Στο Facebook ο Θανάσης Χειμωνάς είναι επιθετικός, αυτοσαρκαστικός και αρπάζεται εύκολα.
Στην πραγματική ζωή όμως, είναι συνεσταλμένος, ευγενής, σχεδόν ντροπαλός.
Δεν έχει καμία όρεξη να τσακώνεται από κοντά, πράγμα που κάνει συχνά πυκνά στον τοίχο του, αντί να αποκλείσει απ' αυτόν τυχόν κακοπροαίρετους.
(Κάθε φορά που βλέπω τέτοιο τσακωμό οποιουδήποτε οικοδεσπότη με σχολιαστή σκέφτομαι: 'Κάνε τους ban να τελειώνεις, αντί να κάθεσαι να χαλιέσαι'.)
Μία σχολιάστρια τις προάλλες έβαλε στο παιχνίδι τη μητέρα του, πράγμα που τον εξαγρίωσε.
Και από τότε έχει γίνει ένας μεγάλος facebooκικός πόλεμος.
Ξέρω πολύ καλά ότι ένα κομμάτι των επικριτών του έχει πολιτικά κίνητρα επειδή ο Χειμωνάς ανήκει στο Πασόκ. Πολλοί που σοκαρίστηκαν απ' τη φράση του, σε αντίστοιχες περιπτώσεις επιχαίρουν όταν ακούν χειρότερα από πολιτικούς της αρεσκείας τους.
Δεν μπορούμε όμως να ακυρώσουμε τις αντιδράσεις υποκρινόμενοι ότι είναι όλες πολιτικά υποκινούμενες. Δεν είναι.
Ορθώς, κατά τη γνώμη μου, υπήρξαν αντιδράσεις. Προσωπικά με ξένισε και με απογοήτευσε η απαράδεκτη φράση του, και το όλο συμβάν το θεώρησα αυτοεξευτελιστικό. Δεν μπορώ βέβαια να μη λάβω υπόψη μου ότι απευθυνόταν σε μια φιλοξενούμενη στον τοίχο του που είχε χρησιμοποιήσει εκφράσεις όπως "τσόκαρο" για γυναίκα ψυχικά ασθενή, και είχε πιάσει στο στόμα της τη μητέρα του Χειμωνά (χωρίς να ξέρει ποια είναι, ελπίζω!).
Δεν συμφωνώ με τον τρόπο του Θ.Χ., και θεωρώ ότι πρέπει να της ζητήσει συγγνώμη.
Πάντως, ο ιντερνετικός πολιτισμός και η ευγένεια είναι ένα σημαντικό ζητούμενο της εποχής. Όταν υπάρχουν τόσοι αγενείς στο Facebook που γράφουν "ΠΣΟΦΑ" και "ΚΡΕΜΑΛΕΣ" και διάφορα τέτοια, η νηφαλιότητα και το καλό παράδειγμα -ειδικά από ανθρώπους του πολιτισμού- είναι πράγματα απαραίτητα.
Νομίζω ότι μπορείς να "διδάξεις" τον κόσμο για το πώς θα σε σέβεται, ειδικά στον χώρο σου (στον τοίχο του facebook σου, στο σάιτ σου). Κάποιος σε προσβάλλει με απρέπεια; Κόψε τον. Όσο δεν υπάρχουν ακραία σχόλια στον τοίχο σου -πόσω μάλλον τα δικά σου ακραία σχόλια!- ο κόσμος αποθαρρύνεται απ' το να γράψει τέτοια, και βρίσκει έναν ηπιότερο τρόπο για να δείξει τη διαφωνία του μαζί σου, και τελικά γίνεται πραγματική κουβέντα.
Ο Χειμωνάς, στους γραπτούς τσακωμούς, μοιάζει δυστυχώς να απολαμβάνει περισσότερο τις λέξεις απ' την αυτόματη (και τελικά πιο αποτελεσματική) κίνηση του ban ή του block. Πάντως, είναι ξερό γεγονός ότι δεν πήγε στον τοίχο/σπίτι κάποιου άλλου για να βρίσει, πόσω μάλλον απρόκλητα.
Τώρα, για την κλασική ανθρωποφαγία και το ψηφιακό λιντσάρισμα που ακολούθησε, τι να πω. Όσοι τον έβρισαν χυδαία ή χάρηκαν "που έχει πεθάνει ο πατέρας του για να μη δει τα χάλια του γιου του" κλπ, ας μη νομίζουν ότι είναι ηθικά ανώτεροι - απλούστατα δεν έχουν ίχνος αυτογνωσίας.
Με το πρόσχημα της ηθικής, και των καλών τρόπων, πολλοί έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο, χωρίς καν να το καταλάβουν. Όσοι του ευχήθηκαν καρκίνο, όσοι είπαν "γι' αυτό αυτοκτόνησε ο Γ. Χειμωνάς", όσοι ζήτησαν κρεμάλα για τον ΘΧ, θέλουν υποτίθεται να στηλιτεύσουν το πόσο αγενής υπήρξε ο συγγραφέας, αλλά τελικά αποδεικνύουν πως παρότι θεωρούν κατακριτέο κάποιον που έβρισε επειδή του έθιξαν τη μάνα, αυτοί οι ίδιοι είναι γύρω στις ένα εκατομμύρια φορές χειρότεροι.
(Μην κάνεις στους άλλους αυτό που δεν θέλεις να κάνουν οι άλλοι. Τόσο απλό, τόσο ξεχασμένο, -και- στην εποχή του ίντερνετ...)
=====
Πριν λίγο ο Χειμωνάς έγραψε ένα status στον τοίχο του με το οποίο δίνει διευκρινίσεις:
Λοιπόν, ό,τι διαβάζετε συνέβη όντως χθες στον τοίχο μου στο Facebook. Όλα αυτά που διαβάσατε τα είπα όντως έτσι. Δικό μου είναι το προφίλ, δεν ήταν χακαρισμένο και δεν είχα πιει ουίσκια όταν τα έγραψα. Αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη των πράξεών μου ωστόσο δηλώνω πως και σήμερα θα έκανα το ίδιο, όπως άλλωστε έχει συμβεί και άλλες φορές στο παρελθόν.
Δυστυχώς είμαι άνθρωπος, δεν είμαι καθόλου politically correct και όταν νιώθω πως κάποιος με προσβάλλει απαντώ με τέτοιο τρόπο ώστε η σύγκρουση να τελειώνει μια και καλή. Το ήθος και την ευγένειά μου τα ξέρουν ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι άνθρωποι που με έχουν γνωρίσει προσωπικά. Ας βγει ένας, ΕΝΑΣ, να με διαψέυσει. Όταν όμως γίνεσαι από το πρωί ως το βράδυ στόχος φανατικών κάφρων που σε προσβάλλουν με τα χειρότερα λόγια αναγκαστικά θα αντιδράσεις. Όποιος έχει ΙQ πάνω από 60 γνωρίζει πως η χυδαιότητα δεν κρύβεται πίσω από απρόσωπες σεξουαλικές βρισιές αλλά από εκφράσεις τύπου "Ευτυχώς πέθανε ο πατέρας σου και δεν βλέπει τα χάλια σου", "Ο Χειμωνάς είναι σίγουρα μπάσταρδος, αποκλείεται να είναι γιος αυτών των δύο ιερών τεράτων" ή ακόμη και "Γι αυτό αυτοκτόνησε (!) ο Γιώργος Χειμωνάς, για να μη βλέπει τα χάλια του γιού του" (ναι, το έχω διαβάσει κι αυτό).
Η τύπισσα που αποτελεί την πέτρα του σκανδάλου βέβαια δεν είπε κάτι τέτοιο. Όποιος όμως διάβασε τον διάλογο βλέπει ποιος ξεκίνησε τον καυγά και ποιος έβαλε τις μανάδες στο παιχνίδι. Έτσι, σήμερα με βρίζει με ακατνόμαστες φράσεις όλη η Ελλάδα, από την άκρα Δεξιά έως την άκρα Αριστερά. Μέχρι και νυν πασόκοι (τους οποίους ευχαριστω by the way). Γιατί; Γιατί έβρισα κάποια στο Facebook; Σε ένα παλιό θρεντ το οποίο η ίδια διέδωσε ενώ θα είχε περάσει απαρατήρητο; Μα τότε η μισή Ελλάδα θα έπρεπε να βρίζει την άλλη μισή. Απλώς, ήταν η σειρά μου να λιντσαριστώ. Μετά τον Πέτρο Τατσόπουλο, τον Χρήστο Χωμενίδη, τη Λένα Διβάνη, ακόμα και την φίλη μου την Ευδοκία Λέλεδάκη που τράβηξε χειρότερα για ένα αθώο φώτοσοπ.
Και φυσικά, όλα αυτά δε συμβαίνουν επειδή έβρισα μια άσχετη στο Facebook. Απλώς τιμωρούμαι για τις απόψεις μου, για τις ιδέες μου, για το ότι λέω αυτά που πιστεύω ενώ οι άλλοι σιωπούν. Και φυσικά πληρώνω την ένταξή μου στο ΠΑΣΟΚ. Πήγα στο ΠΑΣΟΚ το 2012. Την εποχή που όλοι μου έλεγαν: "Ποιο ΠΑΣΟΚ μωρέ, τελειωμένο είναι, τράβα στον ΣΥΡΙΖΑ για να βγεις βουλευτής". Και έμεινα στο ΠΑΣΟΚ τώρα που όλοι μου λένε "Ποιο ΠΑΣΟΚ μωρέ, τελειωμένο είναι, τράβα στο Ποτάμι για να βγεις βουλευτής". Εκεί όμως ανήκα ιδεολογικά, τι να έκανα; Όσοι με ξέρουν γνωρίζουν πως ποτέ δεν έκανα p.r. ποτέ δεν έκανα κινήσεις που δεν πίστευα μόνο και μόνο για να "ανέβω". Και αυτό το πλήρωσα και ως συγγραφέας και ως δημοσιογράφος και ως πολιτικός.
Μου λένε διάφοροι: "Είσαι συγγραφέας, μη βρίζεις" ή "Είσαι πολιτικός, θα χάσεις ψήφους". Ε, λοιπόν στ'αρχίδια μου αν στις επόμενες εκλογές δεν βρω ούτε την ψήφο μου! Στ' αρχίδια μου αν δεν αγοράσει κανείς τα γαμωβιβλία μου! Θα μπορούσα να το παίζω διανοήση, να ποστάρω τσιτάτα του Ελύτη και να διαφημίζω τα βιβλία μου.
Στο σπίτι μου έμαθα όμως να έχω το θάρρος της γνώμης μου. Και να τη λέω αδιαφορώντας για το όποιο αποτέλεσμα. Επίσης, στο σπίτι μου έμαθα να υπερασπίζομαι τα ανθρώπινα δικαιώματα ΟΛΩΝ. Όπως λοιπόν παλιότερα υπερασπίστηκα τον Σακκά, έτσι υπερασπίζομαι την Σταμάτη. Δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα a la carte. Όποιος λοιπόν θέλει να με διαγράψει, είναι φυσικά ελεύθερος να το κάνει.
Ναι, έβρισα τη μάνα της κυρίας και θα κάνω το ίδιο σε οποιονδήποτε με ξαναπροκαλέσει. Πριν όμως με διαγράψετε, κάντε μια βόλτα στο ίντερνετ και διάβάστε αυτά που γράφονται για μένα.
Τέλος, υπάρχει όντως ένας άνθρωπος στον οποίο θέλω να ζητήσω συγγνώμη. Πρόκειται φυσικά για τον Γιάννη Πάριο τον οποίο θεωρώ εξαιρετικό τραγουδιστή, έχω ακούσει πως είναι και υπέροχος άνθρωπος και λυπάμαι που τον έμπλεξα σε αυτή την ιστορία. Απλώς, ήταν το πρώτο όνομα που μου ήρθε στο μυαλό και έπρεπε να προλάβω το ΚΤΕΛ!
σχόλια