________________
1.

Υπάρχει ευγενικός τροπος να πω στην συναδελφό μου πως καλα κανει και φερνει το παιδακι της στο γραφειο οταν δεν μπορει καποιος αλλος να το κρατησει , αλλά με ενοχλει ?? Με ενοχλει οταν θελω να μιλησω μαζί της για επαγγελματικά θέματα - γι'άυτο το λόγο αλλωστε πληρώνομαι - και αυτό το ατιμο σκούζει και φωνάζει . Αυτή την στιγμή μάλιστα ειναι εδώ διπλα και μασουλάει σαν ποντίκι κατι πατατάκια χριτς χρατς . Κι εκείνη το βρίσκει τόσο χαριτωμένο ενώ εγώ τοσο ενοχλητικό γιατί δεν μπορώ να συγκεντρωθώ !!! Θα ηταν μεγαλη αγένεια αν την ωρα που μιλάω μαζί της και αυτό φωνάζει "μαμά μαμά να σου πω ? Μαμμαααααα γιατι δεν με ακους ?? " να του πω : Ησυχα παιδί μου ! Μου εχεις πάρει τα αυτια !!!!!- cinnamon13

Σε καμία περίπτωση μην στραφείς στο παιδί. Το παιδί είναι το τελευταίο που καταλαβαίνει, έχει ευθύνη και το περιθώριο να αλλάξει τρόπο συμπεριφοράς. Άλλος έχει την ευθύνη και αυτός είναι η μητέρα του.
Δε νομίζω ότι υπάρχει τρόπος ώστε να το πεις χωρίς να την πειράξει ΚΑΘΟΛΟΥ, αλλά υπάρχει ευγενικός τρόπος. Δε θα της πεις ότι «σε ενοχλεί», αυτό είναι επιθετικό. Θα της πεις ότι πολύ καλά κάνει και φέρνει το παιδί αφού δεν υπάρχει κάποιος να το προσέχει, και μήπως να βρίσκατε μαζί έναν τρόπο ώστε να είναι και αυτό δημιουργικά απασχολημένο για να κάνετε όλοι μαζί τη δουλειά σας. Μήπως ζωγραφική, βιβλία με εικόνες, τι του αρέσει; Φέρε κι ένα βιβλίο για παιδιά μια φορά μαζί σου. Σιγά σιγά θα το πιάσει το υπονοούμενο. Ελπίζω.

________________
2.

Α, θα σου στείλω κι εγώ σήμερα αφού μειώθηκαν οι ερωτήσεις που σου στέλνουν.
Μπορεί ένας άνθρωπος που δεν ήταν ποτέ του πιστός ερωτικά να γίνει πιστός αν γνωρίσει κάποιον με τον οποίο έχει πρωτόγνωρη γι'αυτόν ποιότητα σχέσης?- H.

Το «ποτέ του» δεν είναι κάπως υπερβολικό; Το καταλαβαίνω μόνο αν είναι 102 χρονών. Αν είναι 25, τι μπορεί να σημαίνει; Κατά πάσα πιθανότητα, τίποτα.

Αυτό που έχει σημασία – και δε μας λες – είναι αν κάποιος εξαπατάει προκειμένου να μην είναι πιστός. Δηλαδή, είναι ανοιχτά πολυγαμικός ή όχι; Αν ναι, δικαίωμα του να το θέλει και να το αναζητά στη ζωή του, αν κερατώνει κατ' εξακολούθηση... εκεί είναι όλο το θέμα. Αν κάποιος συστηματικά εξαπατάει τους/τις συντρόφους του, έχει άλλα θέματα να αντιμετωπίσει, τα οποία λίγο έχουν να κάνουν με την πίστη, και δε σου συστήνω να αναλάβεις την επίλυση.

Αυτό που εννοώ είναι το εξής: αν κάποιος το έχει σύστημα να λέει ψέματα, να βρίσκει άλλοθι και να διατηρεί παράλληλες σχέσεις, δεν το κάνει επειδή δεν έχει συναντήσει ακόμη τον μεγάλο έρωτα. Το πιο πιθανό είναι ότι το κάνει επειδή είναι μεγάλος  ______.

________________
3.

στεναχωριέσαι που μειώθηκαν οι ερωτήσεις στο Α, μπα; Ή είναι ένα σημάδι για κάτι καινούριο; άρα και κάτι καλό ή απλά λέω βλακείες;- john john

Δεν έχουν όλες οι αλλαγές σχέση με το πεπρωμένο.

________________
4.

Με τους γονείς μου δε μένουμε μαζί και με έχουν μάθει γενικά να είμαι ανεξάρτητη. Όταν τους είπα ότι θα παντρευτώ χάρηκαν. Στην πορεία και ενώ άρχισαν να συνειδητοποιούν τις προεκτάσεις αυτής της απόφασης έπαθαν διάφορες "κρίσεις πανικού". Εξέφρασαν διάφορες ανησυχίες (και είναι λογικό, γονείς είναι) αλλά κάποιες στιγμές η κατάσταση ξέφυγε. Προσπαθώντας να τους καθησυχάσω και να τους δείξω ότι πάντα θα είναι για μένα η οικογένεια μου, αντιμετώπισα τέρατα της αχαλίνωτης φαντασίας τους και βρέθηκα υπόλογη για χίλια πράγματα που δεν έχω κάνει. Σαν να ήρθε η μέρα της κρίσης μου σαν κόρη. Σαν να έπρεπε να αποδείξω ξαφνικά ποια είμαι και τι είναι αυτοί για μένα. Μια κατάσταση αδιανόητη που με στεναχώρησε και μου πήρε όλη τη χαρά που φανταζόμουν ότι θα μοιραζόμουν μαζί τους. Κουβέντιασα μαζί τους όσο μπορούσα και με απεριόριστη υπομονή σε όλα τα παράλογα που άκουσα γιατί καταλαβαίνω πως οι ισορροπίες και οι ρόλοι αλλάζουν και πως και για αυτούς είναι πολύ δύσκολη αυτή η μετάβαση. Σκέψου όμως πόσο δύσκολη είναι για μένα και πόσο πιεσμένη νιώθω. Και όλο αυτό το κλίμα να μεταφέρεται με τη μορφή εκνευρισμού στον καλό μου. Αυτές τις μέρες ηρέμησαν τα πράγματα και αφού τους έδειξα πώς με κάνουν να νιώθω με αυτή τη στάση τους, έδειξαν κι εκείνοι να καταλαβαίνουν και το κλίμα έφτιαξε και συνεχίζουμε τις προετοιμασίες. Όμως μέσα μου νιώθω ακόμη χάλια και θα ήθελα να είχαν καταλάβει από την αρχή πως τους θέλω δίπλα μου για να είμαι καλά. Πως θα φύγει αυτό το σφίξιμο από το στομάχι μου? Και πως θα είμαι σίγουρη ότι δε θα ξανασυμβεί αυτό? Say anything.- my parents daughter

Δεν καταλαβαίνω – και δεν καταλαβαίνω επειδή δε μας λες. Τι εννοείς «άρχισαν να συνειδητοποιούν τις προεκτάσεις αυτής της απόφασης;» Ποιες είναι οι συγκεκριμένες προεκτάσεις που συνειδητοποίησαν; Τι θα πει «εξέφρασαν διάφορες ανησυχίες (και είναι λογικό, γονείς είναι)». Όχι, δεν είναι λογικό, εξαρτάται από τις ανησυχίες. Σαν τι ανησυχίες; Τι θα πει «αντιμετώπισα τέρατα της αχαλίνωτης φαντασίας τους»; Θέλεις να βάλουμε μπρος τη δική μας αχαλίνωτη φαντασία να φτιάξει τέρατα για να υποθέσουμε τι σου είπαν;

Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι δεν αντέδρασαν με ώριμο τρόπο ως γονείς. Καταλαβαίνω και ότι δε μας λες τι είναι αυτό που τελικά τους πειράζει (που νομίζω ότι εσύ ξέρεις) γιατί θέλεις να τους προστατέψεις. Με αυτό τον τρόπο έγραψες 270 λέξεις χωρίς να λες στην ουσία τίποτα.

________________
5.

Άμπα έρχεται Αθήνα κάποιος πολύ δικός μου άνθρωπος και θέλω να τον βγάλω Εξάρχεια επειδή την γουστάρει πολύ αυτή την περιοχή και την όλη ιδέα. Θα βγούμε πρωί ή μεσημεράκι για καφέ. Ποιό μαγαζί προτείνεις; Να έχει φοιτητόκοσμο ρε παιδί μου αν είναι εφικτό. Ένα καλό στέκι.
ΣΟΣ!
ΥΓ:ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Σε φιλώ!- Τακτική αναγνώστρια

Τέλεια ιδέα να ρωτήσεις κάποιον που μένει στην Αμερική και απαντάει μετά από δύο μήνες.

________________
6.

Ένας παιδικός κολλητός με την από 10ετία γυναίκα του έχουν δυσκολίες να κάνουν παιδί.

Μετά από μπόλικες προσπάθειες και εξωσωματικές με αποβολές και άλλες σχετικές δυσκολίες, έχουν αρχίσει να μας αποφεύγουν τους παλιούς τους φίλους. Αυτό συμβαίνει εδώ και δυο τρία χρόνια.

Μένουμε στο ίδιο χωριό. Εμείς τους αγαπάμε και ποτέ δεν τους ρωτάμε για το θέμα, αν δεν το ξεκινήσουν αυτοί. Έχουμε όμως μικρά παιδιά, και δεν μπορούμε να μην τα έχουμε μαζί μας όταν θέλουμε να τους δούμε.

Τι είναι καλύτερα να κάνουμε;-

Να τους βομβαρδίσετε με αγάπη, να μην τους εγκαταλείψετε ποτέ και να είσαστε όσο καλοί φίλοι είσαστε τώρα. Ποτέ μην τους θυμώσετε αν σας αποφεύγουν, ποτέ. Μόνο αγάπη.

________________
7.

Αγαπητή Α, μπα, βοήθεια. Έχω μια σχέση εξ' αποστάσεως και θέλω να ρωτήσω. Πώς καταλαβαίνεις ότι με τον άλλον δεν προχωράει επειδή δεν ταιριάζετε; Του τηλεφωνώ, μου λέει ότι είναι σ' έναν φίλο του, δε μου λέει σε ποιον είναι, εγώ θυμώνω, νιώθω να με υποτιμά, όχι επειδή ήταν σε κάποιον άγνωστο για μένα φίλο, ούτε γιατί δεν ήταν σε "φάση" τέτοιας διάθεσης ώστε να επικοινωνήσουμε για ώρα, αλλά γιατί εισπράττω από αυτόν την έντασή του ότι θέλει να κλείσει το τηλέφωνο χωρίς πολλά πολλά. Και ρωτώ. Αφού, έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο και με ενοχλεί όταν συμβαίνει, γιατί δε φροντίζει να καλύπτει το "κενό" ανάμεσά μας; Κάτι τέτοιες φορές εννοώ. Το συζητήσαμε, ή μάλλον μαλώσαμε, και είπε ότι έχω δίκιο εντάξει, αλλά από την άλλη του ζητάω να αλλάξει συμπεριφορά που έχει τόσα χρόνια. Λες και αναφέρεται σε προϊόν -ετών 28- που δε βγαίνουν πλέον ανταλλακτικά. Δηλαδή μου απαντάει με έναν τρόπο, σαν να είναι κάποιος μπροστά, που δε θέλει να του δείξει ότι χαίρεται που μιλάει με την κοπέλα του. Είναι τόσο σοβαρό αναρωτιέμαι; Έχω χάσει το μέτρο και το να το καταδικάζω είναι υπερβολικό; Φοβάμαι μήπως δίνω αξία σε καταστάσεις που δεν αξίζουν την προσοχή. Φοβάμαι μήπως το επίπεδο πέφτει όταν καταδέχεσαι να ασχολείσαι με τέτοια. Κι αν έχεις επιλέξει κάποιον που λειτουργεί και έτσι, δε θα κάνει αντίστοιχα κι άλλα μικρά τέτοια; Αν ασχολούμαι με όλα αυτά, δε γίνομαι μικροπρεπής; Το επιλέγω εγώ διαλέγοντας αυτόν τον άνθρωπο, ή συμβαίνουν σε όλους κλπ κλπ..;
Σ' ευχαριστώ για το χρόνο σου α, μπα.. Περιμένω κάτι να ακούσω

(προφανώς δε μου απαντάει έτσι όποτε μιλάμε, όμως κάποιες φορές... τυχαίνει!)

Ωχ Θεέ μου. Γυναίκες.

Καλοσύνη του που σου λέει ότι έχεις δίκιο, μόνο που έχεις άδικο. Κριτικάρεις το πώς σου μιλάει όταν είναι κάπου που δε θέλει να δείξει ότι μιλάει με την κοπέλα του. Δηλαδή αν σε πάρει εσένα τηλέφωνο την ώρα που είσαι στη γιαγιά σου επίσκεψη, θα πεις «έλα ζουζουνάκι μου τι κάνεις; Σε σέλω πολύ».

Ναι ρε παιδί μου, θέλει να το κλείσει χωρίς πολλά πολλά, επειδή δε θέλει να ανοίξει κουβέντα, επειδή δε θέλει να πει με ποιον μιλάει, επειδή παίζει παιχνίδι και βιάζεται να συνεχίσει, επειδή πεινάει και περιμένει αχνιστό το πιάτο. Για φαντάσου! Φαντάσου το εξής απίθανο τώρα, να το πάθεις ΕΣΥ καμιά μέρα. Τι είναι αυτό που σας κάνει να ζητάτε αποδείξεις αφοσίωσης και επιβεβαίωση για κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου που περνάει; Νομίζετε ότι ο άλλος είναι παιδί και χρειάζεται υπενθύμιση, αλλιώς θα ξεχάσει ότι σας θέλει;