ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδω και 3 χρόνια δε μπορώ να συννενοηθώ με τις φίλες μου να πάμε κάπου διακοπές, δε μιλάω για νησιά (πήγαμε στα 19-21 μετά γιοκ), δε μιλάω για λίγες μερες στο εξοχικό κάποιας, εδώ ούτε για ένα μπανάκι εντός αττικής δεν συννενοούμαστε. η αλήθεια είναι ότι έχω ψιλοξενερώσει μαζί τους και για άλλους λόγους.επειδή πέρυσι δούλευα και στην άδειά μου(οι μισές είχαν άδεια το ίδιο διάστημα οι άλλες σπουδάζουν)δεν κανονίσαμε κάτι(ως συνήθως)και πήγα 2 βδομάδες διακοπές...στο εξοχικό...με τους δικούς μου(για δεύτερη φορά) Έλεγα πως δε με πολυνοιάζει αλλά μου την έδινε που πάλι δε μου είχε κάτσει τπτ. Με σύντροφο έχω χρόνια να πάω διακοπές γιατί είμαι καιρό μόνη (έκανα πριν μήνες μια σχέση αλλά δεν μακροημέρευσε)και εδώ και καιρό σκέφτομαι να πάω κάπου μόνη μου.3 μερες για παραπάνω δε με βλέπω. Δεν εχω τα πολλά χρήματα που απαιτεί το εξωτερικό και φοβάμαι αρκετά κιόλας, και με γκρουπ να πάω δε θα νιώθω ήσυχη, οπότε σκέφτηκα να πάω κάπου εντός αλλά όχι πολύ μακριά από την Αθήνα γιατί είμαι και λίγο "κότα".Σε κάποιο νησί πάντως.Επειδή κάνω καλή παρέα και με τον εαυτό μου δεν προβληματίζομαιμήπως βαρεθώ κλπ αλλά δεν ξέρω μήπως είναι λίγο μίζερο. Τί θα πουν οι φίλες μου και οι δικοί μου; Μηπως είναι τζάμπα σπατάλη χρημάτων και τελικά δεν περάσω και καλά; Από την άλλη είναι καιρός στα 25 μου να σταματήσω να κρέμομαι από αναξιόπιστα άτομα και να χάνω πράγματα γιατί τα χρόνια περνάνε. Ισως και κάτι να θέλω να δω για τον εαυτό μου πηγαίνοντας κάπου εντελώς μόνη.