Είναι λογικό και ανθρώπινο να κουραζόμαστε καμιά φορά, ιδιαίτερα όταν πέφτουν όλα πάνω μας... Θέλω απλά να σκεφτείς αν μου επιτρέπεις το ενδεχόμενο αυτή τη στιγμή να έμενες μόνη κι ελεύθερη, να μην υπήρχαν τα παιδιά σου ούτε ο άνδρα σου μαγικά να μπορούσες να κάνεις αυτά που σου λείπουν.. Τι θα διάλεγες? Φαντάζομαι πως δεν μπορείς να σκεφτείς καν αυτό το ενδεχόμενο. Η μόνη λύση είναι να συζητήσεις με το σύντροφό σου, να βάλεις ένα πρόγραμμα στα παιδιά σου, να μοιράζεστε σαν οικογένεια και τις δουλειές.. Κράτα όμως χρόνο και για τον εαυτό σου, κανε ένα χαλαρωτικό μπάνιο, άκου μουσική έστω μισή ώρα, μια φορά την εβδομάδα ασχολήσου με εσένα, δείξε στην οικογένεια σου ότι έχεις κι εσύ ανάγκες από αυτούς. Κάνε το τώρα γιατί στο μέλλον θα συσσωρευτούν και θα νιώθεις πολύ πιο πιεσμένη από ότι είσαι τώρα. Επειδή θεωρώ ότι τα παιδιά σου είναι η ζωή σου μη θεωρήσεις ποτέ ότι φταίνε εκείνα για τη κούρασή σου, ό,τι κάνεις με αγάπη δεν σε τρώει, δεν σε κουράζει, παίξε μαζί τους και βγές από την συνήθεια της καθημερινότητας μαζί τους! Μίλα με τον άνδρα σου θα βοηθήσει. Τα αποτελέσματα ελπίζω να είναι καλύτερα σε σχέση με τα δεδομένα που περιγράφεις. φιλικά Lila
17.11.2014 | 00:56
Εχω καταντήσει ενοχική
Και δεν το αντέχω!! Ποτε δεν φανταζόμουν έτσι τη ζωη μου και με εχουν κάνει ολοι να μην τολμώ να πω αυτα που σκεφτομαι γιατι θα παρεξηγηθώ. Ενδεχομένως κι εσείς να με παρεξηγεισετε. Ειμαι 30+ και εχω 4 παιδάκια. Δεν ειναι οτι δεν τα αγαπάω και δεν τα νοιάζομαι. Αλλα δεν αντέχω άλλο! Κουράστηκα! Δεν μπορώ! Εχω χάσει τον εαυτό μου! Ειμαι σπιτι, δουλεια, δουλεια σπιτι. Πλύσιμο, σιδέρωμα, κλπ. Με τον άντρα μου έχουμε χαθεί. Οχι γιατι το θελω. Αλλα πιο πολυ απο νευρα και εγωισμό. Αυτός εχει τους φίλους του και βγαίνει κι εγω αναγκαστικά κάθομαι σπιτι με τα παιδια. Ξέρω οτι ειναι μαλακιες αυτα αλλα εγω αλήθεια δεν αντέχω... Τα πα και ξελαφρωσα (καπως)
1
