________________
1.

Αγαπητή Α,Μπα
Ο γάτος μου λέει Νιάου και σε παρακαλεί να του στείλεις κάτι γατο-inspiring για δίαιτα!- Matouska

Είχαμε καιρό να φιλοξενήσουμε γάτα. Δείξε του αυτό το gif όπου μια γάτα τρώει μαζί με το φαγητό της.

________________
2.

Αγαπητή Α μπα,
Με όλον αυτό τον ελεύθερο χρόνο που έχω λόγω της έκρυθμης κατάστασης στα πανεπιστήμια, συχνάζω αρκετά με φίλους και φίλες μου σε ένα μαγαζί όπου δουλεύει ένα παιδί που μου αρέσει αρκετά. Φαίνεται ότι είναι μεγαλύτερος και αυτό είναι που με κομπλάρει κιόλας στο να τον προσεγγίσω. Τι κάνω λοιπόν τώρα;

Αυτό που ελπίζω να κάνεις τώρα είναι να ασχολείσαι με τα μαθήματά σου, γιατί όπως βλέπεις κι εσύ, αργία μήτηρ πάσης κακίας.

Για το μέλλον να έχεις στο νου σου ότι όταν υπάρχει πρόβλημα στην προσέγγιση, υπάρχει λόγος που υπάρχει πρόβλημα, και τις περισσότερες φορές είναι άλλο από αυτό που νομίζεις.

________________
3.

Αγαπητό Λενάκι τι λες μπορείς να ξεπεράσεις μια μελαγχολική φάση κάνοντας ελεύθερη πτώση; ή κάτι άλλο extrem; Αν έχεις θυμό ξεπερνάς καλύτερα το σύνδρομο της κότας. Ποιά η γνώμη σου ; σ έυχαριστω-bangee jumping

Πιστεύω ότι για να ξεπεράσεις μια μελαγχολική φάση πρέπει να δραστηριοποιηθείς. Δεν πιστεύω στις συνταγές περιοδικού αυτοβοήθειας «ρίξτο στη δουλειά» «πέσε από ένα ψηλό κτίριο» γιατί απευθύνονται σε συγκεκριμένους ανθρώπους, σε όσους αγαπάνε τρομερά τη δουλειά τους (γιατί;) και σε όσους έχουν ανάγκη να νιώσουν κίνδυνο για να αισθανθούν ένταση. Με τη δραστηριοποίηση εννοώ να μην αφεθείς άπλυτος και άπραγος. Το να έχεις τακτοποιημένο σπίτι, στρωμένο κρεβάτι, καθαρά ρούχα, πληρωμένους λογαριασμούς (όσο γίνεται), τακτικά γεύματα και ένα καθημερινό πρόγραμμα για μένα είναι αρκετό ώστε να υπάρχει ένα προστατευτικό φράγμα μεταξύ της επιθυμητής ισορροπίας και της τσουλήθρας που οδηγεί στα από κάτω διαμερίσματα της ζωής.

Ο θυμός είναι διαφορετική περίπτωση. Έχεις αντικείμενο ή είσαι θυμωμένος γενικά, με τη ζωή; Αν είσαι θυμωμένος με κάτι ή με κάποιον και αισθάνεσαι ότι χρειάζεται να αντιμετωπίσεις το κάτι ή τον κάποιον για να κλείσεις την υπόθεση, δεν αρκεί να σφουγγαρίσεις το σπίτι, ούτε γίνεται να τον καταπιείς (γίνεται, αλλά δε συστήνεται). Ο θυμός χρειάζεται χρόνο και επεξεργασία για να ξεθυμάνει.

________________
4.

'Φτάσαμε στο 2013, αν σε θέλει για το κορμί σου, αυτό δεν σε υποβιβάζει ως άνθρωπο, μην ανησυχείς.''
Λογια σου παραθετω. Μα γιατι να μην με πειραζει οταν ο αλλος ξεκαθαρα δηλωνει οτι ειμαι για εκεινον ενα σωμα που τον διεγειρει?
Προφανως και το προτιμω να το ξερω δηλωμενο ξακαθαρ α, απο το να το παιζει ερωτες, ιστοριες και λουλουδια ενω εχει αλλο σκοπο, αλλα γιατι να δεχτεις οτι σε βλεπει μονο ετσι;
Κατα τη γνωμη μου, αυτο μου δινει την εντυπωση οτι θα μπορουσε ν ειναι και οποιαδηποτε αλλη στη θεση μου και δενε ιμαι τιποτα διαφορετικο γι ΑΥΤΟΝ. Φυσικα ετσι ειναι , αλλα γιατι να στο λεει ο αλλος στα μουτρα σου και εσυ να το δεχεσαι;
ΥΓ και ναι! το βλεπω απο τη φεμινστικη του πλευρα το θεμα!- Αμετανόητη φεμινίστρια

Η φεμινιστική σου πλευρά έχει κάτι τρύπες.

Η ερωτική έλξη δεν είναι κατώτερο συναίσθημα. Είναι ένα συναίσθημα συναρπαστικό όσο και τα άλλα. Το σεξ δεν είναι βρώμικο, αν δεν το καταλαβαίνεις, πρέπει να ξαναδουλέψεις και τη φεμινιστική σου πλευρά αλλά και πολλές ακόμα. Το δίπολο «αγάπη, έρωτες» και «βρώμικο σεξ χωρίς συναίσθημα» είναι μια σεξιστική κατασκευή και πάνω της εφάρμοσες και ιδεολογικές αρχές.

Κάνεις μεγάλο λάθος αν νομίζεις ότι θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε άλλη στη θέση σου. Οι άντρες δεν είναι μηχανές του σεξ και δεν πηγαίνουν με ό,τι κινείται, ό,τι και να λένε οι μαμάδες μας. Είναι – φαντάσου! – άνθρωποι με προτιμήσεις, παραξενιές, γούστα και –ναι!- συναισθήματα με βάθος. Όσο και οι γυναίκες!
Όσο εσύ δεν μπορείς να πας στο κρεβάτι με τον πρώτο περαστικό, έτσι δε μπορούν και όλοι οι άλλοι. Όπως οι άλλοι λιγουρεύονται κάποιον αλλά δεν θέλουν μετά πολλά πάρε δώσε, έτσι είσαι κι εσύ ελεύθερη να κάνεις το ίδιο. Αυτό συμβαίνει επειδή οι σχέσεις είναι κοινωνικό φαινόμενο, ενώ το σεξ όχι.

Αυτό δε σημαίνει ότι τους ακυρώνεις ως ανθρώπους, διότι δεν είσαι σε θέση να ακυρώσεις τον οποιονδήποτε. Ο λόγος που η ερωτική έλξη που νιώθει ο άλλος δεν σε υποβιβάζει ως άνθρωπο είναι επειδή κανείς δε μπορεί να αφαιρέσει την αξία που έχεις με τη σκέψη του. Μόνη σου το κάνεις αυτό.

Οι άντρες είναι σε πιο ευνοημένη θέση κοινωνικά κι έτσι μπορούν να διαχωρίσουν πιο εύκολα το σεξ από τα συναισθήματα, αλλά για ρώτα τους σε τι μπελάδες τους έχει βάλει αυτό.

________________
5.

Α, ΜΠΑ????????? 

Θεωρώ σοκαριστικό το γεγονός (σε καμία περίπτωση λόγω του γυμνού.) πώς είναι δυνατόν να σε αναγκάσει ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα τέτοιου κύρους σαν τα προαναφερθέντα να συναινέσεις σε μια τέτοια πράξη χωρίς διαπιστευτήρια του σκοπού ή έστω έγγραφη συγκατάθεση. Μου προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι τόσο έξυπνοι άνθρωποι δεν αναρωτήθηκαν ποτέ έστω πώς εξελίσσεται η υποτιθέμενη έρευνα ή δεν ζήτησαν ποτέ να γνωρίσουν περισσότερες πληροφορίες ή ακόμα και να αντιδράσουν ή να αρνηθούν. Θεωρώ πολύ σημαντικό να διεξάγονται έρευνες που αποκαλύπτουν μυστικά του ανθρώπινου γένους αλλά άλλο τόσο σημαντικό είναι να γνωρίζεις σε τι συμμετέχεις, αν συμφωνείς με την πρακτική που ακολουθείται και αν επιθυμείς να είσαι κομμάτι οποιασδήποτε πληροφορίας που θα αποκτηθεί και το βασικότερο ποιος-οι θα την εκμεταλλευτούν. Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σου και τι εντύπωση σου προκάλεσε το άρθρο όταν το διάβασες και αν γνωρίζεις κάτι παραπάνω πάνω στο θέμα αυτό. Σε ευχαριστώ.- fishbone

Δεν το γνώριζα, αλλά δε μου φαίνεται σοκαριστικό. Μιλάμε για εποχές 1940-1970. Το κρίνεις με τις εμπειρίες και τη σύγχρονη πραγματικότητα που σε κάνει να θεωρείς πολλά πράγματα δεδομένα. Αν θέλεις να σοκαριστείς κι άλλο, μπορείς να πληροφορηθείς για τις «επιστημονικές» προσεγγίσεις σε άλλες γωνιές του κόσμου που συμβαίνουν εδώ και τώρα και να μην ξε-σοκαριστείς ποτέ σου.

________________
6.

Λοιπόν, θέλω να σε ρωτήσω κάτι, που το σκέφτομαι εδώ και πολύ καιρό. Παρ' όλο που είμαι 23 - και επομένως δεν μπορείς να πεις ότι έχω φάει τη ζωή με το κουτάλι, βασικά τώρα ξεκινάω - παρατηρώ ότι μέχρι στιγμής στις ερωτικές μου σχέσεις δεν είχα σχεδόν ποτέ αυτό που αναζητούσα/κυνηγούσα, πάντα συμβιβαζόμουν με κάτι άλλο. Λες και με ελκύουν άνθρωποι για τους οποίους εγώ δεν είμαι "του γούστου τους", δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. Συνήθως όποιον ήθελα πολύ, είτε το κυνηγούσα είτε όχι, δεν προχωρούσε. Λες και είναι κατάρα πια. Και, επομένως, στη συνέχεια, συμβιβαζόμουν με ανθρώπους που, πώς να το πω, δεν μου έκαναν αυτό το κλικ που λένε.
Ενδιαφερόντουσαν για μένα, το έδειχναν, και με κάποιους είχαμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα, όμως εγώ μετά από λίγο καιρό, καταλάβαινα ότι δεν ένιωθα όπως αυτοί, λες και υπήρχε ένα κενό, αισθανόμουν ένοχη και το έληγα όσο πιο όμορφα μπορούσα. Ίσως φταίω κι εγώ, ίσως δεν περίμενα να δέσει το πράγμα κάθε φορά. Το περιβάλλον μου λέει ότι δεν τους δίνω ευκαιρίες, και ότι η έλξη ή το να καταλάβεις ότι είσαι ερωτευμένος έρχεται λίγο μετά, μόλις δέσεις με τον άλλο. Το θέμα είναι ότι όντως πρέπει καμιά φορά να συμβιβάζεσαι και να προσπαθείς για τον άλλο παρ' όλο που δεν νιώθεις ότι σου κάνει αυτό το μεγάλο κλικ που λένε (ξέρω, άχαρη φράση, αλλά δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς), ή αξίζει να περιμένεις να έρθει αυτός για τον οποίο θα νιώσεις αυτή τη μεγάλη έλξη χωρίς δεύτερη σκέψη από την πρώτη φορά που τον συναντάς; Και αν δεν έρχεται, πόσο να περιμένεις;-

Αυτό σου συμβαίνει επειδή είσαι 23.

Για να γίνει το κλικ που περιγράφεις πρέπει να ξέρεις πολύ καλά τι σχήμα έχεις για να ξέρεις τι σχήμα πρέπει να έχει ο άλλος για να δέσει, όπως λες. Πρώτα έρχεται η αυτογνωσία, μετά είσαι σε θέση να αναγνωρίσεις τον έρωτα που σου ταιριάζει.

Φυσικά τον εαυτό σου τον γνωρίζεις και μέσα από τους άλλους, φτάνει να το δουλέψεις. Από τις αποτυχημένες σχέσεις βγαίνουν χρήσιμα συμπεράσματα όσο και από τις επιτυχημένες, φτάνει να μην τις αποδίδεις σε «μαλακομαγνήτη» και στο «δεν υπάρχουν άντρες».

Θα φιλήσεις κι άλλους βατράχους, δεν υπάρχει αμφιβολία. Μην περιμένεις όμως μόνο από τους βατράχους για να καταλάβεις τι πρέπει να κάνεις. Κατά ένα μεγάλο μέρος όμως η ευθύνη είναι δική σου, γιατί κανείς δε μπορεί να γνωρίσει τον εαυτό σου όσο εσύ. Η αυτογνωσία είναι ανηφορικό μονοπάτι και δύσβατο, οπλίσου με γερά παπούτσια και ξεκίνα με θάρρος, γιατί χάρτης δεν υπάρχει.

________________
7.

Αγαπητή και πανέξυπνη φίλη...
Είμαι 25 χρονών και πριν από 3 χρόνια περίπου γνώρισα τον σύντροφό μου. Ερωτευτήκαμε πολύ τα κάναμε όλα μαζί μέχρι που ούτε στη δουλειά (είμαστε στον ίδιο εργασιακό τομέα και μπορούσαμε να δουλέψουμε μαζί) δεν αποχωριζόμασταν! Το καλοκαίρι που μας πέρασε έφαγα μια φρίκη και χωρίσαμε για δύο μήνες, αλλά δεν άντεχα χωρίς να τον έχω στη ζωή μου και ξεπέρασα τα όποια μικροπροβλήματα(ο τύπος είναι άψογος, ωραίος, ενδιαφέρων και με προσέχει σαν τα μάτια του).Γενικά έχουμε περάσει πολύ όμορφες στιγμές μαζί, τον αγαπώ και μ'αγαπάει. Αυτός είναι ακόμα ερωτευμένος μαζί μου. Εγώ έχω μπλέξει.... Από το καλοκαίρι που χωρίσαμε, ήρθα αρκετά πιο κοντά με έναν κοινό γνωστό ο οποίος μου εξομολογήθηκε πως με έβλεπε πάντα ερωτικά και με την ευκαιρία του χωρισμού μου, πήρε το θάρρος να το εκφράσει. Εγώ κολακεύτηκα (επίσης πολύ ενδιαφέρων τύπος, με στοιχεία μέντορα για τη δουλειά μου που αγαπώ με πάθος) αλλά ήξερα πως αποκλείεται να ενδώσω αφού αν και 32 ήταν παντρεμένος με παιδιά. Δεν είχε υπάρξει ποτέ τέτοιος άνθρωπος, ήταν πάντα πολύ εντάξει απέναντι στην οικογένειά του. Με βοήθησε πάρα πολύ και κατά τη διάρκεια της μοναξιάς μου αλλά και σε θέματα δουλειάς. Επέμενε πολύ, πάρα πολύ. Κολακευόμουν όλο και περισσότερο και συνειδητοποιούσα πως αν δεν ήταν ο σύντροφός μου που σκεφτόμουν, θα τον είχα ήδη δει με άλλο μάτι. Δεν το πίστευα αυτό που μου συνέβαινε, εγώ να ερωτευτώ παντρεμένο? Φυσικά ένας παντρεμένος είναι και πολλά άλλα ερωτεύσιμα πράγματα και στην κωλοζωή που ζούμε δεν μπορούμε να κλείσουμε διάφορα πράγματα σε κουτάκια και να τα αφήσουμε εκεί. Κι έτσι, σταδιακά, αρχίσαμε να έχουμε αυτό που οι δυό μας ονομάζουμε υπέροχο και εσείς οι υπόλοιποι ονομάζετε παράλληλη σχέση. Για την οποία δεν ξέρει κανείς. Μα κανείς. Προφανώς παλεύω με τις τύψεις για την οικογένεια του, αν και από την αρχή ήξερα πως ούτως η άλλως είχαν προβλήματα. Αλλά ξέρω επίσης πως ήρθα εγώ και το αποτέλειωσα το πράγμα. Φυσικά όλα μπορούν να αλλάξουν. Μπορώ να πάρω κάθε απόφαση και να την τηρήσω. Ψάχνω τη λύση ανάμεσα σ'αυτό που είναι καλύτερο για μένα(που είναι ανάμεσα στο ''ερωτευμένη με τον παντρεμένο'' και στο ''τεράστια αγάπη για τον σύντροφο'') και καλύτερο για όλους τους υπόλοιπους(που είναι ανάμεσα στο ''χωρίζω τον παντρεμένο για το προφανές'' και στο ''χωρίζω τον σύντροφο γιατί δεν του αξίζει αυτό που συμβαίνει''). Ελπίζω να μην έχω αυτοκτονήσει μέχρι να απαντήσεις.-

Αυτό που είναι καλύτερο για σένα (να έχεις και τους δύο) δεν μπορεί να είναι και το καλύτερο για όλους τους άλλους (δε χρειάζεται εξήγηση). Αυτό είτε μπορείς να το διαχειριστείς (καταπιέζοντας τις τύψεις), είτε όχι (δε χρειάζεται εξήγηση).