρόνια της λειτουργίας του /

και το τρίτο έχει να κάνει με τη θέση που κατέχει το Μέγαρο στην αγορά του αθηναϊκού πολιτισμού /

αν τη δεκαετία του '90 έπαιζε μόνο του στο γήπεδο της σοβαρής ψυχαγωγίας (στην πραγματικότητα, ο μοναδικός στεγασμένος χώρος πολιτισμού στην ελληνική πρωτεύουσα που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί αντίστοιχες ευρωπαϊκές υποδομές), σήμερα αισθάνεται την πίεση από ανάλογα πολιτιστικά συγκροτήματα, με τα οποία είναι υποχρεωμένο να μοιραστεί την πίτα /

έτσι, μετά τον θάνατο του Λαμπράκη εκατομμύρια Έλληνες που μεγαλώνουν με την εντύπωση ότι το Μέγαρο είναι άξιο τέκνο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας πληροφορούνται ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι /

το Δημόσιο επιχορηγούσε επί σειρά ετών το Μέγαρο και παραμονές της κρίσης γίνεται σαφές ότι ο Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών αδυνατεί να αποπληρώσει τα δάνεια με τα οποία χρηματοδοτήθηκε η επέκταση των εγκαταστάσεών του /

το Μέγαρο υποστηρίζει πως στην ιδρυτική διακήρυξή του γίνεται σαφές ότι το κράτος αναλαμβάνει το κατασκευαστικό σκέλος, επομένως είναι αυτό που θα πρέπει να αναλάβει τη δυσάρεστη αυτή υποχρέωση /

όλα αυτά, δυσάρεστα και ευχάριστα, θα ρυθμιστούν με νομοσχέδιο που θα έχει προωθηθεί στη Βουλή μέχρι το τέλος του μήνα /η νέα πτέρυγα του συγκροτήματος μεταβιβάζεται στο κράτος, το οποίο με τη σειρά του θα το παραχωρήσει στον ΟΜΜΑ προς χρήση /

ρυθμίζεται το δάνειο του Μεγάρου προς την Εθνική Τράπεζα, ενώ το ελληνικό Δημόσιο αναλαμβάνει τις δανειακές υποχρεώσεις του Μεγάρου έναντι της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων /

σε αντάλλαγμα, το κράτος αποκτά πλειοψηφία στα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Οργανισμού /

όλα αυτά ίσως ακούγονται ως μηχανορραφίες προκειμένου να διασωθεί το πνευματικό τέκνο του Χρήστου Λαμπράκη, άλλη μια πολιτικά ύποπτη «συναλλαγή» για να διατηρηθούν οι ισορροπίες του αθηναϊκού κατεστημένου /

όμως δεν είναι ακριβώς έτσι /

το Μέγαρο είναι μια κατάκτηση της μεταπολιτευτικής Ελλάδας και ανήκει σε όλους /

ο Λαμπράκης μπορεί να έχει ταυτιστεί με το ομώνυμο εκδοτικό συγκρότημα, αλλά μας αρέσει, δεν μας αρέσει, υπήρξε μία από τις χαρισματικές προσωπικότητες της σύγχρονης Ελλάδας, με πάθος για τη σοβαρή μουσική /

εμένα αυτό που δεν μου αρέσει στο προωθούμενο νομοσχέδιο δεν είναι οι ρυθμίσεις των δανείων αλλά το γεγονός ότι η λεγόμενη «επέκταση» (που αποδείχθηκε μέγα λάθος) παραμένει στα χέρια του Μεγάρου /

ενώ, ως κρατικό περιουσιακό στοιχείο, θα έπρεπε να απασχολήσει σοβαρά τους ανθρώπους του υπουργείου Πολιτισμού για να το αξιοποιήσουν με τον καλύτερο και πιο αποδοτικό τρόπο /

και το Μέγαρο να αφεθεί με τα τετραγωνικά που το ξέραμε, τις δύο κλασικές του αίθουσες, και την αρχική του αποστολή ως του «σπιτιού», κατ' αρχάς, της σοβαρής μουσικής και μετά όλων των άλλων.

Αθήνα
14

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φαληρικός Όρμος: Δυναμική επανεκκίνηση για τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση της Αττικής

Αθήνα / Φαληρικός Όρμος: Δυναμική επανεκκίνηση για τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση της Αττικής

Στην τελική τροχιά για την υλοποίησή του μπαίνει το πρότυπο πάρκο στον Φαληρικό Όρμο, το μεγαλύτερο έργο αστικής ανάπλασης που έχει γίνει ποτέ στην Περιφέρεια Αττικής. Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωσή του, πώς διασώθηκε στο παρά πέντε και ποιο θα είναι το προφίλ του έργου.
LIFO NEWSROOM

σχόλια

10 σχόλια
To Mέγαρο πέθανε όταν αποφάσισαν πως μόνο το κτήριο αρκεί για να σώσει και να διαδώσει την "σοβαρή" μουσική όπως λέγεται.Το ζήτημα δεν είναι το κτήριο αλλά αυτά που γίνονται μέσα.Τόσα χρόνια παρακολουθώ τα προγράμματα των παραστάσων.Συντεχνίες,κυκλώματα,κλίκες.Ένα σμάρι ατάλαντοι χωμένοι μουσικοί που έκαναν το μέγαρο τσιφλίκι τους.Με κορυφαίους σολίστες,ορχήστρες και μαέστρους να μεσουρανούν παγκόσμια και να δίνουν απανωτά ρεσιτάλ παντού εκτός απο την Ελλάδα και το Μέγαρο να ανοίγει τις πύλες του για τον Πάριο,τον Νταλάρα,την Μαρινέλα.Κανένα πρόβλημα με αυτήν την κατηγορία μουσικών αρκεί να βλέπαμε παραστάσεις της προκοπής και όχι κάθε πέντε χρόνια που κάποιος θα φιλοτιμηθεί να κάνει πρόταση σε κάποιον σολίστα ή ορχήστρα.Και τώρα έχουμε ένα Μέγαρο Youtube! Κατάντια! Να πηγαίνεις στο Μέγαρο και ενώ πρέπει η μουσική να υπάρχει ζωντανά,να δημιουργείται εκείνη την στιγμή,αντίθετα,σαν να είσαι μαθητής σε τάξη με τον προτζέκτορα του καθηγητή,βλέπεις κάτι που γίνεται κάπου! Και το θεωρούν την πεμπτουσία της μουσικής εκτέλεσης.Εντάξει λοιπόν,ανεβάστε και παραστάσεις 3D και αρχίστε να μοιράζετε τα ειδικά γυαλιά.Έτσι κι'αλλιώς,σινεμαδάκι με φίλους το καταντήσατε!
Η αμφιθυμία των λαμβανόντων τις αποφάσεις μας μπερδεύει για τις προθέσεις τους, όταν σαν τρελλοί ξεφορτωνόμαστε κρατικά ακίνητα κύρους για να μη μας στοιχίζουν άλλο (βλέπε Αστέρα) και από την άλλη καλύπτουμε δανειακές υποχρεώσεις του Μεγάρου βάζοντας έναν ακόμα -πολύπλοκο- μπελά στο κεφάλι μας....
Στο άρθρο σας το μόνο που δεν αναφέρεται είναι το "σχοινί" που στραγγαλίζει την χρησιμότητα της επέκτασης του Μεγάρου.Φυσικά είναι η μέγα-δωρεά του Ιδρύματος Στ. Νιάρχος για το τρίπτυχο Όπερα-πάρκο-Εθνική Βιβλιοθήκη.Έτσι το 2016 θα βρεί την Αθήνα με δύο αίθουσες μεγάλων δυνατοτήτων εκ των οποίων μόνο η νεώτερη ομολογημένα και εξ αρχής έχει σχεδιαστεί για παραστάσεις λυρικού θεάτρου υψηλών απαιτήσεων.Αποδεδειγμένα μέχρι στιγμής μόνο οργανισμοί με κρατική επιδότηση ( Ε.Λ.Σ. ή Μέγαρο ) είναι εν δυνάμει παραγωγοί τέτοιων παραστάσεων.Άρα κράτος και πάλι κράτος με τις γνωστές αδυναμίες, οικονομικές και στελέχωσης.Ευτυχώς οι εξαιρέσεις στο Φεστιβάλ Αθηνών και την ΕΛΣ είναι ελπιδοφόρες. Σε όλα υπερβάλλαμε τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα υπερπροσφορά πολιτιστικών χώρων συχνά με σημαντικές δωρεές ιδιωτών. Το κοινό στο οποίο απευθύνονται όλα αυτά τσιμπάει όσα ψίχουλα του επιτρέπει το συρρικνωμένο του πορτοφόλι.
Μάλιστα. 23 χρόνια μετά δηλαδή, αυτό που μένει στα χέρια μας είναι απλώς ένα μεγάλο πρόβλημα. 1. Μπορεί κανείς να ερευνήσει το σύνολο των κρατικών επιδοτήσεων κάθε τύπου (τακτική επιχορήγηση, διάφορα προγράμματα, "χορηγίες" από κρατικούς φορείς κ.ο.κ), εις βάρος άλλων περισσότερο ευέλικτων πιθανώς δράσεων; 2. Μπορεί κανείς να ερευνήσει το σύνολο των (θαλασσο)δανείων που έλαβε το Ίδρυμα; 3. Μπορεί κανείς να υπολογίσει το σύνολο των ιδιωτικών χορηγιών που τύποις έλαβε και το που πήγαν; 4. Θυμάται κανείς κάποιους τότε που μέσα στο γενικό παραλήρημα εξέφραζαν τις αντιρρήσεις τους και πως αυτοί αντιμετωπίστηκαν από τα ΜΜΕ; 5. Ας το λουστούμε τώρα, να πωληθεί αδύνατον χωρίς ουσιαστικά να εκποιηθεί, ας γίνει άλλο ένα όχημα βολέματος κάποιων ημετέρων της εκάστοτε κυβέρνησης. Απλώς να μας πουν τον λογαριασμό, ΟΚ; ΥΓ. Δανειακά προβλήματα για το MEGA, το αυτό για το ΜΜΑ, το αυτό για τις φυλλάδες του συγκροτήματος. Θα σωθούν άπαντα, δεν ανησυχώ καθόλου.
"...ως κρατικό περιουσιακό στοιχείο, θα έπρεπε να απασχολήσει σοβαρά τους ανθρώπους του υπουργείου Πολιτισμού για να το αξιοποιήσουν με τον καλύτερο και πιο αποδοτικό τρόπο..."Σ'αυτό είμαι πολύ επιφυλακτικός. Εδώ προσπαθούμε να απαλαγούμε από τρόπους "κρατικών αξιοποιήσεων", και τώρα θέλουμε να προσθέσουμε κι άλλον;
Το γνωστό ζήτημα της "σοβαρής", "κλασσικής" κλπ μουσικής. Ουσιαστικά μιλάμε για την "έντεχνη" συμφωνική ή όχι (κλασσική, ρομαντική, νέα, πειραματική κλπ). Ναι, κανονική αίθουσα συμφωνικής δεν υπάρχει άλλη στην Αθήνα κι ίσως είναι μια λύση (τύπου "Φιλαρμονική Βερολίνου" κ.ο.κ.)