________________
1.

Ρε συ Αμπα τι κακό είναι αυτό που όλοι θέλουν να το παίζουν "ιστορία", κουλτούρα και "άποψη" με το τίποτα; Με το απόλυτο τίποτα όμως! και σου κάνω αυτήν την ερώτηση μετά από 2-3 γεγονότα που μου ήρθανε απανωτά

Τις προάλλες πήγαμε σε ένα τουριστικό ουζοταβερνιο, με το κλασσικό τρίπτυχο μέτρια ποιότητα - μικρές μερίδες - ψηλές τιμές (τι να κάνω; είχα φιλοξενούμενους και ήθελαν εκεί!) Προσπαθούσαν όμως να μας πείσουν ότι είναι "γκουρμέ και με άποψη μαγαζί" και ως εκ τούτου δεν είχαν πατάτες τηγανητές!!! Με ένα ύφος ανωτερότητας ο σερβιτόρος μας πρότεινε το ορεκτικό με πατάτες του μαγαζιού: κατεψυγμένα χοντροκομμενα μισομαγειρεμενα μισοφέγγαρα με σος ροκφόρ-εμετού.
Άλλη περίπτωση ήταν ένα παιδί που γνώρισα σε κοινή παρέα. Μας έλεγε ότι δεν βλέπει Κωνσταντίνου και Ελένης λες και θα τον έκαναν πρύτανη της Φιλοσοφικής γι'αυτο το λόγο. Εντάξει! γούστα είναι αυτά ή μπορεί να κουράστηκε από τις 100 επαναλήψεις αλλά εμένα μου έκανε εντύπωση ο τρόπος του... (κατα βάθος πιστεύω ότι αν αύριο έβγαινε ο πρύτανης της Φιλοσοφικής και ισχυριζόταν ότι λατρεύει το Κ&Ε θα το έβλεπε μανιωδώς!!)

Τελευταίο περιστατικό ήταν στο λεωφορείο όπου μπαίνει ένας τύπος με ακορντεόν και αρχίζει να παίζει τα κύματα του Δουνάβεως. Τότε ακούω την κοπέλα διπλα μου να λεει στη φίλη της: "Αμάν κι αυτοί οι γύφτοι με τις μουσικές τους...

Τουλάχιστον να έπαιζε λίγη κλασσική μουσικη" (!!!!!) και αναρωτιέμαι: αφού ρε κοπελιά δεν ακούς κλασσική και αφού το ξέρει κι η φίλη σου οτι δεν ακους κλασσικη και σε συμπαθεί έτσι&αλλιώς...ΕΕΕ τι στην ευχη την αποζητάς την έρμη;;;- Φωταψιες & Ακαταστασια

Ωραίες ιστορίες, και τις γράφεις και ωραία. Είμαστε φίλοι στο facebook; Αν όχι, κάνε μου ένα add.

________________
2.

Τι συμβαινει με τους ανθρωπους και τα ψεματα; η μια φιλη μου μας λεει ουτε λιγο ουτε πολυ οτι την γουσταρουν ολοι (ή νομιζει οτι την γουσταρουν ολοι ή θελει να νομιζουμε οτι την γουσταρουν ολοι- δεν ξερω τι απο τα τρια). η δευτερη φιλτραρει τα γεγονοτα μεσα απο εναν στρεβλωτικό φακο στον εγκεφαλο της που τα κανει πιο εντυπωσιακα και τα αποτυπωνει (και τα διαδιδει) ετσι. π.χ. Η Λενα χθες χοροπηδουσε στο μπαλκονι ~~~ Η Λενα χθες χοροπηδουσε γυμνη στο μπαλκονι. Σε τετοιο σημειο που αν τυχει και συζητας μαζι της κατι που της ειπες εσυ αυτη θα επιμενει μεχρι παράνοιας (δικιας σου!) οτι της το ειπες οπως το αποτυπωσε στο μυαλο της!!! η τριτη ξεπερναει καθε φαντασια: λεει οτι αρρωσταινει με απιθανους τροπους, οτι εχει σχεση με ατομα που ουτε καν εχει συναντησει ποτε της, οτι εκανε αιτησεις για μεταπτυχιακο στο εξωτερικο και την δεχτηκαν (χωρις να εχει καν ιδεα πως γινονται οι αιτησεις!!!), λεει ιστοριες για αλλα ατομα που δεν συνεβησαν ποτε, φτιαχνει ψευτικα προφιλ στο facebook και σχολιαζει στον λογαριασμο της...τελευταια πηγε μια εκδρομη και οταν γυρισε μου εδειξε την φωτογραφια ενος παιδιου και για 4 με 5 ωρες μιλουσε με πασα λεπτομερια που αυτος ηταν απο την Ιταλια, για το πως γνωριστηκαν, πως βγηκαν το βραδυ και τις αλλες μερες, πως την φλερταρε και χιλια δυο άλλα. αργοτερα που μιλησα με μια αλλη κοπελα που ηταν μαζι της μου ειπε οτι αυτος ηταν ενας αγνωστος που καθοταν καπου απεναντι και τον εβγαλε φωτο....Αυτο!!!

Να σημειωσω οτι και οι τρεις ειναι ασχετες μεταξυ τους!!!-τρουθ

Είσαι το ίδιο πρόσωπο με αυτόν/ή που έστειλε την προηγούμενη ερώτηση; Αν ναι, μην ξεχάσεις να μου κάνεις add.

________________
3.

Ίσως τελικά να μην το εύρισκε ποτέ,
να έμενε για πάντα εκεί, κρυμμένο,
ανάμεσα σε αξημέρωτα βράδια, σε κουτιά από τσιγάρα και στοίβες από βιβλία.,
Ίσως και να μην υπήρχε,
γιατί;
γιατί δεν το είδε ποτέ, ούτε το νιωσε, ακόμα κι αν πίστευε σ´ αυτό..
Καθώς κοίταζε τους δείκτες στο ρολόι σκέφτηκε,
κι αν κάποτε το βρω;
Θα σταματήσω να το ψάχνω;

Τί πιστεύεις γίαυτό;- Γ.Γ

Ότι τα βιβλία στις στοίβες είναι αδιάβαστα.

________________
4.

Γειά σου! Ελπίζω να είσαι καλά! Ήθελα να σε ρωτήσω, γιατί λες μερικοί άνθρωποι αναφερόμενοι στον εαυτό τους να χρησιμοποιούν τρίτο πρόσωπο;" Το έκανα για τη Μαρία, για κανέναν άλλο" , "Πήγα διακοπές μόνος να ξαναβρώ τον Κώστα", κλπ. Μου ακούγεται πολύ παράξενο και τελευταία γνώρισα μια κοπέλα που μου αρέσει ιδιαιτέρως και μιλάει έτσι καμια φορά. Εσένα πώς σου ακούγεται; Να'σαι καλά. Σε φιλώ.- η άλλη

Μου ακούγεται σαν ατάκα μέσα σε κουτούκι, ανάμεσα σε ρετσίνες και αριστερούς γιαλαντζί που μισούν το σύμπαν επειδή δεν τους αναγνωρίζει.

Σύμφωνα με μια έρευνα αυτό το κάνουν όσοι βρίσκονται σε οριακή ψυχολογική κατάσταση στρες και χρειάζεται να πάρουν μια απόσταση από τον εαυτό τους κάτι που ταιριάζει απόλυτα σε αριστερούς γιαλαντζί που τα έχουν τώρα χαμένα, ανάμεσα σε ρετσίνες, μέσα σε ένα κουτούκι. Εκτός από τον Ιούλιο Καίσαρα, το ίδιο έκανε ο Κάπταιν Χουκ, ο Πάτρικ Μπέιμαν στο American Psycho (αυτός κι αν ήταν σε οριακή κατάσταση), το Γκόλουμ, ο Σαρλ ντε Γκολ, ο Flavor Flav των Public Enemy και ο Πελέ.

Το πιο ωραίο παράδειγμα όμως το κρατάω για το τέλος: είναι ο Νταλί, σε μια συνέντευξη του 1958. Είναι απολαυστική, έχει υπότιτλους στα αγγλικά, και είναι εδώ.

________________
5.

Ο σύζυγος μετά από έμφραγμα, κατά καιρούς ισχυρίζεται πως λόγω της δικής μου αδιαφορίας : Η καρδούλα του δεν άντεξε. Όμως στις στεφανιογραφιες αναφέρεται ρητά ότι τα αγ γεία του ειναι υπολειμματικά εκ κατασκευής. Επίσης ο νεώτερος αδελφός του, υπέστη έμφραγμα δύο χρόνια πριν από αυτόν, όπως και η μάν τους,. Τι στο..πάλι εγώ φταίω;- Αφου

Άντρας σου είναι και θα τον αγαπάς, αλλά αν τον αγαπάς, πρέπει και να ξέρεις ότι είναι πολύ ανώριμος , είναι ένα παιδί σε σώμα μεσήλικα. Εσύ φταις στο κατά πόσο ανέχεσαι ή συντηρείς ένα προστατευμένο περιβάλλον ώστε να μπορεί να ασκεί τις παιδιάστικές του πιέσεις και να μεταφέρει τις προσωπικές του ευθύνες ή κακοτυχίες σε άλλους. Αν κατά βάθος, έστω και στο πολύ βάθος, θεωρείς τα καμώματα αυτά δικαιολογημένα ή χαριτωμένα, αυτός το ξέρει καλύτερα από εσένα, και το χειρίζεται καταλλήλως.

________________
6.

Σπατάλησα τα τελευταία 5 χρόνια της ζωής μου (τώρα είμαι 36). Σε αυτά τα 5 χρόνια έμεινα άνεργη (εκτός από κάποιες αναλαμπές), γύρισα πίσω στους γονείς, χώρισα, και τώρα έμεινα όμορφη και ωραία να μη ξέρω από που ν 'αρχίσω να φτιάχνω τη ζωή μου. Αλήθεια..από που ξεκινάς όταν έχεις παραμελήσει τη ζωή σου, και όταν θέλεις να αλλάξεις τα πάντα προς το καλύτερο?- mia

Από εκεί που βρίσκεσαι.

________________
7.

Περίπλοκη ιστορία....Δύσκολη....
Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομη και περιεκτική.

Είμαι 26, τον γνώρισα τυχαία. Παραμονή Χριστουγέννων ήταν..Λίγους μήνες πριν κλείσω τα 20. Εκείνος μεγαλύτερος, 27 τότε. Ήμασταν πρόσφατα χωρισμένοι και οι 2. Εγώ από τον πρώτο μου έρωτα, εκείνος από την γυναίκα που παραλίγο να αρραβωνιαζόταν.

Ξεκίνησα πολύ χαλαρή, σαν να ήταν ένα παιχνίδι, εκείνος έδειξε να θέλει να ξέρει τι συμβαίνει μεταξύ μας πολύ πιο σύντομα. Όλο αυτό κατέληξε σε μία σχέση 5 χρόνων, τον τελευταίο μάλιστα υπήρξαμε και αρραβωνιασμένοι.

Μεγάλωσα μαζί του. Ενηλικιώθηκα....Πήρα πτυχίο, βρήκα την πρώτη μου σταθερή δουλειά, με στήριξε στον απροσδόκητο και άσχημο χωρισμό των γονιών μου....Σε όλα τα δύσκολα με στήριζε...Με λάτρευε...Εμένα, ή αυτό που γινόταν μαζί μου. Ίσως και τα 2 μαζί. Ήταν για τα κοικωνικά στάνταρ, ο τέλειος άντρας. Όμορφος, εργατικός, φιλότιμος, προστάτης, όλοι τον αγαπούσαν, φυσικά και εγώ μαζί!

Αρχίσαμε να κάνουμε όνειρα, να μεγαλώνουμε, να συζητάμε για οικογένειες και τα σχετικά...Εγώ όμως....Κάτι έλειπε...Δεν είμαι ακριβώς αυτό..

Θέλω να κάνω οικογένεια, θέλω παιδί, αλλά θέλω και να κυνηγήσω. Να κυνηγήσω όνειρα, τη ζωή, να ταξιδέψω, να πάω θέατρο, να ακούω μουσική και να κοιτάω το ταβάνι, να χτίσω μια ανοδική επαγγελματική πορεία, να, να, να....

Εκεί ήταν που το χάναμε ίσως....Με προσγείωνε, ήταν πιο "συντηρητικός"...ώρες ώρες, με έκανε να πιστεύω ότι ένιωθε "λίγος" μαζί μου, με κοντράριζε σε συζητήσεις με φίλους, μπορεί να γινόταν ειρωνικός, κτλ. Άρχισε να με φέρνει στα μέτρα του....και εγώ να βαζω μικρά Χ στην μαγική μου λίστα με τα "να,να,να" χωρίς να το καταλαβαίνω. Άρχισα να προσπαθώ να είμαι η σωστή νύφη στα πεθερικά, να συμβιβάζομαι.....

Το χειρότερο που δεν ανέφερα, είναι ότι βρεθήκαμε να μένουμε στο πατρικό μου με τη μάνα μου για περίπου 1,5 χρόνο όλοι μαζί....Η μάνα μου είναι εξαιρετική, αλλά δεν πάυει να είναι η μαμά μέσα στο σπίτι....

Για να μην πολυλογώ...άρχισα να κουράζομαι...προσπάθησα να τον αφυπνήσω, αλλά, ή το έκανα με λάθος τρόπο, ή δεν καταλάβαινε....Μέσα σε όλο αυτό αρχίζει να ξυπνά μια αναζήτηση μέσα μου που μάλλον ως νεότερη δεν αναγνώριζα και δεν της έδεινα σημασία....

Άρχισα να σκέφτομαι την ερωτική επαφή με γυναίκα....Άρχισα να ψάχνομαι. Εκείνον τον απέφευγα, μέχρι που του ζήτησα να μέινουμε λίγο χώρια....

Ακολουθούν 3 περίεργοι μήνες και εν τέλει του ζητάω να χωρίσουμε. Δεν ήταν εύκολο...Πόνεσε πολύ...Πέρασα διάφορες φάσεις.....Κοντά στις γιορτές ξεκίνησα κάτι που ήθελα καιρό. Ξεκίνησα συνεδρίες με ψυχολόγο.

Κάποια στιγμή αφού έχω τελειώσει μία σχεση του ενός μήνα με μια άλλη γυναίκα του έστειλα μήνυμα. Το σκεφτόμουν καιρό, αλλά δεν το έκανα.

Ξεκαθάριζα πως δεν έστελνα επειδή αποσκοπούσα σε κάποια επανασύνδεση, αλλά επειδή μου είχε λείψει πολύ και μου φαινόταν πολυ περίεργο που ξαφνικά μου "απαγορευτόταν" να τον δω.

Απάντησε άμεσα και πολύ θετικά, βγήκαμε για φαγητό. Πέρασα υπέροχα. Μιλάγαμε ως το πρωί, του είπα πολλά, όχι όλα, αλλά πολλά και έκλαψα. Έκλαψα πολύ (και τώρα που το αναφέρω βουρκώνω). Με φίλησε και μου ζήτησε να μην κλαίω, μου είπε ότι φαίνομαι καλά και χωρίσαμε με την υπόσχεση να τα ξαναπούμε.

Βγήκαμε μερικές φορές, πήγαμε σε μέρη που 5 χρόνια δεν είχαμε πάει ποτέ μαζί γιατί δεν του άρεσαν...Κάναμε έρωτα. Φαινόταν ένας άλλος άνθρωπος, του μίλησα για το ότι είχα σχέση με μια άλλη γυναίκα, μου μίλησε και εκείνος για το διάστημα που ήταν μόνος και το τι είχε συμβεί.

Δεν τον ένοιαζε τίποτα. Έδειχνε μια τρομερή κατανόηση. Με ευχαρίστησε μάλιστα για το "ταρακούνημα" γιατί ξαναβρήκε τον εαυτό του. Μου είπε ότι ήταν ακόμα ερωτευμένος και με αγαπούσε πολύ και αν το ήθελα και εγώ θα μπορούσαμε να είμαστε ξανά μαζί.

Κάτι με κράταγε....Τελευταία φορά βρεθήκαμε πριν το Πάσχα. Εγώ έφυγα για γιορτές με μια κοπέλα που είμασταν "κάπως''. Ήξερε όλη την αλήθεια και όμως με τον τρόπο της επέμενε να έχει μαζί μου αυτην την περίεργη σχέση (είμαστε friends with benefits της έλεγα αστιευόμενη).

Όταν γυρίσαμε, ήθελα πλέον να είμαι μαζί της και έτσι έκοψα κάθε επικοινωνία. Με αυτή την κοπέλα είμαι ακόμα μαζί. Πήγαμε μαζί διακοπές, πιάσαμε σπίτι μαζί, πήγαμε τριήμερο στο εξωτερικό, κουβαλάμε τα ίδια μυαλά, με αγαπάει πολύ, και εγώ την αγαπώ...

Υπάρχουν όμως ακόμα στιγμές που το μυαλό μου γυρνάει σε εκείνον, που η σκεψη του κάνει τα μάτια μου να βουρκώνουν και μια αναφορά στο όνομα του μπορεί να μου φέρει μια ελαφρά ταχυκαρδία.

Προσπαθώ να σκεφτώ ήρεμα. Μπορώ να δω ξεκάθαρα τι έχω τώρα και τι είχα πριν και το τώρα μου προσφέρει πιο πολλά από αυτά που εγώ θέλω για να είμαι καλά.

Γιατί όμως βασανίζω έτσι μόνη μου το μυαλό μου? Μου λέιπει ο σύντροφος, ή το εξαιρετικά καλό παιδί με το οποίο αγαπιόμασταν και τώρα δεν μπορώ να δω;

Ώρες ώρες νιώθω σαν φυτό...Είμαι σε μια περίεργη κατάσταση με το μυλό μου να τριγυρνά σε εκείνον....

Η ιστορία δεν είναι ούτε δύσκολη, ούτε περίπλοκη. Βασανίζεις το μυαλό σου γιατί σου αρέσει ο βόμβος της σκέψης σου, εμφανέστατα ο όγκος της γραφής σου, και υποψιάζομαι και ο ήχος της φωνής σου.

Εκτιμούμε πολύ την προσπάθεια σου να είσαι σύντομη και περιεκτική, αλλά δυστυχώς είμαι αναγκασμένη να σου βάλω τγία.