Συγνωμη αλλα οταν εισαι με καποιον και σε βαζει εμεσα στο τρυπακι "πρεπει να ειμαι στην πενα, πρεπει το ενα πρεπει το αλλο" τοτε μονο σχεση δεν το λες. Εγω υπαρχουν στιγμες που μπορει να αφησω το εαυτο μου για φ χ ψ λογους. Αν η τοτε συντροφος μου με αφησει τοτε σημαινει οτι δεν υπηρχε τιποτα περα απο την σωματικη ελξη. Δηλαδη τι νομιζεις οτι θα γινει οταν κανεις οικογενια; Δεν θα υπαρξουν μερες που τα ποδια σου θα ειναι αξυριστα; Δεν θα υπαρξουν μερες που δεν θα υπαρχει τιποτα το ερωτικο πανω σου; Δεν θα υπαρξουν μερες που ο αλλος θα βρει αφορμες για να παραστρατησει; Σκοπος ειναι να εισαι με καποιον που τον νοιαζει να εισαι εσυ καλα και ομορφα πρωτα ψυχικα και μετα ολα τα αλλα. Μην κουραζεσε απο τωρα. Αν βρεις ενα καλο παιδι χωρις κομπλεξ θα δεις οτι ειναι πανεμορφα.
21.11.2014 | 01:46
Εξομολογούμαι πως
χώρισα όχι τόσο πρόσφατα αλλά η πληγή είναι ανοιχτή.Δε νιώθω πως θέλω να κάνω σεξ με άλλο άτομο και αυτοϊκανοποιούμαι όποτε το έχω ανάγκη.Από τη μία μου λείπει ο πρώην, από την άλλη θα διάλεγα τη μοναξιά ακόμα κι αν με ήθελε πίσω. Κι έχω γνωρίσει ωραία, σοβαρά και καλά παιδιά από τότε αλλά δεν έχω όρεξη ούτε για ποτό μαζί τους.Έχω κουραστεί να έχω το ρόλο της "κοπέλας" κάποιου, να ντύνομαι και να βάφομαι σε πλαίσια που να μην του προκαλέσω ζήλεια, να γράφω τους φίλους μου όταν έχω αγόρι, να είμαι πάντα αποτριχωμένη, γιατί αν δεν είμαι φοβάμαι πως θα με κρίνει και 'κάτι τρέχει στα γύφτικα', να είμαι πάντα η κ@υλα του για να μην αρχίσει να κοιτάζει αλλού...να έχω όλο αυτό το άγχος γιατί η καρδούλα μου θα θέλει να κάνει τα πάντα κυρίως προς δική του ικανοποίηση.Είμαι μόνη και δεν είμαι καλά. Αλλά μια σχέση ή οποιαδήποτε κοινωνική υποχρέωση θα με έκανε χειρότερα. Αυτό εξομολογούμαι.
1
