________________
1.

Καλημέρα Α, μπα!
Πάντα είχα ως προαπαιτούμενο για μια σχέση την καλλιέργεια του εκάστοτε συντρόφου μου-υπό την έννοια ότι θέλω να προτιμάει τους Monty Python από τον Σεφερλή, να διαβάζει λογοτεχνία και όχι αθλητικές εφημερίδες και πάει λέγοντας. Για να το πω με τηλεοπτικούς όρους, θα επέλεγα τον Κωνσταντίνο Μαρκορά από τον Λάμπη. Μου επισημάνθηκε από μια φίλη πρόσφατα ότι δεν κάνω καλά, ότι κακώς δίνω σημασία σε αυτά τα πράγματα, ότι σημασία έχει τι άνθρωπο έχεις απέναντι σου και ότι τώρα που είμαι μόνη πρέπει να δίνω ευκαιρίες και σε άλλου είδους άντρες.
Προβληματίστηκα ομολογώ. Για να μην παρεξηγηθώ, τονίζω ότι δεν συνδέω αυτές τις προτιμήσεις με την ποιότητα κάποιου ως ανθρώπου. Μπορεί κάποιος να έχει διαβάσει πολύ και να είναι κάθαρμα, μπορεί να ακούει Παντελίδη και να είναι διαμάντι. Νιώθω όμως ότι με τίποτα δεν θα μπορούσα να είμαι με έναν άνθρωπο που θα ήθελε να πάμε να ακούσουμε τον κάθε Ρέμο αντί για τους κάθε Editors.
Η ερώτηση λοιπόν είναι η εξής: δεν είναι τα κοινά ενδιαφέροντα βασική προϋπόθεση για μια σχέση; Μήπως είμαι υπερβολική ως προς αυτή μου την απαίτηση;
Σ' ευχαριστώ πολύ!- κουλτούρα να φύγουμε

Τα κοινά ενδιαφέροντα είναι απαραίτητη κολλητική ουσία για να μακροημερεύσει μια σχέση, αλλά μπορούσες να το αφήσεις εκεί. Με τον τρόπο που το εκφράζεις απλώς ακούγεσαι σνομπ, σα να έχεις φτάσει στο ταβάνι της εκλέπτυνσης και να βλέπεις τα υπόλοιπα, τον «λαό» από ψηλά. Ενώ δεν έχεις άδικο, αν σου απαντήσει κανείς επιθετικά θα είναι επειδή το δίπολο που παρουσιάζεις είναι κοντόφθαλμο και αποκαλύπτει τον δικό σου περιορισμένο ορίζοντα.

________________
2.

Γράφω πολλά χρόνια, αλλά δεν ξέρω εάν είμαι καλή σε αυτό. Τελείωσα πρόσφατα μια ιστορία μου και θα ήθελα την δικιά σου γνώμη. Ξέρω πως είναι πολύ τολμηρό να ρωτήσω, θα μπορούσα να σου την στείλω;- Τολμηρή

Τολμηρό είναι ότι πιστεύεις ότι η γνώμη μου έχει σημασία. Για αφιερώσεις, παρακλήσεις και προσωπικές αφηγήσεις χρησιμοποιήστε το [email protected] ή το inbox του facebook, εδώ δεν μπορώ να σας απαντήσω ιδιωτικά.

________________
3.

Α, μπα, με ενοχλεί πολύ, όταν οι φίλες μου κακολογούν τον πρώην μου. Δε μπορούν με τίποτα να δεχτούν πώς γίνεται να μην του κρατάω κακία και να μην τον βρίζω. Ο άνθρωπος μια χαρά συμπεριφέρθηκε, ήμασταν μαζί 6 μήνες, με χώρισε πολιτισμένα και με απόλυτη ειλικρίνεια γιατί απλά του πέρασε, έχει περάσει πια χρόνος, και γενικά είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ πολύ, χωρίς κανένα ερωτικό ενδιαφέρον πλέον. Όταν τα λέω αυτά τρελαίνονται, πέφτουν να με φάνε, θέλουν να με πείσουν πως είχα τυφλωθεί, πως ήταν κοντός, άσχημος, βαρετός, αδιάφορος, αντιπαθητικός, μαλάκας, και πώς ήταν δυνατόν να με χωρισε έτσι ξαφνικά ενώ όλοι πίστευαν πως έδειχνε ερωτευμένος, και πώς είναι δυνατόν τώρα μετά από τοσον καιρό να μην το βλέπω τι χαμένο κορμί ήταν.

Και ρωτάω: αν όντως ήταν έτσι - που δεν πέφτει λόγος σε κανέναν, εμένα μου άρεσε, εγώ τα είχα μαζί του - ΓΙΑΤΙ δε μου το είπε ποτέ καμία κι όλες μου έλεγαν τι ευχάριστος που είναι και πόσο τον συμπαθούν; Όταν το λέω αυτό, λένε πως δεν ήθελαν να με στενοχωρήσουν. Είναι σαν να με βγάζουν ηλίθια και αυτό με νευριάζει απίστευτα. Δεν είμαι σίγουρη αν όλα αυτά τα λένε επειδή πιστεύουν πως κατά βάθος δεν τον έχω ξεπεράσει και θέλουν να με συνεφέρουν, ή αν όντως τα πίστευαν ανέκαθεν, όμως μου φαίνεται μεγάλη υποκρισία και με ενοχλεί αυτή η μαζική επίθεση μόλις αναφερθούμε σε αυτόν.

Είναι φυσιολογική συμπεριφορά αυτή ρε Α,μπα; Υπάρχει κάτι που βλέπω λάθος;- συγχύζομαι

Ο συνηθισμένος τρόπος για να ξεγράψεις έναν πρώην είναι να τον βγάλεις άχρηστο, ώστε να μην σου λείπει ούτε ως παρέα. Οι φίλες σου προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν δεσμό μαζί σου, καταφεύγοντας στην παραδοσιακή τελετουργία λήξης μιας σχέσης, και εσύ το αρνείσαι. Οι λέξεις «υποκρισία» και «μαζική επίθεση» είναι πολύ υπερβολικές, και για την κατάσταση, και για ένα αίσθημα που κράτησε μόλις μισό χρόνο. Μην το αναλύετε τόσο, κι εσύ παραδέξου πια ότι δεν ήταν και τέλειος, δεν θα πάθεις τίποτα.

________________
4.

Γεια σου Αμπα!

Η ερώτηση μου είναι η εξής: Εχω μια παιδική φίλη, η οποία θέλει να ακούει μόνο αυτά που της αρέσουν και τη συμφέρουν, κοινως θέλει πάντα κάποιον να της "χαιδεύει τ'αυτιά". Πρόσφατα της είπα ξεκάθαρα τη γνώμη μου σχετικά με ένα θέμα της γκομενικό, δηλαδή αυτή θέλει να κάνει σχέση με έναν τύπο ο οποίος της έχει δηλώσει ξεκάθαρα πολλές φορες ότι δεν θέλει να κάνει σχέση μαζί της. Αυτό συμβαίνει εδώ και εξι μήνες. Όταν λοιπόν της είπα ότι του έχει πρήξει το συκώτι τόσους μήνες σταμάτησε να μου μιλάει και δεν έχει επικοινωνήσει μαζί μου εδώ και κανά μήνα. Για να συνεχίσω το ερώτημα μου, αυτούς τους ανθρώπους τους αφήνουμε στον κόσμο τους και τους λέμε αυτά που θέλουν ν' ακούσουν, τους λέμε την γνώμη μας, κόβουμε επαφή? Μέχρι στιγμής συνήθως της λέω αυτό που θέλει να ακούσει σε ασήμαντα θέματα, στα σοβαρά της λέω αυτό που πιστεύω, αυτή τη φορά ίσως να επρηξε και το δικό μου το συκώτι και γι'αυτό της είπα τη γνώμη μου κάπως άγαρμπα. Εντάξει η ωμή αλήθεια (η αλήθεια του άλλου βασικά) όλους μας πειράζει λίγο πολύ ελάχιστοι είναι τόσο cool που δεν τους αγγίζει η γνώμη των άλλων. Το θέμα είναι ότι με ξενέρωσε η συμπεριφορά της γιατί δεν είμαστε παιδάκια για να κρατάμε μούτρα και να εκσφεντονίζουμε κακίες μέσω facebook, είμαστε 30+ και οι δυο. Α μπα θέλω τη γνώμη σου μπορεί να είμαι και γω εξίσου ανώριμη.- Ξενερωμενη Κουμπαρομπεμπέκα

Όπως πολύ σωστά είπες, ήταν η αλήθεια σου, δεν ήταν η αλήθεια. Αν έχεις δίκιο ή όχι, θα φανεί, και αν είπες τη γνώμη σου χωρίς να ρωτηθείς, έκανες λάθος. Το «μου έχεις πρήξει τα συκώτια», ανάλογα με το κλίμα, τη σχέση και το χαρακτήρα των συμμετεχόντων, μπορεί να είναι από χαϊδευτικό πείραγμα μέχρι έναρξη ψυχρού πολέμου, και στην περίπτωσή σας μάλλον είναι το δεύτερο. Η ειλικρίνεια, όταν δεν γίνεται με την προσεκτική επιλογή κατάλληλων λέξεων, από αρετή γίνεται αγένεια και χοντράδα. Οπότε δικαιολογήσου για την έκφραση, μην δικαιολογείσαι για το περιεχόμενο, και πες της ότι το λες έχοντας μόνο το δικό της καλό στο μυαλό και ότι την υποστηρίζεις ό,τι και να κάνει, και καλύτερα να το εννοείς.

________________
5.

Αγαπητή Α,μπα
Νομίζω ότι ένας πολύ κοντινός μου φίλος είναι μυθομανής. Δεν το έχει παραδεχτεί, αλλά αυτά που λέει σε μένα και κοινούς φίλους δεν στέκουν, δεν έχουν λογική. Δεν ξέρω πώς να αντιδράσω και τι να του λέω όταν μου αραδιάζει ιστορίες για αγρίους, πολύ τραβηγμένα πράγματα τα οποία επιβεβαιωμένα από έγκυρες πηγές δεν έχουν συμβεί. Σκεφτόμουν να του κάνω ανοιχτή κουβέντα αλλά θα πανικοβληθεί και δε θα παραδεχτεί τίποτα..- nevermind

Αν είναι τόσο κοντινός και αγαπητός φίλος που έχεις το κουράγιο και τη δύναμη να τον προτρέψεις με ήπιο και ήρεμο τρόπο να πάει σε ψυχολόγο/ψυχίατρο, να το κάνεις.

________________
6.

Τι γίνεται στον κόσμο; Πάντα τόσο χάλια ήταν;
Θείος εκδίδει την ανιψιά του, βίασαν 8χρονη ινδή, βίασαν 9χρονη ινδη, στη Γάζα μετράνε τους νεκρούς και πάει λέγοντας.
Δεν είχα ποτέ την εντύπωση ότι ζω σε κανένα ειρηνικό και αγαπημένο κόσμο αλλά τώρα τελευταία οι άσχημες ειδήσεις δεν σταματάνε.
Και αναρωτιέμαι: ήταν πάντα τόσο χάλια τα πράγματα και εγώ ήμουν στη κοσμάρα μου ή όντως τώρα τελευταία είναι τεταμένες οι καταστάσεις?
ΥΓ.: τι γίνεται με αυτά τα αεροπλάνα και πέφτουν όλη την ώρα?- προβληματισμένη-just18

Πάντα έτσι χάλια ήταν, τώρα άρχισες να το παρατηρείς.

________________
7.

Αγαπητή Α, μπα,

Με αφορμή τα σχόλια επί της Ερώτησης και Απάντησης #1 της 23/7 
είχα την απορία "Πώς χαλαρώνεις όταν σκέφτεσαι διαρκώς ότι "πρέπει" να χαλαρώσεις;".
Τι λες εσύ;- η Just_Distracted

Το ανθρώπινο μυαλό έχει δύο φοβερές, τρομερά αποτελεσματικές ικανότητες: τον αντιπερισπασμό και την άρνηση. Δεν είναι μόνο η αφετηρία της τεμπελιάς και του εγωισμού, στις κατάλληλες περιστάσεις είναι διαμάντια.