ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν ένα μικρό διάστημα βγήκα βόλτα με τη φίλη μου η οποία μόλις είχε κάνει σχέση και αφού είχαμε καιρό να τα πούμε είπαμε να πάμε για ένα καφεδάκι. Εγώ έχω σταθερή σχέση με ένα παιδί εδώ και ένα χρόνο και είμαστε πολύ ερωτευμένοι. Η φίλη μου χαιρόταν για μένα αλλα ζήλευε τη σχέση που έχω με το αγότρι μου απο την αρχή και ήθελε να κάνει κ αυτή κάτι με κάποιον και να της πάει καλά. Επιτέλους λοιπόν - όπως μου είχε πει και στο τηλέφωνο- είχε βρει κάποιον που την ήθελε πολύ κ ήταν ερωτευμένος μαζί της και τη διεκδικούσε. Χάρηκα εγώ με αυτό το νέο. Μετά εκείνη άρχισε να λέει οτι δεν ήταν το ίδιο ερωτευμένη μαζί του και οτι της φαίνεται πιεστικός και δεν μπορεί και άλλα τέτοια....Τέλος πάντων πήγαμε για καφέ κ αφού μιλήσαμε αρκετή ώρα εκείνος την πήρε τηλ και της είπε οτι θα περνούσε απο το μαγαζί που καθόμασταν να κάτσει μαζί μας μετά τη δουλειά του. Ήρθε λοιπόν μετά απο λίγο κ έκατσε μαζί μας. Ήταν πολυ συμπαθής και είχε πλάκα. Προσπαθούσε να είναι άνετος και φιλικός κ εγώ τον συμπάθησα. Πιάσαμε την κουβέντα όλοι μαζί αλλα παρατηρούσα οτι η φίλη μου κάτι στιγμές σταματούσε και μαζευοταν σε μια γωνία. Εγώ γενικά προσπαθούσα να είμαι φιλική αφού τον φίλο της τον έβλεπα πρώτη φορα και εκείνος επίσης. Σε μια φάση είπαμε να πάμε να καθήσουμε κάπου άλλου γιατί εκεί είχαμε βαρεθεί. Στο ενδιάμεσο αυτός πήγε να πάρει κάτι που ξέχασε και μου πετάει αυτή. Πολύ κάπως σε κοιτάει. Ζηλεύω. Εγώ αρχισα να αισθάνομαι άβολα αφού 1ον δεν είχα προσέξει τίποτα τέτοιο στον τρόπο του και 2ον τον έβλεπα οτι προσπαθούσε να είναι φιλικός γενικά και έκανε κουβέντα και με τις δύο. Ίσα ίσα που ήταν γλυκός μαζί της. Τέλος πάντων αλλάζουμε μαγαζί. Εκεί την είδα λίγο πιο ανοιχτή γενικά στην αρχή αλλα μετά πάλι άρχισε να ξανακλείνεται στον εαυτό της κ ενώ τη ρώτησα τι έχει εκείνη έλεγε καλά είμαι, νυστάζω... Εμένα όμως δε μου φαινόταν σαν να νύσταζε αλλα σαν να'χε στραβώσει λίγο... Εν τω μεταξύ ο φίλος της να μην έχει πάρει χαμπάρι οτι κάτι δεν πήγαινε καλά και συνέχιζε με την ίδια πλακατζίδικη και φιλική διάθεση (και εδώ που τα λέμε καλά έκανε). Τελειώνοντας και πηγαίνοντας προς τη στάση που εγώ θα έπαιρνα λεωφορείο κ εκείνοι θα συνέχιζαν εκεινη είχε αλλάξει πάλι συμπεριφορά αλλα πολύ αφύσικα... Ξαφνικά ήταν πολύ εκδηλωτική και άρχισε να μου λέει τι καλά που μ' έβλεπε και πόσο της είχα λείψει... Εμένα όμως μου φινόταν οτι κάτι δεν πήγαινε καλά και οτι η συμπεριφορά της παραείχε αλλάξει απότομα. Μετά απο αυτή τη συνάντηση κ ενώ ήξερε οτι θα έφευγα κάποια στιγμη για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν πήρε ούτε ένα τηλ (ενω γενικά μιλάμε συχνά) να μου πει κάτι... Αισθάνομαι τρομερά άβολα και δεν ξέρω τι να κάνω. Πως λες οτι κάποιος δε σ' αρέσει πολύ και σε πιεζει και μετά βλέπεις αστεράκια απο τη ζήλια σου...? Και να πει κανείς οτι η ίδια δεν με γνωρίζει ή οτι το παλικάρι όντως μου την ψιλοέπεφτε...? Αλλα δεν έγινε έτσι... Είμαι στενοχωρημένη και δεν ξέρω καν αν θέλω να συνεχίσω να κάνω παρέα μαζί της. Δεν το γνώριζα οτι έχει τόσο μεγάλη ανασφάλεια, περίμενα όμως μια πιο οκ αντιμετώπιση. Ακόμα κ αν ο φίλος της με κοιτούσε κάπως (που δεν το έκανε) δεν δικαιολογώ τη συμπεριφορά της. Αν ήταν φίλη μου δεν θα έπρεπε να ήταν πιο ντόμπρα ...? Σκεφτόμουν να επικοινωνήσω μαζί της αλλα δεν ξέρω αν το θέλω... Ίσως να είμαι λίγο υπερβολική τι να πω... Εσείς τι λέτε...?