________________
1.

Γεια χαρά Λένα, θέλω τη γνώμη σου στο εξής πρόβλημα. Νομίζω ότι χωρίς να το καταλάβω έχω στη ζωή μου μια frenemy. Θα είμαι σύντομη. Έχω μια φίλη (με την οποία μάλιστα δουλεύουμε και μαζί) η οποία τα τελευταία χρόνια δεν χάνει ευκαιρία να με μειώνει και να με προσβάλει, πάντα μεταξύ σοβαρού και αστείου. Όλα είναι μια διαρκής σύγκριση και εγώ μονίμως σε θέση αμυντική και απολογητική. Πλέον η καθημερινότητα μου είναι εξουθενωτική, (φαντάσου να πρέπει να φιλτράρεις συνεχώς αυτά που λες για να μην χρησιμοποιηθούν ως όπλα στα χέρια του αντιπάλου σου). Το ερώτημα είναι το εξής: πως το χειρίζομαι δεδομένου ότι δεν μπορώ να την βγάλω απο την καθημερινότητα μου λόγω συνθηκών; -Πικραμένη αγκινάρα

Το όπλο το δίνεις εσύ στα χέρια της, επειδή σε νοιάζει τι θα πει, και το ξέρει. Όταν σταματήσεις να προσπαθείς να την ευχαριστήσεις, γιατί αυτό κάνεις, προσπαθείς να την ευχαριστήσεις για να σταματήσει την επίθεση, θα την αφοπλίσεις. Στα παιχνίδια εξουσίας κερδίζει αυτός που νοιάζεται λιγότερο για τη γνώμη του άλλου.

________________
2.

Αγαπητή Α,μπα είναι η δεύτερη φορά που σου γράφω. Έχω μία πολύ συγκεκριμένη ερώτηση που θέλω να σου θέσω, παρόλο που η απάντηση που θα πάρω θα είναι αργά! Ωστόσο λατρεύω τις απαντήσεις σου.
Here's the thing: με έχουν καλέσει σε ένα γάμο και δεν έχω συνοδό... Το θέμα είναι πως δεν θέλω να πάω μόνη γιατί νιώθω ανασφάλεια και γενικά αυτού του είδους οι συγκεντρώσεις/γιορτές μου δημιουργούν μια μίνι κατάθλιψη. Τεσπα, σκέφτομαι λοιπόν να προτείνω σε κάποιον να έρθει μαζί μου, με τον οποίο τυχαίνει να είμαι και λίγο τσιμπημένη. Να το τολμήσω ρε συ Α,μπά ή θα νομίζει ο άνθρωπος ότι τον πάω εκεί πέρα επειδή είμαι τρελλή και θα βάλει με το μυαλό του τα χειρότερα; Το πιθανότερο είναι να μη το κάνω γιατί είμαι μεγάλη κότα και τελικά να πάω μόνη μου!!

υ.γ. είναι και δημόσιο πρόσωπο ρε συ Α,μπα... και περιπλέκει περισσότερο τα πράγματα!- Κάντι Κάντι

Αν το διαβάσεις τώρα, πες μας τι έκανες. Η γνώμη μου είναι ότι είναι πολύ κακή ιδέα να πάρεις μαζί σου σε γάμο κάποιον με τον οποίο είσαι τσιμπημένη, χωρίς να ξέρεις αν υπάρχει ανταπόκριση. Ο συμβολισμός ενός γάμου ό,τι και να κάνεις, υπάρχει, δεν μπορείς να τον ακυρώσεις με την δύναμη της θέλησης. Δεν χρειάζεται να τεστάρεις τη σχέση που έχετε με κάτι τόσο κραυγαλέο. Επίσης, δε χρειάζεται να πας μόνη σου, γιατί πας από το ένα άκρο στο άλλο; Δεν έχεις άντρες φίλους για να έχεις παρέα;

________________
3.

Επαθα υπερκόπωση. Πήγαινα κάθε μέρα γυμναστήριο, διάβαζα 8 ώρες τη μέρα για να τελειώσω το μεταπτυχιακό, και μόλις συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ που να μπορεί να με ξεκουράσει. Τι κάνω τώρα;- ντεμέ

Συνειδητοποιείς ότι κάνεις λάθος. Φυσικά και υπάρχει τρόπος για να ξεκουραστείς. Η ξεκούραση δεν είναι απαραίτητα ενεργητική, γι' αυτό υπάρχει αυτό το ξε- στην αρχή. Συνήθισε στην ιδέα της απουσίας δραστηριότητας και η ξεκούραση θα γίνει στο παρασκήνια.

________________
4.

Προτρέπεις τον κόσμο να διαβάζει, και δη λογοτεχνία. Κατ'αρχήν, δεν είναι όλος κόσμος πλασμένος να διαβάζει, έτσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα 'ναι. Κατα δεύτερον, τι προσφέρει η λογοτεχνία πέρα απο μια ψυχική πληρότητα; Δεν συντελεί καθόλου, παρά τα όσα λες, στην ανάπτυξη της προσωπικότητας, πόσο δε μάλλον, στο λαβυρινθώδες και χαώδες ''γνωθι σαυτόν''. Καμία προσωπικότητα δεν μπορεί να χτιστεί, αν το λέγειν και πράττειν δεν αποτελούν το μπετον αρμε της ανθρώπινης κατασκευής. Χαζοκούταβα είμαστε, χαζοκούταβα θα πεθάνουμε...- parasandalos

Ένας τρόπος για να τραβήξεις την προσοχή είναι να έχεις ενδιαφέρουσες, ολοκληρωμένες, εμπεριστατωμένες απόψεις που μπορείς να στηρίξεις με επιχειρήματα. Ένας πολύ πιο εύκολος είναι να κάνεις εμπρηστικές και προκλητικές δηλώσεις. Κάθε μέθοδος τραβάει τους ανάλογους συνομιλητές.

________________
5.

του χρόνου υπάρχει μια αρκετά μεγάλη περίπτωση να περάσω σε κάποια σχολή στην επαρχία (νησί συγκεκριμένα) και αν και το θέλω πολύ, τώρα που ο καιρός πλησιάζει και έχω αρχίσει να το σκέφτομαι πιο σοβαρά, αγχώνομαι και φοβάμαι λίγο. σκέφτομαι ότι δεν θα ξέρω τι να κάνω, ότι θα νιώθω μόνη μου, ότι μπορεί να μην βρω φίλους και γενικά να μην περνάω καλά. προφανως ξέρω ότι πρέπει να επικεντρώνομαι στις σπουδές κατά βάση, αλλά το θέμα της φιλίας-παρέας-διαπροσωπικών σχέσεων με αγχνώνει πάρα πολύ, γιατί δεν είμαι και από τα πιο κοινωνικά άτομα που υπάρχουν στον πλανήτη. να επισημάνω πως ΘΕΛΩ να κανω παρέες οπότε δεν είμαι αρνητική ως προς αυτό. γενικά τι έχεις να μου πεις σχετικά με αυτό και με το γεγονός ότι θα πάω να μείνω μόνη μου κάπου αλλού; Ευχαριστώ-δεν είμαι ανασφαλής, είμαι ανεξάρτητη, αλλά φοβάμαι... οκ μπορεί και να είμαι λίγο ανασφαλής τελικά...

Όλοι ανασφαλείς είμαστε. Αυτοί που θα συναντήσεις θα είναι επίσης ανασφαλείς. Είναι ανθρώπινο να φοβάσαι την αλλαγή και την καινούρια αρχή, αλλά μην κάνεις ολόκληρο σενάριο για το τι θα γίνει. Αν δεν μπορείς να διώξεις τον φόβο, τουλάχιστον μην τον αφήνεις να απλώσει ρίζες. Θα βρεθείς σε ένα περιβάλλον που όλοι θα είναι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων και όλοι θα είναι πολύ πρόθυμοι να κάνουν νέους φίλους. Η επόμενη χρονιά θα είναι κοινωνικά από τις πιο γόνιμες περιόδους της ζωής σου.

________________
6.

είμαι 17 και μου αρέσει ένα αγόρι από το σχολείο, ο οποίος είναι ΠΟΛΥ κλειστός, εσωστρεφής, ανεξάρτητος (ταξιδεύει ακόμα και μόνος τους!) και δεν μιλάει πολύ, αλλά έχουμε συζητήσει πάρα πολλές φορές κυρίως για κινηματογράφο επειδή έχουμε το ίδο στυλ σε ταινίες (ξέρεις αυτές τις παράξενες που δεν μιλάνε πολύ και στο 80% περπατάνε). εγώ ήμουν αυτή που πάντα τον πλησιάζε πρώτη και αν και όταν μιλάγαμε ήταν πολύ φιλικός και χαμογελούσε, ποτέ δεν είχε έρθει να μου μιλήσει από μόνος του. μέχρι και σε πάρτυ τον έπεισα να έρθει αν και δεν πάει ποτέ σε πάρτυ και μάλιστα κατάφερα να τον σηκώσω από τον καναπέ για να χορέψουμε λίγο (τελικά ντρεπόταν πολύ και μου ζήτησε συγγνώμη και καθίσαμε πάλι) και μια άλλη μέρα του δάνεισα ένα dvd με δύο ταινίες για τις οποίες συζητάγαμε αρκετά. ένα σάββατο τελικά βγήκαμε έξω και πήγαμε σινεμά, μετά από αρκετό σπρώξιμο βέβαια, γιατί ενώ το λέγαμε και έλεγε ναι, δεν ερχόταν να μου πει κάτι για να το κανονίσουμε εντελώς και με έπιανε και εμένα ο εγωισμός μου και δεν ήθελα να τον κυνηγάω. όταν πήγαμε σινεμά, μου πλήρωσε το εισητήριο (το οποίο είναι θετικό) και στο διάλειμμα τον ρώτησα αν ήρθε με το ζώρι (γιατί αν και λέγαμεγια μια βδομάδα ότι θα πάμε, και μου είχε πει ότι ήθελε, δεν έλεγε τίποτα και περίμενε μόνο από μένα να πάνω να τον πλησιάσω για να κανονίσουμε ώρα κλπ. για να καταλάβεις στο σχόλασμα την παρακσευή το κανονίσαμε... αν δεν τον έβρισκα εγώ, δεν θα πηγαίναμε ποτέ παλι) και μου απάντησε "έτσι είναι ο χαρακτήρας μου, μην το σκέφτεσαι" και "η πρώτη φορά είναι πάντα δύσκολη". στο τέλος της ταινίας προσπάθησα να τον φιλήσω και δεν με άφησε. μου είπε ¨σε εκτιμώ πάρα πολύ έτσι;" και ότι λυπάται. έπειτα απο αυτ΄στο σχολείο απλώς λέγαμε γεια αλλά τουλάχιστον το γεια το έλεγε χαμογελαστός και μιλώντας γιατί μέχρι τότε απλώς μου έκανε νόημα με το κεφάλι για να με χαιρετήσει. μετά απο μερικές μέρες μου επέστρεψε το dvd που του είχα δώσει αφήνοντάς το πάνω στο θρανίο μου και εγώ λίγες μέρες μετά του το επέστρεψα αφήνοντάς το πάνω στο θρανίο του με ένα σημείωμα που έλεγε "τα πράγματα τα επιστρέφουμε έτσι όπως μας τα δίνουν, χέρι με χέρι". έχει περάσει μια βδομάδα και κάτι μέρες από τότε και ακόμα δεν μου το έχει δώσει. δεν μιλάμε καν. έχω κάνει τόσες προσπαθειες μαζί του και παραδέχομαι ότι τον κυνηγούσα λίγο αλλα ακόμα και όταν δεν το έκανα ο τύπος απλώς δεν έκανε τίποτα. καταάβαίνω ότι είναι κλειστός και ότι δεν έιχε ποτέ καμία άλλη εμπειρία με κορίτσι (δεν είναι γκει παρεμπιπτόντως) αλλά μέχρι ένα σημείο. από τη στιγμή που δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τον κόσμο, είναι προβληματικός. και εκτός από αντικοινωνικός και προβληματικός, είναι και γαιδούρι γιατί δεν έχει τρόπους. σοβαρά δεν μπορώ να καταλάβω τι σκέφτεται. ίσως να τον έχω τρομάξει και τώρα να έχει τσαντιστεί επειδή τον έβαλα στη θέση του. άσε που παίζει τώρα να έχω αρχίσει να του αρέσω γιατί όλο με κοιτάει. είναι βλάκας και έχει πρόβλημα το παιδί.... γιατί απλώς δεν μου το δίνει να τελειώνουμε; ούτε την τελευταία μέρα πριν κλείσουμε για πάσχα δεν μου το έδωσε. ποτε περιμένει; να πάω πάλι εγώ να το ζητήσω δλδ; εγώ τι να κάνω τώρα;; δεν θέλω να τσακωθούμε, αλλά από την μία θέλω να τον βρίσω και από την άλλη να του πω να ξαναβγούμε ή τέλος πάντως να πηγαινω να του μιλάω όπως παλια και να λυθεί και η παρεξήγηση...

Παρεξήγηση;

Τον έχεις πνίξει από το κεφαλοκλείδωμα και πιστεύεις ότι πρόκειται περί παρεξήγησης;

Να κάτι που έχεις παρεξηγήσει: οι άλλοι δεν είναι υποχρεωμένοι να υποκύπτουν στις επιθυμίες σου, και όταν δεν το κάνουν, δε σημαίνει ότι είναι «αντικοινωνικοί, προβληματικοί και γαϊδούρια», ούτε ότι είναι «βλάκες και έχουν πρόβλημα».

Ναι, μάλλον τον έχεις τρομάξει, αλλά όχι επειδή τον έβαλες στη θέση του, αλλά επειδή φέρεσαι σαν μανιακή που δεν το χωράει ο νους της ότι δεν περνάει το δικό της.

________________
7.

Αγαπητή μου Α, μπα,
Εν πρώτοις, ελπίζω να είσαι καλά στα μακρινά ξένα και να ξέρεις ότι είσαι γαμάτη. Θα ήθελα μία συμβουλή αλλά αν είναι εύκολο, να μου απαντήσεις εκτάκτως γιατί έχω και προθεσμίες!
Λοιπόν, τον Ιούλιο γνώρισα ένα αγόρι από την Γαλλία στις διακοπές μου και τα βρήκαμε. Αυτός να σε ενημερώσω είναι πανέμορφος, μορφωμένος και με ωραίο χιούμορ, κοινωνικές ανησυχίες, πολύ καλή περίπτωση, λίγο out of my league εμφανισιακά για να είμαι και απόλυτα ειλικρινής. Και ενώ εγώ μετά τις διακοπές το είχα δεχτεί ότι ήταν ένα απλό one night stand και προχωράμε τη ζωή μας, μιλάμε στη συνέχεια στο καταραμένο το fb και με ενημερώνει ότι χώρισε το αγόρι του, μόλις γύρισε πίσω, και ότι ψάχνει ένα παιδί σαν και εμένα και δεν υπάρχουν τέτοιοι στη Γαλλία κλπ. Και μπορώ να πω ότι τουλάχιστον κολακεύτηκα (πρακτικά μου έτρεχαν τα σάλια στο πληκτρολόγιο, αλλά ήθελα να το πω κομψά!). Βέβαια, επειδή είναι και ώριμος χαρακτήρας μου είπε ότι δεν έχει αυταπάτες και ότι τα 3000 χλμ είναι πρόβλημα. Μιλώντας με έναν Έλληνα φίλο, μου πρότεινε να δοκιμάσω να κάνω ένα διδακτορικό στο Παρίσι, και ψάχνοντας το, είδα ότι θα μπορούσα να πάω και μάλιστα δίνουν και μια ωραία επιδότηση στους φοιτητές, οπότε και οικονομικά, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα, θα μπορέσω να ζήσω. Το ερώτημά μου είναι το εξής προφανές: να πάω; Από τη μία, αφήνω τη δουλειά μου στην Ελλάδα, η οποία είναι καλή αν και κακοπληρωμένη (ξέρω, σοκάρεσαι) και από την άλλη, πάω για σπουδές σε ένα καλό πανεπιστήμιο του εξωτερικού, θα βελτιώσω τις γνώσεις μου, ίσως θα μπορέσω να κάνω και κάτι σαν gap year και θα έχω και μια ευκαιρία μαζί του. Άσε που θα γλιτώσω και τον στρατό, που με καλεί η μαμά πατρίδα από του χρόνου. Εν τω μεταξύ, κάτι του ανέφερα για να δω πώς το βλέπει και η αντίδρασή του ήταν μέτρια (προς το παρόν-μόλις μιλήσαμε για λίγο), ούτε τρελός ενθουσιασμός ούτε και φρίκαρε και άρχισε να κρατά αποστάσεις.
Σημειωτεόν δε ότι έχω και άλλους γνωστούς στη χώρα, οπότε δεν κρέμομαι από αυτόν και ακόμα και αν δεν πάει καλά, θα έχω έναν άνθρωπο να βγω για έναν καφέ.
Απλώς ρε Α, μπα μου, φοβάμαι ότι θα κάνω μαλακία και θα χάσω ότι έχω καταφέρει εδώ χωρίς λόγο και ότι μεγαλοποιώ όσα μου είπε. Να στο ξεκαθαρίσω παράλληλα ότι δεν ψήνομαι τόσο να γίνω διδάκτωρ, αλλά καταλαβαίνω ότι αποτελεί μια καλή δικαιολογία. Τι λες και εσύ; Να το πάρω το ρίσκο;
Σόρρυ για το wall of text αλλά ήθελα να σου δώσω το πλαίσιο. Σε παρακαλώ και πάλι, απάντησε μου κατά προτεραιότητα γιατί πρέπει να κάνω τα χαρτιά μου σύντομα και θα εκτιμήσω την άποψή σου.
ΥΓ.Είσαι πολύ τυπάκι στη νέα φωτογραφία!!- Δόκτωρ Ντουμ

Δόκτωρ Ντουμ, υποστηρίζω πολύ τις αλλαγές και τις θυσίες για την αγάπη, αλλά εσύ θέλεις να κάνεις διδακτορικό λόγω ενός one night stand.

Τα καλά νέα είναι ότι είσαι σε θέση να κάνεις πληρωμένο διδακτορικό στο Παρίσι, και μπράβο σου, αυτό είναι πολύ ανεβαστικό. Τα κακά νέα είναι ότι τα διδακτορικά είναι τεράστιο μανίκι και δεν έχουν σχέση με τις σπουδές. Είναι έρευνα πάνω σε κάτι που πρέπει να σε παθιάζει πάρα πολύ, αλλιώς είναι μαγκανοπήγαδο, μοναξιά και λαβύρινθος που καταλήγει μόνο σε αδιέξοδα.

Στην ουσία δεν γνωρίζεστε, και έχεις κολακευτεί επειδή τον θεωρείς ανώτερό σου. Αυτά τα δύο είναι συνταγές αποτυχίας μιας σχέσης. Διδακτορικό; Γιατί δεν πας ένα σαββατοκύριακο πρώτα βρε παιδί μου, να δεις και το Παρίσι;