Πώς φέρονται μερικοί οδηγοί λεωφορείων στους ποδηλάτες

Πώς φέρονται μερικοί οδηγοί λεωφορείων στους ποδηλάτες Facebook Twitter
29

Η μαρτυρία του Αντώνη Καράγιωργα

 

Τη Τετάρτη 2/4/14 κατά τις 10 το πρωί, πήγαμε μια κομπανία από εμένα, τον Γρηγόρη, την Ελεάνα (μία είναι η Ελεάνα της γειτονιάς), τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ ( απλή συνωνυμία) των Πειρατών, τον Κώστα Τερζόπουλο και τον Γιώργο Θεολόγου φωτογράφο, να διαμαρτυρηθούμε στον πρόεδρο του ΟΑΣΘ για το περιστατικό που συνέβη στον Γρηγόρη το περασμένο Σάββατο το μεσημέρι. Μας γράψανε κανονικά. Το συντεχνιακό τείχος ορθώθηκε μπροστά μας. Σε μάς που χρόνια παλεύουμε στο δρόμο και στα γραφεία για την υπόθεση των λεωφορειολωρίδων, υπέρ του ΟΑΣΘ. Δεν θα τους περάσει.

 

 

ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ:

 

1. Σάββατο: Το επεισόδιο

 

Το Σάββατο 29/3 στις 13:30 και ενώ οδηγούσα το ποδήλατό μου επί της οδού Σοφούλη στο ύψος της οδού Κυδωνιών, αντιλήφθηκα πίσω μου να πλησιάζει το λεωφορείο 5. Εξακολούθησα να κινούμαι στο στενό (λόγω των παρκαρισμένων από τις δύο πλευρές) δρόμο και σε δευτερόλεπτα ένιωσα το λεωφορείο πίσω μου. Με είχε πλησιάσει σε απόσταση λιγότερη από μέτρο, προφανώς για να μου ασκήσει πίεση να απομακρυνθώ από την πορεία του. Του έκανα νόημα με το χέρι να κόψει ταχύτητα και εξακολούθησα να κινούμαι για να βρω πλάτεμα του δρόμου να τον αφήσω να περάσει. Κάπου 100 μέτρα παρακάτω, κι ενώ ο δρόμος πλάταινε ανεπαίσθητα, έκανα το λάθος να μετακινηθώ προς την άκρη του δρόμου, αφήνοντας χώρο για το λεωφορείο. Αμέσως αισθάνθηκα δίπλα μου την παρουσία του τεράστιου όγκου και είδα το λεωφορείο να με προσπερνά αφήνοντας από το ποδήλατό μου 5-10 εκατοστά το πολύ, να κινείται δε προς τα δεξιά(!!) κλείνοντάς μου (εκδικητικά;) και αυτό τον ελάχιστο χώρο διέλευσης, αναγκάζοντάς με φυσικά να σταματήσω όπως-όπως δεξιά,ουσιαστικά να πέσω πάνω στα σταθμευμένα αυτοκίνητααφού τέθηκε σε άμεσο κίνδυνο η ζωή μου.Αφού απομακρύνθηκε το λεωφορείο, ξεκίνησα και το πρόλαβα στην επόμενη στάση. Πέρασα από την πλευρά του οδηγού, σταμάτησα δίπλα του και του χτύπησα το τζάμι. Χωρίς να ανοίξει είπε κάτι, έπιασα μόνο τη λέξη "ψυχίατρο", και ξεκίνησε. Δεν τον ακολούθησα, γιατί ήμουν πολύ ταραγμένος για να αποδυθώ σε κούρσα καταδίωξης.

 

Η συμπεριφορά του οδηγού αυτού είναι ΑΚΡΙΒΩΣ η συμπεριφορά που πρέπει να εκλείψει από τους οδηγούς της πόλης. ΙΔΙΩΣ από τους οδηγούς των μέσων μαζικής μεταφοράς, που έπρεπε να έχουν αυστηρότατες οδηγίες σεβασμού των πιο αδύνατων κρίκων στην τροχήλατη κυκλοφορία. Σε ένα στενό δρόμο το λεωφορείο προσέγγισε ένα όχημα που κινούνταν πιο αργά από το ίδιο. Αν ήταν φορτηγό, επιβατικό, ούτε που θα διανοούνταν ο οδηγός να "του κολλήσει" για να τρομοκρατήσει τον προπορευόμενο οδηγό. Το έκανε επειδή ήταν ποδήλατο. Ο τρόπος αντιμετώπισης της χυδαίας αυτής συμπεριφοράς του οδηγού θα αποτελέσει ισχυρό δείκτη για τη βούληση του ΟΑΣΘ να συμβάλει σε μια πιο πολιτισμένη πόλη.

 

2. Σάββατο: Μήνυση στο αστυνομικό τμήμα Καλαμαριάς και αναφορά στον ΟΑΣΘ

 

Την ίδια μέρα το απόγευμα κατέθεσα το συμβάν στο αστυνομικό Τμήμα Καλαμαριάς. Ο εισαγγελέας με τον οποίο μίλησαν οι αστυνομικοί όταν τους ρώτησα αν υπάρχει αυτόφωρο, χαρακτήρισε το αδίκημα ως τέτοιο που διώκεται αυτεπάγγελτα, και ζήτησε να βρεθούν τα στοιχεία του οδηγού. Σε αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα της αστυνομίας στον ΟΑΣΘ, και μετά από "διαβουλεύσεις" του επόπτη υπηρεσίας με τους νομικούς συμβούλους του ΟΑΣΘ, ο επόπτης απάντησε ότι δεν γνωρίζει το όνομα διότι το σύστημα τηλεματικής δεν λειτουργεί το Σαββατοκύριακο!

 

3. Δευτέρα: Κατέθεσα τη Δευτέρα στον ΟΑΣΘ την προσωπική μου καταγγελία με κάθε επισημότητα.

 

Την παρέλαβε με αριθμό πρωτοκόλλου η γραμματεία διοίκησης στον 5ο όροφο, αφού πρώτα ενημέρωσε τον κύριο Γενικό.

 

Καταγγελία για επικίνδυνη οδήγηση οδηγού λεωφορείου

και εκούσια έκθεση ποδηλάτη σε κίνδυνο

 

Το Σάββατο 29/3 στις 13:30, το λεωφορείο με αριθμό 796 της γραμμής 5 του ΟΑΣΘ, με προσπέρασε ενώ οδηγούσα το ποδήλατό μου επί της οδού Σοφούλη και μου έκλεισε από πρόθεση το δρόμο, αναγκάζοντάς με να πέσω στα αυτοκίνητα δεξιά.

 

Λεπτομερής περιγραφή του συμβάντος:

 

Στις 13:30 και ένω οδηγούσα το ποδήλατό μου πάνω στην οδό Σοφούλη στο ύψος της οδού Κυδωνιών, αντιλήφθηκα πίσω μου να πλησιάζει το λεωφορείο 5. Εξακολούθησα να κινούμαι στο στενό (λόγω των παρκαρισμένων από τις δύο πλευρές) δρόμο και σε δευτερόλεπτα ένιωσα το λεωφορείο πίσω μου. Με είχε πλησιάσει σε απόσταση λιγότερη από μέτρο, προφανώς για να μου ασκήσει πίεση να απομακρυνθώ από την πορεία του. Του έκανα νόημα με το χέρι να κόψει ταχύτητα και εξακολούθησα να κινούμαι για να βρω πλάτεμα του δρόμου να τον αφήσω να περάσει. Κάπου 100 μέτρα παρακάτω, κι ενώ ο δρόμος πλάταινε ανεπαίσθητα, έκανα το λάθος να μετακινηθώ προς την άκρη του δρόμου, αφήνοντας χώρο για το λεωφορείο. Αμέσως αισθάνθηκα δίπλα μου την παρουσία του τεράστιου όγκου και είδα το λεωφορείο να με προσπερνά αφήνοντας από το ποδήλατό μου 5-10 εκατοστά το πολύ, να κινείται δε προς τα δεξιά(!!) κλείνοντάς μου (εκδικητικά;) και αυτό τον ελάχιστο χώρο διέλευσης, αναγκάζοντάς με να πέσω στα σταθμευμένα αυτοκίνητα δεξιά, αφού τέθηκε σε άμεσο κίνδυνο η ζωή μου.

 

Αφού απομακρύνθηκε το λεωφορείο, ξεκίνησα και το πρόλαβα στην επόμενη στάση. Πέρασα από την πλευρά του οδηγού, σταμάτησα δίπλα του και του χτύπησα το τζάμι. Χωρίς να ανοίξει είπε κάτι, έπιασα μόνο τη λέξη "ψυχίατρο", και έφυγε.

 

Από την θέση μου ως μέλος της ομάδας βιώσιμης κινητικότητας του Δήμου Θεσσαλονίκης και Γραμματέας του σωματείου “Ένωση για τα Δικαιώματα των Πεζών” έχω αυξημένη ευαισθησία, αλλά και υποχρέωση να διεκδικήσω την απόδοση των ευθυνών που υπάρχουν στο μέγιστο βαθμό.

 

Ήδη υπέβαλα μήνυση στο Αστυνομικό Τμήμα Καλαμαριάς.

 

Παρακαλώ να ερευνήσετε το συμβάν και, εκτός από την όποια διαδικασία ακολουθείτε ως Οργανισμός, ζητώ να μου γνωρίσετε:

 

- Το όνομα του οδηγού του λεωφορείου.

 

- Εάν υπάρχουν άλλες καταγγελίες για ανάρμοστη συμπεριφορά ή επικίνδυνη οδήγηση σε βάρος του συγκεκριμένου οδηγού.

 

- Σε ποιες ενέργειες θα προβεί ο Οργανισμός σας;

 

Γρηγόρης Μαυράκης.

 

 

4. Τετάρτη: Επίσκεψη με Υποψηφίους δημάρχους και οργανώσεις πεζών - ποδηλατών

 

Πήγαμε σήμερα Τετάρτη στον ΟΑΣΘ, από Ένωση Πεζών ο Αντώνης Καράγιωργας (πρόεδρος) και εγώ (Γραμματέας) από τους ποδηλάτες ο Κώστας Τερζόπουλος και Γιώργος Θεολόγου. Επίσης οι υποψήφιοι δήμαρχοι Θεσσαλονίκης Ελεάννα Ιωαννίδου και Δημήτρης Παπαμιχαήλ (Πειρατές).

 

Ο Πρόεδρος είχε άλλη δουλειά, πιο σημαντική, και δεν μπόρεσε να μας δει. Ο Γενικός Διευθυντής "έλειπε". Αφήσαμε την επιστολή της Ένωσης Πεζών:

 

Μετά το συμβάν της 29ης Μαρτίου όπου οδηγός αστικού λεωφορείου στην οδό Σοφούλη φέρθηκε με απαράδεκτο εκφοβιστικό τρόπο σε ποδηλάτη, που έτυχε να είναι ο Γραμματέας του σωματείου μας, χρησιμοποιώντας τον όγκο του λεωφορείου για να τον εξωθήσει από την πορεία του,

 

και μετά την προσπάθεια συγκάλυψης του δράστη οδηγού από τον επόπτη του ΟΑΣΘ το ίδιο απόγευμα με αιτιάσεις περί αδυναμίας εντοπισμού του, λόγω μη λειτουργίας του συστήματος τηλεματικής που προβλήθηκαν προς την αστυνομία όπως προκύπτει από το Βιβλίο Συμβάντων του Αστυνομικού Τμήματος Καλαμαριάς,

 

καλούμε τον ΟΑΣΘ να διερευνήσει το γεγονός και να αποδώσει τις πειθαρχικές ευθύνες όπου υπάρχουν και να υιοθετήσει Κώδικα Συμπεριφοράς των οδηγών λεωφορείων προς πεζούς και ποδηλάτες που θα συνταχθεί από κοινού με ποδηλατικές οργανώσεις και την Ενωση Πεζών και θα περιέχει κατ'ελάχιστο τις παρακάτω αρχές:

 

απέναντι στους ποδηλάτες:

 

1. Δεδομένου ότι το ποδήλατο κινείται πιο αργά από το λεωφορείο και η σύγκριση όγκου και ασφάλειας του ποδηλάτη σε σχέση με τον οδηγό σε περίπτωση επαφής είναι συντριπτική, ο οδηγός φέρει αυξημένη ευθύνη έναντι των ποδηλατών που κινούνται κοντά στο λεωφορείο, ακόμη και αν αυτοί δεν τηρήσουν τους όρους ασφάλειας και κινούνται χωρίς σύνεση.

 

2. Όταν ποδήλατο προσπερνά το λεωφορείο πρέπει ο οδηγός να το διευκολύνει να επιστρέψει στην δεξιά λωρίδα.

 

3. Όταν το λεωφορείο προσπερνά ποδήλατο, πρέπει να αφήνει τουλάχιστον ένα μέτρο απόσταση από αυτό.

 

απέναντι στους πεζούς:

 

Όταν σταματά σε διάβαση να αφήνει απόσταση από το διαγραμμισμένο τμήμα ώστε οι πεζοί να διέρχονται χωρίς να τους δημιουργείται φόβος.

 

 

 

29

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

20 σχόλια
καλά δε φταίει ο οδηγός όσο η πλήρης απουσία υποδομής. Ο ''λαοπρόβλητος '' εναλλακτικός δήμαρχος μπουτάρης όχι μόνο δεν έχει κάνει καμία κίνηση για τα ποδήλατα αλλά ούτε καν συντηρεί τους ποδηλατόδρομους που έγιναν από τη προηγούμενη δημαρχία (και δεν μιλάω για τα βαμμένα πεζοδρόμια, για τους ποδηλατόδρομους στην αγ δημητρίου και στη στρατού). Αντί να κάνει μήνυση στον οδηγό ας κάνει και αυτός και ο οασθ μήνυση στον δήμο για τους ανύπαρκτους λεωφορειόδρομους και ποδηλατόδρομους.
Tο οτι για να κυκλοφορησει κανεις στο κεντρο μιας μεγαλης πολης με μινιμουμ ασφαλεια με ποδηλατο απαιτουνται ποδηλατοδρομοι, δειχνει απο την μια την μειονεκτικη θεση στην οποια βρισκονται οι ποδηλατες σε σχεση με ολους τους υπολοιπους χρηστες του δρομου και απο την αλλη την δομη των πολεων που δεν φτιαχτηκαν για ποδηλατες. Αυτο πολλοι ποδηλατες το ξεχνανε σημερα και νομιζουν οτι εχουν τα ιδια δικαιωματα με τους αυτοκινητιστες. Αυτοι που ξεχνανε αυτα τα δυο και συνεχιζουν να κυκλοφορουν με ποδηλατο εκει που δεν πρεπει κακο κανουν πρωτα στον εαυτο τους και υστερα εκνευριζουν και τους υπολοιπους.Ειναι σαν να μπαινω εγω συστηματικα με νταλικα στα στενα και να περιμενω κατανοηση απο τους απο τους υπολοιπους για το χαος που θα δημιουργω, σαφως και δεν θα την εχω.Σχεδον καθημερινα χρησιμοποιω και εγω ποδηλατο αλλα εχω επιγνωση των αρνητικων που αυτο εχει και οδηγω αναλογα.
Καταλαβαίνω πως μερικοί συμπολίτες μου θέλουν να κάνουν το κομμάτι τους, αλλά αν είναι δυνατόν να μη το κάνουν εις βάρος μας. Το γεγονός και μόνο πως ένας τύπος εμπόδιζε ένα σορό συμπολίτες τους να πάνε στον προορισμό τους, δείχνει την βαθιά ασέβεια και ελληναράδικη αντίληψη που έχουν οι ποδηλάτες.
Ναι γιατι ο ποδηλατης δεν ειχε τι καλυτερο να κανει εκεινη τη μερα. Ο καθε ποδηλατης ευχεται να υπαρχει χωρος, αλλά εκεινη τη στιγμη που δεν ειναι δυνατον, ας περιμενουν οι επιβατες ενα ολοκληρο λεπτο απο εναν συνανθρωπο που νοιαστηκε για το περιβαλλον στην πολη που ζουνε. Θα μπορουσαν ισως να πουνε και μπραβο.
Οι τρεις από τους πέντε είναι πολιτευόμενοι. Οι δύο από τους πέντε έχουν αποδείξει την κακοήθεια τους σ εμένα προσωπικά τα τελευταία (χμμ) τρία χρόνια.Εν τούτοις θεωρώ το περιστατκό απολύτως αληθινό μιάς και χρησιμοποιώ ποδήλατο γιά τις καθημερινές μου μετακινήσεις στην θεσσαλονίκη εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Μου έχουν συμβεί παρόμοια περιστατικά ουκ ολίγες φορές. Οι οδηγοί του οασθ είναι ο,τι χειρότερο κυκλοφορεί και αποτελεί πολύ συνηθισμένη τους τακτική να σε κλείνουν με τον τρόπο που αναφέρεται. Ηταν θέμα χρόνου να συμβεί κάτι τέτοιο.Ο οασθ δεν χωράει στη θεσσαλονίκη, πρέπει να πάρει το μπούλο κι αυτός και οι σκατοταρίφες. Αλλά δεν βρίσκεται κανείς να τους τον δώσει (προσωπικά τους τον έχω δώσει εδώ και χρόνια με το να μην τους χρησιμοποιώ).Γιά όσους αφελώς ή και βλακωδώς λένε οτι «δεν μπορέι να καθυστερεί το ποδήλατο ένα λεωφορείο», ότι «δεν υπάρχουν υποδομές», οτι «ποδήλατο μόνο στο πεζοδρόμιο» ας σκεφτούν οτι δεν μπορεί να είναι το ποδήλατο το πρόβλημα, και μήπως το λάθος βρίσκεται στο οτι επιτρέπεται να κυκλοφορολυν ι.χ. σε κατοικημένες περιοχές και να καταλαμβάνουν όλο τον δημόσιο χώρο. Γιά τον απλό λόγο οτι η όποια επικινδυνότητα, προέρχεται αποκλειστικά από αυτά. Και από το οτι τα θεωρείτε δεδομένα, θεικά και αμετακίνητα, απόδειξη ανδρισμού, καμάρι της μαμάς κλπ.
Το πρόβλημα ουσιαστικά έγκειται μεταξύ έλλειψης υποδομών και έλλειψης παιδείας. Δρόμοι σχεδιασμένοι για τις ανάγκες 30 και 40 χρονών πίσω και οδηγικής παιδείας ευτυχώς λίγο καλύτερης από τον μέσο οδηγό/πολίτη του Καϊρου. Μέχρι να ανακατασκευαστούν οι υποδομές για τις τωρινές και μελλοντικές ανάγκες μετακίνησης (δηλαδή ποτέ) καλό είναι να αφήσουμε τα όποια κόμπλεξ έχουμε μαζί με τα στερότυπα (ποδηλάτες, ταξιτζήδες, σκεϊτάδες κλπ) και να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση του διπλανού μας. Τόσο απλά.
Δεν ξέρω τι γίνεται στη Θεσσαλονίκη, αλλά στην Αθήνα αρκετοί ποδηλάτες και μοτοσικλετιστές πάνε και χώνονται ανάμεσα στα λεωφορεία και τα αυτοκίνητα. Εγώ δεν οδηγώ και μετακινούμαι με λεωφορεία και βλέπω πως δεν φταίει ο οδηγός του λεωφορείου ή του ΙΧ όταν ο άλλος πάει και τού κολλάει για να τόν προσπεράσει και ειδικά σε κεντρικούς δρόμους όπως την παραλιακή.
αχ τι ωραία λέμε τα αυτονόητα πάλι. Ότι δηλαδή τα ποδήλατα πρέπει να κυκλοφορούν στη λωρίδα τους (γιατί αλλιώς κινδυνεύουν), τα λεωφορεία πρέπει επίσης να κυκλοφορούν στη δική τους λωρίδα (για να πηγαίνουν γρήγορα και οι επιβάτες να τα προτιμούν) και τα ΙΧ να οδηγούν στις δικές τους λωρίδες. Τι γίνεται στους δρόμους που δεν υπάρχουν λωρίδες? κάνουν όλοι υπομονή σεβόμενοι ο ένας τον άλλον.
Η οδός Σοφούλη έχει φαρδύ πεζοδρόμιο με ποδηλατοδρόμο από τότε που την θυμάμαι, δηλ. εδώ και είκοσι χρόνια τουλάχιστον, οπότε θα ήταν πιο σωστό το ποδήλατο να κινείται σε αυτόν χωρίς να παρεμποδίζεται η κίνηση στον δρόμο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δικαιολογώ τον οδηγό, μου έχει τύχει πολλές φορές να κινδυνεύσω να τρακάρω με λεωφορείο επειδή ο οδηγός βγάζει φλας και αλλάζει λωρίδα και όποιον πάρει ο χάρος
Κάθε μέρα περνάω από ένα συγκεκριμένο στενό κατηφορικό δρόμο μήκους 600μ μέσα στην πόλη. Σε αυτό το δρόμο υπάρχουν πολλές κάθετοι, από τις οποίες βγάζουν συνέχεια τη μούρη τους άλλα αυτοκίνητα επιχειρώντας να δούνε εάν κατεβαίνει κανείς για να βγούνε. Η ταχύτητα κίνησης είναι μεγάλη (30-40km/h) η κυκλοφορία πολύ μεγάλη και η επικινδυνότητα επίσης πολύ μεγάλη, δεδομένου ότι είναι στενός και παρκαρισμένος καί από τις δύο πλευρές. Πάντα πίστευα πως αν ποτέ τρακάρω (τοκ-τοκ) θα είναι σε αυτό το δρόμο. Αυτό γιατί λόγω της κακής ορατότητας από τα παρκαρισμένα, συχνά πυκνά πετάγονται τα αυτοκίνητα από τις καθέτους που είτε βιάζονται, είτε είναι απλώς απρόσεκτοι ή δεν είδαν/εκτίμησαν καλά εάν έρχεται γρήγορα ή αργά αυτός που κατεβαίνει. Σχεδόν κάθε φορά που κατεβαίνω αυτό το δρόμο ( ο οποίος σημειωτέον δεν είναι ευθύς, αλλά κάνει ελαφρά ζιγκ-ζαγκ) "νιώθω την ανάσα" κάποιου οδηγού πίσω μου, το οποίο με θέτει σε μεγάλο κίνδυνο, αφού εάν κάποιος βγει απότομα από κάποια κάθετο και εγώ χρειαστεί να φρενάρω πολύ ή ακόμη χειρότερα πέσω, ο πίσω που έχει απόσταση 2μ (όταν κινείσαι με 30-40km/h τα 2μ δεν παρέχουν καμία ασφάλεια) μάλλον θα μου ρημάξει τα κόκκαλα. Έχω 2 δυνατότητες: α) να κάνω άκρη και να σταματάω κάθε φορά για να περάσουν οι από πίσω και γενικώς έτσι να συμπεριφέρομαι οδηγικά εντός πόλεως, στη λογική «συγγνώμη που υπάρχω, να ορίστε, σταματάω να περάσετε και μετά εγώ»β) να κόβω ταχύτητα για να μειώσω την πιθανότητα ατυχήματος (που θα είχε θύμα ΜΟΝΟ εμένα) Το α το αποκλείω, γιατί δεν είμαι παράνομος. Αν η ποδηλατοκίνηση εντός πόλεως απαγορευόταν μάλιστα. Αλλά είμαι κι εγώ οδηγός, κινούμαι με ταχύτητα ίδια με αυτή των μοτοσυκλετών (πάντα μιλάω για αυτό το δρόμο) και θεωρώ αυτονόητο ότι ένας νοήμων οδηγός αυτοκινήτου από πίσω μου θα σεβαστεί την αναντιστοιχία σχετικού σωματικού κινδύνου σε περίπτωση ατυχήματος και θα τηρήσει απόσταση ασφαλείας. Εγώ όταν οδηγώ αυτοκίνητο έτσι κάνω (με τα δίκυκλα που έχω μπροστά μου γενικώς, όχι μόνο με τα ποδήλατα), μένω αρκετά πίσω.Αυτοί που δεν το σέβονται (και είναι άπειροι) δεν ξέρουν να οδηγούν. Θα πρέπει απλώς να κάνουν αυτό που ο ανώριμος οδηγός ξέρει καλύτερα: να βρίζουν μέσα από το αμάξι τους, γιατί ρε φίλε όσο μου κολλάς, τόσο θα κόβω και αν σου τη δίνει κράτα μου μούτρα. Στην αρχή έκανα φασαρία με καναδυό και το έκοψα γιατί δε γίνεται έτσι κάθε μέρα...
Σαφέστατα τάσσομαι με το μέρος του φίλου ποδηλάτη, έχει δίκιο και με το παραπάνω, αλλά βρε παιδιά, συνεχίζετε να πιστεύετε πως η Αθήνα, το κέντρο της δηλαδή, είναι για ποδήλατο;;; Μη τρελαθούμε...! Και δεν έχει να κάνει μόνο με την ρυμοτομία της πόλης, την γεωλογία της (ανηφόρες που χρειάζεσαι τελεφερίκ για να τις ανέβεις και αλεξίπτωτο πλαγιάς για τις κατέβεις...) και το γεγονός πως δεν έχει ποδηλατικές υποδομές, αλλά κυρίως από την «αντιποδηλατική» νοοτροπία των περισσότερων συμπολιτών μας πως μέσα στη συγκεκριμένη πόλη μπορούν να κυκλοφορούν και ποδήλατα. -Εδώ δεν λένε να καταλάβουν και να κατανοήσουν με τίποτα τους ανθρώπους με κινητικές ανάγκες-...Πότε κυκλοφορούσαν για να κυκλοφορούν και σήμερα ποδήλατα; Οι περισσότεροι ποδηλάτες (και δικαιολογημένα μέχρι ενός σημείου) φαίνονται ως εμπόδια εν κινήσει ή ως άλλοι Δον Κιχώτες που επιτίθενται σε ανεμόμυλους... Ποδηλάτης είμαι κι εγώ αλλά με τίποτα στη Αθήνα, με τίποτα! Υπάρχουν άλλες πόλεις της Ελλάδας που το ποδήλατο εδώ και πολλές δεκαετίες αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα βασικά μέσα μετακίνησης. Σε αυτές τις πόλεις η μετακίνηση με αυτό πραγματοποιείται αρκετά άνετα (με ελάχιστες εξαιρέσεις), αποδεκτό και από τους μη ποδηλάτες. Παρακαλώ πολύ οι ρομαντικοί, με όλο τον σεβασμό, μη μου επιτεθούν αλλά η Αθήνα, δυστυχώς, δεν κάνει για ποδήλατο ως καθημερινό μέσο μετακίνησης και εξυπηρέτησης. Ας είμαστε ρεαλιστές.Ξέρω πως είναι μεγάλη κουβέντα με τις γνώμες και τις απόψεις να ποικίλουν.
χωρίς να παίρνω κατ' ανάγκη το μέρος του οδηγού, θα επισημάνω δύο πράματα: το ένα είναι ότι ο ποδηλάτης 'έτυχε' γραμματέας την Ένωσης Πεζών, οπότε είναι πιθανό, πολλά από αυτά που λέει να είναι φουσκωμένα ή και σκόπιμα να 'έπεσε' πάνω στο λεωφορείο, για να προκαλέσει επεισόδιο και να φέρει την υπόθεση στο προσκήνιο. Να σημειώσω ότι οι ακτιβιστές πεζοί στην Ελλάδα έχουν αρκετά δίκια και, ακόμα κι αν αυτό έκανε όντως, το βρίσκω εντός ενός ορίου θεμιτό. Το άλλο, πάλι προς δίκιο του οδηγού, είναι πως δε γίνεται ένας ποδηλάτης να καθυστερεί λεωφορείο με 50 επιβάτες (προσωπική μου άποψη είναι πως δικαιούται ίσως να καθυστερεί 3-4 ΙΧ με έναν επιβάτη το καθένα). Ο οδηγός του λεωφορείου θέλει σίγουρα να δείξει πως αποδοκιμάζει τέτοιες συμπεριφορές, κι αξίζει να σημειωθεί ότι μπορεί να συναντάει και 50 ποδηλάτες στη βάρδια του.
Το αγαπώ το ποδήλατο αλλά δε γίνεται ένα ολόκληρο λεωφορείο να πηγαίνει πίσω από έναν ποδηλάτη συνέχεια... φαντάσου σε κάθε 2 τετράγωνα να είχε κι ένα ποδηλάτη.. κι αυτοί έχουν κάποια ωράρια να βγάλουν...κι εγώ με το λεωφορείο πρέπει να πηγαίνω στην δουλειά στη μισή ώρα που έχω υπολογίσει κι όχι σε μία... Συγνώμη αλλά αφού οι υποδομές μας είναι έτσι όπως είναι..μήπως να σκεφτείς σαν ποδηλάτης να χρησιμοποιείς το πεζοδρόμιο καλύτερα;;; εδώ τα αυτοκίνητα δε χωράνε στο δρόμο.. επίσης στο πεζοδρόμιο θα είναι λιγότερο επικίνδυνο για όλους τελικά. Εγώ όταν κάνω καμιά βόλτα με ποδήλατο πάω στα πεζοδρόμια.. προτιμώ να μου φωνάζει κανένας πεζός παρά να κρατάω ολόκληρο λεωφορείο και την κίνηση από πίσω... νομίζω είναι και εγωιστικό!
Βέβαια να σημειωθεί ότι οι ποδηλάτες είναι μακράν οι πιο ανεύθυνοι και προς τον εαυτό τους και προς τους υπολοίπους χρήστες του οδοστρώματος. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους δε σταματάνε σε κανένα φανάρι, ανεβαίνουν στα πεζοδρόμια και χώνονται επικίνδυνα ανάμεσα σε αυτοκίνητα. (προς αποφυγή παρεξηγήσεων κινούμαι σχεδόν αποκλειστικά με ποδήλατο)
Και εγώ ενώ κινουμουν με το πατίνι μου στην αριστερή λωρίδα της Εθνικής οδού στην ευθεία της Θήβας, ήρθε από πίσω μου ένα yugo zastava και μου κορναρε συνεχώς. Φοβερά επικίνδυνος ο τύπος και τρελός.Μην σου τύχει!
Η κίνηση ποδηλάτων γενικά και μηχανοκίνητων με ταχύτητες μικρότερες των 50χαω απαγορεύεται στις Εθνικές οδούς καθώς και στους δρόμους με διόδια. Επιτρέπεται η κυκλοφορία τους μόνο αν δοθεί ειδική άδεια για ειδικό σκοπό (βλ. ποδηλατοδρομία υποστήριξης κάποιου σκοπού). 'Ακυρο το σχόλιο.
Μην τους αφηνετε ετσι. Ειναι υποψηφιοι εγκληματιες. Εχω δει παμπολλες φορες λεωφορειο που εχει τελειωσει η βαρδια του να γυρναει με 100 χλμ απειλωντας τους παντες...ΥΓ Οι ευρωπαικοι μισθοι ειναι καλοι γι αυτους, η συμπεριφορα και ο επαγγελματισμος οχι.
Σαφέστατα τάσσομαι με το μέρος του φίλου ποδηλάτη, έχει δίκιο και με το παραπάνω, αλλά βρε παιδιά, συνεχίζετε να πιστεύετε πως η Αθήνα, το κέντρο της δηλαδή, είναι για ποδήλατο;;; Μη τρελαθούμε...! Και δεν έχει να κάνει μόνο με την ρυμοτομία της πόλης, την γεωλογία της (ανηφόρες που χρειάζεσαι τελεφερίκ για να τις ανέβεις και αλεξίπτωτο πλαγιάς για τις κατέβεις...) και το γεγονός πως δεν έχει ποδηλατικές υποδομές, αλλά κυρίως από την «αντιποδηλατική» νοοτροπία των περισσότερων συμπολιτών μας πως μέσα στη συγκεκριμένη πόλη μπορούν να κυκλοφορούν και ποδήλατα.Εδώ δεν λένε να καταλάβουν και να κατανοήσουν με τίποτα τους ανθρώπους με κινητικές ανάγκες...Πότε κυκλοφορούσαν (ως καθημερινό-αυτονόητο μέσο καθημερινής εξυπηρέτησης) ποδήλατα για να κυκλοφορούν -ξαφνικά- σήμερα; Οι περισσότεροι ποδηλάτες φαίνονται ως εμπόδια εν κινήσει ή ως άλλοι Δον Κιχώτες που επιτίθενται σε ανεμόμυλους... (και δικαιολογημένα μέχρι ενός σημείου ή πολλών σημείων...). Ποδηλάτης είμαι κι εγώ αλλά με τίποτα στη Αθήνα, με τίποτα!!!...Υπάρχουν άλλες πόλεις της Ελλάδας που το ποδήλατο εδώ και πολλές δεκαετίες αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα βασικά μέσα μετακίνησης. Σε αυτές τις πόλεις η μετακίνηση με αυτό πραγματοποιείται αρκετά άνετα (με ελάχιστες εξαιρέσεις), αποδεκτό και από τους μη ποδηλάτες. Παρακαλώ πολύ οι ρομαντικοί, με όλο τον σεβασμό, μη μου επιτεθούν αλλά η Αθήνα, δυστυχώς, δεν κάνει για ποδήλατο ως καθημερινό μέσο μετακίνησης και εξυπηρέτησης. Ας είμαστε ρεαλιστές.Ξέρω πως είναι μεγάλη κουβέντα με τις γνώμες και τις απόψεις να ποικίλουν.
τι εννοείς με τους ανεμόμυλους; Ποδηλατώ χρόνια στην Αθήνα, είναι το μέσο μετακίνησής μου, και μένω κέντρο. Επομένως δεν μιλάω θεωρητικά. Οι ποδηλάτες, οι ΙΧήδες, οι αστικατζήδες κλείνουν μέσα τους όλη την κοινωνία. Κάθε φρούτο το έχει ο μπαχτσές. Έχω επιλέξει ένα μέσο που δεν μολύνει το περιβάλλον, δε συμβάλλει στο κυκλοφοριακό αλαλούμ και το μόνο που ζητώ είναι συνύπαρξη και σεβασμός. Είναι παράλογο;
Όχι παράλογο δεν είναι αυτό. Παράλογο είναι ότι προσπαθείς να πείσεις και στην πράξη κολλάει το όλο πράμα. Τι εννοείς ποδηλατείς χρόνια; Δηλαδή πηγαίνεις άνετα στη δουλειά σου ή κάπου καλεσμένος χωρίς να γίνεσαι μούλια στον ιδρώτα από το ανεβοκατέβα των ανήφορων, πεντακάθαρος χωρίς ίχνος καυσαερίου και μαυρίλας επάνω σου; Ή εννοείς πως ποδηλατείς χρόνια απλώς κάνοντας βόλτες τον ελεύθερο χρόνο μέσα στην... εξωτική Αθήνα;;; Γιατί το ένα από το άλλο διαφέρει όπως η μέρα με τη νύχτα. Επίσης το γεγονός πως ενώ είναι πολύς ο κόσμος που γουστάρει το ποδήλατο, που τους βλέπεις εσύ όλους αυτούς στην καθημερινότητα της Αθήνας; Πουθενά, πέραν μερικών ολίγων γραφικών -και συγνώμη- που μέσα σε αυτούς πρέπει να συγκαταλέγεσαι και εσύ (και πριν κάποιο διάστημα κι εγώ). Η Αθήνα φίλε μου δεν κάνει για ποδήλατο. Τέλος. Σου απευθύνεται ένας ποδηλάτης που ενώ προσπάθησε να εφαρμόσει ό,τι κάνει για χρόνια ολόκληρα στην Κέρκυρα , Κρήτη και Γερμανία (ένας από τους παράδεισους για τους ποδηλάτες και τους ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες!...), στην Αθήνα δεν γίνεται με τίποτα. Με πρώτο απ΄ όλα την δικαιολογημένη (για εμένα) τσαντίλα των οδηγών που σε πετυχαίνουν μπροστά τους, η οποία μπορεί να αποβεί άκρως επικίνδυνη για την ίδια τη ζωή του κάθε ποδηλάτη.Και όπως έγραψα στο αρχικό μου σχόλιο, «..μεγάλο θέμα με ποικίλες απόψεις...».Νομίζω όμως, πως δυστυχώς η πραγματικότητα επιβεβαιώνει την πικρή αλήθεια. Ποδήλατο στην Αθήνα, δεν...
Λυπάμαι που το λεώ γιατί σαν άνθρωπος αποφεύγω τις απόλυτες θέσεις, οδηγαω ποδηλατο ,αυτοκίνητο ,κινούμαι πεζή καθημερινά στη θεσσαλονικη . Πιο επικυνδινοι οδηγοί απο του ΟΑΣΘ δε νομιζω να υπαρχουν. Δεν υπολογίζουν τίποτα και κανεναν,ουτε καν μικρά παιδιά. Φεύγουν συνέχεια με κόκκινο, τρέχουν σαν τρελοί, είναι αναγωγοι σε σημειο τρέλας. Τα ταξί (αυτό με τις πιατσες χιλιομέτρων) και τα λεοφωρεια για μένα κατέχουν το 70% της ευθύνης για το κυκλοφοριακό χάος που επικρατεί στην πολή.
Μία φορά στις χίλιες, θα τους κάτσει να έχουνε να κάνουνε με κάποιον που ξέρει τι του γίνεται και έχει την κατάλληλη επιμονή και υπομονή. Τότε υπάρχει ελπίδα -μικρή βέβαια, δεν είμαστε Δανία ακόμα. Καλή επιτυχία
"ο οδηγός φέρει αυξημένη ευθύνη έναντι των ποδηλατών που κινούνται κοντά στο λεωφορείο, ακόμη και αν αυτοί δεν τηρήσουν τους όρους ασφάλειας και κινούνται χωρίς σύνεση." Δηλαδή αν ο ποδηλάτης είναι μ@@@ς και συγκρουστεί με το λεωφορείο απο δικό του λάθος, θα τρέχουμε τον οδηγό στα δικαστήρια; Καταλαβαίνω τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ποδηλάτες με οδηγούς αλλά μην το πάμε στο άλλο άκρο, ο δρόμος δεν ανήκει στους ποδηλάτες, ανήκει σε όλους μας.
Στην προκειμένη περίπτωση συμφωνώ με τον ποδηλάτη (όπως διάβασα τα γεγονότα). Ο οδηγός του λεωφορείου είναι υπεύθυνος για την ασφάλεια των επιβατών και ως επαγγελματίας οδηγός πρέπει να δίνει πρώτος το καλό παράδειγμα οδηγικής συμπεριφοράς. Ο τύπος δεν πρέπει να το αφήσει να περάσει έτσι, ο οδηγός πρέπει να περάσει από πειθαρχικό. Όμως γενικότερα δεν συμφωνώ με την νοοτροπία του ποδηλάτη. Οι περισσότεροι θεωρούν ότι ο ΚΟΚ δεν ισχύει για αυτούς (αρκετοί τον αγνοούν κιόλας) και ότι την ευθύνη για την ασφάλεια τους φέρουν αποκλειστικά και μόνο οι οδηγοί οχημάτων και όχι αυτοί. Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Ο ΚΟΚ ισχύει για όλους και όλοι οφείλουμε να τον τηρούμε. Όσο παράνομος είναι ο οδηγός οχήματος που σταματάει πάνω στην διάβαση άλλο τόσο είναι και ο οδηγός ποδηλάτου που πηγαίνει πάνω ακριβώς από την άσπρη γραμμή ανάμεσα στην δεξιά και αριστερή λωρίδα φέρνοντας ο ίδιος τον εαυτό του δίπλα σε διερχόμενα οχήματα (τα οποία αναγκαστικά πρέπει να μειώσουν ταχύτητα όπως ορίζει ο ΚΟΚ).Παρόμοια συμπεριφορά έχουν οι οδηγοί δίτροχων αλλά σε μικρότερο βαθμό (βέβαια αυτοί κάνουν άλλα ωραία).