ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Επειδή διαβάζω τώρα τελευταία πολλές εξομολογήσεις του στυλ: ''είμαι 19 και μόνη, τι κάνω λάθος?'' ''είμαι 20 και παρθένα, είναι φυσιολογικό?'' ''είμαι 30 και παρθένος, τι πάει στραβά?'' Ένα έχω να πω! Είστε έτσι από επιλογή! Και στα 19 και στα 20 και στα 30 απλά δεν γίνεται να μην είχες ευκαιρίες! Πώς να το πω? Επέλεξες να μην κάνεις κάτι. Δεν θα σου πω εγώ ή ο καθένας από δω μέσα αν έκανες σωστά ή όχι. Ήταν κάτι που το επέλεξες εσύ - άρα γιατί μας ρωτάτε? Όταν επιλέγεις να κάθεσαι σπίτι, να μην το κυνηγάς, να βάζεις άλλα πράγματα προτεραιότητα, αν περιμένεις κάτι καλό, το τέλειο, έτσι όπως το έχεις σκεφτεί στα όνειρα σου, έτσι όπως το βλέπεις στις ταινίες, όταν απορρίπτεις κάποιον πριν του δώσεις μία ευκαιρία, όταν ο άλλος σου ξινίζει και ο άλλος σου βρωμίζει, όταν σκέφτεσαι μόνο αυτό και δεν έρχεται...Ναι, μάντεψε, δεν είναι έτσι η ζωή! Δεν θα σου πω εγώ αν είναι φυσιολογικό ή όχι που κοντεύεις στα 30 και δεν έχεις φιλήσει ακόμα κορίτσι - στο κάτω κάτω ποιος σε εμπόδισε? - μάθε πως ήταν επιλογή σου. Και αν βαρέθηκες αυτήν την επιλογή σου τίποτα δεν σε εμποδίζει να την αλλάξεις. Και πάλι επιλογή σου θα είναι!