ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ο φθόνος του Facebook

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ο φθόνος του Facebook Facebook Twitter
35


________________
1.

Αγαπητή Α,μπα, τί κάνεις όταν υπάρχει ανταγωνισμός στην δουλειά από συνάδελφο, ενώ εσύ δεν έχεις κανέναν τέτοιο σκοπό, παρά μόνο να κάνεις σωστά την δουλειά σου και να δουλεύεις ως μέλος της ομάδας; Είναι τόσο τραγικό που προτιμώ την συνεργασία και την συνεννόηση από το "να φάω" την δουλειά κάποιου; Και στην τελική, γιατί ή ένας ή κανένας; Δεν μπορούμε και οι δύο; Ώρες και πόστα υπάρχουν, καλά να είμαστε! Για να είμαι περισσότερο κατατοπιστική, σε καφετέρια εργάζομαι ενώ σπουδάζω για να βγάζω κανένα χαρτζιλίκι. Μία συνάδελφος, λέει πράγματα για μένα που δεν ισχύουν Κανείς δεν την πιστεύει, εφόσον η συμπεριφορά μου είναι σωστή, αλλά παρ'όλα αυτά λυπάμαι που το κάνει αυτό. Μέχρι στιγμής αντιδρώ ψύχραιμα και προσπαθώ να επικοινωνήσω, μήπως και δουλέψουμε. Λάθος; Περιμένω γνώμη!- blue blackberry

Πώς να διαφωνήσουμε, αφού δεν κάνεις τίποτα λάθος;

 

________________
2.


Ενώ ξέρω ένα σωρό τρόπους του πώς να γράψω, έστω στις 2 ξένες γλώσσες που ξέρω καλά, μια "επίσημη(δηλ όχι σε φιλικό πρόσωπο)" επιστολή, με την προσφώνησή της και με την αποφώνησή της, όταν έρχεται η αποφράδα ώρα να γράψω κάτι ανάλογο στα ελληνικά, δεν έχω ιδέα! Π.χ. θέλεις να μιλησεις με mail στο site που μόλις αγόρασες ένα μηχάνημα και λες Dear sir or madam, blah blah blah, Kind regards,..". Στα ελληνικά..τι λες; "Αγαπητέ Κύριε....Με εκτίμηση"(εκτίμηση;! δεν ακούγεται πολύ βαρύ στα ελληνικά ;!), "Καλησπέρα σας,..Μετά τιμής": Το παθαίνει κανείς άλλος αυτό το πρόβλημα του πώς να γράψει μια επιστολή στα ελληνικά;
Γιατί μου φαίνεται τόσο φυσικό το επίσημο ύφος σε ξένες γλώσσες και περίεργο στα ελληνικά;
Να σημειώσω ότι αυτό το παθαίνω μόνο με επιστολές, για τα υπόλοιπα χειρίζομαι καλά πιστεύω τα ελληνικά.

Έψαχνα μια ώρα να το βρω, και το βρήκα. Είναι μεγάλο αλλά είναι ό,τι πιο πλήρες υπάρχει για το θέμα. «Η έκφραση της ευγένειας στα ελληνικά και τα αγγλικά», της Μαρίας Σηφιανού.

 

«Η διατριβή αυτή επιχειρεί να μελετήσει και να συγκρίνει τη λειτουργία των εκφράσεων ευγενείας στην ελληνική και αγγλική γλώσσα και κοινωνία, με κεντρική υπόθεση ότι οι κοινωνίες δεν χαρακτηρίζονται από μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ευγένειας, όπως τις παρουσιάζουν ορισμένα στερεότυπα, αλλά από τις διαφορετικές αντιλήψεις για το τι σημαίνει και πώς πρέπει να εκφράζεται η ευγένεια.»

 

________________
3.


Γνωριστηκαμε πριν ενάμισι χρονο. Εξαρχης φλερταραμε διανοητικα,καταλαβαιναμε ο ενας τον αλλο.Συνεργαστηκαμε-ειμαστε και οι δυο στο χωρο της μουσικης-και κοιμηθηκα μαζι του.Δεν το συνεχισα, εκανα σχεση με αλλον αλλα διατηρουσαμε χαλαρες επαφες.Οταν χωρισα ξαναπιάσαμε το νήμα.Με ερωτευτηκε μου αποκάλυψε οτι δεν ήθελε καμιά ολον αυτο τον καιρο κιεγω τον απέρριπτα ερωτικά συνεχως,αν και σε ανθρωπινο επιπεδο τον ζητουσα επισης συνεχως.Με άλλαζε,με ενέπνεε μοιραστήκαμε μύχια πραγματα,οικογενειακα μυστικα,γραφαμε μουσικη...Καπου 4 μηνες μετα επισκεφθήκαμε μαζί το πατρικο του.Εκει κατι αλλαξε μεσα μου.Κοιμήθηκα μαζι του συνειδητα αυτη τη φορα και με αγάπη.Γυρισα ερωτευμενη.Μοιραια εγινε η κουβεντα και εισεπραξα τα ΄δεν κανουμε εμεις για σχεση,θα σκοτωθουμε,ειμαι συναισθηματικα μπλοκαρισμενος,σαγαπω,σε γουσταρω,ελα να μοιραστουμε το χρονο''κλπ.ΣΟΚ.Πολλα ασυμβιβαστα υπαρχουν μεταξυ μας αλλα εγω ημουν σε θεση να το δοκιμασω,να το ζησω.Μαλλον αργησα κ αυτος ειχε ξεφουσκωσει...Εμεινα,με μια σταση τραβατε με κιας κλαιω, γιατι τον θελω.3 μηνες μαζι-χωριστα με τα αναλογα δραματα εκ μερους μου.(Να σου πω οτι δεν κυνηγάω μαζοχιστικά τα δραματα,εχω περασει δυσκολα κιεκεινος πολυυ δυσκολοτερα)Καποια στιγμη ειπα τελος, νιώθοντας μαλάκας και σαν ανασφαλης ηλίθια γυρισα στον πρωην μου,προσπαθωντας να ξεχαστω,να αντισταθμίσω την απόρριψη.Πολυ γρήγορα ξαναγύρισα σαυτον,περασαμε εναν τελειο Ιουλιο,ενιωσα οτι ισως βρισκουμε ισορροπία επιτελους,οτι κατι αλλαζει κιεγω χαλαρωσα, κ τοτε του το ξερναω.Πληγωθηκε,θυμωσε γιατι λεει δεν του το ειπα, δεν του εδωσα δικαιωμα να επιλεξει.Οτι εκεινος ολο αυτο τον καιρο σεβαστηκε την ερωτικη μας σχεση και δεν εκανε τιποτα.Δεν τον πιστευα μεχρι τοτε στα περι αποκλειστικότητας αλλα βλεποντας το ποσο τον πληγωσε καταλαβα οτι μαλλον λεει αληθεια. Σα να γυρισα πισω,σα να επιβεβαιωσα οτι οντως δεν του εκανα, κι εχασα ολο το παιχνιδι. Και παλι δε μου εκλεισε την πόρτα και παλι εραστες και παλι εδω...Θα φυγει ειπε για ενα μηνα να δουλέψει.Να αρχισω να το αποδέχομαι.Εχουμε λοιπον δυο τινά: Όντως υπαρχει αυτος που δεν το λεει δεν το πιστευει,αλλα δενεται με τον καιρο και ειναι μαζι μου με τον τροπο του(απλα θα μου βγαλει το λαδι να με εμπιστευτει) ή χανω τον καιρο μου σε μια κατασταση που δε θαλλαξει ποτε?Και το αλλο, μπορουμε πραγματι να μη χασουμε ο ενας τον αλλο με καποιο τροπο?...Τι σου λεμε κιεσενα...ολα γινονται ή και οχι...θελω καπου να τα πω και ισως να υπαρχει κατι τεράστιο που δε βλεπω. Άντε ριχτα.- pisinio

Υπάρχει. Δεν είσαι η Μαριάν Φέιθφουλ και αυτός δεν είναι ο Μικ Τζάγκερ.


Είσαι αισθαντική μούσα ή νάρκισσος του γλυκού νερού; Αυτό εξαρτάται από την ποιότητα της μουσικής.

________________
4.


Αγαπητή α, μπα,
πιστεύεις ότι η απιστία είναι δείγμα ότι μια σχέση έχει τελειώσει; και αν όχι, αντιμετωπίζεται/ξεπερνιέται; αν έχεις δείγματα ότι ο άλλος έχει μετανιώσει πραγματικά (επιμένοντας για ένα νέο ξεκίνημα) και αποφασίσετε να μπει μια νέα βάση στη σχέση
κοιτάζοντας κατάματα τα όποια προβλήματα, υπάρχει ελπίδα ; Ή παραμένει για πάντα ένα αγκάθι και μια ανοιχτή πληγή, με την αμφιβολία παράλληλα να σε τρώει ότι μπορεί και να ξαναγίνει;
confused and sad.- thaliakalait

Κάθε ζευγάρι χαράζει την δική του πορεία. Δεν χρειάζεσαι συμβουλές από τρίτους, χρειάζεται να αφουγκραστείς μέσα σου και να συντονιστείς με τις συχνότητες της σχέσης. Επίσης χρειάζεται να κρατάς τα μάτια σου ανοιχτά και να μην κλείνεις τα αυτιά σου στις καμπάνες.

________________
5.


Πιστεύεις ότι μπορεί κάποιος να καλλιεργήσει την ικανότητα να είναι παρατηρητικός; Θεωρώ ότι η παρατηρητικότητα είναι πηγή ευφυίας. Εσύ τι πιστεύεις;- Απαρατήρητος

Πηγή σίγουρα δεν πιστεύω ότι είναι, η ευφυία είναι πολύ σύνθετο πράγμα και δεν υπάρχει ακόμη άνθρωπος (του οποίου η γνώμη για το θέμα να βαραίνει) που ισχυρίζεται ότι έχει βρει από πού πηγάζει. Εδώ δεν έχουν συμφωνήσει ακόμα οι ειδικοί για το τι είναι ευφυία... Και είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν έξυπνοι που δεν παρατηρούν τίποτα γύρω τους, αλλά είναι στραμμένοι προς τα ενδότερα. Μπορεί να είσαι παρατηρητικός, αλλά να βγάζεις λάθος συμπεράσματα από τις παρατηρήσεις σου, τότε είσαι χαζός. Αν είσαι παρατηρητικός και βγάζεις μόνο εμπρηστικά συμπεράσματα, είσαι κουτσομπόλης. Αν είσαι παρατηρητικός και θέλεις να μοιραστείς τα συμπεράσματα σου αλλά να πληρώνεσαι γι' αυτό, γίνεσαι κατάσκοπος.

________________
6.


αγαπητη α μπα,
νιωθω τα τελευταια δυο χρονια (ειμαι 22) ολο και πιο πολυ "ξενο σωμα" στον περιγυρο μου.. νιωθω πως ο τροπος σκεψης μου δεν κολλαει ουτε με την οικογενεια μου, ουτε με τους φιλους μου πολλες φορες - μονο με τον συντροφο μου δεν ειναι ετσι, που ευτυχως εχουμε κοινο τροπο σκεψης και γενικης θεωρησης των πραγματων.γενικα υπαρχουν φορες που αισθανομαι πως ολοι ειναι προκατειλημμενοι η πολυ εγωιστες,και απογοητευομαι με την ευκολια που εχουν να κρινουν,αγιοποιωντας ταυτοχρονα τους εαυτους τους.γενικα μ αρεσει να ειμαι ανοιχτομυαλη και να δινω ευκαιριες στους ανθρωπους, τελευταια ομως βλεπω πως δεν επικρατει γενικα αυτη η σκεψη και στους αλλους ανθρωπους σε μεγαλο βαθμο..μπορεις αραγε να μην απογοητευεσαι οταν νιωθεις ψυχικα και νοητικα ξεκομμενος απ'τους γυρω σου?
Να'σαι καλα α μπα !!- ηλιαννα

Μπορείς, αλλά αν παράλληλα δεν έχεις βρει κανέναν που σε κάνει να ντρέπεσαι για την άγνοιά σου, πρέπει πρώτα να ξεκαβαλήσεις λίγο.

________________
7.


Αγαπητή Α, μπα, είναι Ιούλιος και μαλλον θα μου απαντήσεις φθινόπωρο, αλλά άκου το πρόβλημά μου. Αυτό το καλοκαίρι από θέμα δουλειάς είμαι αρκετά χαλαρή, για πρώτη φορά και μάλλον τελευταία έβερ. Διακοπές θα κάνω λίγες μέρες λόγω οικονομικών αλλά και άδειας του φίλου μου. Κάνω εντατικά μια ξένη γλώσσα, διαβάζω πολύ, βλέπω σειρές, προσπαθώ να βγαίνω όσο μπορώ ΑΛΛΑ με πιάνει μια μεγάλη κακία για τον κόσμο που διακοπάρει και τα ανεβάζει στο φβ, για τις φίλες μου που βαριούνται τα πολλά πολλά και για το αγόρι μου ακόμα που λείπει συνέχεια, όχι για διακοπές, αλλά για δουλειά-διάφορες υποχρεώσεις και στο εξωτερικό ενώ δεν έχω κουνήσει ρούπι ακόμα από την Αθήνα. Ναι, είναι ανθρώπινο, αλλά πώς να το καταπολεμήσω; Νιώθω άσχημα που αισθάνομαι έτσι, προσπαθώ να είμαι απασχολημένη για να μην το σκέφτομαι αλλά δεν...- Ραστώνη

Αυτό ήταν κάτι που το γιάτρεψε ο χρόνος.


Για την επόμενη φορά: μάθε να χρησιμοποιείς το facebook προς όφελός σου, όχι για να σε πιάνει ζήλια και να σου χαλάει η διάθεση. Εργαλείο είναι, δεν είναι ο Σατανάς, δεν είσαι υποχείριο του. Και όπως δεν πιστεύεις ό,τι διαβάζεις στο ίντερνετ, όπως δεν πιστεύεις όσα βλέπεις στην τηλεόραση, έτσι δεν πρέπει και να πιστεύεις τις φωτογραφίες στο Facebook. Δεν είσαι χθεσινή για να μην μπορείς να αποκρυπτογραφείς τι σημαίνουν βρε παιδί μου!

35

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

17 σχόλια
4. Το κάθε ζευγάρι είναι διαφορετικό και μοναδικό σαν δακτυλικό αποτύπωμα. Η δική μου εμπειρία είναι πικρή. Την απιστία δεν την ξεπεράσαμε ποτέ. Παρόλο που υπήρχε διάθεση και προσπάθεια και γερές βάσεις, κάθε στραβή, κάθε αργοπορία, κάθε κλήση που αργούσε να απαντηθεί έφερνε σφίξιμο στο στομάχι και μεγάλη αναστάτωση. Δυστυχώς εγώ πιστεύω ότι δεν ξεπερνιέται. Κι ακόμα κι αν ξεπεραστεί τίποτα πια δεν είναι ίδιο.
#2 "Μετά τιμής" φυσικά είναι η σωστή αποφώνηση επιστολής σε επίσημο ύφος. Το "Με εκτίμηση" είναι μία σκάλα πιο ανεπίσημο, αλλά όχι φιλικό.Πιθανολογώ ότι σου φαίνεται βαρύ γιατί είναι πιο ασυνήθιστο να επικοινωνεί κανείς έτσι με έναν άγνωστο που δε γνωρίζει την κοινωνική ή επαγγελματική του θέση και η επιστολή δεν αφορά αυτή την ιδιότητά του. Αν και μάλλον αυτήν αφορά και εδώ, απ' ό, τι κατάλαβα.Αν ισχύει η πρώτη μου υπόθεση, σ' αυτές τις περιπτώσεις, το κλίμα το δίνει η επικοινωνία που έχει προηγηθεί - αν έχει προηγηθεί - ή επιλέγεις εσύ το ύφος της επιστολής και αυτό συνοδεύει η αποφώνηση. Οπωσδήποτε, ωστόσο, δε θα φέρει κανέναν σε δύσκολη θέση η ευγένεια - ακόμα κι αν τη θεωρήσει υπερβολική. Είναι η πιο safe επιλογή, όπως και να το δεις.#6 Ο βαθμός της απογοήτευσης περισσότερο εξαρτάται από το ψυχικό και νοητικό δέσιμο που έχει προηγηθεί της αποκοπής. Αλλιώς, η τελευταία συμβαίνει βαθμιαία, και σου επιτρέπει να το ξεπεράσεις πιο εύκολα. Αντί να απογοητεύεσαι, πάντως, ή να μένεις εκεί, φρόντισε να βρίσκεις δικλείδες επικοινωνίας, όπου νιώθεις πως χρειάζεται - κι ας μη σε καλύπτουν εκατό τοις εκατό. Διαφορετικά, θα επικοινωνείς πιο ουσιαστικά μεν, με λιγότερους δε. Και αναπόφευκτα θα αλλάξεις στάση απέναντι σε όσους νιώθεις ότι δε φτάνουν τον πήχυ σου. Επιλογές είναι αυτές.
#3 Έχω ακούσει για "παιχνίδι"με τα μάτια, για πλατωνικό έρωτα, για φλερτ μέσω sms,αλλά για διανοητικό φλερτ πρώτη φορά ακούω. Ελάτε πείτε την αλήθεια,το «Φλερτάραμε διανοητικά» επισκίασε το «τον αγαπάω σχετικά ειλικρινά» παλιότερης ερώτησης.
#6παω στοιχημα, οτι αν μας ελεγες καποια παραδειγματα απο τις διαφωνιες αυτες που εχετε ως ζευγος με το περιβαλλον σας, θα προεκυπτε κατι εντελως διαφορετικο απο αυτο που σκαιωδως, υπονοεις...
Εντάξει, δεν είσαι ούτε η πρώτη, ούτε και η τελευταία. Αυτό που θεώρησα εγώ κάπως παρατραβηγμένο είναι που του είπες ότι ήσουν άπιστη, αν κατάλαβα καλά. Κάτι που κρύβει εγωισμό/ναρκισσισμό διότι όχι μόνο τον εξαπάτησες αλλά παράλληλα ζητάς και λύτρωση από τις ενοχές. Το λιγότερο που μπορεί να κάνει κανείς σε αυτήν την περίπτωση είναι να το κρατήσει για τον εαυτό του. Αν και στους καλλιτεχνικούς χώρους αυτό περισσότερο είναι τροφή . . . .
Το λες απιστια απ'τη στιγμη που ο αλλος αρνειται να αποκαλεσει αυτο που εχουμε σχεση,αν και αποκλειστικο κατα τα λεγομενα του, δηλωνει οτι δε θελει σχεση, και το εχω ληξει πριν κανω οτιδηποτε; Δεν περιμενα-αφελως-να ξαναμπλεξουμε και ναι ενιωσα ενοχες...Ηθελα η νεα αρχη να γινει σε βαση ειλικρινειας. Και τωρα νιωθω κατινα για καποιο λογο οποτε δεν γραφω κατι αλλο,σας ευχαριστω που ασχοληθηκατε, συνεχιστε να σχολιαζετε,περναμε καλα σ'αυτη τη στηλη (και αυτο φαινεται προς τα εξω!) ;)
#5Νομίζω πως η παρατηρητικότητα μπορεί να αυξηθεί, όπως και ό,τι άλλο αποφασίσουμε να προσπαθήσουμε. Η πρόοδος, εννοείται, είναι διαφορετική για τον καθένα. Απλώς το θέμα είναι πόσα μέτωπα αντέχουμε να έχουμε ανοιχτά και ποια αξίζει να έχουμε. Νομίζω πως ένας ανθρωπος δεν μπορεί να προσπαθεί σοβαρά και αποτελεσματικά για περισσότερα απο ένα πραγμα τη φορά.
@ Haifisch, δυστυχώς δεν περνάει απαρατήρητο από όλους τους παραλήπτες - σε κάποιους κάνει αρνητική εντύπωση. Είναι διαφορετικό να πεις σε κάποιον "σε εκτιμώ" από το "σε τιμώ". Το πρώτο υποδεικνύει ισότιμη σχέση και μπορεί να δείχνει συγκατάβαση του τύπου "σε εγκρίνω", ενώ το δεύτερο εξυψώνει τον παραλήπτη. Επειδή κάποιοι παραλήπτες είναι ψείρες με τέτοιες διατυπώσεις (ειδικά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία που έχουν διδαχθεί πώς να συντάσσουν επιστολές), δεν είναι καλό να δίνουμε λάθος εντύπωση ενώ έχουμε καλή πρόθεση.
Ή έχω μείνει πίσω ή είμαστε πολύ λάιτ και κάζουαλ στον τραπεζικό τομέα! Θα ρίξω μια επαναληπτική ματιά.Τώρα θυμήθηκα ότι προ τετραετίας αντάλλαξα κάποια μέιλ για πρώτη φορά με έναν Τούρκο (επρόκειτο για κάποια συνεννόηση) ο οποίος έκλεισε με ένα "filakia"! Θεώρησα χρήσιμο να τον κατατοπίσω ότι, παρόλο που εγώ δεν είχα πρόβλημα με αυτήν την οικειότητα, κάποιος άλλος ίσως να είχε στο μέλλον, ώστε να είναι πιο προσεκτικός. Συνειδητοποίησε ότι είχε παραπληροφορηθεί ως προς την χρήση της συγκεκριμένης έκφρασης.
Να 'σαι καλά ρε Ιζόλδη. 3'' αφότου διάβασα το σχόλιο αναρωτήθηκα τι έλεγε η #1, μετά γιατί να πάει ο νους σου στη GANT, μετά είδα το Giant και σκέφτηκα ότι δεν την ξέρω την επιχείρηση και μετά είδα τον ΓιάγκοΔράκο να μου ουρλιάζει ΤΖΑΪΑΝΝΤ!Thanks, I needed that!
#5 είναι ωραίο να μπορείς να παρατηρείς και να ερμηνεύεις τον κόσμο γύρω σου αλλά μετά τι κάνεις με τα συμπεράσματα; Γιατί όπως λέει και α μπα παρατηρητικός είναι ο Sherlock αλλά και η γειτόνισσαΤο 6 δεν το κατάλαβα (ερώτηση και απάντηση) Μπορεί κάποιος να με κατατοπίσει; #3 πώς σκατά φλερτάρει κάποιος διανοητικά;
#2 Στις χώρες με βαθιά αστική κουλτούρα οι στερεότυπες εκφράσεις των καθημερινών συναλλαγών έχουν παγιωθεί σε ένα πιο τυπικό και επιτηδευμένο ύφος, που στους χρήστες της γλώσσας προκύπτει φυσικά και αβίαστα ως μέρος μιας αυθόρμητης συμπεριφοράς. Η Ελλάδα δεν απέκτησε ποτέ ακμαία αστική τάξη με καθολική κοινωνική επιρροή, παρά μόνο σε λίγα αστικά κέντρα, με αποτέλεσμα η επιτήδευση της αστικής εθιμοτυπίας να μην έχει περάσει στην καθημερινή μας συμπεριφορά ως αυθόρμητο χαρακτηριστικό. Εξ ου και μας προκαλεί μια μικρή αμηχανία η εναλλαγή επίσημου - καθημερινού ύφους. Όμως το ξεπερνάμε νομίζω σιγά σιγά.
#2 Χαχ κοιτα να δεις που αναλογη κουβεντα ειχα προσφατα. Αλλα στο πιο "ανεπισημο"/kinky Συγκερκιμενα, ενω φρασεις τυπου "Οh what a big d!ck" δυνητικα μπορουν να ειπωθουν οταν οι περιστασεις το επιβαλουν, οι ανιστοιχες εκφρασεις στα ελληνικα δε βγαινουν ρε παιδι μου για κανεναν λογο. Βεβαια οκ ολα εξαρτωνται απο τον ανθρωπο.Υποθετω πως αλλιως ζυγιζουν οι λεξεις στην μητρικη μας γλωσσα.