________________
1.

Ο φίλος μου δουλεύει στο abu dhabi.
Είναι πολύ λιχούδης και το μόνο που θα του έκανε αίσθηση σαν δώρο
είναι ένα παστίτσιο και ένα cheescake από τα χεράκια μου.
Γίνεται με κάποιο τρόπο;
Btw η το IQ μου πέφτει ή φόρμα ερωτήσεων θέλει Phd για να βρεθεί..- Μια να μου μοιάζει

Πώς δε γίνεται. Πες του να σου στείλει εισιτήρια για να πας.

________________
2.

Γεια σου βρε α,μπα..
Λοιπόν εγώ θα ήθελα να σε ρωτήσω αν πιστεύεις ότι έχει λογική να διαχωρίζουμε την πίστη από την εκκλησία και τις θρησκείες. Για παράδειγμα, τα διδάγματα του Χριστού μιλούν για αγάπη, αποδοχή, συγχώρεση. Η Παναγία είναι ένα σύμβολο αγάπης. Αντίθετα θα έλεγα το ανθρώπινο γένος -το οποίο αδιαλείπτως τα σκατώνει έως τώρα- δημιούργησε τις θρησκείες και το δογματισμό τους. Οι θρησκείες απλώς έγιναν όπλο στα χέρια κάποιων για υποταγή και πιστεύω πως και αυτές να μην ήταν, κάτι άλλο θα βρίσκαμε για να περάσουμε τον ίδιο μεσαίωνα. Λέμε φταίνε οι θρησκείες, αυτό όμως δε σημαίνει ότι ευθύνεται η αμορφωσιά, η έλλειψη σκοπού στη ζωή, η τάση εισχώρησης στη μάζα; Τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ανθρωπότητας σαφώς και έγιναν στο όνομα του χρήματος και της θρησκείας. Τι σχέση έχουν όμως τα παραπάνω σύμβολα -έστω και με τη θεϊκή τους υπόσταση- με όλα αυτά τα αναθρώπινα έργα; Εκτός και αν θεωρείται δεδομένο πως ο άνθρωπος που πιστεύει στο μη αποδεδειγμένο, είναι ικανός για τις μεγαλύτερες ακρότητες. Προσωπικά δε ξέρω αν έχω δημιουργήσει ένα υβρίδιο πίστης στο μυαλό μου και γω είμαι σε μια κατάσταση που οργανώνω το μυαλό μου σε κάτι που μου δόθηκε ως δεδομένο, απλά ρωτώ τη γνώμη σου.- αυτή

Α, όχι, δε θα σου ξεμπερδέψω εγώ το μπέρδεμα που έχει δημιουργηθεί από έναν μηχανισμό στον οποίο δεν πιστεύω, άλλωστε αυτός είναι και ένας από τους λόγους που δεν πιστεύω (αν και δεν είναι ο πιο σημαντικός). Αν αποφάσισες ότι πιστεύεις, μάλλον πρέπει να αγνοήσεις μερικές ανακολουθίες γιατί με αυτά που λες μόλις που άρχισες.

Αν χρειάζεσαι σύμβολα πίστης και διδάγματα μιας πρωτόγονης φυλής που έζησε στην έρημο πριν 2.000 χρόνια για να πειστείς ότι είναι καλύτερο να μην αλληλοσκοτωθούμε μεταξύ μας και όσο είμαστε πάνω στη γη, καλύτερα να προσπαθούμε για το Καλό, αν μετά σε ενοχλεί που αυτό το σύμβολο (που εσύ παραχώρησες!) γίνεται όπλο στα χέρια αυτών που τους κόβει λίγο παραπάνω αλλά είναι και τρομερά αδίστακτοι και μετά φοβερίζουν με το θάνατο τον κοσμάκη για να αγοράζουν χρυσά φορέματα, πολυελαίους Μπακαρά και headpieces και μετά αναρωτιέσαι με ποιο τρόπο να τα ξεμπερδέψεις μέσα σου αυτή την αντίθεση, η απάντηση είναι ότι δεν ξέρω πώς.

Όχι, δεν είναι άλλο πράγμα η θρησκεία και τα ανθρώπινα έργα. Η θρησκεία, τα διδάγματα, ο πόλεμος και οι δολοφονίες, η αγάπη και η φρίκη, όλα αυτά, ανθρώπινα έργα είναι, μαζί με τα σύμβολα τους. Δε μπορείς (ή δε θέλεις) να το συλλάβεις, και γι' αυτό προσπαθείς να χωρίσεις σε κατηγορίες τα πράγματα, προκειμένου να χωρέσει στο μυαλό σου το Κακό που μας περιβάλλει και να το διαχωρίσεις από τον Άνθρωπο. Εγώ είμαι εντάξει με αυτή τη διαπίστωση και έχω βρει τρόπο να το αντιμετωπίζω χωρίς πανικό γιατί έχω μια κοσμοθεωρία που με καλύπτει και δεν χρειάζεται να κουμπώσει πάνω σε αυτή της θρησκείας, γιατί βασίζεται σε άλλον καμβά. Εσύ πρέπει να βρεις τον δικό σου τρόπο.

________________
3.

Αγαπημένη Α,μπα,

Πιστεύεις στο κάρμα, στις προηγούμενες ζωές, στο νόμο της ανταπόδοσης; Ή λες πως όλα είναι τυχαία; Όταν λέω όλα εννοώ αυτά που δεν είναι επιλογή μας.

Σ'ευχαριστώ. Χωρίς να σε ξέρω, σε εκτιμώ!- One life?

Φυσικά και δεν πιστεύω στις προηγούμενες ζωές, όπως δεν θα έπρεπε να πιστεύει όποιος τελείωσε το σχολείο. Δεν πιστεύω στο νόμο της ανταπόδοσης, γιατί τέτοιος νόμος δεν υπάρχει. Δεν είναι όλα τυχαία, αλλά το σύστημα είναι τόσο περίπλοκο που είναι αδύνατον να παρακολουθήσουμε τη δράση και την αντίδραση, όπως και να καταλάβουμε με ποιο μηχανισμό φτάνουν σε εμάς οι συνέπειες. Αυτό στους περισσότερους δημιουργεί τρομερή ανασφάλεια, αίσθηση αδυναμίας και μεγάλης μοναξιάς, οπότε καταφεύγουν στις αόρατες δυνάμεις, σε θεωρίες συνωμοσίας και στην πίστη στο πεπρωμένο. Δε με ενδιαφέρει να πείσω τον οποιονδήποτε, αλλά αυτό που βλέπω είναι ότι όποιος καταφέρει να ξεπεράσει αυτό το τεράστιο εμπόδιο, απελευθερώνεται.

________________
4.

Αγαπητή Α, μπα, είμαι 27 χρονών και δεν έχω μια σταθερή σχέση "από πάντα", έχω κάνει κάποιες σχέσεις μεγαλύτερες ή μικρότερες. Δε νομίζω ότι είναι μια αφύσικη κατάσταση. Παρατηρώ όμως κάτι που με θλίβει λιγάκι. Πολλοί από τον κύκλο μου (γιατροί κυρίως) έχουν βρει έναν (συνήθως) συνάδελφο, είναι μαζί χρόνια και καλά κάνουν, αλλά το θέμα είναι ότι νιώθω σαν να με υποτιμούν. Σαν να είμαι ας πούμε "έκφυλη" και "τριγυρνάω" ενώ αυτοί έχουν νοικοκυρευτεί και αφιερώνονται στην επιστήμη πια. Το ξέρω ότι ο καθένας κάνει τις επιλογές του, αλλά στεναχωριέμαι να βλέπω άτομα που εκτιμούσα να με έχουν στην απ' έξω γι' αυτό το λόγο. Πέρα από το να ξεκόψω, μπορώ να κάνω κάτι άλλο; Ή δεν έχει κανένα νόημα;- Dew

Ξέρεις ποια είναι η διαφορά μεταξύ του γιατρού και του Θεού;

Ο Θεός δεν πιστεύει ότι είναι γιατρός.

Οι γιατροί κατατρέχονται από σύνδρομο ανωτερότητας. Ναι, όχι όλοι (μην μου αρχίσετε τις αρχές lenfou) αλλά τι να κάνουμε, η κοινωνία τους έχει ανακηρύξει σε κάτι περισσότερο από ανθρώπους με ένα επάγγελμα. Τα πράγματα αλλάζουν βέβαια, αλλά με αργούς ρυθμούς. Ο συντηρητισμός που περιγράφεις είναι διάχυτος σε όλη την ελληνική κοινωνία – είμαστε συντηρητικοί, δε χωράει αμφιβολία – αλλά οι γιατροί μαζί με μερικούς άλλους επαγγελματίες είναι ακόμη πιο ειδική κατηγορία, και στο κάτω κάτω, αυτοί σε ενδιαφέρουν, γιατί με αυτούς συναναστρέφεσαι.

Ναι, να ξεκόψεις. Δε μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. Να ξεκόψεις, γιατί δεν είναι όλοι οι γιατροί έτσι, ούτε είναι όλοι οι άνθρωποι έτσι. Να ξέρεις μόνο ότι μέσα σε αυτή την βουβή απόρριψη υπάρχει και κρυφός θαυμασμός, ακόμη και ζήλια.

________________
5.

αγαπημένη Α, μπα,
ήθελα πάντα να σε ρωτήσω πώς λέγεται αυτό που θέλεις κάποιον με όλη σου τη καρδιά, αλλά αυτός όχι και τόσο, και απογοητεύεσαι αλλά δεν τα παρατάς, και που και που σου μιλάει υπέροχα και σε ανεβάζει στον ουρανό, και από αυτό κρατιέσαι και δικαιολογείς για μήνες ό,τι στραβό κάνει και πάει λέγοντας, όμως μέσα σου ξέρεις ότι δεν είναι σωστός, ότι δεν σε αγαπάει, ότι άμα στα έλεγε όλα αυτά μια φίλη σου θα της έλεγες ξέχνα τον, και ξαφνικά μια μέρα χωρίς να έχει κάνει κάτι που δεν είχες δικαιολογήσει στο παρελθόν γίνεται αυτό το κλικ στον εγκέφαλό σου, γυρνάς σελίδα και τέλος. Αυτό το κλικ πώς λέγεται;;

Κακώς δεν έχει όνομα, γιατί καταλαβαίνω ακριβώς τι περιγράφεις. Εγώ το λέω περιφραστικά, «όταν ξεσηκώνονται οι δούλοι».

Και κάτι που ταιριάζει στο περίπου. Δεν υπάρχει λέξη στα ελληνικά για το hangover. Μετά μου λένε για τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας... (αστειεύομαι).

________________
6.

Λένα, θα το εκφράσω όσο πιο σύντομα μπορώ. Ο σύντροφός μου είναι καλλιτέχνης και πολύ δημιουργικός. Εγώ, μετά από πολλά γκρεμοτσακίσματα, δεν έχω δουλειά και ούτε προοπτική στους τομείς όπου έχω εργασθεί. Εκείνος θαυμάζει κάποιες γυναίκες και κοπέλες του χώρου του για τη δημιουργικότητα και το ταλέντο τους. Κι εγώ ... ζηλεύω ... έχω επιλέξει να μην το δείχνω και σε όλες τισ συναναστροφές μας, κουβεντιάζω "άνετα" μαζί τους και τους δίνω συγχαρητήρια για το έργο τους. Σ' αυτές, καταλαβαίνεις ... Μέσα μου, όμως, με τρώει. ...Τί θα με συμβούλευες???- Κ.Θ.

Θα σε συμβούλευα να χτυπήσεις λίγο το κεφάλι σου στον τοίχο για να κάνει επανεκκίνηση, γιατί όταν γίνει η επανεκκίνηση, θα βλέπεις το «έργο» των δημιουργικών με το «ταλέντο» και θα γελάς δίχως αύριο.
Δε χρειάζεται να είσαι καλλιτέχνης για να είσαι δημιουργικός. Και οι ομελέτες δημιουργίες είναι. Όλοι δημιουργικοί είμαστε και όλοι ασήμαντοι είμαστε. Σταμάτα να μαστιγώνεις τον εαυτό σου τώρα και ασχολήσου με πράγματα που ξέρεις να κάνεις καλά, και μάθε να τα κάνεις ακόμη καλύτερα.

________________
7.

αγαπητή α,μπα δεν μου αρέσει να δανείζω τα ρούχα μου...όταν μου τα ζητάνε οι φίλες μου δεν μπορώ να πω όχι αλλά από την άλλη το κάνω με μισή καρδιά...τι θα μπορούσα να κάνω για να μην με νοιάζει;

Εγώ θα σου πρότεινα να δοκιμάσεις και το όχι. Πες το ευγενικά, λέγοντας ότι πρόκειται για προσωπική σου αδυναμία που δε μπορείς να ξεπεράσεις. Θα σου αρέσει τόσο πολύ η αίσθηση, που μπορεί τελικά να αρχίσει να μη σε νοιάζει.