Συνέντευξη στην Μαρία Ξένου
Για την Τούλα Σπινέλλη δεν έχουν αλλάξει και πολλά από την δεκαετία του 1980, τότε που την χρυσή εποχή της βιντεοκασσέτας πρωταγωνιστούσε στις περισσότερες, δίπλα στον Ρίζο και στον Χατζηχρήστο. Παραμένει το ίδιο σαγηνευτική, σέξι και πληθωρική κι ας έχουν περάσει πλέον αρκετά χρόνια. Άρκεσε μια βόλτα μαζί της στο Π. Φάληρο, όπου κατοικεί για να διαπιστώσω πως είναι να γίνεται αόρατος κάποιος δίπλα της. Όλα τα βλέμματα στραμμένα πάνω της. ''Μου αρέσει πολύ που συμβαίνει αυτό'' μου λέει.
Τούλα, πότε μπήκε το μικρόβιο της ηθοποιίας μέσα σου;
Από πολύ μικρή με θυμάμαι να παίρνω σεντόνια από τη μπουγάδα της μητέρας μου, να μεταμφιέζομαι και να κάνω ρόλους που είχα δει στον κινηματογράφο. Καταλυτικό υπήρξε όμως ένα καλοκαίρι που η Αλίκη Βουγιουκλάκη επισκέφτηκε τη Μυτιλήνη, τον τόπο μου και φιλοξενήθηκε σε ένα φιλικό της σπίτι στο οποίο είχαμε και εμείς ως οικογένεια πρόσβαση. Της έκοψα από τον κήπο μας γαρύφαλλα της τα πήγα και τα πρόσφερα και από τη συνάντηση μας και μετά τότε αποφάσισα πως κι εγώ ηθοποιός θα ήθελα να γίνω. Ήμουν μόλις 5 χρόνων. Ήταν το πρότυπό μου.
Πώς κατάφερες να κάνεις πραγματικότητα το όνειρό σου;
Έχοντας φύγει με την οικογένεια πια για Αθήνα από τα δέκα μου, κάπου κοντά στα 18, έδινα εξετάσεις για την τράπεζα. Όμως ένιωθα ανικανοποίητη, με έτρωγε κάτι μέσα μου. Για καλή μου τύχη από το χωριό μου, την Βατούσα, ήταν και ο αείμνηστος ελληνοαμερικανός Τζέιμς Πάρις ο μεγαλύτερος κατ' εμέ παραγωγός ταινιών, που υπήρξε και παιδικός φίλος της μητέρας μου. Του τηλεφώνησε, κλείστηκε μια συνάντηση και αυτή ήταν η αρχή των πάντων. Αυτό που έγινα, το πολύ ή το λίγο το οφείλω σε αυτόν τον άνθρωπο.
Ο Πάρις είναι που έχει χρηματοδοτήσει όλες τις ελληνικές πολεμικές ταινίες με τον Πρέκα, τον Πολίτη, που βλέπουμε στις εθνικές επετείους;
Ναι ακριβώς. Ένας μοναδικός στο είδος του επαγγελματίας,από τους σπουδαιότερους που έχει αναδείξει η Ελλάδα. Εζησε πολλά χρόνια στην Αμερική, δεξί χέρι του Σπύρου Σκούρα του διευθυντή της 20 Century Fox. Γυρνώντας στην Ελλάδα με πολλά χρήματα, έκανε τις μεγαλύτερες παραγωγές και ανέδειξε αμέτρητους πρωταγωνιστές. Την Δανδουλάκη, τον Λάκη Κομνηνό, την Βέρα Κρούσκα, τον Κώστα Πρέκα. Είχε όντως αδυναμία στις πολεμικές ταινίες και πολύ άδικα εκείνη την εποχή χαρακτηρίστηκε φίλος της χούντας. Με θλίβει πάρα πολύ το γεγονός ότι κανείς δεν τον μνημονεύει. Δημιούργησε καλλιτέχνες, που πρωταγωνίστησαν χρόνια στο θέατρο, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο. Οι ταινίες του ακόμα και σήμερα παραμένουν μοναδικές. Υπήρξε σαφώς και ο Φίνος με μικρότερο όμως μπάτζετ και διαφορετική θεματολογία στις ταινίες αλλά ο Πάρις κινούνταν στα επίπεδα Αμερικής. Εγώ προσωπικά νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη προς το πρόσωπό του.
Ήταν εκείνος που σου έδωσε το καλλιτεχνικό επίθετο Σπινέλλη;
Το Σπινέλλη είναι το επίθετο της μητέρας μου αλλά ναι αν θέλεις, εκείνος ήταν αυτός που μου είπε να το καθιερώσω άρα ο νονός μου. Αμέσως τελειώνοντας την δραματική σχολή Σταυράκου, τον ίδιο χειμώνα ως ''νονός'' μου έκανε και το καλύτερο δώρο και τη μεγαλύτερη έκπληξη. Στα 23 μου χρόνια να δουλεύω με την Αλίκη στο ''Ωραία μου κυρία''. Μαζί με τον Άγγελο Αντωνόπουλο,τον Δάνη Κατρανίδη και τη Δέσπω Διαμαντίδου. Έπεσα στα βαθιά. Ανοίγει η σκηνή και βλέπω ένα θέατρο κατάμεστο. Για μένα να παίζω με ιερά τέρατα ήταν κάτι ανέλπιστο. Δεν περιγράφεται το συναίσθημα. Τελικά με την Αλίκη δουλέψαμε μαζί ακόμα δυο σεζόν στο ''Καμπαρέ''.
Πες μου για την εποχή που πρωταγωνιστούσες στο σήριαλ 'Ταξιτζής'' στην ΥΕΝΕΔ...
Έκανα την αδερφή του Θεόδωρου Κατσαδράμη. Είχε φοβερή επιτυχία, παιζόταν κάθε Σάββατο και κυριολεκτικά σταματούσε η κυκλοφορία στο δρόμο. Δεν υπήρχαν άλλα σίριαλ τότε. Έτσι άρχισα να γίνομαι γνωστή, να γράφουν για μένα τα περιοδικά και οι εφημερίδες και να γίνομαι αναγνωρίσιμη.
Σε ενόχλησε ποτέ αυτό;
Καθόλου, αστειεύεσαι; Μάλιστα απορώ με τους σημερινούς ηθοποιούς που κάνουν τον παν να γίνουν αναγνωρίσιμοι και μετά κάνουν ότι μπορούν να κρυφτούν από τον κόσμο και τους δημοσιογράφους.
Υπήρξες και παραμένεις μια πολύ όμορφη γυναίκα. Πες μου περιστατικά με εκδηλώσεις θαυμασμού που έζησες.
Αμέτρητα, χωρίς όμως κανένα χυδαίο. Ήταν πιο αγνά χρόνια, πιο αθώα. Δεν ενοχλήθηκα ποτέ από τον θαυμασμό των αντρών, δεν με πρόσβαλαν. Πέρα από τα λουλούδια, δώρα και τις κάρτες που μου έστελναν, δεν ξεχνώ ποτέ κάποτε στην Δράμα σε περιοδεία με την Καλουτά και το Ντίνο Ηλιόπουλο μόλις τέλειωσε η παράσταση το καμαρίνι μου γέμισε φρούτα και μαναβικά. Ένας θαυμαστής μου είχε πραγματικά ξεφορτώσει όλο του το κατάστημα για χάρη μου. Είναι κάτι που θυμάμαι με πολύ χαμόγελο.
Η συνεργασία με τον Κώστα Βουτσά στο "Ο Ανδροκλής και τα Λιοντάρια του" σήριαλ στην κρατική τηλεόραση άφησε εποχή.
Είχαμε τότε πολύ όμορφες συνεργασίες,περνούσαμε καλά δεν έχω κανένα παράπονο από τους συναδέλφους μου. Το ίδιο ισχύει και για το ''Ορκιστείτε παρακαλώ'' με τον Γιάννη Μιχαλόπουλο. Όσο επώνυμοι και μεγάλου μεγέθους ηθοποιοί υπήρξαν τόσο μεγάλη είναι και η καρδιά τους.
Κι έρχεται η χρυσή εποχή της κασέτας και του βίντεο κλαμπ. Γίνεσαι η σκέψη και η φαντασίωση των εφήβων αντρών που σε είχαν αφίσα στο δωμάτιό τους και ο κρυφός πόθος για τους μεγαλύτερους. Τι ήταν αυτή η περίοδος για σένα;
Ήταν κάτι που δεν μπορούσαμε να αποφύγουμε. Το οικονομικό δέλεαρ ήταν πολύ ισχυρό. Οι βιντεοσκοπήσεις ήταν γρήγορες και μαζικές. Πρέπει να έχω παίξει σε παραπάνω από 80 ταινίες. Αν με ρωτάς τι θα ήθελα να έχω αλλάξει, είναι να μην είχα κάνει κάποιες από αυτές που ήταν εξαιρετικά πρόχειρες και κακοστημένες. Σκέψου ένα βράδυ 11 η ώρα μου τηλεφωνεί ο σκηνοθέτης να μου πει πως 9 το πρωί γυρίζουμε στην Κηφισιά... Μα πώς του λέω, το σενάριο; Έλα λέει εσύ και θα τα βρούμε! Και τελικά σε δυο μέρες γυρίσαμε ταινία.
Εκεί κι αν είχες πολλές συνεργασίες!
Γερασιμίδου, Τσάκωνας, Τζανετάκος, ο αγαπημένος μου Γκιωνάκης. Τις περισσότερες όμως μαζι με τον αξέχαστο Νίκο Ρίζο. Ωραία χρόνια σου λέω.
Το προφίλ που έβγαζες σε όλες τις ταινίες ήταν αυτό της προκλητικής γυναίκας, της μοιραίας, της σέξι με τις καμπύλες της, που οι άντρες έτρεχαν πίσω της και αντίστοιχα οι γυναίκες φθονούσαν κι απέφευγαν με το φόβο ότι θα τους κλέψεις το ταίρι. Στιγματίστηκες από τον χαρακτήρα αυτό;
Όχι γιατί αν θέλεις δεν έκανα κάτι εσκεμμένα, είναι κακό να είσαι από την φύση σου μια όμορφη γυναίκα και να σε θαυμάζουν ή να σου λένε κολακευτικά σχόλια;
Ίσως αυτό σου στέρησε την δυνατότητα να παίξεις κάποιους κόντρα ρόλους, ας πούμε δραματικούς.
Αν με δεις σε δραματικό ρόλο δεν θα πιστεύεις την αλλαγή. Στο ''Κόκκινο τρένο'' που έπαιξα με τον Γαλανό και τον Καλογήρου που κάνω μια στρατιωτίνα είμαι εντελώς διαφορετικός άνθρωπος. Κι επειδή έχω περάσει από πολλά στάδια στη ζωή μου και είμαι ένας βαθιά συναισθηματικά άνθρωπος μου έμεινε απωθημένο ένας ρόλος δραματικός.
Πώς σχολιάζεις την τάση αρκετών συναδέλφων σου που είχαν ρόλο στις συγκεκριμένες βιντεοταινίες κι έγιναν από κει γνωστοί να τις απαρνούνται ή να μην τις αναφέρουν. Εσύ το μετάνιωσες ποτέ;
Εγώ δεν θα κάνω το ίδιο, δεν μου αφαίρεσε κάτι η εμπειρία μου αυτή. Ανήκει στο παρελθόν μου, μου απέφερε χρήματα και αναγνωρισιμότητα και από αυτές απέκτησα ένα πολύ μεγάλο μέρος θαυμαστών που με σταματούν στο δρόμο και σήμερα και τις συζητάμε. Απλά σου ομολογώ πως σήμερα όταν τις βλέπω γίνομαι επικριτική κυρίως για κάποια κενά σεναρίου. Ένα έργο εύπεπτο κατά πολλούς, που χάριζε όμως γέλια και όχι μόνο! Γιατί να νιώθω άσχημα;
Πες μου για τα αναψυκτήρια στα οποία πολλές σεζόν πρωταγωνίστησες.
Τα αναψυκτήρια φιλοξενούσαν τα πιο ωραία θεάματα. Λειτουργούσαν καλοκαίρι, είχαν σκηνή, καμαρίνια, σαν ένας θερινός κινηματογράφος με μεγάλη προσέλευση του κόσμου. Υπήρχε και το τραγουδιστικό κομμάτι, όπου και οι τραγουδιστές έβγαζαν το δικό τους πρόγραμμα. Από τα πιο γνωστά ήταν το Ερμής του Γιάννη Μπουρνέλη και το Άλσος του Οικονομίδη.
Το Άλσος του Οικονομίδη για ποιο λόγο σταμάτησε την λειτουργία του; Έκανε θραύση εκείνη την εποχή το θέαμα που παρουσιαζόταν.
Ακόμη ένας άδικος διωγμός κατά την άποψή μου. Υπήρξε πρωτοπόρος για όλες αυτές τις εκπομπές με τα νέα ταλέντα που βλέπουμε σήμερα κατά κόρον με την εκπομπή του στο ραδιόφωνο ''Τα νέα ταλέντα του Γ.Οικονομίδη''. Από κει αναδείχτηκε και η Τζένη Βάνου και ο Γιάννης Βογιατζής. Ωστόσο εκείνη την εποχή γινόταν εκδηλώσεις σε διάφορα στάδια όπως το Καλλιμάρμαρο με καλλιτέχνες όπως Ανταμό, ο Αλμπάνο μιλάμε για την δεκαετία του '70, όπου ο κόσμος κατέκλυζε τα στάδια. Χρειαζόταν κάποιος επιφανής παρουσιαστής να παρουσιάσει τις βραδιές και έτσι κάλεσαν τον Οικονομίδη. Από κει χαρακτηρίστηκε φίλος της χούντας και τα μετέπειτα χρόνια του πήραν το αναψυκτήριο "Άλσος'' και καταστράφηκε ηθικά και ψυχικά, με αυτόν τον πόνο πέθανε πολύ σύντομα.
Έπαιξες και σε πολλές επιθεωρήσεις δίπλα σε σπουδαίους του είδους ηθοποιούς.
Με τον Βέγγο, τον Ψάλτη, την Μαίρη Χρονοπούλου που με έχει παντρέψει κιόλας. Και σε όλα τα σπουδαία θέατρα όπως το Ακροπόλ, στο θέατρο Χατζηχρήστου, στην Θεσσαλονίκη. Με τον Κώστα Χατζηχρήστο είχα πολλά χρόνια συνεργασία και μαζί κάναμε περιοδεία στην Αμερική και Καναδά. Εμφανιστήκαμε στο Carnegie Hall στη Ν.Υόρκη και ακόμα θυμάμαι πόση ώρα ο κόσμος όρθιος μας χειροκροτούσε.
Περνούσατε πολύ χρόνο μαζί με τον θίασο;
Ναι, γιατί συνήθως οι επιθεωρήσεις κρατούσαν πολλές σεζόν και αναπτύσσαμε πια σχέσεις οικογενειακές. Τα πιο ωραία γέλια τα κάναμε στα πίσω εμείς. Φάρσες, μπουγέλα και παιχνίδια σαν παιδιά. Μετά στη σκηνή κάτι θυμόμασταν από τα πριν και μας έπιανε νευρικό γέλιο, σταματούσαμε την παράσταση και ο κόσμος χειροκροτούσε για να συνεχίσουμε. Από την ώρα που μπαίναμε στο πούλμαν για να πάμε περιοδεία αρχίζαμε τις πλάκες. Στα ξενοδοχεία κανείς δεν κοιμόταν. Χιονοπόλεμο στην Αμερική μετά από παράσταση, τραπεζώματα από τους ομογενείς, κρυφτό στους διαδρόμους των ξενοδοχείων, μας είχαν απειλήσει να μας πετάξουν έξω.
Στην Αμερική γνώρισες και τον άντρα σου Δημήτρη Κοσκινά;
Ο Δημήτρης ήταν ιπτάμενος στην Ολυμπιακή και σε ένα ταξίδι με τον θίασο για παράσταση γνωριστήκαμε γιατί παράλληλα είχε ξεκινήσει τις θεατρικές παραγωγές και είχαμε κοινά σημεία ενδιαφέροντος. Παντρευτήκαμε σύντομα και απέκτησα τον γιο μου, τον Άρη που ακολουθεί τα χνάρια του πατέρα του και σπουδάζει πιλότος.
Αποσύρθηκες για να δημιουργήσεις οικογένεια;
Μόνο για πέντε μήνες. Στην πορεία όμως σταμάτησαν και οι βιντεοταινίες, ξεκίνησε η εποχή των καναλιών και έτσι είχα δυνατότητα να ασχοληθώ με το παιδί μου και παράλληλα με το θέατρο.
Ασχολήθηκες και με το τραγούδι μια μεγάλη περίοδο. Αυτό πώς προέκυψε;
Η φίλη μου Νατάσσα Γερασιμίδου μου πρότεινε να κάνουμε ένα show πίστας, όπου τραγουδούσαμε, χορεύαμε, σατιρίζαμε. Ξεκίνησα για μια σεζόν αλλά τα χρήματα ήταν πολύ καλά και έτσι συνέχισα και στο τραγούδι.
Αν σήμερα σου έλεγαν να επιστρέψεις θα το έκανες;
Με μεγάλη μου χαρά αλλά αυταπάτες δεν τρέφω, τα έζησα όλα στο έπακρο, τα χόρτασα, νιώθω πλήρης και ευτυχισμένη σα να έχω ζήσει εφτά ζωές. Όλα αρχίζουν και κάποτε τελειώνουν. Στα κυκλώματα να καταφέρω να μπω εγώ μετά από τόσα χρόνια αποχής ούτε με κομπρεσέρ δεν θα μπορέσω να σπάσω την κλίκα και να εισέλθω. Νιώθω ευλογημένη για τους ανθρώπους, τα μέρη και τις στιγμές που έζησα.
Σήμερα με τι ασχολείται η Τούλα Σπινέλλη;
Σήμερα κάνω κάτι που με ευχαριστεί πολύ. Ασχολούμαι με την συγγραφή. Τελειώνω το τρίτο βιβλίο αυτήν την περίοδο. Μυθιστορήματα με μυθοπλασία με κάποια στοιχεία που έχω κλέψει από την δική μου ζωή κι ελπίζω να καταφέρω να τα εκδώσω. Ούτως ή άλλως όμως αυτό που ήθελα στη ζωή το πέτυχα και το βίωσα. Την αγάπη και το χειροκρότημα του κόσμου κι αυτό είναι που δεν συγκρίνεται με καμία άλλη συγκίνηση.
σχόλια