Δημοσιεύω την επιστολή που μου έστειλε η Κωνσταντίνα προχτές.
Συγκλονισμένη και εγώ από την τραγωδία στο Φαρμακονήσι, άρχισα από το πρωί τα τηλέφωνα, να βρω κάποιον υπεύθυνο, να μιλήσω, να πω πώς είναι δυνατόν να πετάμε παιδιά, ανθρώπους στη θάλασσα. Με έπνιγε η οργή από την ώρα που το διάβασα και μου ήταν αδύνατον να μη μιλήσω.
Πήρα στο γραφείο του Πολίτη του Υπουργείου και μου είπανε ότι δε γνωρίζανε το θέμα! Ότι δεν είχανε ενημερωθεί από την υπηρεσία τους και ότι αν συνέβη ΚΑΤΙ να κάνω γραπτή καταγγελία για να την προωθήσουν στο Υπουργείο. Τους είπα ότι φαντάζομαι ότι έχουν πάρει πολλά τηλέφωνα σήμερα για το θέμα και μου είπανε κανένα. Και πώς γίνεται να εφαρμόζουμε παράνομες τακτικές απώθησης πνίγοντας έτσι μικρά παιδιά και τους γονείς τους. Σαν να μη συμβαίνει τίποτα "απορώ και εγώ"μου έλεγε για τις καταγγελίες, δεν είχε απάντηση σε τίποτα. Της είπα λοιπόν ότι δεν είμαστε ηλίθιοι, ξέρουμε τι συμβαίνει και το φιλότιμο δεν επαρκεί προφανώς γιατί δεν λύνει τα προβλήματα και θα πρέπει να βρουν απαντήσεις σε τόσο σημαντικά θέματα. Την ρώτησα επίσης αν δέχτηκαν πολλά τηλέφωνα σήμερα και μου είπε κανένα.
Πραγματικά μου φαίνεται ασύλληπτο να πνίγονται άνθρωποι, παιδιά, και ακόμη να μη μηλάμε. Δεν το χωράει το μυαλό μου. Κανένα τηλέφωνο; Εγώ λέω λοιπόν ότι πρέπει να σπάσουμε τα τηλέφωνα. Είμαστε 10εκ. άνθρωποι στην Ελλάδα. Αν 100 από εμάς πάρουν την ίδια μέρα τηλέφωνο στο υπουργείο και στο λιμενικό, θα δέιξουμε ότι the world is watching. Ότι δεν είμαστε ηλίθιοι. Ότι μας νοιάζει. Ότι δεν μπορούν να μην έχουν απαντήσεις. Δεν μπορεί να μη μιλάμε άλλο. Δεν μπορεί να μη σηκώνουμε ένα τηλέφωνο, να τους πούμε ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ! Τι άλλο χρειάζεται για να κάνουμε κάτι τόσο απλό; Χάθηκαν 12 άνθρωποι, μικρά παιδιά, ας πάρουμε ένα τηλέφωνο, αν δεν αξίζει αυτό, τότε τι άλλο; 210 4191348
210 4191264
Γραφείο υπουργού:
210 4191523
σχόλια