________________
1.

Αγαπητή Άμπα...θα ήθελα να σε ρωτήσω το εξής..γιατί στέλνω μνμ και παίρνω τηλ και γενικά πρήζω κάποιον ο οποίος έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον χρόνια τώρα για μένα, και παρότι μου έχει επισημάνει ότι με το να τον πρήζω συνεχόμενα τον ξενερώνω και τον πιέζω και τον κάνω να απομακρύνεται, εγω συνεχίζω?? τι μου συμβαίνει? φταίει το ζώδιο μου (Κριός) και το δικό του (Ταύρος) που τα θέλει όλα να γίνονται αργά και σταθερά? Είμαι ανυπόμονη! Πες μου...η υπομονή είναι κάτι που έρχεται με τα χρόνια? Ευχαριστώ!!!!!!!!!!- Ανυπόμονη87

Στο συγκεκριμένο θέμα δεν είσαι ανυπόμονη, είσαι ανώριμη και εγωίστρια, και θα σου πω γιατί. Είχες αρκετή υπομονή ώστε να δέχεσαι το φλερτ για χρόνια και να κρατήσεις τον άλλον στην απόσταση που ήθελες. Τώρα που αποφάσισες να ανταποκριθείς, θέλεις ο άλλος να υποκύψει ξανά στη δική σου θέληση με τον τρόπο που σε βολεύει εσένα, όπως έκανε τόσα χρόνια.

Δεν είναι τίποτα σοβαρό. Όλοι έτσι είμαστε, όταν μας παίρνει. Μάλλον θα πάρεις τα μαθήματα από τη ζωή έτσι κι αλλιώς. Αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις, είναι να σταματήσεις να αποδίδεις συμπεριφορές στα ζώδια.

________________
2.

Να έχεις τον πρώην σου στο φέισμπουκ ή να μην τον έχεις; Το μπλοκ είναι καλή λύση από την στιγμή που όσα δεν ξέρεις δεν σε πληγώνουν, ή είναι κακό γιατί δηλώνει αδυναμία χειρισμού της κατάσταση με ωριμότητα;

Πρώην είναι, δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα, ΕΙΣΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ. Κάνε ό,τι είναι καλύτερο για σένα, η γνώμη του δεν έχει καμία σημασία πια, η γνώμη των υπόλοιπων ακόμη λιγότερο. Δεν υπάρχει πρωτόκολλο χωρισμού, το ζήτημα είναι να το ξεπεράσεις. Αν καταλήξεις εκεί, όλοι οι δρόμοι καλοί είναι.

________________
3.

Αγαπητη Α μπα,

θαυμαζω πολυ τον τροπο με τον οποιο προσεγγιζεις τα θεματα που καλεισαι να απαντησεις και μου αρεσει πολυ ο τροπος με τον οποιο απαντας στις ερωτησεις των αναγνωστων οσο περιεργες και να ειναι..για αυτο το λογο και μαθαινοντας τους τελευταιους μηνες την υπαρξη του blog σου ειπα να κανω και γω μια ερωτηση μου δε μπορω να βρω απαντηση οσο και αν το γυριζω στο μυαλο μου. Το προβλημα ειναι μαλλον γνωστο σε πολλους..ειμαι αναμεσα στην αδερφη μου και τη μητερα μας η οποια δεν εγκρινει για τους δικους τους λογους που εν μερει κατανοω το αγορι της. Το θεμα ειναι οτι τα χρονια εχουν περασει η αδερφη μου δεν αλλαζει γνωμη για τη σχεση της με αποτελεσμα και οι δυο να ειναι στα μαχαιρια εδω και καιρο. Η κατασταση αυτη με θλιβει αφανταστα και το μονο που τους λεω προσπαθωντας να μη στεναχωρω ουτε τη μια ουτε την αλλη ειναι να το λυσουν μεταξυ τους κουβεντιαζοντας. Μεχρι τωρα εχουν γινει προσπαθειες αλλα η μητερα μου βγαινει εκτος οριων και η αδερφη μου επισης. Νομιζω εχουν φτασει στο σημειο να μισουν η μια την αλλη και εγω που αγαπω και τις δυο δε ξερω πως μπορω να τις βοηθησω. Απο τη μια η μητερα που στεναχωριετι και μου ζητα να τη βοηθησω μιλωντας και συνετιζοντας την αδερφη μου και απο την αλλη η αδερφη μου που δεν την αντεχει και νιωθει μονη της να τραβαει και να παλευει ολο αυτο. Τι να κανω? ποιος αληθεια φταει? Φοβαμαι για χειροτερα καθως το πραγμα πια πρεπει να ξεκαθαρισει..ειναι πλεον ανυποφορο για ολους..και ρωταω εδω ποια ειναι η γνωμη σου ? μπορω να το χειριστω μονη καπως?

Δεν ξέρω τι εννοείς όταν λες «φοβάμαι για τα χειρότερα», αλλά σαν τι πιστεύεις ότι θα μπορούσες να κάνεις; Δεν αναφέρεις πουθενά ότι ζητάνε τη γνώμη σου. Λες να υπάρχει τρόπος να λυθεί μια διαφωνία ετών επειδή εσύ θα πεις ή θα κάνεις κάτι;

Αφού δεχτείς ότι δεν μπορείς να αλλάξεις τη σχέση που έχουν μεταξύ τους, πρέπει να δεχτείς ότι εσύ έχεις μια διαφορετική σχέση με την καθεμία. Νομίζω ότι για την ώρα είσαι η Ελβετία της υπόθεσης. Κρατάς ίσες αποστάσεις επειδή πιστεύεις ότι και οι δύο έχουν δίκιο ως ένα μέρος, ή επειδή αποφεύγεις να αποφασίσεις ποιος έχει δίκιο; Όταν σου λέει η μητέρα σου να «συνετίσεις την αδερφή σου», τι κάνεις; Λες ναι, όχι, τι της λες; Όταν η αδερφή σου νιώθει μόνη της, εσύ τι κάνεις;

Δεν λέω ότι πρέπει οπωσδήποτε να επέμβεις. Λέω ότι δεν γίνεται να αναρωτιέσαι τι μπορείς να κάνεις, χωρίς να έχεις πάρει θέση στο θέμα. Αν θέλεις να ανακατευτείς, αν θέλεις να γίνεις μεσάζων, πρέπει να έχεις ξεκάθαρες απόψεις για το δίκιο του καθενός, και κυρίως σε τι πρέπει να υποχωρήσει.

________________
4.

αγαπητη αμπα, έχω ένα θέμα. όπως όλοι υποθέτω που σε ρωτανε :D λοιπον στην ουσια. νιώθω ότι γίνομαι πολύ αυστηρή με τους άλλους. Δηλαδή λέει κάτι κάποιος που διαφωνω ή έχει μια συμπεριφορά που με ενοχλεί, αρχίζω και τον ειρωνεύομαι σε σημειο αυτός ο κάποιος να μην μιλαει πια στην παρεα, εκτος αν είναι ιδέα μου. Καταλαβαίνω ότι όλοι ενοχλούμαστε, αλλα το να γίνομαι τόσο ειρωνική εως κακία το θεωρώ άδικο για αυτούς. Λες και εγώ είμαι η καλύτερη, το θέμα μου είναι όμως ότι δεν μπορω να το σταματήσω, με την παρεα μου μπορει να κρίνουμε τους άλλους και να πετάμε ένα σωρό κακίες που μετά νιώθω και κάτι τύψεις (βέβαια όχι για σοβαρα θέματα που αντιμετωπίζουν, αλλά για πιο χαλαρά). Δεν θέλω να είμαι bitch και να με λένε σνομπ ή κατι τέτοιο. Πιστεύεις ότι όντως είναι πρόβλημα ή το κάνουμε όλοι;- la great nochte

Το διαζευκτικό «ή» δεν είναι η σωστή επιλογή. Κάνεις δύο διαφορετικές ερωτήσεις. Θα μπορούσαμε να το κάνουμε όλοι ΚΑΙ να είναι και πρόβλημα.

Η γνώμη μου είναι: δεν το κάνουν όλοι. Και είναι πρόβλημα, εφόσον σου δημιουργεί θέματα με τις σχέσεις σου με τους άλλους. Άρα ναι, είναι πρόβλημα.

Είναι πολύ δύσκολο να διορθώσουμε τα ελαττώματα μας επειδή α) δεν ξέρουμε ποια είναι και β) δεν καταλαβαίνουμε πότε τα κάνουμε ή γ) το καταλαβαίνουμε εκ των υστέρων, από τις αντιδράσεις των άλλων. Εσύ ξέρεις ακριβώς τι κάνεις, και καταλαβαίνεις τι κάνεις, την ώρα που το κάνεις. Άρα μπορείς να το σταματήσεις. Δεν έχεις δικαιολογία. Δεν είναι εύκολο, γιατί είναι πιο ανακουφιστικό να συνεχίζεις μια συμπεριφορά που ξέρεις πού ακριβώς θα σε βγάλει, από το να δοκιμάσεις μια καινούρια, σε άγνωστα μονοπάτια. Μην περιμένεις να το σταματήσεις από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά αν δεν κάνεις πρώτα ούτε μια προσπάθεια, μη λες «δε μπορώ».

________________
5.

τι γινεται με τις φιλιες και τους ερωτες;; συγκεκριμενα το προβλημα που με τρωει αυτο τον καιρο ειναι με μια κοπελα απο τη σχολη μου που τον τελευταιο καιρο κολλησαμε και κανουμε πολυ παρεα.. ομως το τελευταιο διμηνο που ειμαι σε σχεση με ενα παιδι απο τη σχολη μου κ η κοπελα εχει εκφρασει καποιες σκηνες ζηλειας με λαθος τροπο.. δηλαδη μου λεει πως αλλαζω ή φθειρομαι απο τη σχεση μου και πως δεν την νοιαζομαι πια.. η αληθεια ειναι πως εχω αφοσιωθει πολυ στη σχεση μου αλλα πιστευω ειναι λογικο τον πρωτο καιρο να αφιερωνεις χρονο για να γνωρισεις τον αλλον καλυτερα.. και επιπλεον κανενας αλλος δεν μου εχει πει οτι εχω αλλαξει, πραγμα που ουτε εγω το βλεπω πανω μου ισα ισα που ειμαι πολυ ευτυχισμενη.. επιπλεον ειναι πιεστικη και σε πολλα αλλα θεματα πχ ομαδικες εργασιες στη σχολη.. θελει παντα να ειμαστε μαζι.. και επειδη η μονιμη της κατοικια ειναι σε καποιο νησι παντα καταληγουμε ν την κανουμε τελευταια στιγμη ή και καθολου επηρεαζοντας και τον δικο μου βαθμο.. δεν ξερω αν ακουγεται εγωιστικο αλλα και αυτο μου ειναι δυσκολο να της το πω γιατι ξερω πως θα ''αρπαχτει''.. τι να κανω; πως να το διαχειριστω;- Μαρία

Η ερώτηση δεν είναι «τι γίνεται με τις φιλίες και τους έρωτες» αλλά «τι να κάνω με μια κοπέλα που κάνω παρέα και τώρα δεν μου πολυαρέσει η παρέα της». Αυτό που πρέπει να κάνεις σε όλη σου τη ζωή. Να βάζεις τα όρια σου. Να μια καλή άσκηση που σου έφερε η ζωή στο διάβα σου. Στο τέλος θα σου βάλει και διαγώνισμα, οπότε κοίτα να μελετήσεις καλά πριν απαντήσεις, αλλά όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, το πιο σημαντικό από όλα είναι να έχεις μάθει κάτι – από τα σωστά αλλά και από τα λάθη που θα κάνεις.

________________
6.

Είμαι 35 και αρκετά μόνος. Πάντα έτσι ήμουν από μαθητής. Με προσεγγίζουν πολλά άτομα και έχω βρεθεί σε πολλές παρέες, δεν καταφέρνω όμως να διατηρήσω επαφή η να καλλιεργήσω φιλίες εύκολα. Νομίζω για δύο λόγους. Ή δεν με ενδιαφέρουν / ιντριγκάρουν ιδιαίτερα αυτά τα άτομα, τα βαριέμαι , δεν έχουμε να πούμε πολλά πράγματα , δεν έχουμε κοινά ενδιαφέροντα. Στις σπάνιες περιπτώσεις που γνωρίζω κάποιον η κάποια ενδιαφέρουσα περιμένω κατά κάποιον τρόπο να επιδιώξει εκείνος /εκείνη μια προσέγγιση. Νομίζω πως θα φάω ¨χυλόπιτα¨ αν το κάνω εγώ και σε μερικές περιπτώσεις που το έχω επιδιώξει όντως έχω φάει. Είμαι σε σχέση. Είμαι gay. Ειδικά οι άντρες δεν ενδιαφέρονται καθόλου να με συναναστραφούν λες και έχει διαφορά να συζητήσεις για πολιτικά με ένα straight ή να πας μια εκδρομή. Πιθανόν συζητώντας για πολιτικά ρίχνουν και κανένα σχόλιο για τις γκόμενες που περνάνε μπροστά τους και αυτό τους δένει περισσότερο; Το αναφέρω και αυτό ως ένα παράγοντα. Πιστεύουν πως θα τους την πέσω; Δεν ξέρω. Ίσως θα πρέπει να βγαίνω και να βλέπω ανθρώπους που δε με καλύπτουν ιδιαίτερα; Αυτό που λέμε παρέες; Ναι αλλά βαριέμαι πραγματικά. Όταν το κάνω θέλω να γυρίσω στο σπίτι το συντομότερο. Μακάρι να ήμουν πιο κοινωνικός... αλλά δεν το έχω. –Me

Οι κοινωνικοί δεν είναι αυτοί που χαριεντίζονται δεξιά και αριστερά, αλλά αυτοί που πραγματικά βρίσκουν ένα ενδιαφέρον σε όποιον γνωρίζουν. Λες ότι έχεις πολλές ευκαιρίες για παρέες - καθόλου αυτονόητο - αλλά δηλώνεις μια αδιαφορία και μια υπεράνω στάση, που έρχεται σε αντίθεση με την υποτιθέμενη επιθυμία να ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Είναι όντως φόβος για χυλόπιτα, ή είναι ότι νιώθεις κατά βάθος πολύ εξαιρετικός για να ασχοληθείς με τον πάσα έναν; Απάντησε με το χέρι στην καρδιά: γιατί ξεχώρισες αυτούς που ξεχώρισες;

Μακάρι να ήταν όλα πιο εύκολα... ειδικά χωρίς προσπάθεια.

________________
7.

Αγαπητή Αμπα. Ζω σε μεσαίου μεγέθους επαρχιακή πόλη. Είμαι gay. 9 στις 10 φορές που θα γνωρίσω κάποιον gay το θεματάκι το πάει στο σεξ. Ίσως επειδή στην πόλη μου οι περισσότεροι ομοφυλόφιλοι ακόμη και σήμερα κρύβονται (ακόμη και εκείνοι οι οποίοι είναι αρκετά θηλυπρεπείς) ; Έτσι λοιπόν εκείνο που προέχει είναι να ικανοποιήσουν τις γενετήσιες ορμές τους όταν έχουν την ¨ευκαιρία¨ να συναναστραφούν με κάποιον gay; Πραγματικά δε το καταλαβαίνω. Εκπλήσσομαι συχνά ειδικά όταν αυτό συμβαίνει με ανθρώπους γύρω στα 40 όπως είμαι και εγώ. Αναρωτιέμαι , δεν έχουν σχέση ή 2-3 άτομα με τα οποία βρίσκονται για σεξ σε αυτή την ηλικία; Στα gay κοινωνικά δίκτυα γίνεται χαμός. Σεξ, σεξ και μόνο σεξ. Θέλεις σεξ; Μιλάμε. Δε θέλεις; Δε μιλάμε. Ακόμη και αφού συζητήσουμε για λίγο για μια βόλτα ή για μια ταινία που είδαμε μου ζητούν ΧΧΧ φωτογραφίες. Είναι δυνατόν; Οι straight φίλοι και γνωστοί από την άλλη με συναναστρέφονται αλλά ποτέ δε με έχουν πάρει ένα τηλέφωνο να βγούμε μια βόλτα μαζί, ή να πάμε μια εκδρομή με μηχανές ή για πεζοπορία ή να δούμε μια ταινία στο σπίτι. Τι φοβούνται; Όταν μαζεύεται όλη η παρέα μαζί ( σχετικά σπάνια) με παίρνουν και εμένα, αλλά κατ' ιδίαν ποτέ. Εννοείται οποιαδήποτε συζήτηση που αφορά στα δικά μου προσωπικά είναι απαγορευμένη. Ενώ ξέρουν πως είμαι σε σχέση 5 χρόνια δε με έχουν ρωτήσει ποτέ τι κάνει ο φίλος σου. Παράλληλα αν και ξέρουν πως έχουν ένα gay φίλο στην παρέα, τα ρατσιστικά σχόλια δίνουν και παίρνουν. Έτσι κλείνομαι στον εαυτό μου καταπιέζομαι και νιώθω μοναξιά. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά είναι ελάχιστες. Δηλαδή έτσι θα είναι η ζωή μου; Μπορώ να κάνω κάτι; Αρχίζει όλη αυτή η κατάσταση να με ενοχλεί, Πολύ.- werq

Αν δεν μπορείς να ισορροπήσεις με τις εξαιρέσεις, αν δεν μπορείς να φανταστείς ότι η ζωή σου θα είναι έτσι, μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου σε άλλο μέρος; Δεν μπορείς να αλλάξεις την πόλη σου, όμως μπορείς να φύγεις από αυτή. Λυπάμαι που δε μπορώ να σου πω κάτι πιο αισιόδοξο. Θα χρειαστούν πολλά χρόνια ακόμα για να κάνεις τη ζωή που θέλεις εκεί που είσαι. Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι αναγκάστηκαν να πάνε σε μεγάλες πόλεις, ακόμα και σε άλλες χώρες, επειδή είναι κάπως διαφορετικοί. Όχι μόνο επειδή είναι γκέι – επειδή είναι πιο άσπροι, πιο μαύροι, πιο ονειροπόλοι, πιο, πιο....

Δεν θέλω να χρυσώσω κανένα χάπι, αλλά ως ένα σημείο όλοι μας καταφέρνουμε και αντέχουμε τη σαπίλα γύρω μας επειδή έχουμε φτιάξει έναν μικρόκοσμο με πολύ κόπο και ιδρώτα και επικεντρωνόμαστε εκεί για να παίρνουμε ανάσες βαθιές, πριν αντιμετωπίσουμε πάλι το 'έξω'. Σίγουρα για σένα είναι πολύ πιο δύσκολα, λόγω όλων αυτών που αναφέρεις, αλλά πρέπει να ξέρεις ότι έτσι ζουν όλοι, ως ένα σημείο τουλάχιστον. Έτσι, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Πρέπει να το φιλοσοφήσεις κάπως, αλλιώς, πρέπει να φύγεις.