ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: όταν τίποτα δεν μας ικανοποιεί

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: όταν τίποτα δεν μας ικανοποιεί Facebook Twitter
32


________________
1.


παυει ποτε η αισθηση του ανικανοποιητου? ειμαστε φτιαγμενοι γιανα ζηταμε το "κατι περισσοτερο" ή καλυτερα το "κατι αλλο"? γιατι ενω εχω μια ωραια οικογενεια,μια καλη ζωη και ενω δεν θα αλλαζα τιποτα το μυαλο μου φτιαχνει "σεναρια" για εναλλακτικες πραγματικοτητες και προσπαθει να φανταστει την τροπη που θα ειχαν ολα αν οι αποφασεις ηταν διαφορετικες?πραγματικα ειμαι μια χαρα...αυτο ειναι που με προβληματιζει...η χωρις προφανη λογο αναζητηση-Νεφελη


Αν τα εναλλακτικά σενάρια παραμένουν στη σφαίρα της ονειροπόλησης, δε βλέπω γιατί πρέπει να σε προβληματίζουν. Είναι άσκηση του μυαλού, για να επιβεβαιώσει ότι έχει καταλάβει πού βρίσκεται. Εφόσον πιστεύεις ότι δε θα άλλαζες τίποτα, σκέψου ό,τι θέλεις. Αν γίνονται εμμονικά, αν δυσκολεύουν τη ζωή σου, αν χρησιμοποιείς τα εναλλακτικά σενάρια για να αποφύγεις να ζήσεις το εδώ και το τώρα, τότε χρειάζεται να αναρωτηθείς.


Αυτό δεν είναι απαραίτητα ταυτόσημο με την αίσθηση του ανικανοποίητου. Άλλο να μην σου είναι τίποτα αρκετό, άλλο να φαντασιώνεσαι τι άλλο θα μπορούσε να γίνει. Το πρώτο είναι πιο δύσκολη περίπτωση.

________________
2.


Αγαπητή Α, μπα.
Το τελευταίο διάστημα κάνω παρέα με μία κοπέλα, η οποία είναι πολύ όμορφη, έξυπνη, περιποιημένη, μορφωμένη ευγενική κτλ. και προσφάτως άρχισαν να υποπίπτουν στην αντίληψη της παρέας διάφορα ατοπήματα. Ας πούμε ψέματα ότι έκανε ένα κέικ ενώ ήταν αγοραστό και άλλα κάποια παρατηρημένα "χαζά" ψέματα, δηλαδή ψέματα που δεν είχε καμία ανάγκη να τα πει. Τελευταία, μάλλον φαίνονται και μεγαλύτερα ψέματα από τα οποία διέκρινα μια ανάγκη για επιβεβαίωση. Γενικά δε μπορώ να πω ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα καθώς τα περισσότερα στρέφονται γύρω από αυτήν και δε μας βλάπτουν με κάποιο τρόπο.

Ας έρθουμε λοιπόν στην ερώτηση, η οποία δεν ξέρω και αν απαντιέται. Γιατί ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν το έχει καθόλου ανάγκη να πρέπει να επιβεβαιώνεται συνέχεια και πώς (ή αν) θα μπορούσα να βοηθήσω; Φοβάμαι πως αν συνεχιστεί θα πλακωθούμε και δε θα το ήθελα και ας έχω ξενερώσει... Αρκετός κόσμος την αποφεύγει ήδη. Σε πέθανα ε; Ευχαριστώ εκ των προτέρων και δηλώνω το θαυμασμό μου! :)- και όμως γυρίζει...

 

Ποιος ξέρει τι κρύβεται μέσα στην ψυχούλα της;


Είναι ένα καλό παράδειγμα του πώς μερικές φορές υπάρχει μεγάλη διαφορά στο πώς βλέπουμε τον εαυτό μας και πώς μας βλέπουν οι άλλοι. Εσύ λες ότι είναι πολύ όμορφη, έξυπνη, περιποιημένη, μορφωμένη και ευγενική. Κανονικά θα έπρεπε να πανηγυρίζει και να είναι γενναιόδωρη με τον εαυτό της, αλλά όπως φαίνεται, δε μπορεί να το κάνει. Ποιος ξέρει γιατί. Απαιτητικοί, τελειομανείς γονείς;


Να τη βοηθήσεις... αν είναι φίλη σου, προσέγγισέ την με αγάπη. Μην της πεις ότι την αποφεύγετε, θα περιχαρακωθεί κι άλλο. Πες της ότι πιστεύεις ότι έχει όλα αυτά τα καλά, ότι όλοι τα βλέπουν. Δείξε της ότι την αποδέχεσαι όπως είναι, μίλησε για τις δικές σου ανησυχίες σχετικά με το πώς σε βλέπουν οι άλλοι. Ίσως έτσι κάνετε μια συζήτηση με μεγάλο ενδιαφέρον.

________________
3.


Λαχταρώ να αγαπήσω τόσο πολύ.

Φοβάμαι μήπως καταλήξω με κάποιον όπως τον B. που ναι μεν τον αγαπώ, δεν είμαι ερωτευμένος μαζί του δε. Κι αυτό γιατί έχω ανάγκη να νιώσω πως υπάρχει κάποιος εκεί έξω για μένα που με νοιάζεται, που με σκέφτεται, που με αγαπάει. Αυτή τη στιγμή δε βλέπω φως, πραγματικά. Νιώθω ότι έτσι όπως είναι ο χαρακτήρας μου ντροπαλός, ούτε σε κλαμπ θα μπορέσω να γνωρίσω κάποιον να κάνω σχέση, ούτε φυσικά από τα τσατ γνωριμιών. Μα πόσο αστείο ακούγεται και σαν ιδέα... Ότι θα γνωρίσω κάποιον να κάνω σχέση εκεί...

Υπάρχουν κάποια άτομα που ενδιαφέρονται ή ενδιαφέρονταν για μένα ερωτικά, αλλά δεν μπόρεσα να ανταποδώσω.

Στην τελική είμαι τόσο μπερδεμένος που δε με ικανοποιεί τίποτα. Ή επειδή βρίσκω σε όλα ελαττώματα ή λόγους για να πρέπει να την κάνω, να γλιτώσω από κάτι, μπερδεύομαι και δεν ξέρω τι θέλω. Προκύπτει πλέον ότι δεν θέλω να θέλω.

Εάν θελήσω, θα υπάρξει ο κίνδυνος του να χάσω. Ίσως αυτό φοβάμαι.

Υπάρχει όμως μια άλλη πιθανότητα: μπορεί να θεωρώ τον εαυτό μου τόσο υπεράνω όλων που καταντάνε όλοι τους ανεπαρκείς. Όλοι τους κάπου χωλαίνουν και στα μάτια μου πέφτουν... Χάνονται σαν μέσα σε πηγάδια σε σκοτεινά βάθη μέσα μου και τους πνίγω εκεί. Ύστερα μπορεί να τους ανασύρω πάλι σε κάποιο ύψος και είναι σα να παίζω με το πτώμα τους. Δεν είναι όμως πτώμα... είναι απλώς ότι ενώ είναι πάλι εκεί, κάτι έχει πλέον οριστικά πεθάνει στο μεταξύ μας. Αμοιβαία πια.

Τι μου συμβαίνει;

 

Πιστεύω ότι η αίσθηση ανωτερότητας μπορεί να συνυπάρχει με τον φόβο απόρριψης, στον ίδιο άνθρωπο.
Δηλαδή νομίζω ότι έχεις εντοπίσει το πρόβλημα. Δεν είναι ή το ένα ή το άλλο. Είναι και τα δύο. Ο ναρκισσισμός κρέμεται από μια μεταξωτή κλωστή, και από κάτω της βρίσκονται τα πηγάδια με τα βάθη που περιγράφεις.
Αυτά τα άκρα σε ταλαιπωρούν, γιατί από τη μία δημιουργούν ανασφάλεια αλλά ταυτόχρονα και έναν ευχάριστο επικίνδυνο ίλιγγο. Αυτή την αίσθηση του επικίνδυνου ίσως την ερμηνεύεις ως έρωτα, ή ως το ιδανικό του.


Η πηγή, όπως καταλαβαίνεις κι εσύ, είναι ο εαυτός σου. Έχεις προσδοκίες από τους άλλους χωρίς να έχεις μεγάλη εμπειρία του εαυτού σου. Αν καταλάβαινες ποιοι είναι οι περιορισμοί σου, ίσως έδειχνες περισσότερη κατανόηση για τις αδυναμίες των άλλων, και ίσως δεν έλεγες «τον αγαπώ, αλλά δεν είμαι ερωτευμένος μαζί του.» Ίσως εκτιμούσες περισσότερο αυτούς που σε προσεγγίζουν ερωτικά.


Μην προσπαθείς να ερμηνεύσεις τον χαρακτήρα σου μέσα από τα ερωτικά σου, ή τουλάχιστον, όχι μόνο από αυτά. Μάζεψε στοιχεία από όλο το φάσμα της ζωής. Πώς είναι οι σχέσεις με την οικογένεια, με τους φίλους, με τους συνεργάτες, με τα αφεντικά σου; Ο έρωτας και η αγάπη δεν περιορίζονται στους ανθρώπους με τους οποίους κάνουμε σεξ.


Αυτά τα θέματα όμως, δε θα λυθούν με ονλάιν ανάλυση της πλάκας. Έχεις σκεφτεί να τα πεις σε κάποιον που σκαμπάζει;


________________
4.


γιατί δεν θέλουμε αυτούς που μας θέλουν; γιατί κυνηγάμε το δύσκολο;- αρμενιστής

Γιατί είναι πιο εύκολο να ρίξουμε στο κρεβάτι κάποιον απρόθυμο παρτενέρ παρά να φτάσουμε στο σημείο να μπορούμε να κάνουμε ένα καίριο σχόλιο πάνω στις μελέτες του Φράνζεν για τον Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας.


Το παραπάνω δεν είναι δικό μου, είναι παράφραση κάποιου, που δυστυχώς δε θυμάμαι καθόλου ποιος είναι, ελπίζω να με συγχωρήσει. Συνοψίζει ό,τι πιστεύω για το θέμα. Διψάμε απεγνωσμένα για επιβεβαίωση, αλλά δεν θέλουμε να κάνουμε τη σκληρή δουλειά που απαιτείται για να την αποκτήσουμε. Ξέρουμε ότι η επιβεβαίωση εξαρτάται από τους άλλους αλλά ψάχνουμε τον εύκολο δρόμο, ο οποίος περνάει μέσα από το κρεβάτι μας. Αυτός που μας θέλει δεν μας χαϊδεύει αρκετά τον εγωισμό μας, γιατί κατά βάθος πιστεύουμε ότι όλοι ανεξαιρέτως, αν μας γνώριζαν, θα πάθαιναν την πλάκα τους, οπότε αυτός που δεν ανταποκρίνεται, είναι επειδή δεν έχει δει όλη μας την γοητεία να ξετυλίγεται. Αν τον καταφέρουμε, ενισχύουμε την αρχική πεποίθηση (ότι όλοι μας θέλουν).
Δεν κυνηγάμε το δύσκολο. Κυνηγάμε το εύκολο, από το οποίο εξαρτάται και πολύ μεγάλο μέρος της αυτοεκτίμησης μας. Όμως η ακαταμάχητη γοητεία έρχεται μόνο μέσα από τον (πολύ) δύσκολο δρόμο.

________________
5.


Λοιπόν έχεις σπουδάσει αρχιτεκτονική , οι γονείς σου ειναι δάσκαλοι , δεν πιστεύεις στα ζώδια , ζεις στην νέα Υόρκη , απαντας σε ελληνικές καψούροερωτήσεις , δεν σηκώνεις τρολιες και κλέβεις τις ιδέες των αθώων τρολ. Αν αυτά δεν ειναι σουρεαλισμός , τότε τι ειναι;- Νιαου

Τι θα πει «κλέβω τις ιδέες των αθώων τρολ;»

________________
6.


γειά σου αμπάα!

Αρχικά να σου πώ ότι είσαι τό μόνο πράμα που μου θυμίζει την πρώην κοπέλα μου γιατί σε διάβαζε καθημερινά.
Στο ψητό τώρα. Πώς θα διώξω τις κατσαρίδες από το σπίτι;;;; Είναι από τις θεσσαλονικιές τις καπάτσες ρε! Στο Νιού Γιόρκ έχετε από δαύτες;- hidalgo

Έχουμε, έχουμε, με τα τσουβάλια. Εδώ το πιο αποτελεσματικό όπλο που έχω βρει είναι ένα δηλητήριο που πωλείται μέσα σε μια τεράστια σύριγγα. Γεμίζεις με αυτό το πράγμα (που έχει την υφή ελαφρώς νερουλού στόκου) τρύπες, γωνίες, χαραμάδες, και μετά από λίγο αυτό στερεοποιείται. Δεν έχω τολμήσει να διαβάσω τι περιέχει, μόνο ότι πρέπει να προσέχεις να μην ακουμπήσει στα χέρια σου πριν στεγνώσει. Αυτό αρκεί.

________________
7.


Είμαι 2,5 χρόνια ελεύθερη έπειτα από διαζύγιο. Παρότι ο χωρισμός ήταν επιθυμητός και παρότι νιώθω ότι θα ήθελα έναν άνθρωπο στη ζωή μου.. υπάρχει φόβος απέναντι στο ενδεχόμενο για νέα σχέση. Κάνοντας από τοτε ψυχοθεραπεία κατάλαβα ότι στο μακροχρόνιο γάμο μου είχα αφήσει την ευθύνη του εαυτού μου. Έδινα πολλά αλλά δεν υπήρχε δέσιμο. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή. Ήμουν βολεμένη στο ρόλο του ¨θύματος¨ που έκανε όλα τα χατίρια του άλλου και παραμελούσε τις δικές του ανάγκες. Τώρα που έχω αρχίσει να νιώθω υπεύθυνη του εαυτού μου φοβάμαι πολύ ότι αν ξαναμπώ σε σχέση θα κάνω τα ίδια λάθη. Επίσης, ενώ με πλησιάζουν άτομα με ερωτικό ενδιαφέρον δε μου αρέσει κανένας. Από τη μία σκέφτομαι ότι δεν μπορώ αφού δε με ελκύει κανείς από την άλλη δεν γίνεται να μην αναρωτιέμαι πως γίνεται να μη μου αρέσει κανείς; Τόσοι άνθρωποι ξεκινάνε χωρίς μεγάλες προσδοκίες και αφήνουν το πράγμα να δείξει που θα πάει.. Γιατί δυσκολεύομαι τόσο να νιώσω έλξη; Είναι ο φόβος μου ή φταίει κάτι άλλο που πάντα κάτι μου ξυνίζει;- πιο καλή η μοναξιά;;

Το 'κάνοντας από τότε ψυχοθεραπεία' σημαίνει ότι κάνεις ακόμα; Αν σημαίνει αυτό, όλα αυτά είναι ερωτήματα που πρέπει να θέσεις την ώρα της θεραπείας. Εμπιστεύεσαι περισσότερο μια άγνωστη που δεν έχει ιδέα από ψυχοθεραπεία; Αν δεν κάνεις πια, κι αφού έχεις δει αποτέλεσμα στο παρελθόν, και αφού έχεις ερωτήματα για τον εαυτό σου που δεν μπορείς να απαντήσεις, δεν είναι καλύτερα να ξαναρχίσεις;

32

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ