________________
1.

Αγαπητή μου α μπα, είμαι η μόνη που βρίσκω το single ladies της beyonce κάπως "αντιφεμινιστικό"; Δεν είναι γενικά η μουσική που ακούω αλλά είναι λίγα χρόνια τώρα από τότε που βγήκε που ακούγεται ακόμα αρκετά και το ακούω και από φίλες μου, αλλά πάντα οι στίχοι μου έδιναν την αίσθηση ότι κάτι είναι λάθος...
Είμαι απλά παρανοϊκή;;;- Η.

Αν και τρέφω μεγάλη συμπάθεια για την Μπιγιονσέ και αν και το παρακάτω είναι ένα από τα αγαπημένα μου ποπ κομμάτια:

(μαζί με αυτό

και αυτό

και πολλά άλλα, και δε νομίζω ότι είναι τυχαίο ότι είναι και τα τρία από κορίτσια)

η καημένη η Μπιγιονσέ μου δίνει την εντύπωση ότι κατάλαβε ότι οι γυναίκες δεν είναι υποχρεωμένες να είναι επιθετικά σέξι για να δείξουν ότι διεκδικούν την ισότητα μόλις την περασμένη εβδομάδα. Είναι λίγο οξύμωρο να αποκαλώ «καημένη» μια δισεκατομμυριούχο με εξουσία, αλλά μου φαίνεται ότι ξεκινώντας από ένα περιβάλλον χαμηλής ενημέρωσης μέχρι να φτάσει στο Οβάλ Γραφείο ως σημαντικός χρηματοδότης του πρώτου μαύρου προέδρου, εκτέθηκε ξαφνικά σε πολλές πληροφορίες που την έχουν μπερδέψει και έχει καταλάβει την έννοια «φεμινισμός» όσο καταλαβαίνει το υπέδαφος ένας οδοστρωτήρας που περνάει πάνω από παραλία. Έχει καλές προθέσεις αλλά είναι ακόμη στην αρχή, και όσο την περιβάλλουν κόλακες και υπηρέτες θα δυσκολεύεται σε αυτά τα θέματα.

________________
2.

Γεια σου Λένα!
Θα ήθελα να μου προτείνεις τουλάχιστον ένα βιβλίο που να με βοηθήσει να κατανοήσω πλήρως τον κομμουνισμό.
Να' σαι καλά και εύχομαι να συνεχίσεις τη στήλη μέχρι να εξαφανιστεί η ανθρωπότητα :)- nothumanbuthuwoman

Καταρχάς δηλώνω αναρμόδια, και νομίζω ότι θα μας βοηθήσουν στα σχόλια, αλλά για να λάβεις τη σωστή απάντηση πρέπει να μας πεις αν θέλεις πρώτα τα κακά ή τα ακόμη χειρότερα νέα.

Και ξέρω ότι είναι λίγο άκομψο να γράφω ανέκδοτα, αλλά θέλω να σας πω ένα που άκουσα τελευταία:

Γιατρός προς ασθενή: «Θέλετε να ακούσετε πρώτα τα κακά νέα, ή τα ακόμη χειρότερα νέα;»
Ασθενής: «Τα κακά.»
Γιατρός: «Έχετε καρκίνο.»
Ασθενής: «Και ποια είναι τα χειρότερα;»
Γιατρός: «Έχετε Αλτσχάιμερ.»
Ασθενής: «Ουφ, τουλάχιστον δεν έχω καρκίνο.»

________________
3.

Πάντα είχα την παρακάτω απορία: Όταν ήμουν πολύ έφηβη (πάνε καναδυο δεκαετίες για εμένα), εγώ, όπως και πολλά άλλα κορίτσια, αισθανόμασταν έλξη για djs, μουσικούς, και επίσης για τεμπελχανάδες που δεν δούλευαν. Φυσικά μεγαλώνοντας ωριμάζεις και μαζί και τα κριτήρια που θέτεις για όσους συναναστρέφεσαι . Γιατί όμως παθαίναμε παροξυσμό με ορισμένες ομάδες αγοριών, κι όχι π.χ. με πωλητές, υδραυλικούς, χημικούς, κ.ο.κ.; Εντάξει, τυχαία είναι τα παραδείγματα, απλά θέλω να πω ότι ήταν πιο κουλ οι άλλο; Τι παραπάνω είχαν οι άλλοι; Προφανώς τίποτα, σίγουρα υστερούσαν κιόλας. Τι σημασία έχει το coolness; Σήμερα, αν με ρωτήσεις, επίσης θα πω καμία αλλά τι στο καλό μου συνέβαινε τότε;

Η πηγή έλξης είναι η ίδια σε όλες τις ηλικίες, τα ενδιαφέροντα είναι που μετατοπίζονται με τα χρόνια. Αυτό που κάνει τους dj και τους λοιπούς «τεμπελχανάδες» ελκυστικούς είναι αυτό που κάνει και τους διευθυντές, τους προέδρους και τους πολιτικούς όταν περάσουν τα χρόνια: η εξουσία και η αναγνωρισιμότητα.

Όταν το μυαλό είναι χυλός, ο dj μοιάζει σαν αρχηγός σε ένα περιβάλλον όπου όλοι προσπαθούν να διακριθούν (στο μπαρ). Ένα μέλος μιας τρισάθλιας μπάντας που κάνει εμφανίσεις σε πίσω αυλές θλιβερών όταν οι εμπειρίες είναι περιορισμένες μοιάζει με ροκ σταρ. Όταν πήζει λίγο το μυαλό αναγνωρίζουμε την εξουσία με άλλους τρόπους, με τους πιο συμβατικούς (και πιο πραγματικούς).

Αυτό είναι η μια ερμηνεία. Η άλλη είναι η μανία ορισμένων γυναικών να βρουν ένα κακό παιδί για να το κάνουν καλό – δηλαδή να γίνουν η μαμά του- γιατί νομίζουν ότι ο μόνος τρόπος για να μείνει κάποιος μαζί τους είναι να του κάνουν όλα τα χατίρια.

________________
4.

Γεια σου αγαπητή Α-Μπα, αποφάσισα να στείλω και εγώ μια ερώτηση, γιατί οι φίλοι και οι δικοί μου καλά τα λένε, εγώ όμως βρίσκομαι χαμένη στα πελάγη, μια ακόμα γνώμη δεν θα ήταν κακή.

Η συναισθηματική μου ζωή είναι ένα τρελό roller coaster τους τελευταίους 12 μήνες: πηγαίνω εξωτερικό, 2 μέρες πριν γυρίσω Ελλάδα, υποκύπτω σε σφόδρα ρομαντικό Γάλλο που θα έφευγε να πάει για πρακτική στην Αφρική μετά από μερικές μέρες. Καμία ελπίδα για κάτι ουσιώδες, περάσαμε πανέμορφα όσο διήρκεσε. Επιστρέφω Ελλάδα, περνάω τρελό καλοκαίρι με φίλες, γυρνοβολήσαμε σε όλο το Αιγαίο. Γνωρίζω στην Ίο γκομενάκι, μια τρελή νύχτα σε νησί καταλήγει σε σχέση. Δεν το χε με τη δέσμευση, ζούσε πολύ στο φλου, άντε να προγραμματίσεις άντε να κανονίσεις. Το αφήσαμε επίσης σε ένα τέλος φλου. Είχα κάποιες περιπέτειες έπειτα. Μετά, με διεκδικεί επιστήμονας άνθρωπος, έξυπνος και πονηρός μαζί. Εγκεφαλικός, να με υποστηρίζει και να με καταλαβαίνει, όχι όμως και πολύ εμφανίσιμος. Έλα όμως που μου συνέβη κάτι που δεν θα μπορούσα να φανταστώ το πώς: μια βραδιά σε ένα καφέ, ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα τον Β.. Εκείνος είχε μια χάρη, μια γλύκα, κοιτούσε και φλέρταρε σαν gentleman. Με κινηση ματ (ήταν ο σερβιτόρος), μου λέει "πότε θα σε ξαναδώ?". Δίνω τηλέφωνο με αντίστοιχη τσαχπινιά, αφότου το σκέφτηκα και το ξανασκέφτηκα. Καταλαβαίνω πως το ρομανς με τον επιστήμονα έχει τελειώσει, οπότε το λήγω μετά το 1ο ραντεβού με το σερβιτόρο. Εκρινα πως ήταν το σωστό και πήρα το ρίσκο. Εγώ ερωτεύτηκα για 1η φορά, με τις τρέλες, τις ρομαντζάδες, τα "σε κοιτάω και λιώνω" και εκείνος μια μέρα πήρε την καρδιά μου και την πέταξε στα σκουπίδια. Ο λόγος: η πρώην. Ήταν 8 χρόνια μαζί, και μετά το χωρισμό τους, έκανε την εμφάνιση. Μου αποκάλυψε όταν με χώρισε πως ήμουν η 1η που τον έκανε να χαμογελάσει μετά από εκείνη, η μόνη που του προκάλεσε ενδιαφέρον και τον έκανα να γελά ξανά. Εγώ τον διεκδίκησα όταν με χώρισε, με σκηνές που εκτελίχθηκαν σαν ταινία, και εκείνος να με απειλεί με ασφαλιστικά μέτρα. Εγώ με λυγμούς στην Μητροπόλεως, με τις κολλητές να με συγκρατούν να μην γυρίσω πίσω, εκείνος να μην θέλει να με βλέπει. Να νιώθω πως θα πέθαινα εκείνη τη στιγμή. Η σκέψη του ακόμα με στοιχειώνει, νομίζω δεν το ξεπέρασα ποτέ. Γνωρίζω Γάλλο μποέμ και περνάμε 3 μήνες μαζί, ένας τρόπος να ξεχαστώ και να ξεχάσω. Δεν μας έβγαινε όμως, εγώ καταπιεζόμουν από κάποιες συμπεριφορές. Τον χωρίζω και βγαίνω να τα πιω με φίλες. Και στη ζωή μου μπήκε ο Χ. Γλυκός, τρυφερός, χαλαρός. Και ναι, ειναι η σχέση σοβαρή, και ναι, κάνω συμβιβασμούς, αλλά φοβάμαι ότι πάει και αυτό για φούντο. Δεν μπορούμε να κανονίσουμε τίποτα παρά μόνο μερικές ώρες πριν. Συνεχώς τηλέφωνα, αλλά για να βρεθούμε πάντα να το πιέζουμε (δουλεύει πολύ και απογευμάτα και εγώ πρωί). Και ταυτόχρονα ο επιστήμονας επέστρεψε και παραλίγο να την κάνω την αμαρτία. Είμαι τόσο μπερδεμένη, και στα πρόθυρα κατάθλιψης. Να τους παρατήσω όλους? Να παλέψω να ξεχάσω τα πάντα πριν από τον Χ. και να προσπαθήσω να κάνω μια σχέση να διαρκέσει πάνω από 3 μήνες? Είμαι απελπισμένη. Λίγη κυνική σοφία θα ήταν χρήσιμη. Ευχαριστώ.- ΧΥ

Ποιους όλους;

Πιστεύεις ότι υπάρχει ένα τσούρμο που θα κάνει ό,τι αποφασίσεις εσύ, αρκεί να πάρεις εσύ μια απόφαση;

Πού είναι το μπέρδεμα; Όλοι είναι στο παρελθόν και έχουν εξαφανιστεί, και ένας από αυτούς κόντεψε να πάει στην αστυνομία για να εξασφαλίσει να μην σε ξαναδεί, οπότε μάλλον πρέπει να πάρεις απόφαση ότι οι προηγούμενοι είναι τελειωμένες υποθέσεις. Τώρα τα ψιλοέχεις με έναν που δεν μπορείτε να βρεθείτε και επανεμφανίστηκε ένας παλιός που δεν σου πολυάρεσε. Δεν βλέπω κάποια ιδανική επιλογή μεταξύ των δύο (2) που έχεις.

________________
5.

η παρεα μας 40κατι,απο πειρα και παραδείγματα τεινει να συμπερανει πως οσοι προτιμουν ταινιες του ΤΑΡΚΚΟΦΣΚΙ, στις σχεσεις τους γινονται μαλλον αμπιουζερς, ενώ οι φανς του ΦΟΝ ΤΡΙΕΡΣ εθελοντες θυματα..Λες να ισχυει,η οι σχεσεις των ενβιων οντων υπόκεινται στον απλο νομο me Tarzan, you Τζειν-niaou

Στην παρέα σας δεν υπάρχει κάποιος που προτιμάει Γούντι Άλεν;

________________
6.

Αγαπητή Α μπα είμαι gay, ζω σε μία μικρή επαρχιακή πόλη και εδώ και δύο χρόνια γουστάρω τον κολλητό μου ο οποίος είναι bisexual... Του τα ζήτησα κανονικά για να γίνει κάτι πιο σοβαρό, αλλά αυτός λέει πως δεν γουστάρει πλέον τους άντρες... (με αυτόν παίχτηκαν κάποια σκηνικά ). Τι μπορώ να κάνω για να τον ξανακερδίσω??- Άρης

Αν πιστεύεις ότι εννοεί αυτό που λέει, μπορείς να γίνεις γυναίκα; Αν δεν πιστεύεις ότι εννοεί αυτό που λέει, δεν σημαίνει ότι λέει δικαιολογίες για να μην σου ρίξει ξεκάθαρη χυλόπιτα;

________________
7.

αγαπητή α,μπα καλησπέρα

Θα ήθελα την άποψή σου σαν τρίτος παρατηρητής (αν και φυσικά θα ακούσεις την δική μου εκδοχή).

Τον τελευταίο καιρό μου αρέσει πολύ μία φίλη μου. Είναι έξυπνη, ενδιαφέρουσα, μου αρέσει τόσο εμφανισιακά όσο και σαν προσωπικότητα (και να σου πω την αλήθεια το δεύτερο με εξιτάρει ακόμα περισσότερο). Περνάμε αρκετό χρόνο μαζί και ασχολούμαστε με πράγματα που αρέσουν και στους δυο μας και όσα ξαφνικά αισθάνομαι μου βγήκαν με τον καιρό. Δεν ήταν κάτι ξαφνικό που μου ήρθε κατακέφαλα, αλλά σταδιακά κατάλαβα πως πέραν της πρώτης εντύπωσης (γνωριστήκαμε πριν τρία χρόνια) την εκτιμώ απίστευτα σαν άνθρωπο, μου αρέσει το χιούμορ της, οι απόψεις της, τα πάντα, εξωτερικά και εσωτερικά (τουλάχιστον όσα έχω δει, δεν ξέρουμε τον άλλον τελείως). Btw, είμαι πέμπτο έτος, εκείνη τέταρτο.

Επίσης, η κοπέλα μοιάζει να μην το βλέπει έτσι, την ενδιαφέρει πολύ να μην δίνουμε και καλά λάθος εντύπωση πως είμαστε ζευγάρι, να τηρούμε τα όρια της φιλίας και έχει πει και πως μεταξύ μας είναι μόνο φιλικό, αν και μερικές φορές έχει δώσει αντίθετη εντύπωση, του στυλ "δεν υπάρχει τελείως φιλική σχέση μεταξύ αντίθετων φύλων, και εγώ αυτόν τον καιρό έχω κάποιον στο μυαλό" (που βέβαια παίζει κάλλιστα να μην είμαι εγώ). Δεν θέλω να μου πεις αν πρέπει να κάνω ή να μην κάνω κίνηση. Όταν θα διαβάσεις αυτήν την ερώτηση θα έχω ήδη κάνει. Η ερώτησή μου είναι: κατά πόσο αυτή μου η πράξη είναι εγωιστική; Και σε ποιον βαθμό κυνηγώντας τον έρωτα έχω δικαίωμα να στεναχωρώ τους ανθρώπους γύρω μου;

Μιλάμε και για μία όμορφη φιλία που μάλλον θα πάει άπατη και γενικά για ένα εγχείρημα που μοιάζει να οδεύει προς χυλό. Εμένα δεν με πειράζει, θα το ρισκάρω γιατί το νιώθω, αλλά σκέφτομαι εκείνη, το κατά πόσο θα την στεναχωρήσει, το γεγονός πως έχει στείλει σημάδια άρνησης που σκοπεύω (εγωιστικά) να αγνοήσω, πως στο μυαλό της μπορεί να είναι χαρούμενη να έχει ένα φίλο να κάνει πράγματα μαζί του και που σε περίπτωση που δεν ενδιαφέρεται (μάλλον) θα τον χάσει επειδή η σχέση θα γίνει περίεργη ή άβολη. Με τα χρόνια δεν ξέρω αν όσα νιώθω έχουν πάντα προτεραιότητα εις βάρος των άλλων, και το γεγονός πως θα πιέσω την κατάσταση με κάνει να αισθάνομαι ένοχος(για τι, δεν ξέρω).

Ποια είναι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην ωριμότητα του να ζητάς αυτό που θέλεις και στον παιδικό εγωισμό να νομίζεις πως έχεις δικαίωμα πάντα να περνάει το δικό σου;- Κ.Κ

Η φιλία σας σταμάτησε να υφίσταται όταν άρχισες να τη βλέπεις ως υποψήφια ερωμένη, οπότε μην θρηνείς κάτι που έχεις απολέσει προ πολλού. Το αν θα πιέσεις την κατάσταση ενώ βλέπεις ότι δεν υπάρχει ανταπόκριση είναι άλλου είδους ερώτημα, που δεν έχει την φιλία στην εξίσωση. Θα το κάνεις επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, και αν δεν σου πουν ξεκάθαρα όχι θεωρείς ότι κάπου μπορεί να υπάρχει ένα ναι. Αυτό είναι ανθρώπινο, είναι θλιβερό, αλλά έτσι είναι ο άνθρωπος, θλιβερός όταν δεν του δίνουν αυτό που θέλει.

Αν θέλεις να τιμήσεις τη σχέση που έχετε - ας μην της βάλουμε ταμπέλα τώρα, αλλά φιλία δεν τη λες – φάε τη χυλόπιτα, και το μέλλον είναι στο χέρι σου. Από εσένα και μόνο εξαρτάται. Αν καταφέρεις να καταπιείς και να χωνέψεις την απόρριψη, και αν δεν θελήσεις να την κάνεις να το πληρώσει με κάποιον τρόπο, με τον καιρό θα ξαναβρεθείτε εκεί που ήσασταν.