Όχι άλλη τηλεοπτική δημοκρατία!

 Όχι άλλη τηλεοπτική δημοκρατία! Facebook Twitter
Ακόμα κι αν ήταν όντως προγραμματισμένα τα επεισόδια από κάποιους «θερμοκέφαλους», σίγουρα ευνοήθηκαν κι από την προκλητική στάση της αστυνομίας που σε πολλές περιπτώσεις επιτέθηκε απρόκλητα πρώτη εκβιάζοντας, ουσιαστικά, τη σύγκρουση – μια τακτική που είναι πλέον, κατά τα φαινόμενα, κεντρική κυβερνητική επιλογή σε όλα τα μέτωπα. Φωτο: ΑΠΕ/ΜΠΕ/ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΡΑΠΑΝΗΣ
30

Βεβαίως και όλοι ξέραμε ότι θα γίνουν επεισόδια το Σάββατο στην Αθήνα και όχι μόνο. Και το γνωρίζαμε γιατί καταρχήν το έδειχναν – και το προεξοφλούσαν - τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια, αναμεταδίδοντας διαρκώς και με κάθε ευκαιρία επεισόδια (τις ίδιες περίπου σκηνές, κάποιες από τις οποίες ήταν κιόλας αρχείου) στο φόντο δελτίων ειδήσεων κι ενημερωτικών εκπομπών ήδη από τις παραμονές. Σε τέτοιο βαθμό που ένας ανυποψίαστος τουρίστας δικαίως θα πίστευε, βλέποντάς τις, ότι στην πόλη έχει ξεσπάσει γενική εξέγερση! Δίχως, επιπλέον, κανείς από τους υψηλούς καλεσμένους ή συνεντευξιαζόμενους σε αυτές να βγει να κράξει τους οικοδεσπότες του ότι, ξέρετε κύριοι, είναι κομμάτι άκυρο αφενός να «απεύχεστε τα χειρότερα» κι αφετέρου να καλλιεργείτε με κάθε τρόπο κλίμα πολεμικής αναμέτρησης. Το «χάος» είχαν άλλωστε προσπαθήσει να φέρουν και στον πρόσφατο εορτασμό του Πολυτεχνείου...

Όχι πως περιμέναμε κάτι καλύτερο – δεν είναι δα είδηση ότι τα μεγάλα κανάλια εξυπηρετούν συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που υπαγορεύουν και την εκάστοτε στάση τους. Όλοι θυμόμαστε τις άοκνες προσπάθειες που καταβάλλουν τα τελευταία χρόνια να μας πείσουν πως υπεύθυνη για την κρίση είναι η κοινωνία που την υφίσταται και πως οποιαδήποτε μνημονιακή «λοξοδρόμηση» ισούται με κοσμική καταστροφή.


Ανάλογη τακτική ακολούθησαν τα μεγάλα κανάλια και στη διάρκεια των πραγματικών επεισοδίων της 6ης Δεκεμβρίου, που όλες οι μαρτυρίες συγκλίνουν ότι, ακόμα κι αν ήταν όντως προγραμματισμένα από κάποιους «θερμοκέφαλους», σίγουρα ευνοήθηκαν κι από την προκλητική στάση της αστυνομίας που σε πολλές περιπτώσεις επιτέθηκε απρόκλητα πρώτη εκβιάζοντας, ουσιαστικά, τη σύγκρουση – μια τακτική που είναι πλέον, κατά τα φαινόμενα, κεντρική κυβερνητική επιλογή σε όλα τα μέτωπα. Το... χρυσό ειδησεογραφικό βατόμουρο κερδίζει ο ANT1, η αναμετάδοση του οποίου από τα επεισόδια στα Εξάρχεια και τα ευφάνταστα σχόλια που την πλαισίωναν θύμιζαν κάτι ανάμεσα σε X-Men και πολιορκία της Γάζας, δίνοντας μπόλικο υλικό για τρολάρισμα στο Διαδίκτυο: «Ιπτάμενοι» αναρχικοί βομβιστές, «επαναστατικό parkour», αστυνομικά σχέδια για επίθεση «κομάντο» συνοδεία ελικοπτέρων σε ταράτσες πολυκατοικιών κι άλλα τέτοια ευτράπελα που μεγαλοποίησαν και δραματοποίησαν κάποια σκηνικά κατά το δοκούν. Οι κακές γλώσσες λένε πως τέτοιες ιστορίες γι' αγρίους μπορεί απλά να στρώνουν έδαφος για ακόμα μεγαλύτερες αυθαιρεσίες: «Ρε συ, για τέτοιες επιχειρήσεις λες να προορίζονται τα drones που ο Κικίλιας διαπραγματεύεται με το Ισραήλ;», χωράτευε ένας φίλος αλλά με αυτά που ζούμε δεν το βρήκα κι εντελώς αστείο!


O ΣΚΑΙ λειτουργεί έτσι κι αλλιώς σαν ένα είδος τηλεοπτικής Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, το δε Mega αφού ανακάλυψε με... χρονοκαθυστέρηση ότι ένα από τα βίντεο έδειχνε καθαρά αστυνομικό των ΜΑΤ να τοποθετεί μολότοφ σε σακίδιο συλληφθέντα, άλλαξε τακτική ανάγοντάς το σε «αποκάλυψη» (που οδήγησε τουλάχιστον σε μία ΕΔΕ). Κανένα κανάλι δεν θυμάμαι να έκανε πρώτο θέμα τις νέες αστυνομικές κτηνωδίες, τον ξυλοδαρμό συλληφθέντων στους οποίους ήδη είχαν περάσει χειροπέδες ή να σχολίασε την παρουσία ομάδων κουκουλοφόρων ασφαλιτών (πάγια τακτική της ΕΛΑΣ τα τελευταία χρόνια), που συχνά είτε συλλαμβάνουν στο σωρό, είτε συμμετέχουν σε επεισόδια όταν δεν τα δημιουργούν κιόλας, όπως συχνά έχει καταγγελθεί. Είχαμε έπειτα την α λα Μαρφίν απόπειρα εμπρησμού του Zara στη Θεσσαλονίκη, η οποία αποδείχθηκε χοντροκομμένη προβοκάτσια αγνώστου πατρός. Την πυρκαγιά απεσόβησαν οι ίδιοι διαδηλωτές, όπως διαβεβαίωσαν και οι εγκλωβισμένοι στο κατάστημα πελάτες, όμως στην τηλεόραση άργησε πολύ να παίξει αυτή η είδηση – δεν ήταν βλέπεις πιασάρικη, άσε που χαλούσε και τη «σούπα».


Όχι πως περιμέναμε κάτι καλύτερο – δεν είναι δα είδηση ότι τα μεγάλα κανάλια εξυπηρετούν συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που υπαγορεύουν και την εκάστοτε στάση τους. Όλοι θυμόμαστε τις άοκνες προσπάθειες που καταβάλλουν τα τελευταία χρόνια να μας πείσουν πως υπεύθυνη για την κρίση είναι η κοινωνία που την υφίσταται και πως οποιαδήποτε μνημονιακή «λοξοδρόμηση» ισούται με κοσμική καταστροφή. Μετά ωστόσο το «πάθημα» του Mega το 2011, όταν οι απαξιωτικές, ψευδείς εκτιμήσεις του Μεγάλου Καναλιού για τις μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας του Συντάγματος γνώρισαν τη γενική κατακραυγή, που συνοδεύτηκε από επιθέσεις χάκερ κι αξιοσημείωτη πτώση της θεαματικότητας και επειδή το γενικότερο πολιτικό κλίμα έχει έκτοτε μεταστραφεί, προσπαθούν αγωνιωδώς να επιδείξουν ένα πιο «αμφισβητησιακό», πιο «φιλολαϊκό» προσωπείο – μέχρι για τον Νίκο Ρωμανό χύνουν δάκρυα κορκοδείλια - που όμως από κεκτημένη ταχύτητα καταντά φτηνό, λαϊκίστικο και, σε κάθε περίπτωση, ψευδεπίγραφο. Αν θέλουν τόσο να μας πείσουν για τις προθέσεις τους, ας πουν τουλάχιστον κάποια άλλα, πολύ σοβαρότερα από 2-3 καμένους κάδους πράγματα με το όνομά τους κι άμα δεν ξέρουν πώς προφέρεται π.χ. το όνομα Μαρινάκης, ας προσλάβουν δάσκαλο ορθοφωνίας!


Νομίζω όμως ότι έχουμε απομακρυνθεί πια από την εποχή του «αφού το είπε η τηλεόραση, έτσι είναι». Την παρακολουθούν μεν αλλά δεν την εμπιστεύονται πλέον μήτε οι συνταξιούχοι θαμώνες επαρχιακών καφενείων. Τα λεγόμενα συστημικά κανάλια φιλοδοξούν ακόμα να υπαγορεύουν κεντρικές πολιτικές, όμως στην αρένα της ενημέρωσης έχουν πια υπολογίσιμους αντιπάλους: Τα μπλογκ και τα κοινωνικά δίκτυα καταγράφουν σε πρώτο χρόνο πραγματικότητες που δεν μπορούν να αποσιωπήσουν, όχι για πολύ. Το είδαμε και στην περίπτωση του Αλέξη τον Δεκέμβριο του '08, το βλέπουμε πια σε κάθε μεγάλο γεγονός στην Ελλάδα και τον κόσμο. Καθένας μας πια είναι δυνάμει ανταποκριτής, αρκεί να διαθέτει καθαρή συνείδηση και έστω ένα σμάρτφον! Η εμπειρία έχει άλλωστε δείξει ότι η αξιοπιστία όλων εμάς, αν όχι του 99% σίγουρα της δοκιμαζόμενης πλειοψηφίας, είναι μεγαλύτερη από εκείνη της παρακμάζουσας τηλεοπτικής δημοκρατίας των ολιγαρχών.

30

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ