Κατα τη γνωμη μου καλο ειναι να προβληματιζεσαι αρκει καποια πραγματα να μην σου γινονται εμμονες .Ο θανατος ειναι δεδομενος για ολους και για ολα και δεν πρεπει να τον φοβασαι αλλα να τον αποδεχεσαι .Έχοντας περασει και εγω εντονους προβληματισμους για διαφορα κατεληξα στο οτι ειναι ματαιο και να συγχυζεσαι και να αγχωνεσαι με διαφορα .Οτι ειναι να γινει θα γινει ,πρεπει απλα να εισαι προετοιμασμενος για ολα ,και τα καλα και τα ασχημα .Τωρα αν εχεις μπει σε διαδικασιες του να βγαλεις συμπερασματα του τυπου τι ειναι ο ανθρωπος ,ποιος ο σκοπος της υπαρξης μας ,αν υπαρχει ζωη μετα τον θανατο ,που οδευουμε ,ποιοι και γιατι μας ελεγχουν ,πως και γιατι ζουν αναμεσα μας ..αστο θα το καψεις και νοημα δε βγαζεις.Ζησε τη ζωουλα σου φτιαχνοντας το μικροκοσμο σου οπως σου αρεσει μαθε να αγαπας και να εισαι ευγνωμων για την καθε μερα που σου ξημερωνει και πολυ απλα ασε το βλεμμα σου να χαθει καποια στιγμη χωρις να σκεφτεσαι τιποτα σε οτι ομορφο υπαρχει γυρω σου και πες ενα μεγαλο ευχαριστω για αυτα που εχεις .Δυστυχως υπαρχει τοση φρικη γυρω μας που οι φοβοι μας ολοενα και γινονται πιο δυνατοι και εμεις πιο αδυναμοι μην το επιτρεπεις.Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ και οντως πολύ μικρη , απλά ζησε την...
27.11.2014 | 17:43
Ερώτηση
Ρε παιδιά εσείς πως βρίσκετε εσωτερική ηρεμία ? Είμαι μόλις 22 και τώρα τελευταία σκέφτομαι πολύ έντονα την πορεία του ανθρώπου, πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια, το θάνατο και με έχει πιάσει τρομερό ψυχοπλάκωμα σε σημείο να μην έχω όρεξη ούτε καν για φαγητό. να σημειώσω πως την κατάσταση επιβαρύνουν διάφορα άλλα υπαρξιακά ερωτήματα τα οποία θέτω και τα οποία με οδηγούν σε τρομερή σύγχιση. Το νιώσατε και εσείς? και αν ναι πως το αντιμετωπίσατε? (τουλάχιστον σε βαθμό που να μην επηρεάζει την καθημερινότητά σας). Περιμένω σχόλια και ευχαριστώ εκ των προτέρων.
1
