________________
1.

Θέλω να σε ρωτήσω κάτι!!
Γνωρίζω εδώ και δύο μήνες ένα παιδί και έχω το εξής πρόβλημα: Δε θέλει να χρησιμοποιούμε προφυλακτικό! Ισχυρίζεται ότι έχει αλλεργία. Ακόμα και στα υποαλλεργικά. Είναι ανένδοτος.
Στο παρελθόν που είχε χρησιμοποιήσει λέει του δημιουργήθηκε σοβαρό πρόβλημα και δε θέλει με τίποτα να ξανακάνει κακό στην υγεία του. Γενικά δε θέλει να το συζητήσουμε αναλυτικά αλλά δε δέχεται με τίποτα να φορέσει. Μήπως μου πουλάει μπαρούφες; Βοήθα!!! Ευχαριστώ :)- Γειτόνισσα

Δεν μπορώ να ξέρω αν λέει αλήθεια, μόνο ότι υπάρχει πιθανότητα να είναι αλλεργικός (στο λατέξ; Ίσως). Αλλά πώς σκοπεύει να το λύσει δηλαδή; Δε θα βάλει ποτέ ξανά προφυλακτικό στη ζωή του; Σκοπεύει να το ρίξει στην αποχή ή στην μονογαμία; Γιατί λέει φοβερές ανοησίες. Ειδικά το επιχείρημα για το «κακό στην υγεία του» είναι τόσο αντιφατικά ξεκαρδιστικό που καταντάει εξοργιστικό.

________________
2.

Αγαπητή Λένα, φρεσκο-χωρισμένος, βγαίνω απ το σπίτι και πάω για καφέ με ένα φίλο... Εκεί που είμαι στον κόσμο μου, και δε με νοιάζει τίποτα, σκάνε κεράσματα "από το μαγαζί". Η σερβιτόρα; Ότι ότι ότι και να σου πω, είναι λίγο! ΘΕΑ! Κούκλα! Και δώσ' του τα μπουκάλια να ανοίγουν, και δώσ' του τα σφινάκια, έφυγα απ το μαγαζί σκνίπα! Και δεν έδωσα 1€! Ανταλλάξαμε τηλέφωνα και μιλούσαμε. Επικοινωνία όχι αστεία, οι φόβοι μας, το μέλλον μας, οι επιθυμίες μας, μια στο τόσο
κάναμε και κανά τηλεφωνικό. Και έρχεται η ερώτηση κόλαφος.
- Τι ζώδιο είσαι;
- Καρκίνος (απαντάω)
- {τούτ τούτ τούτ}
Δεν ξανά σήκωσε από τότε το τηλέφωνο.
Δεν ξέρω πως να αντιδράσω. Να κλάψω; Να φωνάξω; Να γελάσω; Να αλλάξω
πλανήτη;

Γιατί επικοινωνούσατε αποκλειστικά από το τηλέφωνο;

________________
3.

Τί απέγινε η Βυζαντινή αριστοκρατία; Εάν το σκεφτείς ακόμα και οι τίτλοι φαίνεται να έχουν χαθεί και στην γλώσσα μας φαίνεται να έχουν διασωθεί οι οθωμανικοί (εάν και υποψιάζομαι πάνε και αυτοί προς αχρησία). «Ζει σαν μπέης» λέμε και όχι πχ «σαν δούκας».
Οι διάφοροι Φρατζήδες, Χρυσολωράδες, Λασκάρηδες κλπ, που μπορεί να σού πουν ότι πρέπει να έχουν σχέση με τις αντίστοιχες οικογένειες φαίνεται να εκφράζουν ευσεβείς πόθους, παρά πραγματική σχέση με τις αντίστοιχες οικογένειες.
Μπορώ να σκεφτώ τα εξής για την μοίρα της Βυζαντινής αριστοκρατίας:
1) Εκτελέστηκαν από τους Οθωμανούς
2) Δραπέτευσαν στην Δύση, οποτε και σταδιακά έγιναν μέλη αυτής της κουλτούρας, προσαρμόστηκαν τα ονόματά τους κλπ, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να τους διακρίνουμε σήμερα ως απογόνους αυτής
3) Οι Οθωμανοί εκτέλεσαν μεν κάποιους (βλέπε 1) προφανώς για παραδειγματισμό και για να αποθαρρύνουν την όποια αντίσταση, αλλά φρόντισαν να τους προσεταιριασθούν, με ένα μίγμα κινήτρων, απειλών, δώρων, εκβιασμών κλπ, ώστε να μην δημιουργήσουν κράτος εκ του μηδενός, αλλά να εκμεταλλευθούν τις προϋπάρχουσες δομές και την γνώση και εμπειρία που είχαν σε αυτές. Σταδιακά, λοιπόν, εξοθωμανίσθηκαν και εξισλαμίσθηκαν, με αποτέλεσμα να αποτελέσουν μέρος αυτής της αριστοκρατίας μέχρι την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να τους αναγνωρίσουμε.

Όλα τα παραπάνω είναι εικασίες, όμως. Γνωρίζεις κάτι μήπως για το τί όντως συνέβη;- Byz. Ance

Τι παράξενη ερώτηση, και τι ωραία συνάμα. Δεν θα ισχυριστώ ότι ξέρω και δεν θα ψάξω στο Google για κάτι που χρειάζεται αληθινή μελέτη. Ελπίζω να υπάρχει κάποιος αναγνώστης που ξέρει περισσότερα και έχει όρεξη να μοιραστεί μαζί μας τις γνώσεις του.

________________
4.

Αγαπητή Α, μπα, γιατί κάποιοι άνθρωποι ("κ καλά φίλοι") έχουν ως hobby να προσβάλλουν άλλους κ δε θέλουν να δεχτούν ότι οι αποδέκτες είτε θα αντιδράσουν (δε μιλάω για ξεμάλλιασμα κ ξεκατίνιασμα) λέγοντάς τους πως η συμπεριφορά τους δεν είναι σωστή, είτε θα αλλάξουν συμπεριφορά απέναντί τους (π.χ. θα γίνουν πιο τυπικοί κ λιγότερο διαχυτικοί). Είναι θέμα κοινωνικής μόρφωσής, παιδείας, πολιτισμού; Είναι επαγγελματίες bullies; Πώς του αντιμετοπίζεις γενικότερα; Αρχίζεις να του προσβάλεις κι εσύ ή δείχνεις ανωτερότητα κ τους αγνοείς; Ευχαριστώ.- Rico

Όταν κάνεις παρατήρηση στον άλλον για τη συμπεριφορά του δεν είναι δυνατόν να απορείς που στη συνέχεια είναι λιγότερο διαχυτικός. Πιστεύεις ότι είναι πιθανό να εντοπίζεις το πρόβλημα με ακρίβεια, να το εκφράζεις με ξεκάθαρο τρόπο χωρίς επιθετικότητα; Θεωρείς πιθανό ο άλλος να καταλάβει 100% αυτό που λες, κι ότι επειδή έχεις αδιαμφισβήτητα δίκιο, να παραδεχτεί το λάθος του και αμέσως να καταφέρει να αφαιρέσει μόνο αυτό που σε ενοχλεί και κατά τ' άλλα να μείνει ίδιος; Σαν πολλές υποθέσεις δεν είναι;

________________
5.

Συγνώμη αλλά μετά από αρκετές απαντήσεις '... έχεις καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όλοι οι άνθρωποι κάνουν αυτό...' όπου το 'αυτό' είναι η εκτίμηση ή η γνώμη αυτού που ρωτάει, έχω αρχίσει να αισθάνομαι ότι διακριτικά αλλά αβασάνιστα (τελικά) υποτιμάται αυτός που ρωτάει.
δεν ισχύει ότι όσοι μεγαλώνουν στην τάδε χώρα έχουν την τάδε νοοτροπία? και άρα το σύνολο ναι το κάνει 'αυτό'? η στατιστική που μελετά τον μέσο όρο, την διασπορά και την κατανομή δεν είναι επιστήμη? (για να προλάβω σχόλια.. η στατιστική μελετά και ανθρώπινα δείγματα όσον αφορά στην συμπεριφορά τους, εκτός από αριθμητικά).
ποιά είναι η απάντηση που δεν 'βιάζει' αυτόν που ρωτά?
το '... (ΕΣΥ) έχεις καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όλοι οι άνθρωποι κάνουν αυτό...' ή το '...ενδεχομένως οι περισσότεροι κάνουν αυτό αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις ή διαβαθμίσεις στο πώς/γιατί το κάνουν επειδή κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός'?
Συγνώμη για το 'βιάζει' αλλά αισθάνομαι ότι εκτός των άλλων δίνεται πάτημα στους σχολιαστές να τονίζουν (ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό αφού ο κάθε άνθρωπος ναι είναι διαφορετικός) ότι συμφωνούν με το ότι μόνο αυτός που ρωτάει τα βλέπει έτσι όπως τα βλέπει ή είναι από τους λίγους που τα βλέπουν όπως τα βλέπουν και όπως μπορούν τα μάτια τους (τελικά).

Η διατύπωση είναι κάπως μπερδεμένη, ας πούμε ότι κατάλαβα. Καλά τα λες, αλλά όταν κάποιος ρωτάει «γιατί οι Ελληνίδες βάφονται πολύ» δεν χρειάζεται να καταφύγουμε σε επιστημονικές μελέτες για να κάνουμε την υπόθεση ότι μιλάει κάποιος που πιστεύει ότι η εμπειρία του είναι η πραγματικότητα όλων. Πρέπει να θυμάσαι ότι δεν απαντάω σε σένα ή σε όλους, αλλά κάθε φορά μόνο σε αυτόν που ρωτάει.

________________
6.

Σήμερα καθώς περίμενα μόνη μου στη στάση για το λεωφορείο άκουσα έναν παράξενο ήχο από την απέναντι μεριά του δρόμου και ήταν ο γέρος που μένει εκεί. Καθόταν στο παράθυρο του και μου έστελνε φιλάκια! Σοκαρίστηκα και αηδίασα συγχρόνως. Ευτυχώς είχε έρθει τότε μια παρέα εκεί και έκατσα μαζί τους. Μέχρι να γυρίσω σπίτι από το σχολείο σκεφτόμουν αν θα ήταν καλύτερο να του την πω ανοιχτά κάνοντάς τον ρεζίλι ή καλά έκανα που το άφησα έτσι. Τελικά το συζήτησα με το πατέρα μου στο σπίτι και μου είπε ότι αυτός ο άνθρωπος έχει πρόβλημα οπότε δεν θα είχε νόημα να το πάρω προσωπικά και να του την πω. Συμφωνώ και εγώ μαζί του αλλά τι γίνεται με τους υπόλοιπους; Πώς είναι καλύτερο να αντιμετωπίζουμε τέτοια περιστατικά; (λόγια, χειρονομίες κλπ.)- ούμι-σαν

Πολύ δύσκολη υπόθεση. Δεν υπάρχει μόνο μια απάντηση, γιατί μερικές αντιδράσεις από την μεριά της γυναίκας (βρίσιμο, χειρονομίες) μπορεί να είναι και επικίνδυνες. Πάνω απ' όλα προέχει η ασφάλειά σου. Η συζήτηση για το θέμα είναι τεράστια, αφού ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού εξακολουθεί να μη μπορεί να διαχωρίσει ένα κομπλιμέντο από την παρενόχληση. Επίσης, πολλοί άντρες δεν καταλαβαίνουν ότι οι γυναίκες έχουν στο μυαλό τους μόνιμα το ενδεχόμενο της επίθεσης και όταν τους μιλάει ένας άγνωστος το πρώτο που σκέφτονται δεν είναι «αχ, ένας εντελώς ακίνδυνος ξένος μου πιάνει κουβέντα, είμαι πολύ περίεργη να ακούσω τι έχει να πει.» Όπως πάντα, το διάβασμα βοηθάει. Δες αυτό κι αυτό.

________________
7.

Έχω ένα πολύ συγκεκριμένο πρότυπο άντρα στο μυαλό μου που πιστεύω ότι μου ταιριάζει. Είμαι πολύ νέα βέβαια ακόμα. Να υποκύψω σε επίδοξους μνηστήρες που δε μου γεμίζουν το μάτι (για την εμπειρία, τον πειραματισμό, την τρέλα) ή να μείνω μακριά από τέτοιες καταστάσεις που μπορεί να με βρουν μπλεγμένη στην πορεία και να φορτσάρω μόνο όταν νιώσω την πραγματική συγκίνηση για κάποιον;

Επειδή είσαι μικρή, έχεις την αφέλεια να πιστεύεις ότι θα νιώσεις πραγματική συγκίνηση όταν γνωρίσεις το πρότυπο που έχεις στο μυαλό σου. Κατά πάσα πιθανότητα θα νιώσεις τη συγκίνηση από κει που δεν το περιμένεις. Αυτό το πολύ κοινό συμβάν οι άνθρωποι το λένε «τυφλό πάθος» και το εξηγούν με την φράση «τα ετερώνυμα έλκονται» και με το ρητό «η αγάπη είναι τυφλή». Αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι προσδοκίες που έχουμε για τον άντρα που πιστεύουμε ότι μας ταιριάζει δεν είναι δικές μας.

Δε νομίζω ότι ξέρεις ποιος σου ταιριάζει γιατί ακόμη δεν ξέρεις ποια είσαι. Πιστεύεις ότι σου ταιριάζει αυτός που οι γύρω σου θεωρούν άξιο προσοχής – κυρίως οι γύρω σου, το πολύ άμεσο περιβάλλον σου, αλλά όχι οι γονείς ή οι θείοι σου. Πιστεύεις αυτό που πιστεύουν αυτοί που θεωρείς αυτή τη στιγμή κουλ. Θέλεις να ανήκεις σε μια ομάδα, οπότε θα σου αρέσει αυτό που αρέσει σ' αυτούς. Αυτός ο άντρας που θα ικανοποιήσει την φαντασίωση μπορεί να σου ταιριάζει, αλλά θα είναι κατά τύχη. Το πιο πιθανό είναι ότι όλα θα είναι καλά απ 'έξω αλλά κάτι θα σου φταίει. Στην χειρότερη περίπτωση θα κάνεις εντελώς λάθος επιλογές κατ' επανάληψη, προσπερνώντας τους άντρες που σου ταιριάζουν πραγματικά.

Οπότε, να τι προτείνω: μην συγκεντρώνεις την προσοχή σου στο δειγματολόγιο που σου παρουσιάζεται, αλλά στην καλλιέργεια σου. Όσο καλύτερα μάθεις τον εαυτό σου τόσο πιθανότερο είναι να καταφέρεις να παραδεχτείς ότι ακολουθείς οδηγίες και να νικήσεις τα πρότυπα που έχεις υιοθετήσει. Φυσικά χρειάζεται και ο πειραματισμός, αλλά με σκέτο πειραματισμό δεν θα βγάλεις άκρη.