Ο Spike Lee κλήθηκε πρόσφατα να δώσει μια ομιλία σε μια εκδήλωση στα πλαίσια του "Black History Month" που έγινε στο Μπρούκλιν. Ένα μέλος του κοινού μίλησε για την «άλλη πλευρά του gentrification" και τον έκανε σχεδόν να εκραγεί.
Ακροατής: αναφερθήκατε στο gentrification με μια ελαφρώς αρνητική χροιά και αναρωτήθηκα αν έχετε κοιτάξει ποτέ αυτό το θέμα από την άλλη πλευρά. Η οποία είναι, αν η οικογένεια σας ήταν ακόμη σε εκείνο το σπίτι που έκανε 40.000 και τώρα αξίζει 3.5 με 4 εκατομμύρια δολάρια...
Spike Lee: Υπήρξε ένα ηλίθιο άρθρο στους New York Times που μιλούσε για τα καλά του gentrification. Δεν το πιστεύω αυτό.
Να πώς είναι τα πράγματα: εγώ μεγάλωσα εδώ στο Fort Greene. Μεγάλωσα εδώ στη Νέα Υόρκη. Έχει αλλάξει. Και γιατί χρειάζεται η εισροή λευκών Νεοϋρκέζων εδώ στο south Bronx, στο Harlem, στο Bed Stuy, στο Crown Heights για να βελτιωθούν οι εγκαταστάσεις; Τα σκουπίδια δεν τα μάζευαν κάθε γαμημένη μέρα όταν ζούσα εγώ στη διεύθυνση 165 Washington Park. Το αστυνομικό τμήμα PS 20 δεν ήταν καλό. Το PS 11. H αστυνομία δεν εμφανιζόταν. Όταν βλέπεις μανάδες να κυκλοφορούν με τα καρότσια τους και τα μωρά τους στις τρεις το πρωί στην 125η οδό αυτό πρέπει να σου λέει κάτι.
Μετά έρχεται το γαμημένο σύνδρομο Χριστόφορου Κολόμβου. Δεν μπορείς να το ανακαλύψεις αυτό! Εδώ ήμασταν εμείς. Δεν μπορείς να έρθεις εδώ έτσι απλά και να κάνεις κατάληψη. Ήταν κάποια αδέρφια που έπαιζαν γαμημένα αφρικανικά κρουστά στο πάρκο Mount Morris για σαράντα χρόνια και τώρα δεν μπορούν να το κάνουν αυτό πλέον γιατί οι νέοι κάτοικοι είπαν ότι τα κρουστά είναι πολύ δυνατά. Ο πατέρας μου είναι εξαιρετικός μουσικός της τζαζ. Αγόρασε ένα σπίτι το 1968 και οι γαμημένοι τύποι που μετακόμισαν πέρυσι φώναξαν τους μπάτσους για τον πατέρα μου. Δεν παίζει καν ηλεκτρικό μπάσο! Είναι ακουστικό! Αγοράσαμε το γαμημένο σπίτι το 1968 και τώρα φωνάζεις τους μπάτσους; Το 2013; Φύγε από δω!
Δείτε ένα απόσπασμα της συνέντευξης που έδωσε σχετικά με αυτή την ομιλία στο CNN στην εκπομπή "Anderson Cooper 360".
*Ο όρος εξευγενισμός είναι η ελληνική απόδοση του όρου gentrification και εκφράζει τη διαδικασία, κατά την οποία οι φτωχές εργατικές συνοικίες στο κέντρο της πόλης αναμορφώνονται μέσω της δράσης του κτηματικού κεφαλαίου, των μεσοαστών αγοραστών και ενοικιαστών ακινήτων και των ιδιοκτητών γης και κατοικιών. Η διαδικασία συνοδεύεται από την αλλαγή της κοινωνικής σύνθεσης των περιοχών αυτών. Όπως επισημαίνει ο Ρ. Marcuse "η απομάκρυνση (dislocation) συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων είναι στόχος του εξευγενισμού, όχι μια παρενέργεια". Ωστόσο, ανώδυνες περιγραφές του φαινομένου περιλαμβάνουν τους όρους «ανακύκλωση της γειτονιάς», «αναβάθμιση», «αναγέννηση». Πρώτη φορά ο όρος αυτός χρησιμοποιήθηκε από την Ruth Glass το 1964 στην προσπάθεια της να χαρακτηρίσει την κοινωνική μεταβολή που επήλθε στην πρώην εργατική συνοικία Islington του Λονδίνου.
σχόλια