[Aπό τον Θανάση Χαραμή]
To Discovery και το Νational Geographic δημοσιεύουν δύο αρκετά αναλυτικά αλλά απλοϊκά δοσμένα και κατανοητά άρθρα που εξηγούν το θανατηφόρο overdose του Philip Seymour Hoffman και χιλιάδων ακόμη χρηστών που με μια και μοναδική δόση μπορούν να χάσουν τη ζωή τους. Η υπερβολική δόση είναι τελικά μια πολύ πιο περίπλοκη υπόθεση από αυτό που μπορεί κάποιος να φαντάζεται και δεν προέρχεται πάντα από λάθος υπολογισμούς και "λαιμαργία¨του εθισμένου χρήστη. Παράλληλα το comeback της ηρωίνης είναι κάτι που προκαλεί ανησυχία και κάνει τα σενάρια ακόμη πιο εφιαλτικά.
To National Institute on Drug Abuse αποκαλύπτει με στοιχεία την επέλαση της ηρωίνης που πλέον βρήκε το δρόμο από τα βρώμικα και σκοτεινά πεζοδρόμια προς τα σαλόνια. Τα νούμερα που καταγεγραμμένα αποδεικνύουν την ανερχόμενη δημοφιλία της παρουσιάζουν διπλασιασμό των χρηστών. Το 2007 οι συστηματικοί χρήστες ήταν 373,000 αλλά εντός μιας πενταετίας ο αριθμός σχεδόν διπλασιάστηκε και το 2012 εκτοξεύτηκε στους 669,000. Οι ερευνητές θεωρούν πως η χρήση και ο εθισμός στην ηρωίνη αρχίζει να παίρνει διαστάσει επιδημίας και ως τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπίζεται. Αυτό που επισημαίνουν είναι πως πλέον τα ταξικά και οικονομικά στερεότυπα για τους χρήστες έχουν καταρριφθεί. Οι χρήστες καλύπτουν ένα πολύ μεγαλύτερο ηλικιακό και κοινωνικοοικονομικό εύρος.
Το ζήτημα που ανακάμπτει από το overdose που μπορεί να σκοτώσει με μια και μόνο χρήση είναι πολύ πιο σύνθετο και απασχολεί όλο και περισσότερο. Η ηρωίνη χαρακτηρίζεται ως ο "χάκερ" του μυαλού που καταφέρνει και ξεγελάει τους χρήστες. Μια υπερβολική δόση ηρωίνης καταφέρνει να γίνει θανατηφόρα επειδή η συνεχής χρήση του ναρκωτικού μεταβάλλει τους νευρώνες μέσα σε κάθε εξαρτημένο εγκέφαλο. Οι αλλαγές συμβαίνουν σε διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου και σε απρόβλεπτα μεταβαλλόμενες ταχύτητες.Το κέντρο του εγκεφάλου που συνδέεται με την ευχαρίστηση γίνεται όλο και πιο απαιτητικό και λαίμαργο. Είναι σαν μια φωνή να ουρλιάζει συνεχώς " Κι άλλο!". Αυτό συμβαίνει εις βάρος των πρωτόγονων κέντρων που ελέγχουν και ρυθμίζουν ζωτικές λειτουργίες όπως η αναπνοή και ο καρδιακός ρυθμός και που σταδιακά αρχίζουν να αποδυναμώνονται. Ο οργανισμός προσπαθεί μεν εδώ να φωνάξει ¨Φτάνει!" αλλά ο χρήστης δεν ακούει. Ο εγκέφαλος τελεί υπό πειρατεία. Αυτή η ριζική αλλαγή στις εγκεφαλικές λειτουργίες γίνεται πολύ πιο γρήγορα με τη χρήση ηρωίνης και είναι τόσο επιδραστική που ακόμη και 20 χρόνια μετά μπορεί να γίνει ευδιάκριτη και αν επανακάμψει. Ο χρήστης χάνει κάθε έλεγχο των ορίων του και αδυνατεί να αντιληφθεί ακόμη και ενστικτωδώς πότε ξεπέρασε τα όρια.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές το άλλο ζήτημα που προκύπτει με την ηρωίνη είναι ότι αποτελεί μια ουσία που σχεδόν πάντα είναι νοθευμένη. Συχνά μπορεί στα σακουλάκια να υπάρχει από άμυλο μέχρι ζάχαρη αλλά όταν αρχίζουν οι προσμίξεις με οπιούχα, τότε η δόση γίνεται πολύ πιο ριψοκίνδυνη. Αυτή που φαίνεται πως αποτελεί δημοφιλή ουσία για τη νόθευσή της είναι η φαιντανύλη η οποία είναι πολύ πιο ισχυρή και θανατηφόρα από την καθαρή ηρωίνη. Όταν ο χρήστης βρεθεί με ένα σακουλάκι ηρωίνης είναι εξαιρετικά δύσκολο να εντοπίσει πόση ποσότητα ναρκωτικού θα μπει τελικά στον οργανισμό του. Το περιεχόμενο κρύβει πάντα εκπλήξεις. Ακόμη και μια δόση μπορεί να τον σκοτώσει. Αυτή η περίπτωση φαίνεται πως ισχύει και ως επικρατέστερη για το overdose του Philip Seymour Hoffman αλλά και όσων ρισκάρουν να κάνουν χρήση μόνοι τους, όντας σίγουροι πως σε αυτούς δεν θα συμβεί το μοιραίο και πως έχουν τον έλεγχο.
To video που ακολουθεί είναι ίσως από τις πιο ενδιαφέρουσες μαρτυρίες:
σχόλια