Ποιος είναι ο «Κίτρινος Βασιλιάς» του True Detective;

Ποιος είναι ο «Κίτρινος Βασιλιάς» του True Detective; Facebook Twitter
5

 

Η πρώτη σεζόν του "True Detective" φτάνει στο τέλος της. Το ίντερνετ έχει πάρει φωτιά με πολλές κριτικές που θαυμάζουν τον ρυθμό και την ατμόσφαιρα αλλά και που δυσανασχετούν με τον σεξισμό και το στερεότυπο του δυνατού αρσενικού που θα σώσει τα γυναικόπαιδα.

 

Όπως συμβαίνει με οτιδήποτε έχει μεγάλη επιτυχία, όλοι έχουν μια γνώμη που θέλουν να μοιραστούν ή προσπαθούν με νύχια και με δόντια να αποκτήσουν μια γνώμη, ακόμη και όσοι δεν το έχουν καν δει. Τώρα που το τέλος πλησιάζει και βρισκόμαστε πριν την μεγάλη αποκάλυψη που συνοδεύει τελικά όλα τα αστυνομικά («ποιος είναι ο δολοφόνος;») έχουν αρχίσει και οι θεωρίες του ποιος μπορεί να είναι ο 'Yellow King' πίσω από τις επανειλημμένες τελετουργικές δολοφονίες που φαίνεται να έχουν σχέση με κάποιου είδους παγανιστική-θρησκειολογική οργάνωση (ομάδα; Οικογένεια;)

 

Σε λίγο καιρό θα ξέρουμε. Ως τότε, οι φανατικοί τηλεθεατές έμαθαν ή ξαναθυμήθηκαν μια σημαντική συλλογή διηγημάτων, το 'The King in Yellow', η οποία δημοσιεύτηκε το 1895 από έναν αμερικανό συγγραφέα, τον Robert W. Chambers.

 

Το βιβλίο αυτό βρίσκεται πολύ ψηλά στην εκτίμηση όσων διαβάζουν βιβλία που αγγίζουν το υπερφυσικό, το μεταφυσικό και την επιστημονική φαντασία και για πολλά χρόνια ήταν αδύνατον να το βρει κανείς σε έντυπη μορφή. Τώρα, με την έλευση του παντοδύναμου ίντερνετ και χάρη στο Project Gutenberg είναι διαθέσιμο online σε πολλές γωνιές του ίντερνετ.

 

Δέκα ιστορίες, χαλαρά συνδεδεμένες μεταξύ τους, διαδραματίζονται στην φουτουριστική Νέα Υόρκη και στο Παρίσι της δεκαετίας του '20 (μην ξεχνάμε ότι το βιβλίο γράφτηκε το 1895). Σε μια από αυτές, στο "The Yellow Sign" στην οποία αναφέρεται ο "Yellow King", η υπόθεση είναι γύρω από ένα θεατρικό έργο που όποιος το διαβάσει παράνοϊκές σκέψεις, τρέλα, ή γίνεται υποχείριο (;) του αρχιερέα (;) Αν το μοτίβο σας φαίνεται οικείο, είναι: ίσως από αυτή την ιστορία εμπνεύστηκε ο Λάβκραφτ το «Νεκρονομικόν».

 

Μπορείτε να διαβάσετε το βιβλίο στα αγγλικά εδώ. Στα ελληνικά υπάρχει ως «Ο Βασιλιάς με τα Κίτρινα».

5

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπέζος, Μελέτης Ηλίας και Γκοτσόπουλος θυμούνται τα Χριστούγεννα που πέρασαν στον στρατό

TV & Media / Μπέζος, Μελέτης Ηλίας και Γκοτσόπουλος θυμούνται τα Χριστούγεννα που πέρασαν στον στρατό

Οι καλεσμένοι,  Γιάννης Μπέζος, Μελέτης Ηλίας, Δημήτρης Γκοτσόπουλος, μιλούν στην κάμερα της εκπομπής για τις εμπειρίες τους από τα χρόνια που υπηρέτησαν τη θητεία τους
LIFO NEWSROOM
Λαζόπουλος για Νίκο Ρωμανό: «Όλοι έχουν δικαίωμα ν' ακούγονται, ιδιαίτερα όσοι έχουν εκτίσει την ποινή τους»

TV & Media / Λαζόπουλος για Νίκο Ρωμανό: «Όλοι έχουν δικαίωμα ν' ακούγονται, ιδιαίτερα όσοι έχουν εκτίσει την ποινή τους»

«Ήταν πολύ μικρός το βράδυ που σκοτώθηκε ο φίλος του, Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος» - Aιχμές για το επιλεκτικό δημόσιο βήμα που συνοδεύεται από δημοσιογραφική επιείκεια σε άλλα πρόσωπα
LIFO NEWSROOM
«Να αντισταθούμε στην κακιστοκρατία»: Μετά από 25 χρόνια, ο Πολ Κρούγκμαν αποχαιρετά τους New York Times

Media / «Να αντισταθούμε στην κακιστοκρατία»: Μετά από 25 χρόνια, ο Πολ Κρούγκμαν αποχαιρετά τους New York Times

Στην τελευταία του στήλη για την εφημερίδα ο επιφανής αρθρογράφος και κάτοχος του Νόμπελ Οικονομίας αναζητά την ελπίδα σε μια εποχή βαθιάς πικρίας και δυσαρέσκειας.
THE LIFO TEAM

σχόλια

3 σχόλια
Το συγκεκριμένο βιβλίο το αγόρασα πριν 6-7 χρόνια για 2 ευρώ στο ετήσιο παζάρι βιβλίου στην Κλαυθμώνος,χωρίς να γνωρίζω κάτι γι'αυτό,ούτε για τον συγγραφέα.Δεν θυμάμαι τι με είχε τραβήξει στην αγορά του,αλλά θυμάμαι πολύ καλά πόσο με "τάραξε" η ανάγνωσή του μερικούς μήνες μετά.Σου γεννούσε αυτό το απόκοσμο feeling που νιώθεις,όπως όταν διαβάζεις Poe ή Lovecraft.Οι λάτρεις του είδους μάλλον ήδη το έχουν διαβάσει,αν όχι κάντε το γρήγορα.
"δυσανασχετούν με τον σεξισμό και το στερεότυπο του δυνατού αρσενικού που θα σώσει τα γυναικόπαιδα"κανένας μα κανένας που να γνωρίζω και να το παρακολουθεί δεν έχει διατυπώσει αυτή την άποψη....Με το ζόρι σεξισμός;
Τοοlio, φυσικά, μπορείς να διαφωνείς όσο θέλεις. Στην αρχή μου φάνηκε κι εμένα υπερβολικό το άρθρο, αλλά όσο βλέπω τη σειρά, νομίζω ότι κάτι έχει πιάσει. Διάβασα αυτά που έγραψες και έχω ανάποδα επιχειρήματα, αλλά δεν είναι εδώ κατάλληλος χώρος για τέτοια συζήτηση