ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ κι 1μιση μήνα ξεκίνησα σχέση με κάποιον (αμέσως μετά από μια άλλη σχέση κάπως προβληματική αλλά με ενδιαφέρον και από τις δύο πλευρές),με τον νέο ενω εκείνος φαίνεται να γουστάρει πολύ, δεν ταιριάζουμε καθόλου. Δεν καυγαδίζουμε ακόμη γιατί είμαστε στην αρχή αλλά έχουμε ημερομηνία λήξης. Εν τω μεταξύ ο παλιός αντιμετωπίζει κάποια οικογενειακά προβλήματα και δεν μπορώ να τον αφήσω μόνο του γιατί αλήθεια τον νιάζομαι (η αλήθεια είναι οτι μου ασκεί ψυχολογική πίεση το οτι ακόμη με αισθάνεται άνθρωπό του ενώ εγώ προσπαθώ να προχωρήσω) Σίγουρα πρέπει να απαλλαγώ και από τους δύο για να ηρεμήσω. Ομως αποφάσισα να μείνω να στηρίξω τον πρώην μου και φυσικά ο νύν δεν μπορεί να έχει το ρόλο του μ..... οπότε πρέπει να τον αφήσω το συντομότερο δυνατόν. Να εξηγήσω οτι επειδή συνολικά πριν το νυν είχα άλλες δύο σχέσεις με κοινό χαρακτηριστικό οτι θα τελείωναν αλλά τις κράτησα πολύ, μετά πονούσα και εγώ και αυτοί γι αυτό και τώρα θέλω να προστατέψω τον εαυτό μου (και τον νυν άλλο που τώρα δεν θα του φανεί έτσι) από χειρότερο χωρισμό αργότερα. Πώς να το κάνω πιο ανώδυνο? Αισθάνομαι πολύ ενοχικά αλλά είχα πιστέψει σε αυτό όταν το ξεκίνησα, απλά δεν μου βγήκε... Συγνώμη αν κούρασα.