ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συνέβη πριν λίγο (fuck! fuck!)...Λοιπόν, γενικά αγαπώ πάρα πολύ τα σκυθρωπά μικρά μου μίνιονς (τι μικρά δηλαδή που είναι σαν ντοπαρισμένα μελόνια...δεν γα*ιέται δεν με ξέρει κανείς εδώ έτσι κ αλλιώς οπότε what's the point?..τα μικρά μου μίνιονς...α για όσους/όσες δεν κατάλαβαν μιλάω για τ' α*χίδια μου..)αλλά ορισμένες φορές είναι μεγάλος μπελάς..Εξηγούμαι:Κάθομαι μόνος μου κ τρώω στην κουζίνα, με το λαπτοπάκι μου να παίζει new girl (δεν είμαι gay! επίσης η Chloe Chevigny θέλω να είναι η γυναίκα που θα με ταϊζει κομπόστα όταν θα γεράσω την ώρα που θα βλέπουμε το άλμπουμ με τις φωτογραφίες της ευτυχισμένης ζωής μας..στο θέμα μας!) κ τον ήχο από την μα*άκω γειτόνισσα που κάνει μαθήματα φωνητικής κ ακούγεται σαν κιμωλία που ξύνει πίνακα. Φοράω το σορτσάκι μου (κορίτσια λυσσάξτε..) κ από μέσα ένα στενό μποξεράκι που πάντα με έκανε να νιώθω λες κ είμαι ο Brad Pitt κ ο Ryan Gosling μαζί όταν κοιτιέμαι στον καθρέφτη κ ρουφάω την κοιλιά μου..Τεσπα, το φαϊ τελειώνει οπότε τα χέρια είναι ελεύθερα από μαχαιροπίρουνα. Εν τω μεταξύ, εδώ κ κάποια ώρα με έχει πιάσει αυτό που το αριστερό (όπως κοιτάω) μίνιον έχει γλιστρίσει κάτω από το δεξί κ γενικά το σακουλάκι με τα μίνιονς έχει στριμωχτεί κάτω από τα πόδια (μ'αυτή την μα*ακία που φοράω για σώβρακο...) οπότε έχει κοντοζυγώσει η ώρα που κάθε άντρας απολαμβάνει = μπαλαντζάρισμα αρ*ιδιών. Σας ακούω να λέτε "εύκολο ε και?". Δοκίμαστε να το κάνετε σε ένα καρεκλάκι μπαρ που καθόμουν με σώβρακο-αυτοκόλητο! Οπότε είμαι στην φάση που σηκώνω το αριστερό πόδι λες κ είμαι έτοιμος να την αφήσω, βάζω την χερούκλα μέσα για σιγουριά κ ταυτόχρονα έχω κ ένα ύφος σαν του Steven Hawking με την γλώσσα έξω από την προσπάθεια..μόνο το ιιιιιχ μου έλειπε για να μου διαγνώσουν με σύνδρομο down...........Ε εκείνη την στιγμή μπήκε η σπιτονοικοκυρά στην κουζίνα...fffffuck! fuck! fuck!