ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ UPDATE: Oι φωνές των Δημάρχων Αθήνας και Θεσσαλονίκης τελικά εισακούστηκαν!
Ο υπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης μετά από επικοινωνία που είχε με τους δημάρχους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, τους γνωστοποίησε ότι η σχετική ρύθμιση θα κατατεθεί στο νομοσχέδιο για τα ρυθμιστικά σχέδια Αθήνας- Θεσσαλονίκης.
Μένει βέβαια αυτό που είπε να γίνει και πράξη...
Διαβάζω στις ειδήσεις του LIFO.gr:
Δεν συμπεριλήφθηκε τελικά στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής για τη χωροταξική και πολεοδομική μεταρρύθμιση η τροπολογία που υπέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ και προέβλεπε τη χωροθέτηση Κέντρων Αποτέφρωσης Νεκρών.
Χθες Καμίνης και Μπουτάρης σε κοινή παρέμβασή έκαναν λόγο για «αόρατες δυνάμεις» που εμποδίζουν την προσαρμογή της χώρας μας στη διεθνή πραγματικότητα αλλά και τον σεβασμό των επιλογών του κάθε πολίτη, τονίζοντας πως «η Ελλάδα δεν πρέπει να παραμένει ουραγός σε στοιχειώδη ζητήματα δικαιωμάτων».
Δεν ξέρω αν χρειάζεται να ειπωθούν οι λόγοι που χρειάζεται να γίνουν τα αποτεφρωτήρια (ή αν είναι αυτονόητοι), αλλά ας πω τη γνώμη μου:
Το 2006, μετά από πολλές προσπάθειες, ψηφίστηκε ΥΠΕΡΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ο νόμος που επιτρέπει την αποτέφρωση.
Είναι νόμιμη για όποιον την επιθυμεί αντί της ταφής.
Από τότε έχουν περάσει 8 χρόνια, χωρίς να έχει μπορέσει κανένας να νικήσει τις "αόρατες δυνάμεις" (ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ) που εμποδίζουν με κάθε τρόπο την εφαρμογή του Νόμου.
Ο Γιάννης Μπουτάρης, ως υποψήφιος Δήμαρχος Θεσσαλονίκης το 2010 είχε δεσμευτεί να φτιάξει το πρώτο αποτεφρωτήριο της Ελλάδας. Καθώς η πρώτη θητεία του τελείωνε, και δεν είχε κάνει πράξη την υπόσχεσή του, συναντήθηκα μαζί του, και του ζήτησα εξηγήσεις.
Να o σχετικός διάλογός μας:
Σημαντικότατο κατά τη γνώμη μου: Τι γίνεται, επιτέλους, με το αποτεφρωτήριο;
Αυτή είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία. Παρ' ό,τι απ' την πρώτη μέρα που αναλάβαμε τη Δημαρχία προσπαθούμε γι' αυτό, οι όροι και οι προδιαγραφές για το αποτεφρωτήριο μας εμποδίζουν συνεχώς. Είναι πέρα από κάθε φαντασία. Γι' αυτό έχει ξεσηκωθεί και ο κόσμος, δικαίως. Ένα από τα τρελά είναι ότι δεν μπορεί να στηθεί φουγάρο σε κατοικήσιμη περιοχή, μόνο σε βιομηχανική ζώνη - δηλαδή, σύμφωνα με το νόμο, πρέπει να γίνει αποτεφρωτήριο σε βιομηχανική περιοχή! Επίσης, ο νόμος λέει ότι το αποτεφρωτήριο πρέπει ναι και καλά να γίνει μέσα σε νεκροταφείο. Κατά τη δική μου, όμως, άποψη, αυτό δεν είναι απαραίτητο θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε.
Δημιουργούνται έτσι αντιφάσεις και προβλήματα που δεν μπορούν να ξεπεραστούν. Εγώ δεν έχω πρόβλημα να είναι το αποτεφρωτήριο σε βιομηχανική ζώνη, για να κάνω και μαύρο χιούμορ: αυτός που πάει, δεν καταλαβαίνει και πολύ πού πάει - δεν θα τον πειράξει αν είναι σε βιομηχανική ζώνη.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι πως το Νεκροταφείο της Θεσσαλονίκης, αυτό στη Θέρμη, δεν υπήρχε! Είχε εγκατασταθεί δηλαδή εκεί, χωρίς να έχει γίνει τροποποίηση του πολεοδομικού σχεδίου. Στα χαρτιά δηλαδή δεν υπήρχε καν Νεκροταφείο Θεσσαλονίκης, και όλα τα κτίσματα εκεί είναι άνευ αδείας. Οπότε, δεν ήταν δυνατόν να κατασκευαστεί σε μη υπαρκτό – πολεοδομικώς – χώρο ένα νέο κτίσμα και δη αποτεφρωτήριο!
Αντιλαμβάνεσαι ότι καλείσαι να παλέψεις με τέρατα, με την αποθέωση της παράνοιας. Ελπίζω ότι θα γίνει τροποποίηση του νόμου, όπως ακούγεται, για να λυθεί επιτέλους το πρόβλημα, και να τα καταφέρουμε κι εμείς στη Θεσσαλονίκη να κάνουμε αυτό που υποσχεθήκαμε και που σε όλον τον κόσμο θεωρείται δεδομένο.
Σας φοβίζουν οι αντιδράσεις της Εκκλησίας για το αποτεφρωτήριο;
Δημοσίως δεν υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις. Και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έχει πει ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα, και ο Αναστάσιος της Αλβανίας το ίδιο, και άλλοι ιεράρχες σημαντικοί. Ο δικός μας, ο Άνθιμος, νομίζω ότι έχει πειστεί τελικά. Δεν είμαι σίγουρος, αλλά το νομίζω. Δογματικά δεν απαγορεύεται: ούτε στην Αμερική, ούτε στη Γαλλία, ούτε στη Γερμανία έχει υπάρξει πρόβλημα με τους χριστιανούς ορθόδοξους.
Το πρόβλημα με το αποτεφρωτήριο για τους δικούς μας δεν είναι αυτή καθ' αυτή η αποτέφρωση, είναι η εξόδιος ακολουθία. Από προσωπική εμπειρία το λέω, όταν πέθανε η γυναίκα μου και είπα πως θα την πάμε για αποτέφρωση στη Βουλγαρία (αφού στην Ελλάδα δεν υπήρχε ούτε υπάρχει η δυνατότητα) δεν επετράπη να γίνει εξόδιος ακολουθία. Μου είπανε, "α, όχι δεν γίνεται, τι 'ναι αυτά".
Εγώ αυτό που είπα και στον Άνθιμο είναι ότι ο θάνατος είναι κάτι τρομερά σημαντικό για να πεις ψέματα. Μπορούσα κάλλιστα να πω ψέματα στον ιερέα, ότι πχ. τη γυναίκα μου θα πάω μετά να τη θάψω στο χωριό, και θα μου έκαναν την εξόδιο ακολουθία κανονικά και θα την έπαιρνα μετά στη Σόφια. Ποιος θα με εμπόδιζε; Κανένας.
Αλλά γιατί να χρειαστεί να πω ψέματα; Δεν θέλω. Δεν παίζεις με τέτοια πράγματα, στον θάνατο ενός δικού σου ανθρώπου μάλιστα. Γιατί να μας αναγκάζουμε να πούμε ψέματα;
=======
Συνειδητοποιεί λοιπόν ο αναγνώστης ότι με ένα σωρό γραφειοκρατικά τερτίπια, οι πολιτικοί που ελέγχονται απ' την Εκκλησία (ειδικά ο σημερινός Πρωθυπουργός) καθυστερούν τις απαραίτητες διαδικασίες που απαιτούνται για να εφαρμοστεί επιτέλους ο Νόμος.
Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι τους κόφτει αν εγώ, μετά θάνατο, θέλω να αποτεφρωθώ -πράγμα που είναι δικαίωμά μου!
Ή μάλλον καταλαβαίνω. Θα χάσουν πολλά λεφτά και επιρροή, αλλά αυτή δεν μπορεί να είναι δικαιολογία.
Υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν ότι με την καύση των νεκρών χάνεται η ψυχή και δεν θα μπορούν να πάνε στον Παράδεισο (τι ατυχία για όσους πέθαναν σε πολέμους, ή σε πυρκαγιές!), υπάρχουμε όμως και ένα σωρό άλλοι που δεν το πιστεύουμε αυτό και θέλουμε να αποφασίσουμε εμείς οι ίδιοι την τύχη μας.
"Τόσο η τελετή της ταφή όσο και της αποτέφρωσης των νεκρών αναφέρονται στις ανθρώπινες συνήθειες σε όλη τη γη από αρχαιοτάτων χρόνων", γράφει το cremationπου έχει χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με το θέμα. "Σήμερα, η διαδικασία της αποτέφρωσης έχει αλλάξει ριζικά σχεδόν σε όλο τον κόσμο (με εξαίρεση την Ινδία και λίγα άλλα κράτη) σε σχέση με την ταφή που παραμένει σχεδόν η ίδια, όπως την παλιά εποχή.
Κατά την αρχαιότητα η αποτέφρωση των νεκρών γινόταν με την καύση μεγάλης ποσότητας ξύλων. Στην εποχή μας, το γεγονός αυτό πραγματοποιείται σε ειδικές εγκαταστάσεις με την χρήση υπερσύγχρονων μηχανημάτων (κλιβάνων).
Η αποτέφρωση των νεκρών τυγχάνει σήμερα μεγάλης προτίμησης σε όλο τον κόσμο για πολλούς λόγους:
Ø Απαλλάσσει τις οικογένειες των νεκρών από το θλιβερό γεγονός της υποχρεωτικής εκταφής της σωρού στα 3 χρόνια, καθώς και από τα αρνητικά συναισθήματα που σου προκαλεί η μακάβρια θέα των οστών και σε πολλές περιπτώσεις η ατελής αποσύνθεση της.
Ø Δεν είναι πλέον απαραίτητα τα έξοδα της κατασκευής και συντήρησης ενός τάφου.
Ø Αποφεύγεται η επιβάρυνση του περιβάλλοντος (γης, και υδροφόρου ορίζοντα) των νεκροταφείων τα περισσότερα των οποίων είναι, δυστυχώς, εντός του οικιστικού ιστού των πόλεων κ.α.
Έτσι παγκοσμίως τα ποσοστά των ανθρώπων που επιλέγουν την αποτέφρωση από την ταφή αυξάνεται συνεχώς.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τα ποσοστά αποτέφρωσης, σε μερικά κράτη όπως: Αυστραλία 48%. Γερμανία 56%, Τσεχία 67%, Κίνα 37%, Δανία 68%, Μ. Βρετανία 67%, Ιαπωνία 97%, Ελβετία 61%, Σουηδία 63%, Ισπανία 21%, Ολλανδία 51%, Νέα Ζηλανδία 46%, Νορβηγία 57%, ΗΠΑ 21% κ.α.
Ø Με την καύση, η τέφρα του νεκρού μπορεί να φυλαχθεί κοντά στους οικείους του, ή να σκορπιστεί συμβολικά στο σημείο που θα έχει επιλέξει.
Ø Μετά την εμφάνιση του Χριστιανισμού στον Ελληνικό χώρο η ταφή επεβλήθη της αποτέφρωσης. Η άποψη ότι ο νεκρός πρέπει να ενταφιάζεται δεν είναι δόγμα, είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιου πρακτικής, είναι έθιμο. Κι όμως, η Εκκλησία υποστηρίζει ότι είναι δόγμα και προσπαθεί να επιβάλλει το συμφέρον της.
Ø Κατά τον Αναστάσιο Μαρίνο, Αντιπρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας:
«... η αποτέφρωση των νεκρών είναι μια μέθοδος καταστροφής του πτώματος και εφόσον δεν προσκρούει στον ποινικό νόμο (ούτε δολοφονία είναι, ούτε προσβολή της μνήμης του νεκρού) ούτε άλλως πως απαγορεύεται, δεν βλέπω για ποιον λόγο να απαιτείται ειδική διάταξη νόμου δια να ενεργηθεί. Άλλωστε, στα σύγχρονα δημοκρατικά πολιτεύματα ο πολίτης δύναται να πράξει κάθε τι που δεν απαγορεύεται ρητά από τον νόμο και όχι μόνο ότι επιτρέπεται από αυτόν».
Και συμπερασματικά αναφέρει στην εργασία του «Η καύση των νεκρών και στο Σύνταγμα»:
«...τάσσομαι υπέρ της απόψεως ότι η καύση των νεκρών δεν είναι δυνατόν να καταστεί δια νόμου υποχρεωτική. Αντίθετα, οποίος θέλει έχει το δικαίωμα να ορίσει με την διαθήκη του ότι επιθυμεί όπως το σώμα του, μετά τον θάνατό του, αποτεφρωθεί. Και η επιθυμία του αυτή πρέπει να γίνει σεβαστή, η δε Πολιτεία δεν μπορεί να απαγορεύσει, στην περίπτωση αυτή, την καύση του πτώματος. Εάν ο νεκρός δεν είχε ορίσει δια διαθήκης την επιθυμία του δύναται να αποφασίσουν περί αυτού οι κληρονόμοι του».
Ø Θρησκευτική τελετή πριν την αποτέφρωση, εφόσον υπάρχει σχετική επιθυμία: Όλες οι τελετές γίνονται κανονικά και μετά γίνεται η προετοιμασία της σωρού για την αποστολή για αποτέφρωση. Άρα και οι πιο πιστοί Χριστιανοί που επιλέγουν καύση θα έχουν τις επιθυμητές θρησκευτικές τελετές.
Ø Το κόστος αποτέφρωσης -σημαντικότατο σε περίοδο κρίσης- είναι πολύ πολύ μικρότερο απ' το κόστος ταφής και συντήρησης τάφου. Η αποτέφρωση αυτή καθ' αυτή από χώρα σε χώρα έχει ένα κόστος 400-700 ευρώ. Στην τιμή αυτή περιλαμβάνεται η αποτέφρωση του νεκρού και η παράδοση της τέφρας στους συγγενείς ή στο γραφείο τελετών εντός ειδικής τεφροδόχου στο χώρο του αποτεφρωτηρίου.
===
ΥΓ. Όσο και να κάνει τα στραβά μάτια η Ελληνική Πολιτεία στους Νόμους που η ίδια έχει ψηφίσει, είμαστε αρκετοί αυτοί που απαιτούμε τη δυνατότητα επιλογής, και θα συνεχίσουμε να απαιτούμε, με δημοσιεύματα όπως αυτό ή με άλλες ενέργειες.
σχόλια