Με αφορμή τη μέρα της γυναίκας, η Λιάνα Κανέλλη έδωσε ρέστα στην ραδιοφωνική της εκπομπή στον Real Fm, κατακεραυνώνοντας ακτιβίστριες που μάχονται εναντίον του Πούτιν.
Είτε είναι γυμνόστηθες για να τραβήξουν την παγκόσμια προσοχή στο σκοπό τους, είτε είναι τελείως ντυμένες, για την Κανέλλη, εφόσον δε μάχονται με τον κομμουνιστικό τρόπο, είναι όλες ίδιες. Κατά κάποιο τρόπο πουτάνες.
Aνέβασα το απόσπασμα online.
Πρόκειται για μια -σίγουρα καλοπροαίρετη, μεν, απρόκλητη δε- επίθεση σε γυναίκες που αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία του λόγου με τρόπο που η Λιάνα δεν εγκρίνει.
Θεμιτό να διαφωνήσεις πχ. με τις Pussy Riots αλλά δεν χρειάζεται να τις βγάλεις διαπλεκόμενες 'πόρνες' με νταβατζή - ειδικά όταν δεν έχεις στοιχεία.
Αλλά και πάλι. Για μένα δεν είναι τα λόγια (που είναι σαφώς προσβλητικότατα), αλλά ο τρόπος: Ο τρόπος του λιγούρη Τράγκα να 'ούμ, ή ενός εμμονικού με τα ξέκωλα, τις κωλοτρυπίδες, το γυμνόβυζο κλπ - που τα κατακρίνει, αλλά γεμίζει το στόμα του να τα λέει ξανά και ξανά.
Χωρίς να το θέλει, βγάζει έναν αφόρητο μισογυνισμό, παρόμοιο με το μισογυνισμό των χρυσαυγιτών (παρ' ό,τι δεν έχουν, φυσικά, καμία σχέση). Είναι τελικά ένα μίσος στο διαφορετικό, στο οποίο επιτίθεται με την κλισέ γλώσσα των ανδρών, και με το οπλοστάσιο των σεξιστών:
Η χειρότερη προσβολή προς τις γυναίκες με τις οποίες διαφωνούν οι φαλλοκράτες είναι να τις πουν -ή να υπονοήσουν ότι είναι- πουτάνες ή ξετσίπωτες. Και τις δύο αυτές, στερεοτυπικές σεξιστικές προσβολές επιλέγει η κ. Κανέλλη για να μειώσει αυτές με των οποίων τη δράση δε συμφωνεί.
(μόλις χτεσινή είδηση)
Ακόμα και το ότι τρώνε ξύλο απ' την αστυνομία ή τους φασίστες, η κ. Κανέλλη το γελοιοποιεί και το κατακρίνει, σα να φταίνε αυτές! (Επειδή φέρονταν πρόστυχα, καλά έκαναν και τις "βίασαν"; Δεν έχει ούτε έναν καλό λόγο συμπαράστασης να πει γι' αυτές;)
Πέφτουνε και δεκαπέντε "νταγκλαράδες", λέει, από πάνω τους, και θυμίζει βιτσιόζικο πορνό στην Λιάνα αυτό - δε της θυμίζει την αστυνομική αυθαιρεσία και το ξύλο που έφαγε αναίτια ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ προχτές, όχι, εκείνο ήταν φασιστικό ξύλο, αυτό είναι βιτσιόζικο και... δικαιολογημένο;
Κι αφου τις έχει σκυλοβρίσει πατόκορφα, κρατιέται και δε λέει μία συγκεκριμένη κακιά λέξη, "για να μην πάω και στο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, κι αρχίσω και μοιάζω με ρίκο ρίκο ρίκοκο, δεν έχω καμιά όρεξη!".
Υπάρχουν πολλοί, σε ραδιοφωνικές κυρίως εκπομπές πια, που θεωρούν πως όλα μπορούν να ειπωθούν, με μάγκικο, και καλά ντόμπρο στυλ. Η διαφορά της Λιάνας απ' τον Βερύκιο ή τον Τράγκα είναι μεγάλη: Οι δύο τελευταίοι είναι απλώς δημοσιογράφοι που παίζουν ρόλους για να ανεβάσουν την ακροαματικότητά τους και να πλουτίσουν και να έχουν κάποιου είδους εξουσία, ενώ η Λιάνα νοιάζεται πραγματικά για τα κοινά, για τους συνανθρώπους της. (Εκτός αν δε μιλούν ελληνικά, οπότε δεν θα την καταλάβουν ποτέ;).
Τέλος πάντων, η Λιάνα είναι ιδεολόγος και δεν νοιάζεται για πλούτη ή εξουσίες - αν νοιαζόταν θα ήταν πανεύκολα στη ΝΔ και δεν θα είχε επιλέξει τον δύσκολο δρόμο του αγώνα, και του ΚΚΕ. Τη σέβομαι απόλυτα γι' αυτό.
Όμως, η πεποίθησή της πως δικαιούται να καπνίζει on air, για παράδειγμα, τη στιγμή που απαγορεύεται, ή ο τραχύς λόγος που εκφέρει δημοσίως συμβάλλουν στην απευαισθητοποίηση του κοινού απέναντι στο κοινωνικά απαράδεκτο, στο κοινωνικά ανείπωτο.
Αποτελεί ένα έμβλημα πως όλα μπορούμε να τα πούμε, όλα μπορούμε να τα κάνουμε, αρκεί να έχουμε τσαμπουκά! Αφού αυτή μπορεί να μιλάει δημοσίως για «πουτανιλίκι» συγκεκριμένων γυναικών, γιατί δεν μπορεί ο κ. Βερύκιος να μιλάει για «δαχτυλάκια» και «γυναίκες της παρέας»;
Μήπως η διαφορά βρίσκεται στο ότι ο κ. Κορτώ γνωρίζει ελληνικά και άκουσε όσα ειπώθηκαν, ενώ οι FEMEN δεν γνωρίζουν και δεν άκουσαν;
Δηλαδή, μια προσβολή συνιστά προσβολή μόνο εφόσον κάποιος αισθανθεί προσβεβλημένος;
Η κ. Κανέλλη δεν έχει καταλάβει πως μερικές φορές οι κανόνες μας προστατεύουν πρωτίστως από τους εαυτούς μας.
===
[+] Η Λιάνα Κανέλλη μου έστειλε μια επιστολή, στην οποία μιλά όχι τόσο για αυτά που σχολίασα (για το ύφος ή τις λέξεις της στη ραδιοφωνική εκπομπή ), αλλά για την ουσία όσων είπε. Την ευχαριστώ για την απάντηση.
Από στήθους απάντηση στην περί ξώστηθης ´πολιτικής´ ακτιβιστριών.
Άρη μου,
Τείνω ευήκοον ους στην κριτική του ύφους σαράντα συναπτά έτη εκτεθειμένη σε αυτήν, συνηθέστατα καθόλου καλοπροαίρετη όπως η δική σου περί ´πούσυ ράιοτς´κλπ.
Μέρα της γυναίκας σήμερα κι είπα να σε φιλέψω με απάντηση, αφού η μαμά μου μ´ έμαθε να κερνάω άμα γιορτάζω κι όχι να περιμένω δωράκια σαν το δικό σου.
Με πρόσβαλες αθελά σου συμπιέζοντας με ανάμεσα στον χρυσαυγιτισμό και στον τραγκισμό. Άσε που έχω να καπνίσω δημόσια χρόνια στην τηλεόραση με εξαίρεση αυτό που άναψα στον αέρα αμέσως μετά την τηλεοπτική εκδήλωση του κασσιδιαρισμού.
Επειδή σιχαίνομαι τη λακανική προσέγγιση της πολιτικής και τηs αισθητικής κι επειδή έχω κρίνει τις πουτινιές βαρύτερα από τις πουτανιές, σου γνωστοποιώ και μιαν άλλη θέση με την οποία τολμώ να εικάσω ότι συμφωνούμε.
Απέναντι στη δικτατορία της υποχρεωτικής ομοιομορφίας που δεν υπάρχει ούτε στη φύση, δεν αντιστεκόμαστε, εγώ πάντως οπωσδήποτε όχι, με τη δικτατορία της οπωσδήποτε αρεστής επιλογής του διαφορετικού.
Όταν το σώμα,γυναικείο ή ανδρικό, καίγεται και κομματιάζεται στις μάχες και τους πολέμους, στους αγώνες και τις επαναστάσεις,
Όταν το σώμα λατρεύεται γυμνό,
Τότε διατηρώ το δικαίωμα να απεχθάνομαι τη χρήση του ως επίκαιρης αφίσας και προκλητικού ψευδογκράφιτι ,ανεξαρτήτως του πολιτικού μηνύματος που νομίζει ότι φέρει.
Με δυό κουβέντες,το ξώστηθο και ξέκωλο μήνυμα με μαρκαδόρο που σβήνει, είναι κατά τη γνώμη μου αυτοχειριαστικά σεξιστικό και πολιτικά αποκρουστικό ως... θηλυκή απάντηση στη βαρβατίλα του τατουάζ των σβαστικάριων.
Πάντα ίδια
Πάντα φίλη
Λιάνα
8 Μάρτη 2014
σχόλια