ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βλέπω πολύ μίρλα γύρω από το θεσμό του θρησκευτικού γάμου. Μια τύπισσα κάθεται και κλαίγεται που η φίλη της παντρολογιέται με παπά και με κουμπάρα και δίνει ένα σωρό λεφτά. Με γεια της με χαρά της. Ο γάμος είναι κοινωνικό γεγονός και εννοείται πως θα πλακώσουν τα σόγια. Η δαιμονοποίηση των ανθρώπων των σογιών είναι απαράδεκτη. Όσοι θέλουν σόγια δεν το κάνουν απαραίτητα από ματαιοδοξία και ηλιθιότητα. Μέσα από τα σόγια και αυτές τις συναθροίσεις πολλοί παντρεμένοι βρήκαν δουλειές και έφτιαξαν τις ζωές τους, επειδή ο μπατζανάκης του ξαδέρφου του θείου της τριτοξαδέλφης της θείας του γαμπρού είχε κονέ τον τάδε και τον δείνα. Οπότε δεν είναι ηλίθιοι όσοι υπολογίζουν στο σόι. Για τους άλλους που λένε πως δεν θέλουν κόσμο, κι αυτοί καλά κάνουν. Ο καθένας κάνει ό,τι γουστάρει και λογαριασμό δεν δίνει. Αλλά αυτή η ιστορία ότι όποιος κάνει ανοιχτό γάμο είναι βλάχος και ηλίθιος είναι εντελώς γελοία. Όσοι εμφανίζονται ως ανοιχτόμυαλοι και την επικροτούν, επειδή είναι υπέρ της δεύτερης λύσης, δεν είναι και τόσο ανοιχτόμυαλοι τελικά. Αφήστε που κρύβεται και το εντελώς απλοϊκό και μισάνθρωπο ψυχικό υπέδαφος, πως τα σόγια είναι κακοί άνθρωποι και μας ζηλεύουν και μας κουτσομπολεύουν και τέτοια. Μόνο για μάτιασμα δεν είδα ακόμα να γράφετε. Κουλάρετε και ασχοληθείτε με την καμπούρα σας, είτε της πρώτης, είτε της δεύτερης λύσης.