________________
1.

Θα είμαι σύντομη και περιεκτική. Βρίσκομαι για μικρό διάστημα στο εξωτερικό λόγω δουλειάς. Τον γνωρίζω μέσω κοινής παρέας, γίνεται κάτι από το πρώτο βράδυ. Εκείνος υπερβολικά απασχολημένος λόγω δουλειάς (το ξέρω), αλλά συνεχίζουμε να βρισκόμαστε, να κάνουμε παρέα και να καταλήγουμε στο αμάξι του. Το βλέπουμε κ οι δύο χαλαρά, περνάμε πολύ καλά, ώσπου αυτός "χάνεται". Βρισκόμαστε με παρέα, αλλά καταλαβαίνω ότι αποφεύγει πια το ερωτικό κομμάτι. Του το λέω και μου απαντάει ότι είναι μπερδεμένος/απασχολημένος και λίγο στον κόσμο του αυτή την περίοδο και φέρεται σαν βλάκας. Ξέρω ότι δεν έχει άλλη, ακόμα και η παρέα του με την οποία συνεχίζω να βγαίνω λέει ότι δουλεύει πολύ αυτό το διάστημα. Βέβαια μου στέλνει μηνύματα και με ρωτάει τί κάνω κ αν δεν απαντάω μου λέει "πάει με ξέχασες", "δε με θες πια" και τέτοια.. Πώς είναι δυνατόν κάποιος που έχεις κοιμηθεί μαζί την προηγούμενη εβδομάδα, να σε φιλάει πλέον σταυρωτά?
υ.γ. δε μεσολάβησε καμία υπόννοια δέσμευσης ή οτιδήποτε ώστε να "τρομάξει"...-τοστιέρα

Αν μου χάριζαν πέντε ευρώ για κάθε φορά που απαντάω στην ερώτηση «έκανα σεξ με κάποιον άγνωστο, και δεν του έκανα ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Πώς είναι αυτό δυνατόν», τι θα είχα τώρα; Μια κάσα Plymouth, μια τουαλέτα Ζακ Πόζεν ή ένα μεταχειρισμένο Ζ4;

Υ.Γ. 1 Μια άλλη γυναίκα δεν είναι ο μοναδικός λόγος για να σε απορρίψει κάποιος.

Υ.Γ. 2 Σου στέλνει μηνύματα γιατί αν ήταν εύκολο θα ήθελε δεύτερο γύρο αλλά δεν καίγεται κι όλας. Κάνε την εκτίμησή σου, ζύγισε την κατάσταση και φέρσου αναλόγως.

________________
2.

Ρε συ Α,μπα άκου τώρα να δεις τι μου συμβαίνει, κοριτσάκι 23 χρονών χωρίς(χτύπα ξύλο)να έχω βιώσει τίποτα κακό στη ζωή μου και χωρίς προβλήματα γενικότερα παρατηρώ ότι τον τελευταίο χρόνο έχω αρχίσει και γίνομαι φοβική .Οι φοβίες μου μπορεί να περιλαμβάνουν από ένα ταξίδι με αεροπλάνο(στο οποίο έχω ανέβει ουκ ολίγες φορές) μέχρι και το να κοιμηθώ το βράδυ μόνη μου στο σπίτι. Νιώθω σαν να λειτουργεί το μυαλό μου με λάθος τρόπο, εκεί δηλαδή που βιώνω κάτι φυσιολογικό αμέσως το μυαλό μου ξεκινάει να κάνει σενάρια καταστροφολογίας χωρίς να μπορώ να το ελέγξω και καταλήγω να σκέφτομαι πόσα άσχημα πράγματα μπορεί να μου συμβούν, κάνοντας σενάρια που κι εγώ η ίδια απορώ γιατί δε γράφω και κανένα σίριαλ με τέτοια καλπάζουσα φαντασία που έχω. Σταδιακά έχω αρχίσει να αισθάνομαι ότι τρελαίνομαι! Δεν ξέρω αν είναι σημείο των καιρών(ή και των ταινιών..)αλλά πραγματικά σκέφτομαι μερικές φορές ότι τόσο φοβική που έχω γίνει αν κάποια στιγμή μου συμβεί όντως κάτι κακό δε θα έχω την ψυχραιμία να το αντιμετωπίσω και θα πεθάνω επιτόπου από το φόβο μου. Ελπίζω να είναι παροδικό, ελπίζω να με απορροφήσει κι εμένα η δίνη της καθημερινότητας και να αρχίσω να ασχολούμαι με πιο σοβαρά προβλήματα, ωστόσο πιστεύεις ότι θα έπρεπε να απευθυνθώ σε κάποιον ειδικό;- pansy

Ναι.

Δεν είναι σημείο των καιρών, ούτε των ταινιών. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα περάσει μόνο του αλλά και παροδικό είναι, θα κερδίσεις πολύ χρόνο και θα γλιτώσεις πολλή ταλαιπωρία. Δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπωρείσαι, ούτε μια ώρα.

________________
3.

Εργάζομαι στο εξωτερικό οπότε όλοι πετάνε τα χαρτιά στη λεκάνη! ΟΚ κανένα πρόβλημα όταν πετάς το χαρτί ΠΡΙΝ τραβήξεις το καζανάκι! Γιατί αν το κάνεις με την ανάποδη σειρά το χαρτί μένει μες τη λεκάνη. Είναι μια συνάδελφος - εξακριβωμένα μόνο αυτή- που συστηματικά όταν φεύγει από την τουαλέτα τα χαρτιά είναι εκεί! Πώς της λες ευγενικά ότι δεν είναι κόπος, ούτε δύσκολο να το κάνει σωστά και ότι σε ενοχλεί να τραβάς το καζανάκι πριν καν ξεκινήσεις;;;;= Flush

Ωχ, δύσκολο αυτό.

Ρώτα άλλον μπροστά της, ότι επειδή είσαι από αλλού που δε ρίχνουν τα χαρτιά στη λεκάνη, ποια είναι η σωστή σειρά, γιατί έχεις μπερδευτεί με τα μηνύματα που λαμβάνεις στο γραφείο.

________________
4.

Αγαπητή Α,Μπα,

Παρατηρώ πως το τελευταίο διάστημα τρέχω συνεχώς. Σε σημείο να μην τρώω και να πέφτω εξαντλημένη για ύπνο. Όχι για επαγγελματικούς στόχους, όχι για τις σπουδές μου, όχι για τον φίλο μου ή την οικογένειά μου. Αλλά για κάποιες παρέες. Πάντα μού άρεσε να είμαι αγαπητή και ευπρόσδεκτη σε παρέες, και πάντα προσπαθούσα να μην κανω αρνητική εντύπωση. Όμως τώρα τελευταία, σαν να παραπροσπαθώ και σαν να δέχομαι παράπονα από παντού για τον «λιγοστό χρόνο» που περνώ μαζί τους. Η αλήθεια είναι ότι αναπολώ εκείνα τα ήρεμα απογεύματα στο σπίτι με την παιδική μου φίλη που έκανε η κάθε μία τις δουλειές της και μόλις τελειώναμε πετούσε κάποια ξαφνικά «Πάμε πουθενά;» και έτσι απλά πηγαίναμε. Ούτε ειδικά ραντεβού, ούτε ατζέντες, ούτε προθεσμίες, ούτε τρέξιμο. Δεν είναι επάγγελμα, είναι κοινωνικές σχέσεις! Και, όσο και αν θέλω να βλέπω κάποιους ανθρώπους, απλά δεν μπορώ να παραγκωνίζω τα δρώμενα της ζωής μου για να πίνω 10 καφέδες τη μέρα, 10 καφέδες που δεν τους ευχαριστιέμαι τελικά επειδή η μέρα έχει 24 ώρες μόνο. Το ερώτημα είναι: Πώς μπορώ να ξεκόψω από κάποιους χωρίς να με αντιπαθήσουν; Πώς να τους δώσω να καταλάβουν ότι έχω και άλλα πράγματα να κάνω στην καθημερινότητά μου που λέγονται υποχρεώσεις, όμως αυτό δεν σημαίνει πως τους «έχω γραμμένους»;

Δεν θέλω να κλείνω τηλέφωνα και να χάνομαι. Υπάρχει άλλη λύση απ' το να γίνομαι χίλια κομμάτια για να τα προλάβω όλα;

Y.Γ: Έχω σκεφτεί την Yoga αλλά πού χρόνος; kosmoperitrigyrismeno-

Αν κάποιος σε αντιπαθήσει επειδή έχεις δουλειές και δεν προλαβαίνεις να πας για καφέ, δεν ξέρω πόσο φίλος σου είναι. Περισσότερο μοιάζει σαν γκρίνια επειδή ξεβολεύτηκαν. Δεν γίνεται να τους κρατάς όλους ευχαριστημένους. Είναι εντελώς αδύνατον. Γιατί θέλεις να είσαι παντού αγαπητή και ευχάριστη, πας για δήμαρχος;

________________
5.

Ποιά είναι η άποψή σου για το κέρατο στις προγαμιαίες σχέσεις? Υπάρχουν και περιπτώσεις στις οποίες δεν είναι τόσο κακό όσο ακούγεται?- Υποψήφιος τάρανδος/ ταρανδοποιός

Ποτέ δεν είναι τόσο κακό όσο ακούγεται, όταν το κάνουμε εμείς. Πάντα είναι χειρότερο από όλα τα κέρατα της ανθρωπότητας, όταν το κάνουν σε εμάς.

________________
6.

Τι γνώμη έχεις για τις γυναίκες, οι οποίες βάζουν ως στόχο τους να γνωρίσουν ένα συγκεκριμένο άντρα, επειδή πληροί ορισμένα κριτήρια, έτσι ώστε να δημιουργήσουν σχέση μαζί του, η οποία θα οδηγήσει σε γάμο, πολλές φορές κατόπιν παραινέσεων της μητέρας τους; Το βρίσκω κάπως ψεύτικο, αφού το αντιλαμβάνομαι ως κάτι, το οποίο γίνεται για ωφελιμιστικούς σκοπούς, παρά για το καλό μιας όμορφης γνωριμίας, η οποία μπορεί να οδηγήσει κάπου, αλλά μπορεί και όχι. Για μένα τέτοιοι άνθρωποι συμπεριφέρονται με παρόμοια φιλοσοφία και στην εργασία τους και -στις φιλίες τους και στην κοινωνική τους ζωή.= Ελένη

«Κάπως» ψεύτικο; Πώς θα ήταν το εντελώς ψεύτικο;

Τέλος πάντων. Επειδή μιλάς για μια συγκεκριμένη γυναίκα και όχι για τις "γυναίκες", η απάντηση μου είναι ότι μπορείς να απορρίψεις κάποιον για όποιον λόγο θέλεις, δεν χρειάζεται να του δώσεις κι επιπλέον προεκτάσεις για να το δικαιολογήσεις περισσότερο.

________________
7.

Γεια σου Λένα! Σε έχω ρωτήσει πολλά, άλλες φορές επώνυμα και άλλοτε με username που τώρα ούτε καν θυμάμαι. Πάει πολύς καιρός από τη πρώτη μου ερώτηση εδώ πέρα και επειδή πάντα μου απαντούσες πολύ ωραία, σου έχω ακόμα μια. Μετά ,λοιπόν, από αρκετή βοήθεια και πολλή εσωτερική αναζήτηση βρήκα επιτέλους την ρίζα όλων αυτών που με ταλαιπωρούν, το φόβο. Και μάλιστα τον κοινωνικό φόβο, ίσως ένας από τους χειρότερους που μπορεί να έχει ένας έφηβος στην ηλικία μου. Δεν κάνω παρέα με συνομηλίκους εύκολα γιατί φοβάμαι. Δεν φλερτάρω γιατί φοβάμαι. etc, νομίζω ότι καταλαβαίνεις τι εννοώ. Νιώθω σαν να είμαι κλεισμένος σε ένα καβούκι και να "προστατεύομαι" από τη μια αλλά από την άλλη χάνω εμπειρίες, φιλίες κ.α. Τείνω να υποβαθμίζω τον εαυτό μου ακόμα, αλλά όχι στον βαθμό που το έκανα π.χ. 5-6 μήνες πριν και είμαι περήφανος για αυτό. Τι να κάνω τώρα; Η αυτοπεποίθηση μόνο φτάνει; Πως θα πείσω τον εαυτό μου ότι θα με αποδεχτούν;- mediocre 17

Να συνεχίσεις να κάνεις ό,τι έκανες ως τώρα.

«Η αυτοπεποίθηση μόνο φτάνει;» Τι ερώτηση είναι αυτή; Να φτάνει για τι πράγμα; Για να σε αποδεχτούν οι άλλοι; Και είναι η αυτοπεποίθηση λέξη στην οποία ταιριάζει το «μόνο;»

Επειδή νομίζω ότι κατάλαβα τι ρωτάς, η απάντηση είναι ότι ο φόβος ότι οι άλλοι θα σε απορρίψουν θα σε συνοδεύει σε όλη σου τη ζωή, κάθε φορά που θα μπαίνεις σε νέο περιβάλλον. Τα πράγματα θα γίνονται πιο εύκολα όμως, αν κάνεις την ανάλογη προσπάθεια: αν εντοπίζεις το επόμενο περιβάλλον στο οποίο θα αισθάνεσαι πιο άνετα και αν προσπαθείς πάντα για την καλλιέργειά σου, η οποία θα οδηγήσει σε όλο και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Ο φόβος δεν είναι κακό πράγμα, σε προστατεύει. Πρόβλημα είναι μόνο αν σου δημιουργεί έντονα προβλήματα κοινωνικοποίησης, που δε νομίζω ότι έχεις.