Το Κλέψε Σαν Καλλιτέχνης (μόλις κυκλοφόρησε και στα ελληνικά, απ' τις εκδόσεις Key Books) είναι ένα τέλειο βιβλίο που μου έδωσε άπειρη έμπνευση από τότε που το διάβασα.
Ο συγγραφέας του Austin Kleon ζει το Ώστιν του Τέξας, και δέχτηκε να μου λύσει αρκετές απορίες μου.
Γεια! Πώς ήταν η παιδική σου ηλικία; Ήσουν πάντα δημιουργικός;
Ναι, πάντα ήθελα να γίνω καλλιτέχνης ή μουσικός, και πάντα η οικογένεια μου με υποστήριζε. Με άφηναν να έχω απίστευτες ποσότητες ελεύθερου χρόνου για τον εαυτό μου, για να διαβάζω βιβλία, να παίζω πιάνω και να ζωγραφίζω.
Πώς αποφάσισες να γράψεις και να σχεδιάσεις το Κλέψε σαν Καλλιτέχνης;
Αρχικά αυτό το βιβλίο ξεκίνησε σαν διάλεξη σε μια ομάδα σπουδαστών κολεγίου. Προσπαθούσα να σκεφτώ τι θα χρειαζόμουν να είχα ακούσει όταν ήμουν εγώ στα 19 μου. Αφότου έδωσα τη διάλεξη, ανέβασα το κείμενο και τα διάφορα slides στο σάιτ μου: Το ποστ έγινε κατευθείαν viral. Και τότε ένιωσα πως ήταν φυσική συνέπεια το να μετατρέψω το όλο πράγμα σε βιβλίο.
Μπορείς να μου εξηγήσεις το κόνσεπτ της "κλεψιάς";
Η βασική ιδέα είναι πως ο τρόπος για να κάνεις οτιδήποτε καινούργιο ή/και 'αυθεντικό' είναι το να αγκαλιάζεις τις επιρροές σου, κι όχι να τις αποδιώχνεις. Να παίρνεις δηλαδή ότι εμφανίζεται στο διάβα σου και ό,τι σ' αρέσει και να το μεταμορφώνεις σε κάτι διαφορετικό και νέο.
Και ποια είναι η διαφορά μεταξύ της καλής και της κακής κλεψιάς;
Θα αφήσω αυτό το σχέδιο να μιλήσει από μόνο του...
Άκου: Γράφω παιδικά βιβλία, και είχα κολλήσει εδώ και μήνες. Ξεκίνησα να γράφω καινούργιο, το 13ο μου βιβλίο έχοντας φτάσει μόλις στο τέταρτο κεφάλαιο του βιβλίου σου. Τόσηέμπνευση - ξεκίνησα να γράφω πριν τελειώσαν καν το διάβασμα. Σου στέλνει ο κόσμος μέιλ για το πώς τους βοήθησες να δημιουργήσουν, επιτέλους, πράγματα όταν διάβασαν το βιβλίο;
Ναι! Μου έχουν γράψει καλλιτέχνες, δάσκαλοι, ιεροκήρυκες, στρατιωτικοί - επαγγελματίες και ερασιτέχνες κάθε είδους. Ο αριθμός των ημέιλ που λαμβάνω είναι σχεδόν σοκαριστικός και χαίρομαι γι' αυτό. Πάντα με εκπλήσσει που υπάρχει έστω κι ένα άτομο που ενδιαφέρεται γι' αυτά που έχω να πω.
Πιστεύω πως η αναβλητικότητα είναι η μάστιγα της ψηφιακής εποχής μας. Πώς την ξεπερνάει κανείς;
Μ' αρέσει να παίζω μαζί της - και ασκώ ένα είδος "δημιουργικής" αναβλητικότητας: Κάνω ταυτόχρονα πολλά και διαφορετικά πρότζεκτ, οπότε αν βαρεθώ το ένα, μπορώ να κωλυσιεργώ κάνοντας κάποιο απ' τα άλλα.
Κάπου στο βιβλίο λες: Να είστε βαρετοί (Μόνο έτσι γίνεται δουλειά). Μπορείς να μου το εξηγήσεις αυτό;
Ο συγγραφέας Γκυστάβ Φλωμπέρ το έχει πει καλύτερα από μένα: "Να είστε συνηθισμένοι και τακτικοί στη ζωή σας, ώστε να μπορείτε να είστε βίαιοι και αυθεντικοί στη δουλειά σας." Αυτό που εννοούσε ήταν ότι πρέπει να κάθεσαι κάθε μέρα για να δημιουργήσεις, να κάνεις τη δουλειά σου, και αυτό δεν μπορείς να το κάνεις αν σπαταλάς συνεχώς την ενέργειά σου μ' έναν μποέμικο τρόπο ζωής.
Αναφέρεις πως θεωρείς ότι "η γεωγραφία δεν έχει καμία σημασία" στις μέρες μας...
Μα ναι, συνδεόμαστε όλοι μεταξύ μας μέσω του ίντερνετ, πράγμα που σημαίνει πως όλοι, ανεξάρτητα απ' το πού είναι ή απ' το που εργάζονται, μπορούν να βρουν μια κοινότητα και ενδιαφερόμενους για τη δουλειά τους online.
Τι σου έμαθε η όλη εκδοτική διαδικασία;
Η έκδοση του "Κλέψε σαν Καλλιτέχνης" με έφερε σε επαφή με ένα τεράστιο αριθμό αναγνωστών, πολλοί απ' τους οποίους μου έκαναν ενδιαφέρουσες ερωτήσεις, οι οποίες με οδήγησαν κατευθείαν στο επερχόμενο βιβλίο μου "Δείξε τη Δουλειά σου!". Αυτό το βιβλίο θα μιλά για το πώς να μοιράζεσαι με τον κόσμο αυτό που κάνεις. Αν το "Κλέψε" ήταν για το πώς να επηρεαστείς αποτελεσματικά από άλλους, το "Δείξε" είναι για το πώς να επηρεάσεις τους άλλους, αφήνοντάς τους να κλέψουν από εσένα.
*Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις KEY BOOKS
σχόλια