ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν,ίσως και να βγει σεντόνι η συγκεκριμένη εξομολόγηση,δεν ξέρω,θα δείξει.Έκανα την πρώτη μου "σχέση" στα 17(αν μπορείς να πεις σχέση κάτι που κράτησε λιγότερο του ενός μήνα,δεν "ολοκληρώθηκε",και κυνήγι για έξι μήνες).Η κοπελιά με παράτησε μέσω ενός μηνύματος και λέγοντας μου απλά ένα "δεν φταις εσύ φταίω εγώ".Εξηγήσεις δεν πήρα ποτέ αν και ζήτησα να μου εξηγήσει και από κοντά.Κοντολογίς,απογοητεύτηκα πλήρως,είχα και ένα σωρό πράγματα τότε πάνω από το κεφάλι μου και το συγκεκριμένο δεν βοήθησε και καθόλου και με πήρε από κάτω για την υπόλοιπη χρονιά.Αποφάσισα λοιπόν να κάτσω μόνος μου για όσον καιρό μου χρειαστεί χωρίς να κυνηγάω σχέσεις και απλά να περνάω καλά(δεν εννοώ να πηδάω και να φεύγω,αλλά να βγαίνω να έχω άλλα ενδιαφέρονται κλπ κλπ).Πέρασα στην σχολή μου,ξεκίνησα να γνωρίζω νέο κόσμο είχα τα ενδιαφέρονται μου,εν ολίγοις ήμουν κομπλέ και χαρούμενος σε γενικές γραμμές.Μέχρι που γνώρισα στο 3ο έτος μια κοπελιά.Στην αρχή στο φιλικό για 2-3 μήνες,μιλάγαμε περί ανέμων και υδάτων,μου έλεγε για παλιά γκομενικά της,για διάφορα πράγματα.Κάποια στιγμή ήρθε σπίτι μου έμεινε για 2 βράδια και προχώρησε το όλο πράγμα και τελικά βρεθήκαμε να έχουμε σχέση μετά από 2 βδομάδες σεξ και αλητείας :p.Το θέμα είναι πως εγώ την είχα δαγκώσει για τα καλά την λαμαρίνα ενώ-όπως αποδείχτηκε αργότερα-αυτή όχι.Και να σου να προσπαθώ να της φτιάχνω το κέφι ενώ ήταν στα down της,και να σου να προσπαθώ να είμαι δίπλα της όπως μπορώ,να ακούω τους προβληματισμούς της,να προσπαθώ να την συμβουλεύσω κάπως αν μου ήταν δυνατόν κλπ κλπ.Το θέμα είναι ότι ενώ εγώ προσπαθούσα σε βαθμό να μην πιστεύει και η ίδια ότι είμαι τόσο καλός(δεν είχε τις καλύτερες εμπειρίες,οπότε έδειχνα μια κάποια κατανόηση)ξεκίνησε να μου "κάνει νερά".Ζήλιες,έλεγχος,παιχνίδια εξουσίας,γκρίνιες,εγωισμοί,κωλοπαιδιαρίσματα,άδικες κατηγορίες εναντίον μου,πολύ βαριές προσωπικές και οικογενειακές προσβολές,ότι στραβό μπορεί να φανταστεί κανείς.Και όλα αυτά ευτυχώς ή δυστυχώς από την μεριά της.Ακόμα και στο σπίτι της με κλείδωσε μια φορά όταν πήγα να σηκωθώ να φύγω επειδή με προσέβαλλε και μου ζήταγε συγγνώμη με κλάματα.Τέλος πάντων το πάλεψα όσο το πάλεψα,έκανε την προσπάθεια μου,προσπάθησα να δείξω κατανόηση σε όλα της τα προβλήματα,αλλά κάποια στιγμή δεν άντεξα,λύγισα και της είπα με τα πολλά και με τα λίγα ότι θέλω να μου δώσει λίγο χρόνο(10 μέρες βασικά) να ηρεμήσω,να ηρεμήσει και μετά με το καλό να συναντηθούμε,να μιλήσουμε,να λύσουμε τις διαφορές μας και να δούμε αν τραβάει άλλο ή αν όχι να χωρίσουμε όμορφα,ήρεμα και ωραία σαν παλιοί φίλοι.Και τσουπ ενώ είμαι ήρεμος και ωραίος με την σχολή μου,τις ασχολίες την δουλειά μου(έκανα και αιματηρές οικονομίες επειδή είχαμε πει να κάνουμε διακοπές μαζί) και μαζεύω δυνάμεις,σκάει μήνυμα στο άκυρο που κοντολογίς μου έλεγε ότι μου τα φόρεσε.Κι εγώ ο ηλίθιος αντί να την σουτάρω βρίζοντας την,έκανα μια προσπάθεια ακόμα να την ακούσω,να μιλήσουμε και να δω γιατί τα κάνει όλα αυτά,ενώ δεν την έχω αδικήσει κάπως ή δεν της έχω φερθεί με άσχημο τρόπο.Και να συνεχίζει να μου λέει μαλακίες και να με πληγώνει.Να μου λέει ότι μου τα ξαναφόρεσε και άλλες φορές και και και...ένα κάρο πράγματα.Με ξέκοψε ενώ εγώ της έλεγα ότι ντάξει δεν χρειάζεται να μην ξαν