________________
1.

Έχω σχέση εδώ και 4 χρόνια. Πριν μερικές μέρες φιλοξένησα μια φίλη η οποία είχε πρόσφατα χωρίσει . Την πρώτη φορά που βγήκαμε οι 3μαζί με το αγόρι μου πρόσεξα από πλευράς της ήπιο φλερτ. Την επόμενη βραδιά ενέτεινε αυτή της την συμπεριφορά δείχνοντας του το νέο της τατουάζ στην πλάτη, πειράζοντας τον κ.τ.λ. ενώ κάποια στιγμή που εκείνος μιλούσε και είχε τα χέρια του στον αέρα του άγγιξε παιχνιδιάρικα τα δάχτυλα. Πολύ θα ήθελα να σου πω ότι το αγόρι μου στάθηκε «βράχος» δυστυχώς όμως δεν ήτανε έτσι. Καταρχάς στη δεύτερη έξοδο αυτό-προσκαλέστηκε με ενθουσιασμό, έκανε πάρα πολύ ώρα για να ετοιμαστεί ενώ έβαλε και τα «καλά» του, ανταποκρινόταν σα πειράγματα της και ενώ δεν μπορώ να πω ότι έκανε καμιά ιδιαίτερη χοντράδα σ' εμένα ήταν φανερό ότι «τσίμπησε». Η δική μου αντίδραση ήταν η εξής: όχι απλά διατήρησα μια σιωπηλή και άκεφη στάση αλλά τους έβαλα να καθίσουν δίπλα-δίπλα και τους άφηνα συχνά μόνους για να πάω τουαλέτα ή για να καπνίσω.

Την επόμενη μέρα, ξεπροβόδισα την φίλη μου σαν να μην συμβαίνει τίποτα, χώρισα το αγόρι μου χωρίς να του εξηγήσω το λόγο και στα τηλέφωνα που με πήρε η φίλη τις επόμενες μέρες δεν σήκωσα το τηλέφωνο.

Α) τι κάνω με τη φίλη? Γενικότερα, έχει την τάση περιρρέοντος φλερτ όταν βρίσκεται με κάποιον άντρα στον ίδιο χώρο, όμως μέχρι τώρα ένιωθα ότι δεν με αφορούσε και δεν με απασχολούσε. Φυσικά τώρα το παίρνω προσωπικά και νιώθω ότι ξεπέρασε τα όρια και ότι δεν με σεβάστηκε.

Β) Τι κάνω με το αγόρι? Δεν μου έχει ξαναδώσει τέτοια αφορμή στο παρελθόν. Του λέω πόσο μ@λακας ένιωσα και να προσέξει την επόμενη φορά να είναι αν μη τι άλλο περισσότερο διακριτικός? Γενικότερα πώς θα έπρεπε να διαχειριστώ τη κατάσταση επί τόπου εκείνη τη βραδιά? Σ'ευχαριστώ.

Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να χειροκροτήσω, γιατί η αντίδρασή σου μου φάνηκε πολύ κινηματογραφική, από μέσα μου είχα αρχίσει να σκέφτομαι τη σκηνοθεσία. Μετά άρχισα να αμφιβάλλω, γιατί η ζωή δεν είναι κινηματογράφος, δεν τελειώνει σε δύο ώρες, και δεν ζητάς τα λεφτά του κόσμου για να του χαρίσεις λίγη πρόσκαιρη αναστάτωση. Πιθανόν η φίλη να ζητούσε επιβεβαίωση μετά το χωρισμό και το έκανε με τον πρώτο που βρήκε μπροστά της, το αγόρι σου γοητεύτηκε από την αναζήτηση της επιβεβαίωσης και δεν μπορούσε να αντισταθεί, κατανοητά και τα δύο μεν, αλλά ναι, και οι δύο ξεπέρασαν τα όρια, κατά πολύ.

Η φίλη χρειάζεται αυστηρή σύσταση και προειδοποίηση ότι την επόμενη φορά τα μέτρα θα είναι πολύ πιο καταλυτικά, και προχωράτε με προσοχή. Για το αγόρι, αφού του είπες να χωρίσετε, γιατί συζητάμε για την επόμενη φορά;

________________
2.

χωρισα μετα απο 2 χρονια σχεσης επειδη ειχε χαθει ο σεβασμος μεταξυ μας.επισης αν και ολα τα υπολοιπα κυλουσαν καλα ενιωθα την αναγκη του καινουριου, που δεν θα εχει τα ιδια λαθη και θα με εκανε να νιωσω οπως παλια.τελικα υπαρχει μελλον σε μια τετοια σχεση?
οταν αρχισουμε να θελουμε καινουριες εμπειριες και και καινουριους ανθρωπους στη ζωη μας τι γινεται? Σφουγκιπουγκι-εγωειμαι"

Το «είχε χαθεί ο σεβασμός» δε γιατρεύεται με τίποτα, είναι τελειωτικό και καταδικαστικό. Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει για σένα, δεν είναι το απόλυτο τέλος; Τα υπόλοιπα «επίσης» μου φαίνονται εντελώς ασήμαντα σε σχέση με την πρώτη δήλωση, δεν ξέρω καν γιατί τα λες. Είναι σα να λες «το φαγητό έγινε κάρβουνο, επίσης ίσως να είχε και πολύ αλάτι».

________________
3.

Θα προσπαθήσω να θέσω την ερώτηση απλά για να μην παραθεσω τα άπειρα γεγονότα... ανέκαθεν εκανα παρέα με αγόρια επειδή μου αρέσει η παρέα τους, αφού περνάω τελείως διαφορετικά απ' ότι ας πούμε με τις φίλες μου -χωρίς όμως να υποβιβάζω ποιοτικά τη συντροφιά απ τις τελευταίες- και επειδή πάντα τύχαινε να με δέχονται με χαρά και εκείνοι εύκολα στις αντροπαρέες τους. Όμως, οι ''φίλοι'' μου, με έχουν προβληματίσει πολύ εδώ και καιρό: πέρα από τις καλές μας στιγμές, στις οποίες δεν θα αναφερθώ αφού δεν γεννούν προβλήματα, δεν μπορώ να εθελοτυφλώ στο ότι διαφέρουμε πολύ σε θέματα αντίληψης. Είναι πιο συντηρητικοί, πιο κάφροι και πολύ αυστηροί στα πρέπει και τα μη, ειδικά όσον αφορά το γυναικείο φύλο. Αυτό α)πολλές φορές με νευριάζει β) μου γυρνάει μπούμερανγκ αφού και γω κοπέλα είμαι γ) με κάνει να σκέφτομαι τι δουλειά έχω με τόσο διαφορετικούς από μένα ανθρώπους.

Οπότε: κατά τη γνώμη σου είμαι υπερβολική που το σκέφτομαι; ή πρέπει, όσο σκληρό και αν είναι για μένα, να ξεκόψω γιατί το ζήτημα πληγώνει τα πιστεύω μου;- Μπερδεμένη

Το ότι οι φίλοι σου είναι συντηρητικοί είναι άσχετο με το ότι είναι άντρες. Θα μπορούσαν να μην είναι, ή θα μπορούσες να έχεις συντηρητικές φίλες, που πάλι εναντίον στο φύλο σου θα στρεφόταν. Θα τις συγχωρούσες ευκολότερα ή δυσκολότερα επειδή είναι γυναίκες;

Οι συντηρητικοί θέλουν να μείνουν τα πράγματα όπως είναι και πιστεύουν ότι παλιά τα πράγματα ήταν καλύτερα. Παλιότερα στην Ελλάδα οι γυναίκες ήταν σε χειρότερη θέση, άρα ξέρεις τι πρόκειται να ακούσεις. Οι απόψεις τους είναι καρμπόν, χωρίς ίχνος πρωτοτυπίας.

Δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς να είσαι φίλος με κάποιον που διαφέρεις πολύ σε κοινωνικά ζητήματα, αλλά δεν υπάρχει μια απάντηση σ' αυτό, είναι δικό σου θέμα το πώς θα το αντιμετωπίσεις. Μπορείς να το παραβλέψεις αν πιστεύεις ότι έχουν άλλα καλά που υπερισχύουν ή μπορεί να πιστεύεις ότι υπάρχει περιθώριο συζήτησης. Ό,τι και να κάνεις, ακόμη και αν ξεκόψεις, δεν είναι «υπερβολικό». Οι παρέες πρέπει να έχουν αποδοχή και ζεστασιά, δεν είναι δουλειά, για να τις κάνουμε με το ζόρι.

________________
4.

Λένα, είμαι 35 χρονών και μου συμβαίνει κάτι που δεν μπορώ να το ερμηνεύσω-μπορεί και να μην έχω τις γνώσεις..Κάθε τι καλό που συμβαίνει στη ζωή μου σκέφτομαι οτι θα χαλάσει,οτι πχ οτι αν μείνω έγκυος κάτι θα πάει στραβά, στη δουλειά θα υπάρχει κάποιος καλύτερος, η πεθερά μου θα συμπαθει περισσότερο την πρώην του άντρα μου..είναι έλλειψη αυτοπεποίθησης; αρνητικότητα; απαισιοδοξία; ανοησία; και να φανταστείς οτι δεν έχει συμβεί κάτι.. ποιά η γνώμη σου;- Mocking bird

Η γνώμη μου είναι ότι όσο δεν σου δημιουργεί αυτό πρόβλημα στην καθημερινότητα, δεν βάζεις τρικλοποδιές στον εαυτό σου για να φτάσεις μια ώρα αρχύτερα στο δυσάρεστο αποτέλεσμα για να επιβεβαιωθείς, όσο δεν ζεις μέσα στον τρόμο και στο άγχος και υπάρχουν στιγμές που ξεχνιέσαι, όσο μπορείς που και που να αστειεύεσαι με αυτές τις σκέψεις, τότε πρόκειται για κάτι που συμβαίνει σε όλους.

________________
5.

γεια σου γλυκιά μου α,μπα. νομίζω ότι φοβάμαι την αγάπη, την ικανοποιητική σχέση μέναν άντρα, θέλω την φροντίδα και οι επιλογές μου επιβεβαιώνουν το φόβο μου. ώρα τι κάνω;;; πως λύνεται αυτο; ποια είναι η γνώμη σου; σευχαριστω για την καθημερινή σου βοήθεια

Αχ, δεν κατάλαβα. Εννοείς ότι θέλεις να αγαπήσεις κάποιον αλλά επιλέγεις ανθρώπους που δεν γίνεται να αγαπήσεις; Ή ότι το θέλεις, αλλά δεν πετυχαίνει, και φοβάσαι ότι δε θα γίνει ποτέ; Ρε παιδιά, λίγη προσπάθεια να είσαστε σαφείς αν γίνεται, δεν έχω δυνατότητα για επερώτηση.

________________
6.

αγαπημένη μου αμπα, θα στο πω και εγώ όπως και όλοι, είσαι φοβερή και με έχεις βοηθήσει πολύ με τις απαντήσεις σου να δώσω απαντήσεις σε ερωτήματα που έχω και να προβληματιστώ. θέλω να σε ρωτήσω κάτι που με απασχολεί: είμαι με ένα παιδί εδώ και ένα εξάμηνο και είμαι και νιώθω πολύ καλά. αναρωτιέμαι για το θέμα της οικειότητας. νιώθω πολύ οικεία μαζί του, όχι σαν φίλοι, αλλά πρόσφατα μια φίλη μου μου είπε ότι είμαστε πολύ λίγο καιρό μαζί για να έχουμε αναπτύξει τέτοια οικειότητα και να λέμε πχ πάω στην τουαλέτα. το σχολίασε αρνητικά και με προβλημάτισε. εμένα δεν με ενοχλεί προσωπικά, ίσα ίσα μου αρέσει, αλλά εσύ πιστεύεις ότι μακροπρόθεσμα μπορεί να νιώθουμε σα φίλοι και να χαθεί ο έρωτας ή η μαγεία ή όπως θέλεις πες το;;;
σε ευχαριστώ αγαπημένη!!!

Πιστεύω ότι η φίλη της μιλάει για τον εαυτό της και ότι δεν έχει καμία σημασία τι πιστεύει αυτή ή εγώ ή ο οποιοσδήποτε για τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται η σχέση σας. Να μην σε προβληματίζουν τέτοια σχόλια. Η κρίση των άλλων για μια σχέση που δημιουργείται σχεδόν αποκλειστικά κεκλεισμένων των θυρών στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να είναι κοινότοπη.

________________
7.

Αγαπητή Α,μπα, είμαι πολύ μεγάλη φαν της στήλης σου και νομίζω πως ήρθε η ώρα να δώσεις τη συμβουλή σου και σε εμένα. Είμαι φοιτήτρια στο τμήμα Φυσικής και εδώ και λίγο καιρό μου αρέσει ένα παιδί από τη σχολή μου ο οποίος φαίνεται κάμποσα χρόνια μεγαλύτερός μου (εγώ είμαι 21,αυτός μάλλον είναι πάνω από 25) και απλά κοιταζόμαστε συνέχεια. Δεν έχουμε μιλήσει αλλά θα ήθελα να τον γνωρίσω. Το θεωρείς άκομψο να κάνω κάποια κίνηση επειδή είμαι κοπέλα (αν και αυτές τις αντιλήψεις τις θεωρώ λίγο ξεπερασμένες) και, μάλιστα, σε έναν τέτοιο χώρο; Μένω σε μεγάλη πόλη, οπότε είναι σχεδόν ακατόρθωτο να τον συναντήσω κάπου εκτός σχολής...Αν συμφωνείς να τον πλησιάσω, έχεις να προτείνεις κάποιο τρόπο ο οποίος θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα; Σκέφτηκα να του ζήταγα σημειώσεις για κάποιο μάθημα, αλλά μου ακούγεται πέρα ως πέρα άκυρο γιατί είμαστε παντελώς άγνωστοι και δεν παρακολουθούμε τα ίδια μαθήματα! Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων!- η Φυσικός

Πολύ μου άρεσε το «μάλιστα σε έναν τέτοιο χώρο». Αν δεν γνωρίσεις κόσμο μέσα στο πανεπιστήμιο, πού θα γνωρίσεις; Δηλαδή ποιος είναι ο «κατάλληλος χώρος» για γνωριμίες;

Τέλος πάντων. Ο χώρος είναι απολύτως κατάλληλος, ενδεδειγμένος και καθαγιασμένος. Για να καταλάβεις πόσο πολύ, θα τον ενέκρινε ακόμη και η μαμά σου. Για την προσέγγιση: η απλότητα είναι το παν. Δεν υπάρχει σωστή και λάθος πρώτη ατάκα, το μόνο που έχει σημασία είναι αν του αρέσεις και θέλει να σε γνωρίσει. Αν θέλει, και ένα «γεια, πώς σε λένε; Εμένα με λένε Φυσικό», αρκεί. Αν δεν θέλει, ακόμη και αν του αποδείξεις ότι η θεωρία του Big Bang δεν στέκει...

Πρώτα, προσπάθησε να μάθεις αν έχετε κοινούς γνωστούς. Είναι πολύ πιθανό να έχετε. Μετά, προσπάθησε να κάθεσαι κοντά του, για να έχετε και οι δύο ευκαιρίες να μπλεχτούν οι συζητήσεις σας. Αν ντρέπεσαι να κάνεις την αρχή, χαμογέλασε φιλικά. Το χαμόγελο είναι η καλύτερη ενθάρρυνση. Καλή τύχη! (Και τέσσερα χρόνια μεγαλύτερος δεν είναι «κάμποσα χρόνια μεγαλύτερος».)