ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Αγαπητή ‘Α, μπα’, γιατί λέμε «άκου να δεις»;

Αγαπητή ‘Α, μπα’, γιατί λέμε «άκου να δεις»; Facebook Twitter
31

________________
1.

Έχω να αγοράσω ρούχα ή παπούτσια από το 2009, λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων στο οικογενειακό μου περιβάλλον. Δε με ενοχλεί καθόλου αυτό καθεαυτό *σιγά τ' αυγά, δεν κυκλοφορώ και γυμνή λόγω φτώχειας) αλλά θα ήθελα να παρακαλέσω μέσω της στήλης σου τους συνανθρώπους μου να σταματήσουν να με κοιτάνε με αηδία επειδή τα παπούτσια μου είναι εντελώς φθαρμένα. Είμαι φτωχή, όχι λεπρή. Και ειδικά σε γειτονιές ανθρώπων με λεφτά που αναγκάζεσαι πού και που να πας λόγω δουλειάς ή ο,τιδήποτε, αν δε αντέχει η αισθητική τους να με βλέπουν ας βγάλουν 20 ευρώ από τη Luis Vuitton τσάντα τους να μου δώσουν ή να αδιαφορήσουν όπως κάνω εγώ όταν βλέπω την κακογουστιά τους και τα πλαστικά τους χείλη Joker. Δεν πιστεύω να είσαι κι εσύ απ' αυτούς που κρίνουν στο δρόμο κάποιον από τα ρούχα τους;


Δεν κρίνω τους άλλους από τα ρούχα τους, τους κρίνω όμως από την αισθητική τους. Άλλωστε αρκετοί από αυτούς που έχουν τσάντες Λουί Βιτόν πλέον μέσα έχουν τρύπια πορτοφόλια και εκρηκτικές πιστωτικές. Κλείσε τους λίγο το μάτι με νόημα.

=

________________
2.

Ξέρει να παίζει πιάνο η Jeniffer Aniston?- Gnou


Επειδή φαντάζομαι ότι αναφέρεσαι στις φωτογραφίες του σπιτιού της στο Μαλιμπού με το τεράστιο πιάνο με ουρά, το έχει πουλήσει. Επειδή όμως είχα διαβάσει τη «συνέντευξη» που συνόδευε το «ρεπορτάζ», είχε πει ότι το πιάνο είναι «για βραδιές που θα θυμίζουν τον Φρανκ Σινάτρα και την παρέα του», ή κάτι τέτοιο. Οπότε το ερώτημα είναι: «ξέρει η Τζένιφερ κόσμο που ξέρει να παίζει πιάνο;»

=

________________
3.

"Βρηκα την παρακατω εξομολογηση και ταυτιστηκα αρκετα. Θα ηθελα να ακουσω την αποψη σου πανσοφη Α, μπα.

Κάποτε ερωτεύτηκα μία κοπέλα. Την έβρισκα πολύ όμορφη, και μου άρεσε η προσωπικότητά της, αν και ώρες ώρες μου την έσπαγαν αυτά που έλεγε και ήξερα ότι θα ήταν δύσκολή περίπτωση. Κόπιασα πολύ να την προσεγγίσω, κάτω από δύσκολες συνθήκες και τελικά μετά από πολύ καιρό, και όταν πια είχα εγκαταλείψει την προσπάθεια, ήρθε από μόνη της σε μένα. Γίναμε ζευγάρι και περάσαμε πολύ όμορφα χρόνια μαζί. Όχι πάντα εύκολα, αλλά όμορφα. Με πάθος. Ένταση. Έρωτα. Αγάπη.

Κάποια στιγμή χωρίσαμε. Είχε έρθει το τέλος. Δυστυχώς. Γιατί κάποτε ήταν όλα όσα είχα επιθυμήσει. Ακόμα δεν έχω καταλάβει πως έγινε αυτό. Αλλά έγινε.

Έκτοτε, όσες φορές έχω προσπαθήσει να κάνω μία σχέση με βάθος, διάρκεια, πάθος, έρωτα, ένταση... τίποτα... η μία αποτυχία μετά την άλλη. Δε ζητάω στις κοπέλες το φταίξιμο. Απλά αναρωτιέμαι τι φταίει. Πως έγινα εγώ έτσι. Που πήγε η επιμονή μου; Το θάρρος μου; Το πάθος μου; Η επιθυμία να διεκδικήσω και να επιμείνω; Έφαγα αρκετές φορές τα μούτρα μου και μαζεύτηκα.

Τώρα είμαι καθώς πρέπει. Δεν ενοχλώ. Δε ζητάω τηλέφωνα (μη μας πουν και λιγούρηδες). Διακριτικότατος (αν δε δω ανταπόκριση, δεν επιμένω, μη γίνουμε και βάρος).

Και τελικά έχω ξεχάσει να ζω. Εντελώς.- άνον

Μακάρι να αλλάξει κάτι. Θέλω τον παλιό καλό μου εαυτό πίσω."


Όταν είσαι νέος έχεις ενέργεια, που σίγουρα δεν είναι ανεξάντλητη, αλλά αυτό που σε χαρακτηρίζει περισσότερο είναι η άγνοια κινδύνου, από όπου προκύπτει ένα μίγμα θάρρους και θράσους. Ναι μεν μπορείς να κατακτήσεις ακόμα και ανθρώπους που δεν σου ταιριάζουν, αλλά μετά καταλαβαίνεις ότι τσάμπα σκορπάς την ενέργειά σου με τέτοιους.
Αυτό όμως είναι η ιδανική περίπτωση: υπάρχουν και άλλοι που βλέπουν αίματα και νομίζουν ότι ήταν εκεί από πριν και συνεχίζουν να χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο. Στο τέλος από τα πολλά χτυπήματα ούτε τα αίματα βλέπουν, ούτε τον τοίχο, βλέπουν μόνο την επιμονή που τους διατάζει να σπάσουν τον τοίχο με το κεφάλι τους.

Η καλύτερη αναλογία που μου έρχεται είναι αυτή με τους μαραθωνοδρόμους. Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για μεγάλες κακουχίες, πρέπει να προχωράς σταθερά και με προσοχή, και πρέπει να κρατάς πάντα αρκετή ενέργεια στην άκρη για να κάνεις ένα σύντομο σπριντ, αν χρειαστεί. Και πώς θα καταλάβεις πότε είναι η ώρα για το σπριντ; Εμ, εκεί παίρνεις ρίσκο. Μπορεί να εξαντληθείς από την αρχή και να τελειώσει εκεί. Μπορεί να χρειαστεί ακόμα και να εγκαταλείψεις τον αγώνα. Ο τρόπος για να αποφύγεις τις κακοτοπιές και τις αποτυχίες είναι να παρακολουθείς τους συναγωνιστές σου και να μαθαίνεις όσο γίνεται από τα δικά τους λάθη –όχι με χαιρεκακία, όχι με λύπηση, με αντικειμενικότητα, και άλλος τρόπος είναι να παρακολουθείς τις δικές σου δυνάμεις, όσο πιο καλά μπορείς. Πολύ δύσκολο. Έτσι είναι η ζωή, δύσκολη.

(Η αναλογία μου ήρθε μετά από ένα ωραίο μέιλ που μου έστειλε αναγνώστρια που συμμετείχε στον μαραθώνιο της Αθήνας. Δε μπορώ να ξαναβρώ το μέιλ της, ελπίζω να το διαβάσει!)

Δεύτερον, αυτός που έγραψε αυτή την εξομολόγηση είναι μεγάλη drama queen.

________________
4.

"Γεια σου Α, μπα,
δε μου αξίζει κάποιος αύξοντας αριθμός, μιας και δεν έχω ερώτηση, ωστόσο αυτά που γράφεις με υποχρεώνουν να πω ένα ευχαριστώ με αυτόν τον τρόπο. Thanks for blogging λοιπόν! Συνέχισε να μας γράφεις, γιατί έχουμε πήξει στους εμβριθείς βλάκες.
Α, και ένα ακόμα ευχαριστώ γιατί μου δίνεις κίνητρο για διάβασμα.
Είσαι εξαιρετική \m/
Καλή συνέχεια!"- ε


Εγώ ευχαριστώ. Αλήθεια.

________________
5.

Αγαπητή Α, μπα ψάχνω και ψάχνω αλλά απάντηση στην ερώτησή μου δεν βρίσκω! Επιμένω προφανώς επειδή με ενδιαφέρει η ταπεινή σου αποψάρα... Λοιπόν είχα ρωτήσει για τους ψεύτες, και δεν εννοω τους αθώους ψεύτες, ούτε ξέρω εαν είναι παθολογικό, αλλά θεωρείς οτι διορθώνονται; Να το πιστέψεις ότι έχουν μετανοήσει όταν φαίνεται να είναι μόνο λόγια; Έχουν γιατρειά ή είναι καμμένα χαρτιά; Και μόνο που πέφτουν τέτοιοι χαρακτηρισμοί αισθάνομαι τύψεις και ακούω φωνές που λένε "κανείς δεν είναι τέλειος" ή μήπως απλά είμαι προγραμματισμένη να είμαι θύμα; (εαν έχεις ήδη απαντήσει και μου διαφεύγει, να με συμπαθας!)- Lwandle


Νομίζω ότι έχω απαντήσει, και ρωτούσα με τη σειρά μου για τι είδους ψεύτες μιλάς. Αν κατάλαβα καλύτερα τώρα, η απάντηση είναι: αν κάποιος είπε ψέματα και ήξερε ότι λέγοντάς το δεν προστατεύει τον εαυτό του αλλά βλάπτει εσένα, αυτό όχι, δε συγχωρείται και αυτός δεν διορθώνεται. Αλλά και πάλι, ο τρόπος χειρισμού εξαρτάται και από το ποιά είναι η σχέση που θέλεις να έχεις μαζί του...

________________
6.

"Το παιχνίδι όπου στέκονται όλοι οι παίκτες σε κύκλο, δίνουν τα χερια με τους εκατέρωθεν διπλανούς τους με τις παλάμες να κοιτούν προς τα πάνω κι έπειτα τραγουδούν ένα τραγούδι χτυπώντας το χέρι του εκάστοτε διπλανού είναι λίγο πολύ γνωστό. Γνωρίζω 3 εκδοχές του τραγουδιού:

""σολ μακαρω μακαρω σολ φεριω Μαριω Μαριω λεo λεo τιπ τιπ τιπ""

""σι Μαριω Μαριω σι ντο ρε μι μακαρω μακαρω λεo λεo τιπ τιπ τιπ""

""σολ λεμαρω λεμαρω σολιφερο Μαριω Μαριω λεo λεo τιπ τιπ τιπ""

a)Υπάρχουν κι άλλες εκδοχές?
b)Σε ποια γλώσσα είναι τα τραγουδάκια?
c)Ποια είναι η Μαριω?"- The girl from the East Coast

Εγώ όλα αυτά τα χρόνια σκεφτόμουν «Μαρι – Ω!» ή κάτι σαν "marriot". Ποτέ όνομα.
Επίσης, μόνο τη δεύτερη εκδοχή ήξερα.

________________
7.

"Αγαπητή 'Α, μπα' πλίζ χέλπ. Έχω σοβαρό πρόβλημα στην επικοινωνία με άλλους. Πολλές φορές έχω υπερβολικό άγχος όταν μιλάω (ακόμη και με φίλους) και επίσης δεν μπορώ να εκφράσω αυτά που σκέφτομαι στην πραγματικότητα, δηλαδή υπάρχει χάσμα μεταξύ αυτών που σκέφτομαι και αυτών που εκφράζω τελικά. Φοβάμαι και την λογοκρισία...Μην μου πεις να πάω σε ψυχολόγο/ψυχίατρο γιατί δεν έχω μια."- κόκκινη κάλτσα


Κι εγώ αυτό το πρόβλημα έχω, οπότε άρχισα να τα γράφω. Αν γίνουμε ανταγωνιστές να ξέρεις ότι θα σε πολεμήσω με κάθε μέσο.

________________
8.

γειά σου α μπα!!επειδή βλέπω ότι παρακολουθείς σειρές θα ήθελα να μου προτείνεις καμία, αγαπημένη μ είναι το the wire για να σε βοηθήσω κάπως στο είδος, κοινωνική και ρεαλιστική! ευχαριστώ!- frida


Τόσο καλή, πολύ δύσκολα. Για προσπάθησε με Borgias, Boardwalk Empire, Damages, Tudors, Newsroom, παιδιά αν σας έρχονται κι άλλες βοηθήστε.

(Damages)

________________
9.

 

Γιατί λέμε "άκου να δεις...";- m


Γιατί σκεφτόμαστε με εικόνες και όχι με λέξεις.

________________
10.

Δεν είναι ακριβώς προς δημοσίευση, αλλά μήπως να βάζετε ημερομηνίες στις ερωτήσεις που απαντώνται, για να ξέρουμε περίπου πού βρίσκονται οι δικές μας?... (Δεν αμφισβητώ ότι απαντώνται όλες, αλλά έτσι, για να έχουμε μια εικόνα...)


Δεν είναι, αλλά επειδή ίσως και άλλοι αναρωτιούνται, σήμερα απαντώνται οι ερωτήσεις από τις 26/10.

________________
11.

"α, μπα. Χάος στον ανθρώπινο εγκέφαλο! Ένα ένα:
- πισωγυρίσματα στην πρώην..ρε άνθρωπε, τόσο δύσκολο είναι να ενημερώσεις και την περίπου νυν? ..και, χωρίς την ενημέρωση, έχεις ακόμα την ελπίδα που πεθαίνει τελευταία..τι την κάνεις? εικόνισμα ή τη σκοτώνεις μόνη σου?
- αγάπες για τη σχολή μου: όντως πιστεύουν κάποιοι ότι η ευτυχία βρίσκεται στη δεύτερη επανάληψη της παραγράφου 3 σελ 156? να πάτε για καφέ ούτε που σας περνάει από το μυαλό?
- δεύτερη αγάπη για τη σχολή μου: τι ωραία..φτιάχνουν νεολαία χρυσής αυγής.. θα πρέπει οι αριστεροί να κυκλοφορούμε σε δεκάδες?
- τα σκ δεν απαντάς σε ερωτήσεις? γιατί σου έχω στείλει 2 φορές σάββατο..
- σε προτιμάω με καφέ απ' ότι με ποτό...ανεξαρτήτως όμως συνθηκών είσαι τέλεια!"- anti-se ola?


Άρπαξε ένα αγόρι μέσα από τα βιβλία, πήγαινέ τον να αγοράσει επαναστατικό φουλάρι και μετά για καφέ.

 

________________
12.

 

Η απορία μου είναι η εξής : για ποιόν λόγο έχει μείνει η έκφραση και λένε οι γυναίκες για τους άντρες τους ''τον έχω πασά'' και δεν είναι π.χ. ''τον έχω βασιλιά'' αφού και η αντίστοιχη έκφραση του άλλου φύλου έχει βασιλικό τίτλο?- whatever


Οι πασάδες είχαν επίσημα χαρέμια ενώ οι βασιλιάδες όχι. Κατά τα άλλα, το διάβασα και τώρα θέλω να βάλω τα μάτια μου στο πλυντήριο πιάτων.

31

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

12 σχόλια
"να δεις": Το ρήμα βλέπω, από το αρχαίο ελληνικό οράω-ορώ [σόρι για το μονοτονικό]. Μία από τις σημασίες λοιπόν του ορώ είναι "καταλαβαίνω". Οπότε "άκου να καταλάβεις" :)
Και το Γιασεμί σκόρπισε το άρωμα της γνώσης...και τα υπόλοιπα λουλούδια ευαρεστήθησαν.Και μια φωνή ακουγόταν στο λιβάδι σαν ηχώ:"ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ"!
απαντηση στο 'μυστηριο τραινο'.1.μαλλον φταιει που ειδα πολυ τζιμ τζαρμους σε τρυφερη ηλικια και μου'πεσε βαρυ.2.μαλλον ειμαστε κοντα ηλικιακα γιατι κι εγω το τραινο με 'αι'το γραφω.οταν βλεπω 'τρενο' θελω να κατεβω και να παω με ωτο-στοπ.
Καλέ μου Κουρτσιο, γύρισες!Πώς ήταν το ταξίδι;Όσο για την ορθογραφία, μάλλον φταίει που μικρή διάβαζα βιβλία όπως "Πολυάννα", "Τομ Σώγιερ" και "Όλιβερ Τουίστ" στο πολυτονικό(δάνεια από μεγαλύτερες ξαδέρφες).Μην κάνεις υποθέσεις για την ηλικία μιας γυναίκας, καλύτερα ρώτα απευθείας και δέξου την απάντηση χωρίς πολλά-πολλά.
Όχι, δεν εννοούσα αυτό.Εννοούσα face to face.Μόνο τότε έχει (αν έχει κάποιο) νόημα να απαντηθεί μια τέτοια ερώτηση!Εκτός κι αν είσαι ο Raymond Chandler, γράφεις το σενάριο του "Strangers on a train" και έχεις λόγο και στο casting.Ε,τότε, ναι.
#8 Ω μαριάμ μαριάμ μαριάμ, σι ντο ρε μη μακαρό μακαρό, λέο λέο πί πι πι λέο λέο πι πι πι one two three.....Να σου πώ κ μια κραυγή κοινότητας από την κατασκήνωση που πήγαινα; άκου: ντου κου ρου ντουμ, ντου κου ρου ντουμ, τικιτι τάκα, τικιτι τάκα, "α μα φέλα φούμαντζού, ντίρι ντιριτζέλα χέμιτζού, ούλα ούλα ούλα λά" και τ όνομα της κοινότητας....
Αυτό το παιχνίδι μου φαινόταν πάντα λίγο παράξενο (οχι με την καλή έννοια) αλλά τώρα που το βλέπω και γραμμένο είναι ακόμα χειρότερο.Επίσης σε μια προσπάθεια μου να το παίξω με ενα 5χρονο κοριτσάκι με κοίταξε με κάτι που μόνο ως οίκτο μπορώ να το περιγράψω και απλά σηκώθηκε και έφυγε. Εμείς πάντως λέγαμε τη δεύτερη εκδοχή αλλά με "πτι πτι πτι".