________________
1.

Αγαπημένη μου Α, μπα, η κατάσταση είναι η εξής.

Είχα για μερικούς μήνες μια πάρα πολύ όμορφη σχέση, η οποία έληξε ξαφνικά με δική του πρωτοβουλία. Παρ' όλο που χωρίσαμε χωρίς δράματα και χωρίς να κρατάμε κακίες, και εξακολουθώ να τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση, απομακρυνθήκαμε τελείως και η επικοινωνία μας περιορίστηκε στα πολύ τυπικά. (Λίγο καιρό μετά τα έφτιαξε με κοινή μας γνωστή, ήρθαμε κι εγώ κι εκείνη σε πολυ αμήχανη θέση και τότε αναγκάστηκα να ξεκόψω όσο μπορούσα και με τους 2 γιατί όσο το σκεφτόμουν τόσο στεναχωριόμουν.)

Πλέον πέρασε ενας χρόνος κι εγώ τώρα είμαι με κάποιον άλλο με τον οποίο περνάω υπέροχα. Υπάρχουν όμως στιγμές που ο πρώην μου μού λείπει πολύ. Δε θα σου πω οτι ζήσαμε κανένα μεγαλο και δύσκολο κινηματογραφικό έρωτα που δε μπορω να ξεπεράσω, ουτε καν. Ήταν όμως ο μόνος άνθρωπος που έχω γνωρίσει που ταίριαξα τόσο πολύ, που καταλάβαινε ακριβώς τον τρόπο που σκέφτομαι, σαν να ήταν ο αδερφός μου και ο καλύτερος μου φίλος και ο σύντροφός μου ταυτόχρονα. Υπάρχουν φορές που μου λείπει να μου πει τη γνώμη του σε κάτι που με προβληματίζει, θα ήθελα να μπορώ να του μιλήσω, να ήμασταν φίλοι, αλλά από την άλλη ξέρω πως δε θα μπορούσα να το διαχειριστώ να τον βλέπω μόνο φιλικά.

Πίστεψέ με Α,μπα μου, δεν είμαι άνθρωπος που μου αρέσουν τα δράματα και δεν τις καλλιεργώ αυτές τις σκέψεις στον εαυτό μου. Αυτό που θέλω είναι να μπορέσω να το ξεπεράσω τελείως, να μη μου λείπει, γιατί πλέον συνειδητοποιώ πως ο έρωτας με έρωτα δεν περνάει.

Η ερωτήσεις είναι, μήπως δεν είναι σωστό για τον άνθρωπο που έχω δίπλα μου; από την άλλη μεριά, όλοι δεν κουβαλάμε στεναχώριες από τις προηγούμενες σχέσεις μας; πιθανότατα κι εκείνος το ίδιο... Εξάλλου δε θέλω να τον χάσω - ξέρω πως ακούγονται όλα αυτά, σαν να τον έχω δεδομένο, αλλά καμία σχέση. Αλλά φοβάμαι πως για να σκέφτομαι τον πρώην μου, μήπως αυτό σημαίνει πως η σχέση που έχω τώρα δεν είναι κατάλληλη για κανέναν από τους δυο μας.

Α, μπα μου, περνάνε όλα αυτά με το πλήρωμα του χρόνου; ή πρέπει να βρω τρόπο να πείσω τον εαυτό μου να συνεχίσω τη ζωή μου χωρίς να τον σκέφτομαι καθόλου;- προβληματισμενη

Προβληματισμένη, νομίζω ότι προβληματίζεσαι για κάτι που έχεις δημιουργήσει μόνη σου και το σκέφτεσαι σα να υπάρχει στην πραγματικότητα.

Αφού αυτός σε παράτησε. Γιατί το συζητάς σαν να υπάρχουν διάφοροι τρόποι αντιμετώπισης;

Αν είχες εσύ αποφασίσει να χωρίσεις με κάποιον και μετά τον σκεφτόσουν, θα καταλάβαινα τις αμφιβολίες και τις τύψεις, αν έκανες καλά, αν έπρεπε να περιμένεις λίγο, όλα αυτά. Τώρα όμως τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: κάποιος σε χώρισε με δική του πρωτοβουλία και απ' ό,τι φαίνεται, δεν το έχει μετανιώσει.

Τι είναι αυτό που σκέφτεσαι δηλαδή και δεν μπορείς να προχωρήσεις, όπως λες; Το να σκέφτεσαι το παρελθόν δεν είναι κακό, ίσα ίσα. Αλλά το να το σκέφτεσαι με έναν τρόπο ώστε να εμποδίζεις τον εαυτό σου να προχωρήσει, αυτό είναι κάτι που κάνεις εσύ, μόνη σου, στον εαυτό σου. Καταλαβαίνω τη νοσταλγία. Γιατί επιτρέπεις όμως στη νοσταλγία να σου κάνει χαλάστρα στο παρόν σου; Δεν αναπολείς τον άνθρωπο, ο άνθρωπος αυτός δεν υπάρχει πια, είναι αλλού, με άλλη. Αναπολείς μια περίοδο της ζωής σου που έχει τελειώσει και πιθανόν να εξιδανικεύεις και λίγο. Μάλλον θα περάσει από μόνο του, όταν η ζωή γράψει καινούριες εμπειρίες πάνω από τις παλιές, αλλά αν βλέπεις να μην υποχωρεί, πρέπει να βάλεις κι εσύ το χεράκι σου.

________________
2.

Πιστεύεις ότι έχει γίνει κανα προξενιό μέσα από τη στήλη σου; Δε θα ήταν τέλειο να τα είχαν φτιάξει 2 από τους σχολιαστές σου έχοντας γνωριστεί ςπό εδώ; Μήπως να ανοίξεις γραφείο συνοικεσίων "Α,μπα";

Θα ήταν καταπληκτικό, θα ήταν τέλειο. Δεν έχω υπόψη μου κάτι τέτοιο (θα μου το λέγατε αν είχε γίνει, ε;) αλλά αν γίνει, οπωσδήποτε θέλω να είμαι διαδικτυακή κουμπάρα.

________________
3.

Hello Α,μπα! Να μην μακρυγορώ, κατευθείαν στο ψητό: είναι μια συμφοιτήτρια μου που μ' αρέσει τρελά(όχι μόνο σε εμφάνιση, αλλά πολύ περισσότερο σαν χαρακτήρας) και βγαίνουμε συχνά. Απ' ότι μου λέει μια κοινή φίλη αυτή έχει σχέση αλλά τα πάνε πολύ χάλια με τον δικό της και είναι στα χωρίσματα. Τη φλερτάρω διακριτικά και φαίνεται να με συμπαθεί ίσως λίγο παραπάνω από φιλικά, αλλά δε μπορώ να είμαι σίγουρος αν της αρέσω κι εγώ. Στο μεταξύ μου φαίνεται πολύ ανήθικο να μπω ανάμεσα σε ένα ζευγάρι ακόμα κι αν δεν τα πάνε καλά, δε θα μου άρεσε να είμαι στην αντίπερα όχθη.
Μπορώ να περιμένω αν όντως χωρίσει ακόμα κι αν πάρει κάποιο καιρό, απλά φοβάμαι μην καταλήξω στο friendzone. Τι με συμβουλεύεις εσύ να κάνω?-Άγνωστος Χ-"greatnobody"

Να συνεχίσεις το διακριτικό φλερτ αλλά παράλληλα να δείξεις ότι κοιτάς και αλλού. Το καλύτερο είναι να κοιτάς και στην πραγματικότητα αλλού, γιατί έτσι όπως είναι τώρα τα πράγματα, είναι πολύ δύσκολο να καταλάβεις αν σε χρησιμοποιεί επειδή την ανεβάζεις ψυχολογικά, αν σε χρησιμοποιεί επειδή έτσι έχει έναν μοχλό πίεσης για τον νυν της, ή αν σε χρησιμοποιεί προσωρινά για την περίπτωση που τελικά όντως χωρίσει.

Την πληροφορία «στα χωρίσματα» ποιος σου την έδωσε; Ελπίζω να μην πιστεύεις ό,τι σου λένε. Για να τα κάνω λίγο χειρότερα ακόμη, διάβασε και την παρακάτω ερώτηση:

________________
4.

A'μπα μου, γειά σου .
Διαβάζω αρκετό καιρό την στήλη σου και βλέπω οτι πολύ κόσμος αναφέρει και εδώ αλλα και στον έξω κόσμο, το ''παίζει κάτι αλλα ο τύπος έχει σχέση αλλα είναι στα χωρίσματα''

Ειλικρινά, πως γίνεται να είναι στα χωρισματα?
Εκτός αν είναι παντρεμένος και βρίσκεται στην διαδικασία απόκτησης διαζυγίου, δεν δικαιολογείται αυτός ο όρος.
Η χωρίζεις, ή όχι, έτσι δεν είναι ? Είμαι παράλογη που πιστεύω οτι όσοι ''δεχονται'' αυτή την δικαιολογία, ή δεν θέλουν να δεχτούν την απόρριψη, ή προσπαθούν να δικαιολογήσουν το γεγονός οτι γίνανε οι τρίτοι, και προσπαθούν να ρίξουν αλλού το φταίξιμο?

Υπάρχει πραγματικά ενδιάμεση φάση?
Τι λένε?- Dandelion

Νομίζω ότι υπάρχει, αλλά μερικοί είναι «στα χωρίσματα» από την πρώτη μέρα και αυτή η κατάσταση μπορεί να κρατήσει και χρόνια. Συμφωνώ μαζί σου – δεν είναι δήλωση στην οποία μπορείς να βασιστείς.

________________
5.

Πρόκειται περί ερωτήσεως αισθηματικής φύσης: Τον αγαπώ και μ' αγαπά, τον θέλω και με θέλει αλλά τα θέλω μας δεν συναντούνται, Είμαστε 5 χρόνια μαζί και δεν έχουμε τσακωθεί ποτέ για κάτι σοβαρό. Τώρα που 25αρίσαμε και ήρθε η ώρα να σοβαρευτούμε τα τσουγκρίσαμε.

Εγώ θέλω να φύγω για εξωτερικό και να κάνω άλλα πράγματα (μεταπτυχιακό και καμιά δουλειά άμα τύχει) και αυτός είναι ερωτευμένος με την Ελλάδα και δεν το κουνάει ούτε με σφαίρες. (Σ΄αυτό παίζει μεγάλο ρόλο και το γεγονός ότι είναι ορφανός από πατέρα και δεν θέλει να αφήσει μόνη της την μαμά του - η οποία δεν είναι Ελληνίδα- μόνη της σε μια ξένη χώρα).

Δεν είμαι τόσο γαϊδούρα και αντιλαμβάνομαι τους λόγους για τους οποίους θέλει να μείνει, αλλά δεν θέλω να παρατήσω ακόμα τα όνειρα μου.. Ούτε κι αυτόν όμως! Τι να κάνω;- pigeon greek

Δεν υπάρχει άνθρωπος που δικαιούται – ή, έστω, μπορεί - να σου πει τι να κάνεις. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του να είσαι 25, πιο μεγάλο από το δίλημμα που αντιμετωπίζεις. Μόνη σου θα πάρεις την απόφαση, μόνη σου θα υποστείς και τις συνέπειες αυτής. Η απάντηση θα βρεθεί μετά από ειλικρινή ενδοσκόπηση του τι εννοείς όταν λες «θέλω». Θέλεις να πας στο εξωτερικό να κάνεις κι άλλα πράγματα, αλλά τι είναι αυτό που θέλεις να πετύχεις; (κάνοντας τα «άλλα πράγματα»)

________________
6.

Αγαπημένη Αμπα! Είμαι εθισμένη στις αμερικάνικες σειρές και χαίρομαι πάρα πολύ όταν προτείνεις ή κριτικάρεις κάποια.. Ολα αυτά τα χρόνια λοιπόν, που έχω αφιερώσει σε αυτές, σίγουρα με έχουν βοηθήσει στα αγγλικά μου.. Ελα όμως που η μοίρα, τώρα στα 25 μου, με αναγκάζει να μάθω γερμανικά... Ψάχνω λοιπόν γερμανικές σειρές, αλλά βρίσκω μόνο κάποιες με γελοίους διαλόγους που έχουν φτιαχτεί για εκμάθηση κυρίως.. Ε κι εγω βαριέμαι να τις παρακολουθώ! Θέλω πλοκή, ιστορία, ρόλους, όλα αυτά τέλος πάντων, ξέρεις εσύ.. Μήπως έχεις κάτι υπ'οψιν; Hilfe!

Παιδιά, κανείς;

________________
7.

Αγαπητή Α, μπα, πιστεύεις στην φράση ότι όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο;- Ένας

Κάποια συμβαίνουν εξαιτίας κάποιων άλλων γεγονότων, κάποια συμβαίνουν χωρίς καμία εξήγηση, αλλά όχι, δεν πιστεύω ότι κάτι συμβαίνει προκειμένου να συμβεί κάτι άλλο στο μέλλον. Ακόμη και αν με ανάγκαζαν με όπλο να πω ότι ίσως κάτι συμβαίνει γιατί μετά θα συμβεί κάτι άλλο, με τίποτα δε θα δεχόμουν ότι μου συνέβη κάτι κακό επειδή μετά θα μου συμβεί κάτι καλύτερο. Όχι επειδή αποκλείεται στατιστικά – ή αν το προσπαθήσω κι εγώ πολύ – αλλά επειδή εδώ και χρόνια έχω σταματήσει να πιστεύω ότι οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μου έχει να κάνει με εμένα.

Είναι όμως η πιο φτηνή, εύκολη και πιασάρικη ατάκα όταν δεν θέλεις να ασχοληθείς με τον πόνο του άλλου.